Ernest Ranglin & Avila - Avila featuring Ernest Ranglin EP + Bless Up

Ernest Ranglin, gitarist en levende Jamaicaanse muzieklegende, speelde in 2011 voor het eerst samen met drummer Inx Herman, bassist Yossi Fine en toetsenist Jonathan Korty op het podium van het High Sierra Music Festival in Californië. Het trio vormt ondertussen de harde kern van Avila en dat leverde al studiowerk op in de vorm van de Avila featuring Ernest Ranglin EP uit 2012, nu gevolgd door het volwaardige album Bless Up. Klonk die eerste EP nog heel jazzy, met hier en daar wat Zuid-Afrikaanse invloeden (drummer Inx Herman heeft Zuid-Afrikaanse wortels en Ranglin zelf verkende de Zuid-Afrikaanse muziek al op Alextown uit 2005), dan worden op Bless Up ook andere horizonten verkend: opener Bond Street Express lijkt even te starten als een Indische raga maar gaat dan over in een heerlijk instrumentaal reggaenummer dat dankzij Charlie Wilson's trombone zo op Rico Rodriguez' Man From Wareika had kunnen staan, Michael Peloquin's harmonica in nummers als Sivan en vooral El Mescalero zorgen dan weer voor een vleugje Toots Thielemans en met Bra Joe From Kilimanjaro van Abdullah Ibrahim kiest Ranglin ook een enkele keer voor een cover (op Avila featuring Ernest Ranglin was ook al diens Manenberg terug te vinden). Absoluut pareltje voor wie van instrumentale ska, rocksteady en reggae met een jazzy ondertoon houdt!

www.avilastreetrecords.com | www.xmd.nl

Baba Commandant & The Mandingo Band - Juguya

Het Sublime Frequencies label trok voor de eerste keer naar Burkina Faso waar ze samenwerkten met Baba Commandant & The Mandingo Band. Baba (geboren Mamadou Sanou) verdiende zijn sporen eerste als danser bij Koule Dafourou en daarna als zanger en donso ngoni-speler bij groepen als Dounia en de begeleidingsband van Victor Démé. Als invloeden citeert Sanou Nigeriaanse grootheden als Fela Kuti en King Sunny Ade, maar ook Moussa Doumbia, Mali's antwoord op James Brown. Met dat rijtje namen zou u al ergens moeten weten waar het naartoe gaat op Juguya ("de slechtheid"): stomende Afrikaanse funkrock en afrobeat om je vingers van af te likken! Uitstekend albumdebuut dat u gegarandeerd gaat terug zien in ons eindejaarslijstje!

Lees verder

Mbongwana Star - From Kinshasa

Afgunst en jaloezie zijn zelden goede raadgevers en dreven de leden van Staff Benda Bilili dan ook uiteen. Een aantal van de muzikanten (Coco Yakali Ngambali en Théo Ntsituvuidi) herpakte zich echter en aangevuld met een aantal nieuwe gezichten vormden ze Mbongwana Star (mbongwana is niet toevallig Lingala voor "verandering"). De nieuwe band wist bovendien meteen ook nog eens een albumdeal bij het gerenommeerde World Circuit Records label in de wacht te slepen. Klinkt Mbongwana Star dan ook als een doorslagje van Staff Benda Bilili (dat trouwens nog ook steeds bestaat in een gewijzigde bezetting)? Toch niet, de cynische knipoog naar hun ex-bandmakkers 1 Million C'est Quoi? komt nog het dichtst in de buurt, maar voor de rest ligt het repertoire van Mbongwana meer in de richting van de psychedelische tribal trance van Congolese bands als Kasai Allstars of Konono N°1 (die laatste band duikt trouwens effectief op From Kinshasa op voor Mulakayi, meteen ook de eerste single van het album). Dit debuutalbum werd geproduceerd door Doctor L (Liam Farrell), eerder ook al verantwoordelijk voor Tony Allen's Black Voices album en eigen werk als The Great Depression, die de sound zelf omschrijft als: "Making magic out of garbage...".

Hoewel From Kinshasa officieel pas op 18 mei verschijnt, komt Mbongwana Star het album al live voorstellen in De Roma (Antwerpen, 30/04), in CC De Warande (Turnhout, 01/05) en De Centrale (Gent 09/05).

Lees verder

Djeli Moussa Condé - Womama

Zoals de hoesfoto al mooi illustreert, is Womama (vrij vertaald: "ik groet jullie"), de opvolger voor Djeli, het lang­speler­debuut van de Guineese kora-speler Djeli Moussa Condé, bedoeld als eerbetoon aan het Afrikaanse continent. De receptuur van Condé is grotendeels hetzelfde gebleven: West-Afrikaanse ritmes aangevuld met invloeden uit rumba (La Salsa Africana, Miri), funk (African Bond) en zelfs een streepje reggae (al is Lady, met een lyric als: "Sexy lady, what do you want, I want to give you my life..." tekstueel de minst geslaagde track op Womama). Deze keer is ook een belangrijke rol weggelegd voor de fluit van Renaud Tenoux (zoals te zien in de videoclip bij titelnummer Womama). Wij blijven fan van de Guineese djeli, maar vonden Womama desalniettemin net dat ietsje minder aanstekelijk als zijn voorganger.

Lees verder

Bassekou Kouyate & Ngoni Ba - Ba Power

Na drie albums van Bassekou Kouyate & Ngoni Ba dacht ondergetekende wel ongeveer al wat er uit een ngoni te halen valt gehoord te hebben, maar toch slaagt Kouyate erin om Ba Power opnieuw fris en opwindend te laten klinken. De mentale trauma's geslagen door de brutale inval van de moslim­fun­da­men­ta­lis­ten van Ansar Dine in 2012 zijn ondertussen verwerkt en de Malinezen kijken opnieuw hoopvol de toekomst te­ge­moet. Bassekou vliegt er op Ba Power dan ook stevig in. De titel van het album laat zich niet voor niets vertalen als: "grote kracht". Om het geheel allemaal nog wat aantrekkelijker te maken nodigde Kouyate tenslotte ook nog een heel aantal ons niet onbekende gasten uit: Samba Touré speelt gitaar op Fama Magni (en in datzelfde nummer is ook Zoumana Tereta's soku te horen), Adama Yalomba neemt in Waati de lead voor zijn rekening en Chris Brokaw van The Lemonheads speelt dan weer gitaar in opener Siran Fen en Abé Sumaya. Van de stevige rockinvloeden in Siran Fen over het bluesy Bassekouni en jazzy Ayé Sira Bla tot de afrobeat van Waati, ngoni-meester Bassekou Kouyate weet ons eens te meer mee te slepen op dit hoogst aanstekelijke schijfje. Aanrader!

Lees verder

Rocky Dawuni - Branches Of The Same Tree

In zijn geboorteland Ghana is Rocky Dawuni een heuse ster en ook in de Verenigde Staten, waar hij nu al heel wat jaren leeft en werkt (Dawuni huwde de Amerikaanse fotografe/producente Cary Sullivan), is hij al lang geen onbekende meer. Rocky's songs werden de voorbije jaren onder andere gebruikt in de computergames FIFA/FIFA WORLD CUP (African Thriller, ook terug te vinden in de tracklist van Branches Of The Same Tree) en The Sims en ook in populaire televisieseries als ER, Weeds en Dexter dook wel eens een nummer van de Ghanese reggaezanger op. Branches Of The Same Tree is alweer 's mans zesde album en biedt een aangename mix van roots (Children Of Abraham, We Never Stop), gospel (opener Shine A Light) en highlife/afrobeat (The Sign en check zeker eens de Bob Marley-cover Get Up, Stand Up). De ukelele in afsluiter Island Girl deed ondergetekende dan weer meteen denken aan de Hawaïaanse gospel-reggae van Joshua Alo.

Lees verder

Debashish Bhattacharya - Slide Guitar Ragas From Dusk Till Dawn

Debashish Bhattacharya mag u gerust beschouwen als een Riverboat Records veteraan, want deze Slide Guitar Ragas From Dusk Till Dawn is al het zevende album van de Indische meester op het label. Zoals de titel al aangeeft bespeelt Bhattacharya een zelfontworpen versie van de chaturangui, de Indische variant van de slide-gitaar die een sound heeft die dicht bij de sitar aanleunt. Voor een goede raga moet men de tijd nemen en zelfs de kortste compositie op dit slechts vijf tracks tellende album, waarvoor Debashish zich liet inspireren door de periode tussen valavond en dageraad, duurt meer dan 8 minuten. Klassieke meditatieve Indische muziek zoals wij die wel kunnen smaken.

www.debashishbhattacharya.com | www.worldmusic.net | www.musicwords.nl