Kondi Band - We Famous

Vier jaar na langspelerdebuut Salone is Kondi Band, het onwaarschijnlijke samenwerkingsverbond tussen de Amerikaanse Boima Tucker aka. DJ Chief Boima en de Sierra Leoonse hoogbejaarde blinde duimpianospeler Sorie Konoma aka. Sorie Kondi, terug met deze We Famous. De titel van het album, is een knipoog naar de "faam" die hun Europese tournee de band in 2017 bracht en die hen in Sierra Leone blijkbaar ook af en toe afgunstige opmerkingen opleverde (zie de gelijknamige intro van het album). Het gros van de opnames voor dit album namen Boima en Sorie ook op telkens ze weer even tijd hadden tussen twee concerten tijdens die tournee, waarna Boima vervolgens samenwerkte met de in Londen gevestigde producer en radiomaker Will 'LV' Horrocks voor de afwerking.

Lees verder

Mukambo presents Global Afrobeat Movement Vol. 2

Ook dit afgelopen jaar bracht de evolutie van de COVID-19 pandemie nog weinig soelaas voor DJ Mukambo en bij gebrek aan afrobeatfeestjes, -concerten en Felabrations, stortte hij zich dan maar op een tweede volume van Global Afrobeat Movement. Met 2021 in het achterhoofd telt de tracklist deze keer maar liefst 21 nummers, garant voor een wervelende muzikale wereldreis door het universum van de afrobeat!

Lees verder

Batila - Tatamana

Deze Tatamana (Kikongo voor 'koester wat je liefhebt") is het langspelerdebuut van de in Berlijn gevestigde Congolees-Angolese singer-songwriter en muzikant Ange da Costa aka. Batila (Kikongo voor "hij die de dingen beschermt, bewaart en bijeenhoudt"). Batila omschrijft zijn sound, een mix van genres als (nu-) soul, hip-hop en reggae met Congolese invloeden, als Bantu soul: "I am proud and in love with Congolese music, so you can always find a little bit of my childhood sounds in it. That's why I also name my sound Bantu soul; it's music for my people. I dedicate my music to music-lovers, people who like to dive a bit deeper without sounding too intellectual. I dedicate my music to the youths and my generation in the diaspora, who are not fighting to be accepted by the white man. I AM, I don't need permission, I don't need to be cool or trendy!".

Lees verder

Brazzmatazz - Live At JGG Studio

Bij gebrek aan beter - zie opnieuw de situatie in de culturele sector door de maatregelen rond de COVID-19 pandemie - koos ook Gentse blazerscollectief Brazzmatazz voor een concert zonder publiek opgenomen en gefilmd in de Johnny Green Giant Studio in Gent op 27 maart van dit jaar. In de setlist vijf gloednieuwe nummers en twee tracks uit hun in 2018 verschenen langspelerdebuut Turbolence (Tiny Tiger en het door Merijn Landuyt van People in Houses gecomponeerde Up Across And Down), stilistisch gaande van funk, jazz, hip-hop en drum and bass over Latin tot zelfs een afsluitend piratenlied met Walk The Plank. Het album is gratis downloadbaar via de Bandcamp-pagina van de band en werd voorzien van een prachtige steampunk-hoesillustratie van de hand van Maarten Vanhoucke aka. Houckov. Alweer uitstekend feestelijk werk van dit Belgische antwoord op het Amerikaanse Hypnotic Brass Ensemble!

Lees verder

Sangit - Studio Sessions

Voor deze Studio Sessions bundelde het Cumbancha label de verschillende nummers die de Israëlische producer, percussionist en songwriter Sangit tussen 2012 en 2021 met tientallen muzikanten van over heel de wereld opnam voor zijn gelijknamige audiovisuele project waarbij elk nummer werd steeds vergezeld van een begeleidende videoclip. Alle meewerkende muzikanten hier gaan opsommen zou ons te ver voeren en wij besloten dus vooral te focussen op de gastvocalisten.

Lees verder

Luiz Morais - In The Weave

De naar het Verenigd Koninkrijk uitgeweken Braziliaanse gitarist en componist Luiz Morais zorgt met deze In The Weave voor een waar pareltje dat zo uit het gouden tijdperk van de bossa nova, die gulden snede tussen jazz en samba, had kunnen komen. Morais werd geboren in Fortaleza, de hoofdstad van de deelstaat Ceará in het noordoosten van Brazilië, maar ging studeren in Rio, dat hij beschouwde als de magische thuisbasis van muzikale helden als Dorival Caymi, Tom Jobim, Joaoa Bosco, Edu Lobo, Moacir Santos en Pixinguinha. In 2010 volgde dan een verhuis naar Londen waar hij deel ging uitmaken van de choro-band Alvorada en zijn eigen sextet oprichtte. Luiz bespeelt de zevensnarige gitaar en liet zich voor deze In The Weave omringen door rasmuzikanten als drummer Marcio Bahia (Hermeto Pascual), Marcelo Martins van Djavan op fluit en saxofoon en tromboneveteraan Vittor Santos die mee instond voor de productie en artistieke leiding.

Lees verder

Monoswezi - Shanu

Voor de opvolger van het in 2015 verschenen Monoswezi Yanga koos Monoswezi, het internationale samenwerkingsverbond tussen de Zimbabwaanse Hope Masike, de Mozambikaan Calu Tsemane, de Noor Hallvard Godal en de uit Zweden afkomstige Erik Nylander en Putte Johander, voor Shanu als titel. Meer dan toepasselijk als je weet dat het Shona is voor "vijf", verwijzend naar het vijfde album en de vijf leden van de band. Naast de mbira van Hope Masike (Where Is My Mbira?) kreeg deze keer ook de mellotron (een elektrisch muziekinstrument met toetsen, waarbij het geluid geproduceerd wordt door middel van op magneetbanden opgenomen geluidsfragmenten, en bij het indrukken van een toets een band door een aandrukrol tegen een magneetkop gedrukt wordt) van Hallvard Godal een centrale rol toebedeeld.

Lees verder

Khöömei Beat - Changys Baglaash

Nog niet zo lang geleden was khöömei (spreek uit "her-may"), in het Westen beter bekend als Tuvaanse keelzang, niet meer dan een marginaal verschijnsel enkel nog beoefend door een kleine minderheid in een afgelegen uithoek van de voormalige Sovjetunie. Na het ineenstorten van het Oostblok en dankzij bands als Huun-Huur-Tu of Yat-Kha is het ondertussen echter een wereldwijd gekend fenomeen en regelmatig te horen in de soundtracks van films en televisiereeksen. Khöömei Beat, een vijfkoppige formatie (Aikhan Oorzhak - vocals/doshpuluur/igil, Kan-Khüler Saaya - vocals/byzaanchy/chadagan en shyngyraash, Aidyn Sedii - backing vocals/cello, Shoraan Ochur - bas/shoor-fluit en Bailak Mongush - drums/sampler/kengirge-drum), maakt deel uit van een nieuwe generatie Tuvaanse muzikanten, die hun eigen invulling geven aan de traditionele Tuvaanse muziek en naast lokale instrumenten als de byzaanchy (viersnarige viool), doshpuluur (tweesnarige luit) of igil (tweesnarige viool) ook westerse instrumenten als drums, cello en bas gebruiken.

Lees verder

Hany Mehanna - Music For Airplanes: A Collection Of Instrumental Showpieces And Scores For Egyptian Films And TV-Series 1973-1980

Sterk staaltje archiverings- en restauratiewerk deze Music For Airplanes', een compilatieproject rond het werk van de Egyptische toetsenist en componist Hany Mehanna. Mehanna staat bekend als pionier van de Egyptische synthesizer en het Farfisa-orgel en begon zijn muzikale carrière als accordeonist en toetsenist bij orkesten die Egyptische diva's als Umm Kulthum, Warda en Fayza Ahmed begeleidden, en kwam zo tenslotte ook terecht bij het legendarische Al-Firqa Al-Musiya, de begeleidingsband van Abdel Halim Hafez. Zijn grote doorbraak kwam er echter als componist van soundtracks voor talrijke films en televisiereeksen. Toch bracht de man maar één soloalbum uit in zijn carrière (het in 2018 door Radio Martiko, het moederlabel van Souma Records, heruitgegeven Agaeb El Rakasat El Sabaa of The Miracles Of The Seven Dances uit 1975). Tegenwoordig wordt Mehanni vaak beschouwd als de peetvader van de huidige electro-chaabi en dit 19 tracks tellende dubbele compilatiealbum, dat hoofdzakelijk bestaat uit composities die Hany tussen 1973 en 1980 schreef voor Egyptische films en televisiereeksen is dan ook een fascinerend en terecht eerbetoon aan het rijke oeuvre van deze getalenteerde Egyptische muziekpionier!

IKOQWE - Falta Muito? EP

Als toemaatje bij het eerder dit jaar verschenen langspelerdebuut van IKOQWE, het samenwerkingsverbond van Pedro Coquenão aka. Batida en Luaty Beirão aka Ikonoklasta, verschijnt nu ook nog deze Falta Muito? EP. In de tracklist titelnummer Falta Muito? (Portugees voor "Is het nog ver?"), waarvoor het duo samenwerkte met de Zuid-Afrikaanse rapper Spoek Mathambo (en dat ook al op het album terug te vinden was) aangevuld met 4 alternatieve versies van nummers uit The Beginning, The Medium, The End And The Infinite. Voor een remix en dub van Vai De C@n@! zorgde het ons niet onbekende Ekiti Sound, een project rond de in Londen gevestigde Nigeriaanse muzikant, vocalist en producer Leke 'Chif' Awoyinka. De Indische naar New York uitgeweken producer Ravish Momin aka. Sunken Cages herwerkte dan weer Makumba, een versie die hij zelf omschrijft als: "…channeling inspirations from Alice Coltrane and rhythmic heat from the streets of Mumbai, Durban and Chicago!". Besluiten doet IKOQWE met een hypnotische instrumentale versie van het jammer genoeg nog steeds actueel getitelde Quarantena. Leuk extraatje bij het originele album.

Lees verder

Agustin Pereyra Lucena Quartet - La Rana

Liefhebbers van de betere bossa nova en samba-canção opgelet, want met de heruitgave van dit oorspronkelijk in 1980 verschenen album van de Argentijnse gitarist Agustin Pereyra Lucena en zijn kwartet, maakt Far Out Recordings een echt pareltje opnieuw beschikbaar. Het album werd destijds opgenomen in Oslo, waarbij Agustin geflankeerd werd door bassist en multi-instrumentalist Guillermo Reuter en fluitist Ruben Izarrualde (die beiden samen met Agustin nog deel uitmaakten van de bezetting van de band Candeias), aangevuld met de Noor Finn Sletten op drums en percussie.

In de tracklist onder herwerkingen van Braziliaanse groten als Antonio Carlos Jobim (Samba Do Aviao), João Donato (titelnummer La Rana, een herwerking van Donato's A Rã) en Baden Powell (Pra Que Chorar), aangevuld met enkele eigen composities. Maar die nummers vormen eigenlijk allemaal de aanloop naar Pereyra's eigen meesterwerk, het afsluitende, iets meer dan vijftien minuten durende Encuentro De Sombras' ("ontmoeting van schaduwen"). Ook de hoesillustratie is trouwens van Pereyra's eigen hand. Meesterlijk gitaarwerk om van te genieten tijdens een kille winterochtend bij een warme kop koffie, thee of warme chocolademelk!

Lees verder

Gabriele Poso - Tamburo Infinito

Deze Tamburo Infinito is onze eerste kennismaking met het werk van de Italiaanse multi-instrumentalist, meester-percussionist en radiopresentator Gabriele Poso, en dat is zeker geen onprettige zintuiglijke ervaring geworden. Poso liefde voor het percussieve begon bij de Afro-Cubaanse percussieritmes. Hij trok naar Rome waar hij in de Timba Scuola Di Musica les kreeg van grootmeester Roberto 'Mamey' Evangelisti. In 2001 verhuisde Gabriele vervolgens naar San Juan in Puerto Rico om er zijn studies verder te zetten aan de Universidad Interamericana De Puerto Rico, culminerend in een masterclass aan de Escuela Nacional De Arte in Havana, Cuba. De man weet ondertussen dus maar al te goed waar hij mee bezig is en voor deze Tamburo Infinito liet hij zich deze keer onder andere inspireren door de percussieritmes uit de Franse Antillen: "I'm in love with everything about the sound of their drums, it's a very unique warm and deep sound!".

Lees verder

Tamala - Lumba

Met deze Lumba, Mandinka voor "de grote dag", zorgt Tamala, het samenwerkingsverbond tussen de Senegalese muzikanten Mola Sylla (vocals, xalam, kalimba) en Bao Sissoko (kora) en de Belgische violist Wouter Vandenabeele, voor een opvolger voor hun gesmaakte debuut uit 2017, waarvoor ze zich voor de gelegenheid lieten bijstaan door de Estse zangeres Mari Kalkun (zowel vocaal als op de kannel, een Estse variant uit de citerfamilie, te horen in Tule Tuul), de Belgisch-Congolese Sylvie Nawasadio (vroeger nog actief bij Zap Mama en hier onder andere te horen in opener Yanoul, Sira en Halleluja), het Halleluja Choir (Simon D'Archambeau, Julien Lechien, Thierno Ba, Christine Verschorren en Peter Van Rompaey) en harmonicaspeler Olivier Vander Bauwede (die in Picce Mi en vooral Halleluja, dat net zo goed uit New-Orleans had kunnen komen, voor een sound zorgt die het midden houdt tussen de blues uit Mali en die uit de Mississippi-delta in de Verenigde Staten).

Lees verder

Fanfare Ciocărlia - It Wasn't Hard To Love You

Met deze It Wasn't Hard To Love You zet de legendarische Balkan-fanfare uit het Roemeense Zece Prăjini zijn vijfentwintigjarige bestaan in de kijker. Voorganger Onwards To Mars dateerde alweer uit 2016, al betekende dat nu niet meteen dat de band geheel uit de aandacht verdween, want het bleef natuurlijk een geoliede podiummachine en vorig jaar mochten ze met Just The Two Of Us (een Balkan-pastiche van de soulklassieker van Bill Withers met Benedikt Stehle op vocalen) nog de eindtune voor de soundtrack van Borat Subsequent Moviefilm: Delivery of Prodigious Bribe to American Regime for Make Benefit Once Glorious Nation of Kazakhstan leveren. Datzelfde nummer opent ook It Wasn't Hard To Love You en dat had wat ondergetekende betreft toch niet meteen gehoeven. Maar geen paniek, ondanks die wat valse start zitten liefhebbers van de betere Balkan-fanfare natuurlijk nog steeds goed bij Fanfare Ciocărlia.

Lees verder