Couleur Café 2009 - vrijdag

Van de crisis was vrijdagavond in Brussel weinig te merken. Met een slordige 25.000 bezoekers mag Couleur Café weer een uitverkochte festivaldag op zijn palmares schrijven. Drie dagen lang deed het Tour & Taxis terrein dienst als de gezelligste en meest exotische côté van onze hoofdstad. Het weer zag er aan­vankelijk even tropisch uit, al verhinderde een stevige wind en een pak wolken de broeierige temperaturen. Eenmaal aangekomen bleken de concerttenten van het vertrouwde festival­terrein een stoelendans ondergaan te hebben. De gigantische Titan tent van vorig jaar werd omgedoopt tot Univers en een nieuw openlucht podium in de vorm van een kolossale boombox kreeg de naam Titan mee. Samen met de Fiesta tent mochten die drie podia drie dagen lang weer heel wat muzikaal vuurwerk uit alle uithoeken van onze planeet huisvesten. Wij stippelden op vrijdag een festivalroute uit langs — naar onze bescheiden mening — de smakelijkste concerten en vertellen u graag of we het bij het rechte eind hadden.

De eer van de openingsact van de 20ste Couleur Café ging naar onze Leuvense Selah Sue. Ondanks de over­dosis haarlak blijft het een klein meisje, wat haar stemgeluid alleen maar indruk­wekkender maakt. Net zoals vorig weekend werd haar straffe solo-set op veel respons onthaald en dat kon je op haar gezicht aflezen. In de Univers tent trad Babylon Circus aan, een band waar we op tropicalidad.be al langer naar uitkeken. En terecht: ska op z'n frans met een amu­zan­te scheut chanson. Geen punk à la Mano Negro, maar er was zelfs ruimte voor een ver­make­lijk walsje. De artiesten voor de openings­act op het Titan podium werden als ware wereldsterren onthaald en dat zijn Amadou et Mariam ondertussen wel. Breed glimlachend en behoorlijk opzwepend bracht het sympathieke blinde koppel uit Mali hun bekende liedjes. Ontroerend. Ook als blinde bedien je je als artiest best van enige bling, moet Amadou gedacht hebben en bracht bijgevolg zijn gouden gitaar mee.

Op het hoofdpodium weer zo'n vaste Couleur Café klant, Ayo. Twee jaar terug was ze ook van de partij, evenals haar weder­helft Patrice. De Nigeriaans-Duitse singer-songwriter was duidelijk geëmotioneerd om voor zo'n massa te mogen spelen en dat deed ze mét stijl. Haar intieme songs en sprankelende gitaar werkten wonderwel op zo'n gigantisch podium. De eveneens Nigeriaanse Keziah Jones deed bijzonder hard zijn best in de Univers tent, maar klonk iets te rock-erig naar onze smaak. In de Fiesta tent wél spek naar onze bek. In Tilburg kreeg de Rotterdamse Ziggi de main stage toebe­deeld, maar op Couleur Café moest hij zich verzoenen met de kleintste tent. De man verdient duidelijk beter, te meer zijn vette reggae en heerlijke dancehall er weer mochten wezen.

Dat alle tickets voor deze eerste festivaldag vlotjes over de toonbank gingen had waarschijnlijk veel te maken met Ben Harper, de slotact op het Titan podium. Wij hadden liever een meer Afrikaanse of Latijns-Ameri­kaanse headliner gezien, maar die acts worden meer en meer naar de zijpodia verdrongen. Zo kregen we Khaled, oftwel de Algerijnse "king of raï" voorgeschoteld als afsluiter in de Univers tent. In tegenstelling tot vorig jaar op Sfinks bracht de man een voor ons minder bekende selectie uit zijn ondertussen lijvig oeuvre. Desondanks kon Khaled Hadj Brahim op aardig veel respons rekenen, mede dankzij de aanstekelijke glimlach die nauwelijks van zijn gezicht week.

reacties