door
pieter | 27 december 2007 |
Luister |
Dé remedie tegen een overdosis
Jingle Bells en koude winteravonden: de tropicalidad.be
radio:
Een late, maar daarom niet minder gemeende fijne kerst & eindejaar gewenst!
De nummers op de tropicalidad.be radio zijn tijdelijk beschikbare fragmenten van maximaal twee minuten die enkel als preview dienen en kunnen niet gedownload worden. De radio maakt gebruik van de Adobe Flash Player. Meer informatie vind je in onze F.A.Q.
door
pieter | 24 december 2007 |
Allerlei |
Hoewel we hier duchtig de vinger aan de pols van het (immer uitdeinende) wereldmuziekgebeuren houden, durft er ons al iets te ontgaan of ontbreekt de (vrije) tijd om er enkele deftige zinnen over neer te pennen. Geen nood, het internet herbergt heel wat
collega's die zich dezelfde missie hebben aangemeten. Sympathiek als we zijn pikken we uit deze informatie-vloedgolf de beste schrijfsels en publiceren die voortaan op onze
frontpage —
hier om precies te zijn. Net zoals je je op ons geblog kunt
inschrijven, kun je de interessante posts van collega-wereldmuziek-bloggers op de voet volgen met deze
RSS feed.
door
wouter | 22 december 2007 |
Plaatjes |
Met zo'n naam en titel val je natuurlijk op in de overvolle kerstmis-winkelrekken. Maar er zit gelukkig meer achter dan een marketingtruc. Champeta-land is de Caraïbische kuststreek van
Colombia. Daar waar 500 jaar geleden de afrikaanse slaven met hun drums en voodoo-ritmes aan land gingen, en de grondslag legden voor de afro-caraïbische muziek. Maar de opgang van de haven van Cartagena als internationaal handelscentrum maakte dat de
palenqueros ook de eersten waren die de nieuwste Afrikaanse releases van
highlife,
soukous,
afrobeat en
mbaqanga te horen kregen. Gemengd met
cumbia,
bullerengue en andere lokale en Haïtiaanse ritmes, leidde dat tot de
Champeta, de ultieme afro-colombiaanse fusion.
Dus als een paar Champeta-sterren uit
San Basilio de Palenque (naar verluidt één van de eerste dorpen die het Spaanse juk kon afwerpen tijdens de onafhankelijkheidsoorlog) besluiten een uitgebreide jamsessie te houden met mythische afrikaanse sterren als de legendarische soukous-gitarist
Diblo Dibala,
Sékou Diamond Fingers Diabaté, grondlegger van het al even legendarische
Bembeya Jazz de Guinée en rumba-gitarist
Rigo Star, dan krijg je een orkest die naam waardig, en vooral gloeiendhete soukousgitaar met nog een schep Colombiaanse pepers.
Lees verder
door
tim | 20 december 2007 |
Plaatjes |
Niettegenstaande we ook hier een aardige islamitische migrantengemeenschap tellen, hebben we het in de lage landen wat
raïmuziek betreft steeds met de grote namen uit Frankrijk (zoals
Khaled,
Rachid Taha,
Faudel,
Cheb Mami, …) moeten stellen. Maar het Nederlandse
Kasba, een band wiens carrière in een stroomversnelling terechtkwam na een gesmaakt optreden voor het huwelijk van
Prins Willem Alexander en
Prinses Maxima in de
Amsterdam Arena in 2002, zou daar wel eens verandering in kunnen brengen. Het debuutalbum
Sidi Yahya volgde snel daarna en nu is er dus de opvolger
ZigZag. Kasba mixt naar eigen zeggen raï met rock (
Yo Chichem), reggae (het Frans- en Nederlandstalige
Illegal) en Marokkaanse
gnawa.
ZigZag is verre van een slecht album maar klinkt technisch gezien soms wat te eendimensionaal; opener
Bambara is meteen ook het sterkste nummer (check zeker ook eens de remix van diezelfde track door DJ Idriss) en ook de remix van
Halima door
DJ Mps Pilot (voor
Sfinks-gangers zeker geen onbekende) is een absolute feestknaller.
www.kasba.nl |
www.marmoucha.nl |
www.lcmusic.com
door
pieter | 17 december 2007 |
Frontstage |
We dachten ons
frontstage-jaar vorige week in de
AB af te sluiten, al is dat enigzins anders uitgedraaid. De
Orishas gaven
forfait in de AB en het waterkansje dat we onszelf nog op de perslijst van het concert van
Khaled konden wringen, draaide tóch positief uit. De "King of
raï" speelde afgelopen zaterdag in een niet minder dan volledig uitverkocht
De Roma in Borgerhout. Blijkbaar was
niet iedereen opgetogen met het feit dat de 1.800 tickets pijlsnel de deur uitvlogen — wat ongetwijfeld de hoge concentratie blauw aan de ingang van De Roma verklaart. Wij waren er uiteraard voor de muziek en hoewel we nét naast een interview grepen willen we u het concertverslag niet onthouden.
Lees verder
door
wouter | 15 december 2007 |
Allerlei |
De relatieve mediastilte rond het centrum van de oostafrikaanse soul- en reggaemuziek werd onlangs doorbroken door de schitterende compilatie
The Very Best of Ethiopiques. Ook
ExitPlus van
Radio 1 pikte de release op en geeft wat audio-achtergrond. Wij doen er nog een schepje bovenop met een verslagje en wat beeldmateriaal van een (blits)bezoek aan
Shashamane, het beloofde land van de
Rastafari.
In 1948 deed keizer
Haile Selassie van
Ethiopië een 500tal hectare land cadeau aan de Rastafari kolonisten uit Jamaica en de rest van de Caraiben. Maar toen Selassie in 1974 werd afgezet reduceerde de nieuwe regering de oppervlakte van
Rasta-village drastisch. Op de overblijvende 11 hectare wonen nu een 200tal Rastafari's, waarvan de meesten op de dooie zondagochtend van mijn bezoek het reggae-optreden van de avond ervoor nog aan het verteren waren. De weinige wakkere geesten leidden me rond met veel enthousiasme, nog aangewakkerd door het aroma van de eerste zondagmorgen-joint.
Lees verder
door
tim | 12 december 2007 |
Interviews |
ziet eruit als een doodgewone West-Afrikaan; pas als hij achter een
balafon plaatsneemt krijg je te zien wat hij werkelijk is: een tovenaar en meester van zijn instrument. Bovendien is hij ook nog eens een zeer vriendelijk en sympathiek man, iets wat we aan den lijve mochten ondervinden in het gesprek dat we met hem hadden net voor zijn
gesmaakt concert in de Brusselse Molière.
Lees verder
door
pieter | 11 december 2007 |
Affiche |
Enkele uren geleden bevonden we ons in Brussel voor de gesloten deuren van de
AB, alwaar het volgende bericht tegen het vensterraam kleefde: "Zanger
Roldan zit zonder stem. Het concert van
Orishas is uitgesteld naar
vrijdag 11 januari 2008". Onverricht ter zake karden we terug richting Leuven, met bij wijze van compensatie
El Kilo door de boxen. Hun concert in januari hebben we ondertussen netjes in onze
agenda genoteerd. Het wordt dus nog even wachten op het
frontstage verslag van de Cubaanse rappers.
door
pieter | 10 december 2007 |
Plaatjes |
Verwarring alom. Na wat speurwerk bleken er minstens twee muzikale Mamadou Diabate's op deze wereld rond te lopen. Naast de
kora-speler uit
Mali (waarover ik het hier wil hebben) stootte ik ook op een
balafon-speler uit
Burkina Faso met dezelfde naam, die je op zijn beurt best niet verwart met
Kélétigui Diabaté, de balafon-speler van
Habib Koité. Om nog wat extra verwarring te strooien vertel ik u er graag bij dat de Malinese
Mamadou Diabate het neefje is van dé kora-maestro
Toumani Diabaté.
Als "neef van" loop je al snel het risico overschaduwd te worden, maar dat hield Mamadou allerminst tegen om zich toe te leggen op de kora. Straffer nog, in 1996 trok hij naar
Bamako en ging in de leer bij Toumani Diabaté, die hem de bijnaam "Djelika Djan", ofte "grote
griot" opleverde. De gelijkenissen tussen de twee instrumentalisten zijn dan ook treffend.
Heritage, het recentste studiowerk van Mamadou is een klassieke kora plaat, die in tegenstelling tot de progressievelingen van
Ba Cissoko, enkel traditionele instrumenten en technieken hanteert. Een misschien niet al te spectaculaire plaat — zeker voor wie al enkele
straffe platen van Toumani in zijn CD-kast heeft steken — al kunnen de echt kora-liefhebbers hun hart ophalen met pareltjes als
Foulaya en
Djirbah. Voorproeven kan op de
discografie-pagina van zijn
webstek alsook op
calabashmusic.com.
door
wouter | 9 december 2007 |
Plaatjes |
Enkele dagen geleden werden de nominaties voor de 50ste
Grammy Awards bekendgemaakt. Op het verjaardagsfeestje zullen de hoogtechnologische escapades van
Beyoncé en andere pop-queens ongetwijfeld heerlijk contrasteren met de aftandse versterkers van
Konono N°1. De electro-roots pioniers slaagden erin om de
opname van hun
passage op
Couleur Café in de
Best Traditional World Music Album categorie te schuiven. Chapeau voor de congolezen en uiteraard ook voor de organisatoren van CC. De nominaties voor
Best Contemporary World Music Album worden gedomineerd door de Braziliaanse scene, met afgevaardigden als
Gilberto Gil en
Bebel Gilberto. Ook de hippe Afrikaanse crossover van
Angelique Kidjo is geen onbekende in deze categorie.
Een paar andere artiesten die we bijzonder verwelkomen zijn
Stephen Marley (
Mind Control -
Best Reggae Album), dub-gods
Sly and Robbie (
Anniversary - ook reggae uiteraard) en
Juan Luis Guerra (
La llave de mi corazon -
Best Tropical Latin). Voor reggaeton-aficionados bevat de
Best Latin Urban Album dan weer geen verrassingen, met vaste waarden als
Daddy Yankee,
Calle 13 en
Tego Calderón. Het volledige lijstje staat op de
Grammies website; een relevante samenvatting vind je ook op
World Music Central.
door
wouter | 6 december 2007 |
Plaatjes |
Bij
tropicalidad.be zijn we grote fan van
Roy Paci. Niet enkel omdat we tijdens de begindagen van de weblog de Siciliaan van wel heel dichtbij mochten meemaken op een gezellig maar lichtjes uitgeregend
optreden op de binnenkoer van het cultureel centrum in Leuven. Gelukkig was de bar dichtbij en droog, en wist ook Paci en zijn bende die na afloop
snel te vinden. Een andere reden is dat de muziek van de Siciliaanse trompettist een haast perfecte synthese is van de
steaming tropical vibes die de site (en onze platenspeler) passeren.
In het boekje van
SuoNoGlobal krijgen onder meer
Desmond Dekker en
James Brown, de grondleggers van twee bijzonder wereldse muziekstromingen, een speciale vermelding. Maar in het indrukwekkende danklijstje staan nog een reeks tropicalidad-favorieten, waaronder
Gogol Bordello,
Shantel,
Macaco en onze eigenste
Savana Station. En natuurlijk de onvermijdelijke
Manu Chao en zijn Radio Bemba. En inderdaad,
SuoNoGlobal laat zich nog best omschrijven als een kruising tussen genoemde, en nog vele andere, artiesten.
Lees verder
door
pieter | 4 december 2007 |
Allerlei |
U hoort het inderdaad goed, de mensen van
Couleur Café hengelen bij het grote publiek naar ideetjes voor hun affiche van 2008. Wie beter dan het lezerspubliek van
tropicalidad.be weet hoe de droom-affiche van Couleur Café er moet uitzien? Dat dachten wij ook, temeer onze wereldmuziekblog het recentelijk tot één van de
meest invloedrijkste Vlaamse weblogs heeft geschopt.
Je top vijf samen met een rij andere suggesties kun je kwijt in
deze mini-enquête, waarmee je bovendien nog kans maakt op een gratis ticket voor de 19de Couleur Café editie. Laat ons zeker weten hoe jouw CC
whish-list eruit ziet! Nostalgische zielen verwijzen we graag door naar ons uitgebreid
Couleur Café dagboek van afgelopen zomer.
door
pieter | 2 december 2007 |
Frontstage |
De
Ivoriaan Aly Keita vertoefde lang in
Mali maar woont tegenwoordig in Duitsland. Een man van de wereld dus, die als
balafonspeler menig maal aan de zijde van grote namen in het (wereld)muziekwereldje heeft gestaan. Met de release van zijn eerste solo-album neemt hij het heft in eigen handen.
Akwaba Iniséné klonk op zijn minst veelbelovend en Aly kon op zijn beurt bij de opnames rekenen op de medewerking van heel wat schoon volk — inclusief het hemelse stemgeluid van
Dobet Gnahoré die ons begin dit jaar al verraste met een toch wel
grandioos concert in de Molière. Elf maanden later staan we terug in dezelfde zaal in
Ixelles, wachtend op de première van Aly Keita en zijn gasten.
Lees verder
