door
pieter | 31 mei 2011 |
Frontstage |
Toen we eind april in de affiches van de
lentefestivals neusden, was er nog bitter weinig bekend over het muzikale luik van het
Leuvense Wereldfeest. Jammer, want de laatste jaren vinden ook de betere bands uit de wereldmuziek-scene de weg naar de line-up van het mini-festival aan de Dijle. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we het programma even uit het oog verloren waren maar toen we opvingen dat
Mdungu afgelopen zaterdag naar Leuven afzakte, zijn we ondanks barbeques, hangmatten en andere zomerse verlokkingen toch even kort de sfeer gaan opsnuiven in de Bruul. Daarmee lieten we de concerten van onder andere
Terrakota en
La Chiva Gantiva aan onze neus voorbij gaan, al hadden beide bands ons
frontstage pad al
meer dan één keer gekruist.
Lees verder
door
tim | 30 mei 2011 |
Plaatjes |
Geen idee wat hun bandnaam precies wil zeggen, maar het verhaal van
La Chiva Gantiva — een groep Colombiaanse
expats die elkaar terugvonden in de muziek — is gelijklopend met dat van het Spaanse
Che Sudaka, al verschillen de twee muzikaal gezien toch wel een stuk. Voor
Pelao ("failliet", red.) ging La Chiva Gantiva in zee met producer
Richard Blair (
Sidestepper). Naar eigen zeggen laat La Chiva Gantiva zich zowel inspireren door Colombiaanse genres als
cumbia en
musica llanera als rock, funk en afrobeat en het resultaat is een heerlijke en zeer dansbare potpourri die deze zomer op geen enkel
festivalpodium zal misstaan. Mis dit Brusselse feestje zeker niet!
www.lachivagantiva.com |
www.crammed.be
door
tim | 30 mei 2011 |
Plaatjes |
Ondergetekende is zeker geen expert op het gebied van
klezmer — vraag mij bijvoorbeeld niet om het verschil uit te leggen tussen
sirba en
oompah — maar gelukkig is de taal van de muziek universeel genoeg om dat overbodig te maken. De
Amsterdam Klezmer Band is een zevenkoppig ensemble die, dit van oorsprong Oost-Europese en vaak in het
Jiddisch gezongen, genre een eigen kleurtje geeft door er teksten in het Nederlands aan toe te voegen (
Kaas,
Geen Sores). Albumtitel
Katla verwijst naar
Ijsland's grootste vulkaan en heeft dus niets te maken met het op wat lekkers uit zijnde katje op de albumhoes. Klezmer trekt nog steeds een wat ander publiek dan de talrijke Balkan-bands uit min of meer dezelfde regio en dat is wat ons betreft niet echt terecht. Moge deze muzikale vulkaan u alvast overtuigen!
www.amsterdamklezmerband.com |
www.essayrecordings.com
door
tim | 27 mei 2011 |
Plaatjes |
Wat krijg je als je een Brusselse violist (Nicolas Hauzeur) en gitarist (Benjamin Clement) samen zet met een aantal zigeunermuzikanten? Het antwoord is
Zongora. Na
Maayo Men van
Malick Pathé Sow, zette
Muziekpublique nu ook zijn schouders onder het debuutalbum van deze lokale Balkan-band. De bandnaam Zongora verwijst trouwens naar een gitaarachtig
Roemeens instrument uit de streek van
Maramures in het noordoosten van het land. Resultaat is
Doverie een vrij geslaagd Balkan-album met ingrediënten uit zowel Roemenië als Bulgarije en een hoop eigen inbreng en jazzy improvisatie.
www.muziekpublique.be |
www.kopanica.be
door
pieter | 23 mei 2011 |
Affiche |
De drie titanen onder de wereldmuziekfestivals in juni hebben hun affiche voor dit jaar bijeengesprokkeld. Na de waterval aan programma aankondigen in het
tropicalidad.be nieuws wordt het hoogtijd voor een kort overzicht.
De mondiale hoogmis bij onze noorderburen, beter bekend als
Festival Mundial (18-19 juni, Tilburg) telt dit jaar terug twee in plaats van drie festivaldagen, maar die zijn dan wel tot de rand gevuld met acts van uiteenlopende pluimage. Ietwat tot onze verbazing komen de meeste headliners op hoofdpodium uit het mainstream circuit, al vinden we in de line-up gelukkig ook namen als
Sierra Leone's Refugee All Stars (Sierra Leone),
Magic System (
zouglou uit Ivoorkust),
Shantel & Bucovina Club Orkestar (Duitsland) en
Los de Abajo (Mexico) terug. De trouwe
tropicalidad.be lezers zullen namen als
Terrakota (Portugal),
Katzenjammer (Duitsland),
Bombino (Niger),
S.W.A.N. (België) of
Mexican Institute of Sound (Mexico) ook wel herkennen en voor het clubbende volkje kunnen we
Frédéric Galliano and Kuduro Sound System warm aanbevelen.
Ook dit jaar valt het Limburgse
Afro-Latino festival (25-27 juni, Bree) ongelukkigerwijs samen met Couleur Café. Op vrijdag komen ook hier de clubbers aan hun trekken met
Frédéric Galliano and Kuduro Sound System maar de zwaargewichten vinden we vooral terug in de line-up van zaterdag en zondag en daar mag je wat ons betreft
Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou (de herondekte legendarische band uit Benin) en
Juan Luis Guerra y 440 (dé
merengue en
bachata meester uit de Dominicaanse Republiek) bij rekenen. Verder kunnen we
Calle 13 (Puerto Rico),
Third World (Jamaica),
Bombino (Niger),
Bonga (Angola),
La Troba Kung-Fú (Spanje) en
Los de Abajo (Mexico) warm aanbevelen.
Tijdens het laatste weekend van juni is Brussel met
Couleur Café (24-26 juni, Brussel) ook eventjes de hoofdstad van de wereldmuziek. In de (quasi complete) line-up van het kleurrijkste stadsfestival vinden we opvallend veel
tropicalidad.be bekenden terug waaronder
Ziggy Marley (Jamaica),
Patrice (Duitsland),
Tiken Jah Fakoly (Ivoorkust),
Alborosie (Italië/Jamaica),
Seun Kuti & Egypt 80 (Nigeria),
Dub Inc (Frankrijk),
Ziggi Recado (Nederland),
Congotronics vs. Rockers (Congo/VK),
Band of Gypsies 2 (Macedonië/Roemenië),
Sergent Garcia,
Antwerp Gipsy-Ska Orkestra,
Los Callejeros en
Sayon Bamba. Naast al dat bekend volk op Couleur Café hopen we ook dit jaar weer enkele ontdekkingen te doen. De nostalgische zielen verwijzen we graag door naar ons
Couleur Café dagboek van vorig jaar.
door
tim | 23 mei 2011 |
Plaatjes |
Ocote Soul Sounds (het woord "ocote" is afgeleid van het
Nahuatl woord "ocotl" en wordt in Midden-Amerika frequent gebruikt om naaldbomen aan te duiden) is het geesteskind van Adrian Quesada (
Grupo Fantasma) en Martin Perna (
Antibalas) en zelf omschrijven ze hun muziek als "psychedelic, Afro-Cuban influenced pan-Latino analog funk".
Taurus is niet het eerste album van de band, het iets meer eclectische
The Alchemist Manifesto belandde al eerder op onze
testbank. En net zoals bij Grupo Fantasma, zijn wij ook van de sound van deze Ocote Soul Sounds serieus onder de indruk.
Taurus — de stier is een veel gebruikt symbool in de Spaanse cultuur, maar tegelijk ook het sterrenteken van beide heren — klinkt bij wijlen als de soundtrack van een politiefilm uit de jaren zeventig. Zoals ze zelf zeggen: psychedelische funk overgoten met een stevige latin-saus en een snuifje afrobeat. Meer van dit!
Update: Ocote Soul Sounds was zo vriendelijk om een gratis download uit
Taurus aan te bieden aan onze trouwe lezers en die vind je hier:
Pirata (MP3). Enjoy!
www.ocotesoulsounds.com |
www.eslmusic.com
door
pieter | 20 mei 2011 |
Plaatjes |
Het is een voor- én nadeel als je als zoon van een muzikale legende in het voetspoor van je vader wil treden. Maar zowel
Vieux Farka Touré,
Damian Marley,
Stephen Marley,
Femi Kuti als
Seun Kuti trekken zich aardig goed uit de slag. Maar voor die laatste, de
jongste telg van
Fela Kuti, hebben we toch wel een
boontje. Het debuutalbum
Many Things liet een aardige tijd op zich wachten en ook voor de opvolger
From Africa with Fury: Rise, moesten we terug drie jaar geduld uitoefenen. In tussentijd hield
Seun Kuti en zijn muzikale companen van Egypt 80 ons zoet met op z'n zachtst gezegd
stomende concerten die de verwachtingen voor dit nieuwe album alleen maar meer de hoogte in duwden.
Lees verder
door
tim | 18 mei 2011 |
Plaatjes |
Het vrij jonge Amerikaanse
Kanaga System Krush label opereert onder het motto: "Putting money into the pockets of the artists & music into the hands of the people" en focust op muziek uit West-Afrika. Het recentste wapenfeit van dit fair-trade label is de release van een tweetal albums van de betreurde Malinese gitarist
Lobi Traoré (1961 - 2010).
Barra Coura: Acoustic Bamana Blues en
Bwati Kono: Raw Electric Vibes from Bamako kunnen beschouwd worden als een tweeluik, waarbij het eerste album focust op de traditionele vooral akoestische Mali blues, terwijl
Bwati Kono vol rauwere elektronische tracks staat. Vooral op dat laatste album raakte Lobi de juiste toetsen; sterker zelfs, voor ondergetekende is
Bwati Kono het beste wat ons recent uit Mali bereikt heeft, wat Lobi's vroegtijdige einde natuurlijk alleen maar des te schrijnender maakt. Virtuoos muzikant!
www.systemkrush.com |
www.xmd.nl
door
tim | 17 mei 2011 |
Plaatjes |
Tien jaar na de release van hun legendarische album
Band Of Gypsies levert
Taraf de Haïdouks deze opvolger af. Ook op het originele
Band Of Gypsies album speelden al een aantal blazers uit de fanfare van
Kocani Orkestar mee, maar voor dit album werden alle leden van beide bands opgetrommeld en dat leverde een magistraal 27-koppig orkest op. Alle nummers voor
Band Of Gypsies 2 werden speciaal voor het album geschreven en/of gearrangeerd, iets wat door de verschillende afkomst en samenstelling van beide bands (de
leden van Taraf de Haïdouks zijn
Roemeense orthodoxe kristenen en de
muzikanten van Kocani Orkestar Macedonische moslims) niet altijd even simpel bleek.
Couleur Café wist deze gipsy big band trouwens te strikken voor hun 22ste editie.
crammed.be |
divanoprod.com
Zowat gelijktijdig komt het
Asphalt Tango label op de proppen met
Balkan Brass Battle; zoals de titel al aangeeft, niet zomaar een verbroedering maar een head to head
sound clash tussen de twee bekendste zigeunerfanfares van het afgelopen decennium: in de rechterhoek voor
Servië,
Boban I Marko Markovic Orchestra en in de linkerhoek, voor
Roemenië,
Fanfare Ciocarlia. Wie nu uiteindelijk als winnaar uit deze titanenstrijd kwam laten we even in het midden, maar neemt u het maar van ons aan dat dit schijfje één brok pure energie is. Een drietal voorsmaakjes vind je op
asphalt-tango.de.
asphalt-tango.de|
fanfare-ciocarlia.com |
boban-and-marko-markovic.com
door
tim | 17 mei 2011 |
Plaatjes |
Op
Toumastin, de opvolger voor hun in 2010 verschenen debuutalbum
Adagh, klinkt
Tamikrest wellicht nog iets
militanter dan voorheen; tekstueel gezien dan toch, want muzikaal gesproken biedt ook dit album weer die hypnotiserende woestijnrock waar we ondertussen zo gek op zijn.
Toumastin bevestigt dat Tamikrest geen eendagsvlieg was en dat de
Toeareg ook na
Tinariwen nog een stem zullen hebben. Voorproeven kan op
hun webstek.
Op 10 juni kun je Tamikrest live aan het werk zien in de Botanique (Brussel). Het toeval wil dat we hiervoor momenteel gratis duo-tickets uitdelen.
www.tamikrest.net |
www.glitterhouse.com
door
tim | 10 mei 2011 |
Plaatjes |
Ook op zijn tweede album blijft
Blick Bassy grossieren in de ideale zondagochtendmuziek, ook al swingt
Hongo Calling misschien net dat tikkeltje harder dan voorganger
Léman. Het album mag dan Bassy's ode aan de hongo, een tranceverwekkend ritme uit de
Bassa-cultuur, zijn, toch lijken de Braziliaanse invloeden in zijn nummers wat meer de boventoon te halen op dit album; zo hoorden we een Braziliaanse
cuíca op
Liké en levert ook
Lenine, een singer-songwriter uit
Recife en zeker bekend bij amateurs van moderne Braziliaanse muziek. Een groot deel van het album werd trouwens in
Rio de Janeiro opgenomen. Te beluisteren op
greedbag.com.
Op 15 mei kun je Blick Bassy live aan het werk zien in de 4AD in Diksmuide.
www.worldconnection.nl
door
tim | 9 mei 2011 |
Plaatjes |
Staff Benda Bilili heeft amper de wereld veroverd of "muziekantropoloog"
Vincent Kenis komt alweer op de proppen met iets compleet nieuws. In het uiterste
zuidoosten van Congo ontdekte hij zowaar de karindula muziek. Deze ritmische trancemuziek dook voor het eerst op in de jaren zeventig van de vorige eeuw en al is het niet exact duidelijk of dat nu in Congo zelf of het naburige
Zambia was (waar een variant bestaat die
kalindula wordt genoemd), feit is dat het genre vernoemd werd naar het meest in het oog springende instrument dat de karindula-muzikanten gebruiken: een grote, van een met een geitenvel bespannen olievat vervaardigde basbanjo met vier snaren.
Lees verder
door
tim | 5 mei 2011 |
Interviews |
Toen wij hoorden dat
Sayon Bamba, ooit nog één van de stemmen bij Les Amazones de Guinée en nu al geruime tijd
solo, het zonnige Marseille inruilde voor onze eigenste hoofdstad Brussel, waren we er natuurlijk als de kippen bij om haar te vragen waarom.
Lees verder
door
pieter | 2 mei 2011 |
Frontstage |
In de gezellige
Chausée de Wavre in Etterbeek gingen we afgelopen zaterdag op zoek naar de
Espace Senghor. Het was ons eerste bezoek aan het Etterbeekse cultureel centrum, maar de gezellige en karaktervolle zaal (een kleine versie van de Gentse
Vooruit) kon ons direct charmeren. Op het programma stond een heuse
soirée Afro Heat rond de
herontdekte 70's funkateers uit
Benin:
Le Tout Puissant Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou. Een dikke twintig jaar na hun hoogdagen in Benin kwam het orkest met een nieuw studioalbum aandraven en
Cotonou Club bleek een schot in de roos te zijn. Met argusogen — hun passage in het
Zuiderpershuis in 2009 zou een kleine
catastrofe geweest zijn — keken we uit naar de live set van deze nieuwe oude helden.
Lees verder
door
tim | 2 mei 2011 |
Plaatjes |
Voor hun nieuwe album,
Xapomelön (een "vercatalanisering" van het Franse "chapeau melon" of "bolhoed"), ging
La Pegatina haar inspiratie zoeken in de
Amerikaanse comic books.
Xapomelön telt eenentwintig ultrakorte tracks — slechts twee nummers halen de drie minuten — en klinkt daardoor wellicht minder samenhangend dan voorganger
Via Mandarina. Wat ondergetekende betreft had de heren van La Pegatina zelfs gerust wat strenger mogen zijn in hun uiteindelijke selectie voor de tracklist, want sommige nummers op
Xapomelön zijn ware lichtgewichtjes (
Foxy & Billy of
Mari Carmen). Wij lieten ons nog het meest bekoren door
La Voisine, een in het Frans gezongen spotlied over de buurvrouw van accordeonist Romain Renard, maar echt overtuigend kunnen we dit album niet noemen.
www.lapegatina.com |
www.kasbamusic.com |
www.xmd.nl
door
tim | 2 mei 2011 |
Plaatjes |
Projecten die westerse muziek doorspekken met etnische elementen krijgen we wel vaker op onze testbank, maar bij
Oojami (geboren Necmi Cavli), een deejay uit het Turkse
Bodrum die vooral dance met oriëntaalse invloeden mengt (ons nog bekend van een aantal
Mano Mundo edities geleden) is de spoeling af en toe toch wel erg dun. Enkele geslaagde tracks (
Twist & Turn en
Let It Cry roepen
herinneringen op aan
Balkan Beat Box) niet ten na gesproken zal deze
Time Is Now toch eerder een clubpubliek aanspreken.
www.oojami.com
