door
benjamin | 30 mei 2017 |
Luister |
De Franse beatmaker
Hugo Kant lever het album van de week, Out of Time, een geslaagde mix van hiphop-beats met Indiase sounds & beyond.
Radio Mukambo kondigt ook de
Music Meeting in Nijmegen aan met Girma Bèyènè & Akalé Wubé (Ethiopië/Frankrijk), Totó La Momposina (Colombia), Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou (Benin) & Bitori (Kaapverdië) en de Portuguese Afro-roots-rockers Terrakota op het Earth Garden festival in Malta.
We eindigen met afrobeat van They Must Be Crazy & Supergombo ++ wat nieuwe producties van Kumar, Elom 20ce & Ozferti.
Lees verder
door
tim | 29 mei 2017 |
Plaatjes |
Op deze opvolger voor het in 2015 verschenen
Djamila is het recept - klassieke Mali-blues - grotendeels onveranderd gebleven, maar wat
Politiki toch enigszins doet verschillen is dat
Mamadou Kelly zijn band Ban Kai Na voor dit album versterkte met vier Amerikaanse muzikanten: steelgitariste
Cindy Cashdollar, percussioniste
Susie Ibarra, Daniel Littleton (gitarist bij de indie-rockband
Ida) en bassist Jake Silver. De mix van Amerikaanse gitaren met de Malinese gitaar van Kelly zelf en de eensnarige djourkel van Brehim 'Yoro' Cisse werkt wonderwel. Alleen jammer dat er geen vertaling van de songteksten bij het album steekt, zodat u er dus grotendeels het raden naar heeft waar Kelly het in zijn nummers over heeft. Maar wij zijn professionals en dus contacteerden we producer Christopher A Nolan die ons toch het één en ander kon vertellen. Zo maant Kelly verkozen politici in titelnummer
Politiki aan om zich niet alleen om hun eigen achterban te bekommeren, gaat
Mahin Nime over op je woorden letten, zodat je jezelf niet belachelijk maakt maar ook geen leugenaar wordt,
La Vie Ce N'est Que Deux Jours spreekt dan weer bijna voor zichzelf - in het leven zijn er maar twee echt belangrijke dagen, de dag dat je geboren wordt en de dag dat je sterft; geniet zoveel mogelijk van alles wat daartussen valt - en in
Nakaam, een nummer waarvoor Mamadou Kelly ook al een clip opnam, bezingt de zanger de onontkoombaarheid van het lot. Meer dan geslaagde intercontinentale kruisbestuiving!
Lees verder
door
tim | 27 mei 2017 |
Plaatjes |
Voor
Ifriqiyya Electricque (Ifriqiya of Ifriqiyah was gedurende de middeleeuwen de naam van het kustgebied van het hedendaagse Libië, Tunesië en oostelijk Algerije) bundelden gitarist François Cambuzat en bassiste Gianna Greco (
Putan Club) de krachten met lokale muzikanten - Tarek Sultan, vocals/nagharat/krakebs, Yahia Chouchen, vocals/nagharat/krakebs, Youssef Ghazala, vocals/krakebs - uit de Tunesische Banga-gemeenschap. De Banga zijn de afstammelingen van de vroegere Hausa-slaven in Tunesië en staan bekend om het ritueel van Sidi Marzûq dat ze jaarlijks uitvoeren in
Tozeur, een oasestadje aan de rand van het
Sjott el-Djerid, een enorm zoutmeer in het oosten van Tunesië. De rûwâhîne waarnaar de titel van het album verwijst, zijn de geesten die tijdens het ritueel bezit nemen van de deelnemers. Ifriqiyya Electrique is echter meer dan een muziekproject, want François Cambuzat liet het ritueel en de opnamesessies van de band ook op film vastleggen en dat leverde een fascinerende documentaire op. Cambuzat vat Ifriqiyya Electrique zelf als volgt samen: "This is, then, most certainly not a "world music" project (still less an ethnomusicological one), but a wild process of improvisation and re-composition that brings traditional instruments face to face with computers and electric guitars… [My work] is driven towards elevation, sweat, blood, poetry and tears - not to some pretty colour postcard". Eeuwenoud tranceritueel naar de eenentwintigste eeuw gekatapulteerd!
Lees verder
door
tim | 25 mei 2017 |
Plaatjes |
Vinylverzamelaars en Ethio-jazz fanaten weten dit natuurlijk al langer, maar zowat het meest iconische album uit de discografie van
Mulatu Astatke is het wel het uit 1972 daterende
Mulatu Of Ethiopia, destijds verdeeld op het Worthy label van producer Gil Snapper, maar nu in een luxeversie (1 CD of 3 LP's met daarop, naast het originele 7 tracks tellende album, ook 7 mono premixen en een selectie van outtakes die het album niet haalden) heruitgegeven door
Strut Records. Het album illustreert het scharniermoment in de muzikale carrière van Astatke waarop hij zijn eigen Ethio-jazz stijl ontwikkelde en is alleen daarom al een stukje muziekgeschiedenis. Maar de tracklist bevat natuurlijk ook een aantal ondertussen klassiek geworden Ethio-jazz composities als
Mulatu,
Dewel en
Kulunmanqueleshi die vaak terugkomen in Mulatu's live-sets. De ultieme Ethio-jazz classic!
www.strut-records.com
door
tim | 25 mei 2017 |
Plaatjes |
Ketan, het nieuwe album van de Ghanese muzieklegende
Blay Ambolley, is een eerbetoon aan zijn geboortedorp vlakbij
Takoradi in het westen van Ghana geworden. Ambolley, zanger, componist en multi-instrumentalist leerde het vak van Ghanese veteranen als
Ebo Taylor en Sammy Lartey en, wat Wikipedia ook moge beweren over
Rapper's Delight van
Sugarhill Gang (1979), Blay's
Simigwa-Do uit 1973 wordt door kenners algemeen beschouwd als het eerste rapnummer uit de muziekgeschiedenis. De highlife-koning, die buiten Ghana relatief onbekend bleef tot
Soundway Records Simigwa-Do in 2002 opnam in de tracklist van hun eerste compilatie
Ghana Soundz, nam het nummer opnieuw op voor
Ketan, een album dat een absolute must-have geworden is voor iedereen die ook maar een beetje gevoelig is voor Afro-groove. Ambolley rondt dit jaar de kaap van de zeventig, maar bewijst met
Ketan nog steeds op de top van zijn kunnen te zijn. Eentje voor ons eindejaarslijstje!
www.ambolley.com |
www.agogo-records.com
door
benjamin | 24 mei 2017 |
Luister |
Deze week een specialleke want dit is de 300ste podcast van
Radio Mukambo! Benjaflor is dus even gaan putten uit zes jaar radiowerk en stelt deze week het beste van het beste van Radio Mukambo voor. Latin met Totó La Momposina (cd van de week, zaterdag bij Muziekpublique), Quantic, Lindigo. Braziliaans met Barbatuques, Chico Science en Maga Bo. Touareg met Kel Assouf (dinsdag 30/5 in De Roma, gratis tickets te winnen), Ethiopisch met Arat Kilo en Analogik, Arabisch van Sofyann. Reggae van Ponto de Equilibrio, The Grasspoppsers, dub van The Spy from Cairo, BaBa ZuLa en Panda Dub. Lusofoon met Bonga, Lura, Batida en Tchobari, compa/soukouss met Black Bazar. Afrobeat van Dele Sosimi, Terrakota, Seun Kuti, Alma Afrobeat Ensemble en rap van Blitz the Ambassador.
Lees verder
door
tim | 23 mei 2017 |
Frontstage |
Eind vorig jaar trokken we nog
naar De Casino in Sint-Niklaas voor Orkesta Mendoza en deze keer tekenden we met evenveel enthousiasme present voor
Sonido Gallo Negro, trendsetters in de vernieuwende Mexicaanse psychedelische cumbia scene! Als wij
De Casino binnenlopen is Sonido Gallo Negro er net aan begonnen en staan alle bandleden nog volledig anoniem op het podium gehuld in zwarte truitjes versierd met skeletten en de typische strooien maskers zoals je ze kan vinden in de staat Guerrero in het zuidoosten van Mexico.
Lees verder
door
tim | 22 mei 2017 |
Interviews |
Met
Mistakes On Purpose, hun samenwerkingsproject met de Ethiopische veteraan Girma Beyene, zorgde het Franse
Akalé Wubé voor een knaller van een Ethio-groove album. Wie hen van de zomer nog eens aan het werk wil zien, moet daar wel de grens voor over want Girma Beyene & Akalé Wubé staan voorlopig enkel op de
Music Meeting in Nijmegen op 4 juni. Als opwarmertje alvast onderstaand gesprek met bassist Oliver Degebrielle!
Lees verder
door
tim | 18 mei 2017 |
Plaatjes |
De voormalige geschiedenislerares, folkloriste, vakbondsafgevaardigde, cultuursecretaris en kinderauteur
Dona Onete mag haar muzikale debuut, het uit 2014 daterende
Feitiço Caboclo, pas op haar 73ste opgenomen hebben, uitgezongen is de Braziliaanse zangeres blijkbaar nog lang niet. Wat al meteen van bij opener
Tipiti opvalt aan
Banzeiro (de golfslag die een voorbijvarend schip veroorzaakt) is dat het tempo van sommige van de tracks op het album een stuk hoger ligt dan op
Feitiço Caboclo het geval was. Zo is het titelnummer een zogenaamde "banguê", een genre dat ook wel bekendstaat als het Braziliaanse antwoord op ska. Van een zelfde orde is
Na Linha Do Arco Iris ("de lijn van de regenboog", een nummer opgedragen aan haar fans in de LGBT-gemeenschap, waarin ze zingt: "…come out of the wardrobe, cross the line of the rainbow and be who you want to be!").
Faceira en
No Meio Do Pitiú zijn dan weer de typische
carimbos waarvoor Onete bekend staat. In dat laatste nummer bezingt de zangeres het naar vis geurende water dat je ruikt als op de bekende vismarkt van
Ver-o-Peso het ijs begint te smelten. In
Quiemose E Tremoso, een nummer over de kruidenmengeling die Dona Onete uitvond om de diversiteit van de bewoners van Para te reflecteren ("Quiemoso is a spice from the Africans that burns the mouth, jambu is a spice from the indigenous the makes the mouth tremble, whilst the olive oil is from the Portuguese and holds it together."), zijn dan weer duidelijk invloeden uit de cumbia te horen en wie het tempo echt even naar beneden wil kan terecht bij bolero's als
Coração Brechó, waarin de zangeres haar hart vergelijkt met een tweedehandswinkel vol gelukkige en trieste herinneringen, of het licht aangebrande
Quando Eu Te Conheci. Braziliaans op zijn best!
www.donaonete.com.br |
www.maisumdiscos.bandcamp.com
door
tim | 17 mei 2017 |
Plaatjes |
Bij de landen waar er ondertussen ook lekkere afrobeat geproduceerd wordt mag u vanaf nu ook Chili aanduiden. Het vijftienkoppige
Newen Afrobeat werd in 2009 opgericht en de band heeft met het twee tracks tellende
Newen Plays Fela net een nieuwe EP uit. Maar omdat twee nummers - ook al duren die elk meer dan tien minuten - die dan ook nog eens, weliswaar geslaagde, covers zijn van Fela's
Opposite People en
Upside Down, wellicht net iets te weinig zeggen over het muzikale potentieel van de band, kunt u ook nog het titelloze debuut van de band uit 2013 eens checken. Inspiratie voor de naam van hun band vond Newen Afrobeat bij de
Mapuche (een inheemse minderheid in Zuid-Chili en Zuid-Argentinië), want in het
Mapudungun betekent newen "kracht" of "levensenergie". Je moet maar naar de meer dan dertien minuten durende opener
Santiago op
Newen Afrobeat luisteren om te weten waar Newen voor staat. Het nummer begint met een toespraak van de extreemlinkse ex-president van Uruguay
Pepe Mujica die onder andere van leer trekt tegen de steeds verder oprukkende kapitalistische globalisatie (een onderwerp waar de band het ook in
P.D.T.N. (Prostitutos De Transnacional) nog over heeft). Een mondje Spaans kunnen is wel een vereiste, want alle nummers op het debuut van de band worden in de taal van
Cervantes gezongen (enkel in afsluiter
Que Sabemos komen ook enkele lijnen in het Mapudungun voor). Uitstekende Latijns-Amerikaanse afrobeat-ontdekking!
Op 29 juni staat Newen Afrobeat samen met Aboubakar Traoré & Balima Foly
in de Brusselse VK in het kader van
Mukambo's Afro-Groove Sessions, de eerste editie van wat een samenwerkingsverband moet worden tussen onze eigenste DJ Mukambo en voorgenoemde Brusselse concertzaal.
www.newenafrobeat.com
door
benjamin | 15 mei 2017 |
Luister |
Dem Juju Poets, verrassend nieuw project van Renegades of Jazz dat Afro, Latin & funk op hip-hop beats brengt, levert ons album van de week, 'Liberated Thoughts'.
Radio Mukambo konigt ook
Kokopelli festival (Gullegem) aan met Vaudou Game (Togo) & Orkesta Mendoza (Mexico) + Gato Preto (Mozambique/Ghana) in Cinema Nova ++
Groovalicious in Brussel +++ nieuwe albums van They Must Be Crazy (afrobeat, Lissabon), Supergombo (Afro-funk, Lyon), Hugo Kant (hip-hop, Marseille) & Supersan (global beats, Athene).
We eindigen met mooi nieuws: een gloednieuwe Afro-grooves concertreeks van Mukambo bij Vk concerts. De eerste editie brengt
NEWEN afrobeat uit Chile naar Molenbeek op 29/6.
Lees verder
door
tim | 15 mei 2017 |
Plaatjes |
Met een heruitgave op vinyl zet
Far Out Recordings de tiende verjaardag van
Arthur Verocai's meesterwerk
Encore in de schijnwerpers. Het verhaal van
Encore begon toen Far Out-baas Joe Davis in een stoffige platenzaak in Rio per toeval op Arthur's titelloze debuut uit 1972 stootte. Bij de release werd
Arthur Verocai genadeloos neergesabeld door critici en zowel het album als de artiest verdwenen daarna in de obscuriteit. Onterecht zo blijkt ondertussen, want Verocai creëerde zijn eigen unieke sound waarin hij Braziliaanse invloeden vermengde met Amerikaanse soul en cinematografische elementen. Heel wat jaren later legde Davis het album, dat ondertussen tot zijn absolute favorieten was gaan horen, op voor producer-duo Mark 'Troubleman' Pritchard en Dave Brinkworth en al snel werd over een mogelijke opvolger gebrainstormd. Het duo zocht Arthur op in Brazilië en spaarde vervolgens kosten nog moeite om ook zoveel mogelijk van de muzikanten die destijds aan Verocai's debuut meewerkten (
Robertinho Silva, Paulinho, Bigorna…) op te sporen. Als kers op de taart werden ook de drie leden van
Azymuth aan boord gehaald en het resultaat werd
Encore, een moderne Braziliaanse klassieker vol heerlijke samba-soul en cinematografische soundscapes.
www.faroutrecordings.com
door
benjamin | 11 mei 2017 |
Luister |
Zaterdag is mogelijk de beste dag voor Afro-Groove loving Brussels:
Jam'in Jette haalt het onderste uit de kan en verwelkomt ondermeer Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou (Benin), Afla Sackey & Afrik Bawantu (Ghana/UK) en
Afrikan Protokol (België/Burkina Faso, cd van de week) naar het Jeugdpark in Jette!
Radio Mukambo draait ook Dem Juju Poets, een verrassend nieuw Afro/Latin/funk project van Renegades of Jazz, naast Warsaw Afrobeat Orchestra, de Congolese rapper Shabaaz en de Brusselse raggamuffin Uman alvores te eindigen met wat global beats van Supersan, AkizzBeatzz en Gan Gah.
Lees verder
door
tim | 11 mei 2017 |
Plaatjes |
Als je na het beluisteren van
Tribute To Ndiouga Dieng, het nieuwe album van Orchestra Baobab, nog niet voldaan bent, kunnen we u zeker deze
New Cool Collective Big Band feat. Thierno Koite aanraden. De negentienkoppige Nederlandse band sloeg voor dit album, waarmee ze tegelijk de twintigste verjaardag van hun
DOX Records label in de verf willen zetten, de handen ineen met Thierno Koite, altsaxofonist bij het al vernoemde Orchestra Baobab en Le Sahel. In de tracklist zowel nieuwe composities als het reggae-getinte
Padee, het op de Senegalese mbalax-ritmes gebaseerde
Yassa of het wat Tex-Mex klinkende
Chega ("genoeg"), maar ook werk uit het repertoire van Thierno (opener
Myster Tier,
Moussa Caravelle, een nummer dat Koite zowel opdroeg aan zijn zoon Moussa als zijn oude saxofoon-leraar) en herwerkingen van bestaande
New Cool Collective nummers als
Pambiche of
Thierno, telkens met de sax van Koite in de hoofdrol. Nederlands-Senegalees feestje!
www.newcoolcollective.com |
www.doxrecords.com
door
tim | 11 mei 2017 |
Plaatjes |
La Migra (Spaans slang voor de gevreesde Amerikaanse immigratiepolitie of ICE, Immigration and Customs Enforcement en dus een titel die momenteel wel kan tellen) is alweer de derde langspeler van de Canadees-Cubaanse band rond bassist en producer Michael Owen, maar wel het eerste
The Battle Of Santiago album waarop ook vocals te horen zijn. Het album opent met
Aguanileo, een zeven minuten durende bezwerende ode aan
Ogun de
orisha van de krijgers in de santeria-religie. Ook in
Barasu-Ayo Pt. 1 & 2 staat een orisha centraal, deze keer
Elegua die symbool staat voor het lot. The Battle Of Santiago staat voor een aanstekelijke bezwerende mix van rock (
Pa' Bailar,
Cimarron), Afro-Cubaanse ritmes, jazz (instrumentals
Rumba Libre en
Bomba Grande) en dub, en
La Migra werd volledig in de privé-studio van de band opgenomen. Ontdekking!
www.thebattleofsantiago.com |
www.madewithpencilcrayons.com
door
wouter s. | 8 mei 2017 |
Luister |
Welkom in episode 37 van Bounty Radio. Thornato levert met Bennu het album van de week. We luisteren naar nog te verschijnen materiaal van Soweto Soul en Kondi Band. Plus nieuwe Afro sounds van Orchestra Baobab en Afriqoui en wat instrumentale psychedelica om de show mee af te sluiten.
Lees verder
door
pieter | 8 mei 2017 |
Frontstage |
Met een term als "legendarisch" zijn we niet bepaald kwistig, maar voor dit muzikaal instituut uit
Senegal is het weldegelijk op zijn plaats. In de jaren '70 maakte
Orchestra Baobab furore in eigen land, maar hield het na 12 jaar voor bekeken. In 2001 herrees de band uit hun as nadat
World Ciruit Pirate's Choice (hun laatste album uit 1982) uitbracht in Europa. Twee nieuwe albums en een rij internationale concerten later werd het terug stil rond het orkest. Tot dit jaar dus, met de release van
Tribute To Ndiouga Dieng, een eerbetoon aan hun overleden zanger. En als de bijbehorende Europese tour ook in het Leuvense
Depot halt houdt, dan hoeven we geen twee maal na te denken.
Lees verder
door
tim | 7 mei 2017 |
Interviews |
Op 21 mei aanstaande staat
Orkesta Mendoza samen met La Negra Albina, La Chiva Gantiva en Systema Solar in de AB, voor wat ongetwijfeld een stomend Latijns-Amerikaans feestje gaat worden. Als opwarmertje alvast dit gesprek dat wij met
Orkesta Mendoza bandleider Sergio Mendoza hadden tijdens hun vorige passage in ons land.
Lees verder
door
tim | 6 mei 2017 |
Plaatjes |
Beetje een randgeval deze
Halo van de Argentijnse
Juana Molina, want veeleer dan tropische "wereldmuziek" betreft het hier eigenlijk Spaanstalige indiepop al dan niet met een experimenteel kantje. Achter de titel van het album steekt een heel verhaal. Op de hoesfoto begluren de ogen van de zangers u vanuit een bot. Botten en beenderen staan symbool voor het verleden en het vergankelijke, en in oude volksverhalen waren begraven beenderen vaak ook de oorzaak van het zogenaamde luz mala ("het kwade licht"), bij ons beter bekend als een
dwaallicht: zwevende lichtgevende entiteiten die vaak gesignaleerd worden boven moerassen of in de nabijheid van begraafplaatsen en soms speels, maar ook kwaadaardig kunnen zijn. Mysterieus zijn de dwaallichten in ieder geval, net als de muziek van Juana Molina, die de nummers voor deze zevende langspeler opnam tussen haar eigen homestudio in Buenos Aires en de
Sonic Ranch in Texas.
Op dinsdag 20 juni komt Juana Molina
Halo live voorstellen in
De Roma.
www.juanamolina.com |
www.crammed.be
door
tim | 3 mei 2017 |
Plaatjes |
Acht jaar is het ondertussen geleden dat
Oumou Sangare, de nachtegaal van
Wassoulou, haar fans nog eens verblijdde met een nieuw album. Voor deze
Mogoya (vrij vertaald: "de mensen van tegenwoordig") neemt ze een nieuwe start: het vertrouwde
World Circuit Records label behoort tot het verleden en dit nieuwe album verschijnt op het kleinere Franse
No Format label.
Mogoya werd opgenomen tussen Stockholm en Parijs, met respectievelijk Andreas Unge en het Franse productieteam A.L.B.E.R.T. (Vincent Taurelle, Ludovic Bruni en Vincent Taeger) achter de knoppen. Zelf zegt de Malinese zangeres over het album: "This time around I wanted to go for a more modern sound, to satisfy the youth but being careful, all the while, to respect my culture and my tradition.". In de nummers op
Mogoya laat Oumou uiteenlopende onderwerpen aan bod komen: in
Yere Faga feat.
Tony Allen doorbreekt ze het taboe rond zelfmoord,
Minata Wataba ("Minata de leeuwin"), is eigenlijk een ode aan Oumou's moeder, maar gaat ook over de moed en veerkracht die moeders vaak aan de dag moeten leggen, in
Fadjamou heeft ze het dan weer over het belang van familienamen in de West-Afrikaanse cultuur,
Mali Niale is een ode aan haar thuisland, waarin ze Malinezen in de diaspora aanmoedigt om terug naar huis te komen en in
Kamelemba veroordeelt ze het gedrag van mannen die vreemdgaan de normaalste zaak van de wereld vinden. De Afrikaanse diva is duidelijk nog lang niet uitgezongen en beleeft met deze
Mogoya haar tweede jeugd!
Op zaterdag 1 juli staat Oumou Sangare op
Couleur Café.
www.noformat.net
door
tim | 3 mei 2017 |
Plaatjes |
Voor de opvolger van
hun gesmaakte titelloze debuut uit 2012 trokken
Will Holland en zijn keur aan Colombiaanse muzikanten zich deze keer terug op
Isla de Providencia, een eilandje tussen Jamaica en Puerto Rico dat tegenwoordig deel uitmaakt van het Colombiaanse departement
Archipelago de San Andres, Providencia y Santa Catalina. Het eiland werd eerst gekoloniseerd door de Britten, die er onder andere een puriteinse kolonie oprichtten, maar het was vooral de uitvalsbasis voor Engelse kapers als
Henry Morgan die van daaruit de Spaanse vloot het vuur aan de schenen legden. Het eiland werd in 1641 ingenomen door de Spanjaarden en tegenwoordig is het een smeltkroes van Engelse, Spaanse en Afrikaanse invloeden en weerspiegelt zo perfect de Caribische identiteit waar Ondatropica voor
Baile Bucanero (vrij vertaald "dans van de zeerovers" en dus ook een knipoog naar het kaperverleden van het eiland) naar op zoek was. Of zoals ze het zelf samenvatten: "A group of musicians transformed into buccaneers, raising a toast to their treasure: melodies and grooves!" Het levert een bezwerend feestje op waarin Colombiaanse genres als champeta criolla (
Bogota, een ode van
Michi Sarmiento aan de hoofdstad van Colombia, die voor de gelegenheid in een nieuw jasje gestoken werd), en cumbia (
Malaria,
Cumbia De Los Bucaneros,
Soy Campesino) vlot overvloeien in typisch Caribische genres als calypso (
Commotion,
Lazylypso) en dancehall/reggae (
Come Back Again, afsluiter
Trustin') en de band voor
Hummingbird zelfs een enkele keer de Afrikaanse afrobeat-toer op gaat.
www.ondatropica.com |
www.soundwayrecords.com
door
tim | 3 mei 2017 |
Plaatjes |
Lord Echo, het klinkt als de naam van een vergeten calypsonian, maar het is eigenlijk het alter-ego van de Nieuw-Zeelandse producer, multi-instrumentalist en deejay Mike Fabulous (tevens gitarist en producer bij
The Black Seeds). Echo is ondertussen alweer aan zijn derde langspeler toe en werkt altijd min of meer volgens hetzelfde concept en dat zowel visueel (de hoezen van zijn albums) als auditief: "Many people are concerned with always trying something different, but I'm interested in trying to make the same thing again and again. It's a challenge. How many ideas can you squeeze out of one concept, out of one sonic palette? This is one of the restrictions I apply to myself. I tried to use the same instruments and approach as the last record. I made the cover in exactly the same format. Of course, it's inevitable that i twill come out different in spite of this approach, but that's not the point!". Het resultaat is een pareltje van een album waarop Echo op magistrale wijze reggae, rocksteady, dub, disco, makossa (
C90 Eternal,
Makossa No. 3) en soul in elkaar laat overvloeien, met als absolute uitschieters wellicht de lovers rock van
Low To The Street feat.
Lisa Tomlins eindigend in een geweldige orgelsolo,
Note From Home, waarin Toby Laing's zwoele stem ons deed denken aan
Sade en afsluiter
I love Music, opnieuw met Lisa Tomlins, en een heerlijke lovers rock cover van de soul classic van The O'Jays. Het enige wat wij ons bij het beluisteren van
Harmonies betreurden, was dat we Lord Echo nu pas ontdekt hebben!
www.soundwayrecords.com
door
benjamin | 3 mei 2017 |
Luister |
Orchestra Baobab, een klassiek Afro-Latin orkest uit de jaren 70 in Dakar (Senegal), is terug met een nieuw album, Tribute To Ndiouga Dieng, onze cd van de week. Vrijdag op het Afrika Film Festival (Leuven).
Radio Mukambo kondigt ook concerten aan van Les Frères Smith & Afla Sackey (afrobeat), Tamikrest (Touareg), Afrikän Protoköl (afro-jazz) en de mythische reggaebands The Gladiators (Afro-C Launch) en Morgan Heritage (De Roma).
We eindigen met hiphop van Dem Juju Poets en cumbia van Kumbia Boruka & Supersan.
Lees verder