Orchestre International Du Vetex - Fifavela

Orchestre International Du VetexWie het nieuwe jaar feestelijk wil inzetten kunnen we zeker deze Fifavela aanraden. Fifavela is het vierde album van het Kortrijkse feestorkest dat vernoemd werd naar een voormalige lokale textielfabriek die de band in hun begindagen gebruikte als repetitielokaal. Voor deze nieuwe langspeler werkte Orchestre International Du Vetex samen met producer Roel Poriau (Think Of One, Antwerp Gipsy-Ska Orkestra) en verruimde de fanfare enigszins zijn muzikale horizonten, waarvoor inspiratie werd geput uit opgedane invloeden tijdens tournees door Latijns-Amerika en Oost-Europa. En alsof 18 muzikanten nog niet volstaat, nodigde Orchestre International Du Vetex voor Fifavela ook nog enkele gasten uit: ex-Vetex Nathan Daems, Lionel Raepsaet (Skip The Use) en Jean-Baptiste Delneuville (Den Ambrassband) komen een eindje meeblazen op saxofoon en trompet, DJ Courtasock voorzag de fanfare van de nodige samples en percussionisten Fernando Rodriguez Bas en Amel Serra Garcia (BRZZVLL, Zita Swoon, El Tattoo Del Tigre…) zorgen waar nodig voor de nodige Latin grooves. Het resultaat is een album dat wel een ode lijkt aan de wereldwijd verspreidde traditie van de brassbands en voortdurend heen en weer springt tussen Zuid-Amerika (Carnaval Chtilombiano, titeltrack Fifavela WM'14, Cumbia International), Europa (Cocek Ljubicasti, Tarantelle n°10 - La Golosa) en Afrika (Good Evening Kinshasa, Good Bye Maputo). Waarvoor trouwens onze complimenten aan Vetex-huiscomponist Thomas Morzewski. En nu feesten maar!

www.vetex.org | www.vialactea.be | www.xmd.nl

Talco - Silent Town + Microguagua - Grandhotel Cosmopolis

TalcoMet Talco serveert Kasba Music ons een stevige brok Italiaanse ska-punk. Het zeskoppige gezelschap uit Marghera bij Venetië noemt The Clash, Ska-P en vooral Mano Negra als voornaamste inspiratiebronnen en brengt vooral nummers met een sterke antifascistische, antikapitalistische en anti-imperialistische boodschap. Helemaal zeker zijn we er niet van, maar albumtitel Silent Town zou wel eens een knipoog naar het historische stadscentrum van Venetië kunnen zijn; overdag een bruisende metropool waarin duizenden toeristen hun weg zoeken, maar 's nachts stil en verlaten. Ons ding is deze Silent Town niet helemaal, maar wie de boodschap er graag stevig ingeramd krijgt moet deze Italiaanse ska-punkers zeker eens checken.

MicroguaguaOp hun uit 2012 daterende langspeler Al Borde De La Ruta, konden de reggae-vibes van Microguagua ons nog overtuigen, maar opvolger Grandhotel Cosmopolis wist helaas onze aandacht niet het hele album lang vast te houden. Dat is dubbel jammer als we u vertellen dat dit album slechts negen tracks telt. Waar het precies aan ligt, daar konden we niet meteen onze vinger op leggen, maar we misten op Grandhotel Cosmopolis een beetje de frisse opgewektheid die we op Al Borde De La Ruta wel aantroffen. In de plaats werden in de nummers op 'Grandhotel Cosmopolis' wat meer rockinvloeden verwerkt, maar dat resulteert dus vooral in een eentoniger klinkend geheel.

www.microguagua.com | www.talcoska.com | www.kasbamusic.com | www.xmd.nl

Oratnitza - Folktron

OratnitzaDe dubbele hoofdrol op Folktron, het tweede album van het Bulgaarse Oratnitza is weggelegd voor de kaval (een chromatische fluit die vooral in de Balkan en Turkije voorkomt) en fluit van Hristiyan en de didgeridoo van Horhe. Folktron verwijst naar folktronica, een muziekgenre waarin folk en elektronica in elkaar overvloeien. Net zoals op hun titelloze debuut uit 2012 serveert het kwartet opnieuw die bezwerende mix van Bulgaarse folk, hip-hop en drum & bass, waarbij we wel moeten opmerken dat, met uitzondering van de remix van Zhelkya door High Roll, alle nummers op dit album volledig akoestisch werden opgenomen.

www.oratnitza.org | www.fusionembassy.com | www.xmd.nl

Fadoul - Al Zman Saib

FadoulAan de re-release van deze Al Zman Saib ("het zijn harde tijden") - het originele album dateert uit het eind van de jaren zestig van de vorige eeuw - ging een heus stukje muzikaal speurwerk vooraf. Het begon allemaal toen Jannis Stürtz, de man achter het Berlijnse Habibi Funk Label, een sub-label van Jakarta Records, bij een bezoek aan de soeks van Rabat op een oud elektrowinkeltje stootte waar ook enkele dozen oud vinyl stof stonden te vergaren. De eigenaar bleek in een vorig leven nog even platenbaas geweest te zijn en één van de acts die voor hem opnamen was een zekere Fadoul, een lokale artiest die een eigenzinnige Marokkaanse versie van de Amerikaanse funk neerzette (opener Sid Redad is bijvoorbeeld gewoon Fadoul's versie van James Brown's Papa Got A Brand New Bag). Vele maanden speurwerk en volharding brachten Jannis uiteindelijk bij de familie van Fadoul in Casablanca en nu, zowat 45 jaar na de originele release die enkel in Marokko verdeeld werd is er dus eindelijk deze heruitgave van Fadoul's debuutalbum Al Zman Saib. Vintage Marokkaans goud!

www.jakartarecords.de

il Civetto - il Civetto

il CivettoDe compilatie 10 Years Eastblok Music moest pas nog de tiende verjaardag van het gelijknamige Duitse label in de spotlights zetten en met il Civetto (Italiaans voor "het geflirt"), een vijfkoppige band uit Berlijn die een mix serveert van zigeunermuziek, swing en folk, halen ze nu ook een nieuwe naam binnen. Hoewel de voertaal op dit titelloze debuut voornamelijk Frans is, passeren daarnaast nog op zijn minst een half dozijn andere talen (Duits, Portugees, Jiddisch, Italiaans, Frans…) de revue. Het geheel deed ondergetekende nog het meest denken aan het imaginaire zigeunerwereldje van het Franse La Caravanne Passe. De mooie waterverfschilderingen die voor het artwork van il Civetto gebruikt werden zijn het werk van Monja Gentschow. Binnenin de albumhoes vonden we nog de leuze: "For a world without borders!" en daar is il Civetto wellicht een gepaste soundtrack bij!

www.eastblok.de | www.ilcivetto.de | www.xmd.nl

Khiyo - Khiyo

KhiyoKhiyo, een zeskoppige Britse band rond de Brits-Bengaalse vocaliste Sohini Alam en multi-instrumentalist en componist Oliver Weeks, omschrijft zichzelf als: "Bengali music with a London sound", iets wat ondergetekende meteen aan het eveneens uit Londen afkomstige Lokkhi Terra deed denken. Maar ook al is Alam actief bij beide bands, toch ligt hun repertoire mijlenver uit elkaar. De filosofie van Khiyo leunt aan bij wat Susheela Raman doet met de Tamil-muziek uit zuidoost India en het overgrote deel van de nummers op dit titelloze debuut zijn herinterpretaties van composities van beroemde Bengaalse bauls, rondreizende mystieke muzikanten. Geen baul sangeet is Rum Jhum Rumu Jhumu, origineel een nummer van Kazi Nazrul Islam, een Bengaals dichter, muzikant, revolutionair, en filosoof wiens poëzie en nationalistisch activisme hem de erkenning als dichter des vaderlands opleverde. Amar Protibaader Bhasa ("de taal van mijn protest") is dan weer een compositie van Salil Chowdhury. Het nummer verwijst naar de pogingen die Pakistan destijds ondernam om het Urdu tot officiële taal uit te roepen in wat toen nog Oost-Pakistan was. De protesten hiertegen zouden uiteindelijk leiden tot het uitroepen van de Volksrepubliek Bangladesh in 1971. Khiyo is zeker geen spek voor ieders bek, maar de Londense band biedt niettemin een fascinerende blik in een voor westerlingen vrij onbekende muziekwereld.

www.arcmusic.co.uk | www.khiyo.com

Modou Touré & Ramon Goose - The West African Blues Project

Modou Touré & Ramon GooseWat de titel en hoesfoto van dit album betreft, had het duo Modou Touré (zoon van Amadou Touré, in het verleden nog een tijd lang lid van de Senegalese band Touré Kunda) en Ramon Goose (een Britse blues-muzikant die in 2010 ook al samenwerkte met de Senegalese kora-speler Diabel Cissokho wat uiteindelijk het Mansana Blues album opleverde) iets meer creativiteit aan de dag mogen leggen, maar muzikaal is er met The West African Blues Project gelukkig niets mis. Op 'The West African Blues Project' wisselt Touré af tussen Wolof, Mandinka en Frans ('The Lighthouse Keeper'), waarbij Goose zorgt voor een evenwicht tussen de Amerikaanse blues en de West-Afrikaanse muziektraditie, en in nummers als opener Believe of Kayre zijn zelfs wat invloeden uit de Zuid-Afrikaanse township jive te horen. Uitstekende Euro-Afrikaanse kruisbestuiving!

www.arcmusic.co.uk