Wereldfeest Leuven 2010

Lees verder

De naam Quique Neira doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar als we daaraan toevoegen dat de man in het verleden actief was bij Gondwana, zal er bij sommige reggaeliefhebbers wellicht een lichtje gaan branden. In zijn thuisland Chili timmert Quique ondertussen al enkele jaren solo aan de weg. Jah Rock (een woordspeling die tegelijk naar de kracht/steun van Jah en de muzikale mix van pop, rock en reggae die Neira zich eigen maakte, verwijst) is dan ook al 's mans derde album en werd opgenomen met de hulp van Wailers-gitarist Junior Marvin en producer Jim 'Lion' Fox. Degelijk roots album met latin touch.
Toegegeven, enige nostalgie overmande ondergetekende bij het ontdekken van de recentste release van het Senegalese hip hop duo Daara J Family. Zo'n 5 jaar geleden, toen tropicalidad.be nog in prille kinderschoenen stond bleken deze rappers (toen nog een trio onder de naam Daara J) één van de ontdekkingen te zijn op Couleur Café 2005. Hun toenmalig album Boomerang kon de live magie in eerste instantie maar amper evenaren, al bleek het zo'n album te zijn dat moet rijpen. Niet minder dan zeven jaar na Boomerang is er nu School of Life — de vertaling van "Daara J" in het Wolof.
De mondiale hoogmis bij onze noorderburen, beter bekend als Festival Mundial (18-20 juni, Tilburg) is dit jaar één festivaldag rijker. Net als vorig jaar staan de bekende, minder bekende en volstrekt onbekende acts broederlijk naast elkaar op de kleurrijke affiche. Het aandeel tropicalidad.be helden in de line-up is haast niet te overzien: Staff Benda Bilili (Congo), Mdungu (Nederland), Buraka Som Sistema (Portugal), Che Sudaka (Spanje), La Pegatina (Spanje), Ozomatli (US), Merdan Taplak Orkestar (België), Choc Quib Town (Colombia), Babylon Circus (Frankrijk), Gentleman (Duitsland) en Sindicato Sonico (België). En dan hebben we het nog niet over de mogelijke ontdekkingen gehad — een boeiende lijst.
Dit jaar valt het Limburgse epicentrum van de wereldmuziek, ook bekend als het Afro-Latino festival (25-27 juni, Bree) ongelukkigerwijs samen met Couleur Café. Op vrijdag domineert Sean Paul (die Festival Mundial trouwens ook wist te strikken) de line-up, maar wat ons betreft vallen er op zaterdag en zondag interessantere acts te scoren. Bekend volk zoals Toumast (Touareg), Choc Quib Town (Colombia), La Excelencia (US), Havana Cultura feat. Gilles Peterson, Lura (Kaapverdië), Bomba Estéreo (Colombia) of Don Tomasino & Tutti Quanti (België) bijvoorbeeld. In de categorie "ons niet bekend maar klinkt veelbelovend" vinden we o.a. Fatoumata Diawara (Ivoriaanse met muzikale roots in Mali), Denise Belfon (soca lady uit Trinidad & Tobago) en Quique Neira (roots reggae uit Chili). Een niet onaardig lijstje.
Tijdens het laatste weekend van juni is Brussel met Couleur Café (25-27 juni, Brussel) ook eventjes de hoofdstad van de wereldmuziek. Meer nog dan vorig jaar vinden we ronkende namen terug op hun jongste affiche: Rodrigo y Gabriela (Mexico), Shantel (Duitsland), Choc Quib Town (Colombia), Fredy Massamba (Congo), Papa Wemba (Congo), Femi Kuti (Nigeria), Staff Benda Bilili (Congo), Manou Gallo (Ivoorkust), Damian Marley (Jamaica), George Clinton (US), Baloji, (België) en, jawel, ook Salif Keita (Mali). Dat de weekendtickets nu al uitverkocht zijn heeft waarschijnlijk iets te maken met het feit dat Couleur Café de West Coast hip hopper Snoop Dogg wist te strikken — al hadden wij een iets mondialere headliner geprefereerd. Benieuwd.
Wie er op 12 april laatstleden bij was in de AB heeft samen met ons in van de nieuwste beloftes in wereldmuziekland ontdekt: het Amerikaanse Fool's Gold. Dit groepje jonge muzikanten uit het Californische San Fernando Valley mixt op sublieme wijze westerse pop en dance met Afrikaanse muziek. Net voor hij het podium op moest vroegen we Luke Top, zanger en frontman van de band, hoe het allemaal zover is kunnen komen.
De immer goedgeklede Nathan Lerner a.k.a. Natty Bo heeft weer net op tijd de ideale soundtrack geleverd voor zwoele zomeravonden en bijhorende cocktails. Het recept is intussen welgekend, een frisse mix van Caraïbische stijlen (son, guajira, gaita, mambo) op een bedje van ska, met een flinke scheut humor (big bamboo blijft een klassieker) en zelfrelativering. Het Brits-Cubaans gezelschap heeft deze keer ingezet op een grote dosis cumbia (Lupita, Hit the Track, Pepe) met zelfs een kort uitstapje naar de hoogvlaktes van de Andes (Cumbia del Monte).
Het Surinaams-Caribische vanuit Nederland opererende septet Fra Fra Sound viert dit jaar haar dertigjarige jubileum. Focuste het ensemble aanvankelijk nog op typisch Surinaamse muziekgenres als kaseko, kawina en winti, dan sijpelden vanaf de jaren negentig ook invloeden uit jazz, blues, soul en gospel het werk van Fra Fra in. Voor dit jubileumalbum sloegen ze de handen ineen met de poëet Ghasem Batamuntu en zijn spoken word bijdragen doen denken aan het werk van The Last Poets. Wij wensen Fra Fra bij deze alvast nog vele jaren!
Haytham Safia is in essentie een klassiek geschoold Palestijns oud-speler. Op No Complication lardeert hij klassieke Arabische muziek met enkele moderne jazzy elementen (Aroma). Hiervoor verzamelde hij een ensemble aan muzikanten uit de vier windstreken rond zich: de Nederlandse gitarist Bram Stadhouders, de percussie van Osama Mileegi uit Soedan, de Turkse percussionist Sjahin During en zijn landgenoot Morad Khoury op viool. Complexloos pseudoklassiek Arabisch album zonder teveel pretentie.
Hedzoleh Soundz was één van de eerste Afroensembles in het Ghana van de jaren zeventig en was de huisband van de befaamde Napoleon nachtclub en het was dan ook daar dat ze kennis maakten met de Zuid-Afrikaanse trompettist Hugh Masekela. Die zou later de sound van dit album, een mix van traditionele Ghanese muziekstijlen en rockelementen, gebruiken als basis voor zijn afro-jazz klassieker Masekela - Introducing Hedzoleh Soundz. Een vergeten parel die veertig jaar onder het stof heeft gelegen. Voorproeven kan op soundwayrecords.greedbag.com.
Sweet Talks was een andere populaire Ghanese band uit die periode en zij hadden hun thuisbasis in de Talk Of The Town club in Tema. Met hun geslaagde mix van highlife, funk en afrobeat kwam de band uiteindelijk zelfs in Los Angeles terecht, waar ze hun succesvolste album The Hollywood Highlife Party opnamen. Deze The Kusum Beat is eigenlijk niet geheel representatief voor de sound van de band, maar illustreert wel hoe gevarieerd het muzieklandschap in het Ghana van de zeventiger jaren wel was. Voorproeven kan eveneens op soundwayrecords.greedbag.com.
Ondergetekende heeft het nooit gehad voor Braziliaanse feestgenres als samba of frevo; neen, dan liever een dosis jazzy bossanova, samba voor intellectuelen zeg maar en dat is precies waarin gitarist/percussionist Vinicius Cantuária (die naam!) grossiert. Cantuária werkte al samen met Braziliaanse grootheden als Caetano Veloso, Chico Buarque en Gilberto Gil en deze Samba Carioca is alweer ’s mans vijftiende langspeler. Bossanova-liefhebbers die de man nog niet kennen weten dus wat gedaan. Hier alvast een video-voorsmaakje.
Collega Pieter introduceerde Marscheider Kunst al eerder en was niet onverdeeld enthousiast over diens Café Babalu. Opvolger Utopia is nochtans best te smaken. Wat Marscheider Kunst, een negenkoppig ensemble uit Sint-Petersburg, doet zou je kunnen omschrijven als Russische musica mestiza: een hoop Latijns-Amerikaanse invloeden (salso op Utopia, merengue op Dj en Cumbia op Sudak), een scheutje ska (Ku, Erunda), een snuifje jazz (Manush V Gorah) en zelfs een Russisch walsje (Waltz from film “Kisiorod”) om het geheel af te ronden. Natuurlijk zingt Sergey Efremenko aka. EFR in het Russisch en dat is even wennen maar zorgt tegelijk voor een vleugje extra exotisme. Voorbeluisteren kan op de site van Eastblok Music.
Ba Cissoko keerde voor Seno (landbouw, red.) terug naar zijn roots en dat zowel muzikaal (het album telt vooral klassiek klinkende kora-nummers) als persoonlijk (Ba droeg het titelnummer op aan zijn grootmoeder die hem destijds mee de akker opsleurde). Wat rest is een degelijk kora-album met dat vleugje reggae dat we van Cissoko gewend zijn, maar het mist de originaliteit van de twee eerste albums. Enkele nummers voorbeluisteren kan op Ba's eigen webstek.
Ook dit jaar mag Mano Mundo (8-9 mei, Boom) het festivalseizoen aftrappen en bloklettert de Franse Mano Negro erfgenamen Babylon Circus bovenaan hun affiche — vorig jaar nog op Couleur Café en dit jaar alvast een nieuw album. Daarnaast vinden we in de line-up ook nog La Kinky Beat (Barcelonese musica mestiza met punch), het Balkan Banquets concept van Orchestre International du Vetex, de Maghrebijnse raï van Kasba en last but not least brengt de Congolees Pegguy Tabu een ode aan soukous-held en vader Tabu Ley Rochereau.
Het accent van Sfinks Mundial (13 mei, Boechout) lijkt niet zo zeer op de muziek te liggen. Weinig bekend volk op de affiche dus, maar Sfinks zou Sfinks niet zijn als daartussen geen ontdekking zou zitten. Achtereenvolgens krijg je Minata (singer-songwritster uit Burkina Faso), Humb (home-grown funk), La Chiva Gantiva (onversneden cumbia en mapalé uit Colombië) en Merdan Taplak Orkestar (het kersvers orkest van de ons niet onbekende plaatjesdraaier) voorgeschoteld.
Kokopelli festival (14-16 mei, Gullegem) verzamelt onder de noemer "Open minded music festival" naast een karrenvracht DJ's en randanimatie ook live acts als Jah Mason (dancehall en rake reggae uit Jamaica), Jaune Toujours (de niet-makkelijk-in-een-vakje-te-steken muzikale mengeling van accordeonist Piet Maris die het live uitstekend doet), Lechuga (de veelbelovend klinkende musica mestiza uit, jawel, Duitsland) en niet in het minst dé Balkan fanfare uit Macedonië: Kočani Orkestar (die we vorig jaar nog in De Roma aan het werk zagen).
Op het Leuvense Wereldfeest (29 mei, Leuven) staat het thema ABC van de Wereld centraal, al mag de wereldmuziek line-up er ook best wezen. Achtereenvolgens treden Alpacas (Leuvense funk band), Antwerp Gipsy-Ska Orkestra (de sympathieke "Balkan meets ska" bende met een niet onaardige live reputatie), Brazzaville (inlandse brassband die niet vies blijkt te zijn van een stukje afrobeat), Rocola Bacalao (energieke ska uit, jawel, Ecuador) en The Heptones (authentieke rocksteady en roots reggae uit de legendarische Studio One) aan.