In de relatief korte levensduur van onze wereldmuziekblog hebben we al meermaals moeten afscheid nemen van legendes en held(inn)en.
(lees verder)
Laatste Reacties
Babbe (Mukambo presents …): Super! Ter info, hier te beluisteren: https://nyp-r… Carolina Vallejo (Adedeji - Yoruba …): Thank you!! This is truly wonderful Babbe (Adedeji - Yoruba …): Wow, dankjewel, Tim, I love it! Robin Pay (Kid Dynamite - Ku…): Best jammer dat opa Arthur Pay, die met beide heren… Luc Bafort (Moonlight Benjami…): de live show gezien in AB club 9-2; geweldige zange… Jesus (Songhoy Blues - R…): The sound studio is very good Peter "Baobab" Ge… (The Souljazz Orch…): Super sympathieke mensen ook. Ik heb ze in Gent gez… ozuna (Don Omar dubbel): Skreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee ozuna (Don Omar dubbel): One of the best artists at the time and still conti… tim (Radio Mukambo #33…): Beste beide programma’s hebben jammerlijk besloten … Vinnie (Radio Mukambo #33…): Waar blijven de wekelijkse radio Mokambo shows op t… Jonas (Brazzmatazz - Tur…): Brazzmatazz is de max!! Benieuwd naar de nieuwe pla… Karahuevo (Dinamo - Ahora Ba…): Muy infantil para gente tan mayor. Nada nuevo. :( tim (Interview met Azi…): beste, dan vermoed ik dat u de Marokkaanse agenda d… tim (Dia de los Muerto…): Mijn excuses, ik kende jullie initiatief niet… Laat…
De wat ongeïnspireerde hoes van dit album en het feit dat het hier alweer om een muzikale samenwerking tussen een Europese en Afrikaanse muzikant gaat, temperden onze verwachtingen voor deze Jouer enigszins, maar dat bleek compleet ten onrechte. Het samenwerkingsverbond tussen de Zweedse jazzfluitiste Annarella Sörlin en de naar Senegal uitgeweken Malinese ngoni-speler Django Diabaté werkt verbazend betoverend.
Nadat Far Out Recordings in 2021 al zorgde voor een heruitgave van het La Rana album van het Agustin Pereyra Lucena Quartet, verschijnt nu ook deze re-release van het bloedmooie titelloze solodebuut van de in 2019 overleden Argentijnse gitarist uit 1970.
Het ene moment wordt je geroemd omdat je opkomt voor meer vrouwenrechten in Iran, om vervolgens alweer te worden weggezet als collaborateur van het extreemrechtse Israëlische regime onder Benjamin Netanyahu in het bloedige conflict met Palestina. Het overkwam de Perzisch-Israëlische Liraz.
We gaan hier niet verder op de zaak in, maar met deze vier tracks tellende Enerjy EP, opnieuw een samenwerking met producer en multi-instrumentalist Uri Brauner Kinrot (Boom Pam, Balkan Beat Box…), geeft Liraz haar criticasters alvast enigszins lik op stuk.
Vooral het nummer Haarf, Farsi voor "praat", maar ook "kritiek", mag u in die context zien.
Liraz: "We began writing Haarf in a colourful time, which quickly changed and got a lot darker.".
In het nummer verwijst ze naar het gevaar van "praatjes" en nonsensverhalen op sociale media, die de oorlog hebben gedomineerd en aangewakkerd.
Wij laten Liraz' muziek vooralsnog voor zichzelf spreken.
Na Red Sonja uit 2020, greep Lolomis ook voor hun nieuwe album Carmen 404 terug naar een vrouwelijk personage. Deze keer is dat Carmen, in de negentiende eeuw bedacht door de Franse schrijver Prosper Mérimée, maar vooral bekend dankzij de op dat kortverhaal gebaseerde opera van Georges Bizet.
Vijf jaar na de release van Curiche knopen we opnieuw aan bij de Chileense sterkhouders van de afrobeat, Newen Afrobeat, met deze GRIETAS (Spaans voor "scheuren" of "spleten").
Had de band met frontvrouw Francisca 'Fran Ri' Riquelme aanvankelijk nog met enig argwaan af te rekenen, dan hebben ze zich ondertussen duidelijk weten te bewijzen in het afrobeatwereldje, getuige ook het toch wel indrukwekkende gastenlijstje dat ze voor GRIETAS wisten samen te stellen.
Met de eveneens op het Batov Records label verschenen Cold Heat EP, presenteerde het Antwerpse Kolonel Djafaar in 2021 al een voorproefje op dit nieuwe Getaway album.
De line-up van de band werd ondertussen uitgebreid met trompettist Emiel Lauryssen en gitarist Philip Mathijnssens en ook het muzikale palet werd verrijkt, want naast de vertrouwde invloeden uit Ethio-jazz en Afro-groove bevat Getaway ook knipogen naar surfrock (opener Urban Dweller), filmsoundtracks (het naar de spaghettiwesternmuziek van Enio Morricone nijgende I Call Her Winnie) en Afro-Cubaans ritmes (Kelmendi).
Zoals we al beloofden in de laatste regels van onze recensie van Antologia Vol.1 van het onvolprezen África Negra uit het Afrikaanse eilandstaatje São Tomé & Principe, zou samensteller DJ Tom B zich voor het tweede deel vooral richten op onuitgebracht materiaal. Aldus geschiedde en op deze Antologia Vol.2 zijn dan ook dertien veelal onuitgebrachte pareltjes uit de periode tussen 1979 en 1990 te ontdekken.
Onze kennis van de Togolese muziekscene beperkte zich vooralsnog tot het oeuvre van Togo All Stars, maar wordt dankzij deze Avoudé eindelijk verrijkt. Dogo Du Togo & The Alagaa Beat Band is het geesteskind van de Togolese gitarist en vocalist Massame Dogo.
Avalanche Kaito is het samenwerkingsverbond van de Burkinese griot Kaito Winse met de Belgische gitarist Nico Gitto en de Franse drummer en producer Benjamin Chaval.
Voor de opnames van Talitakum, More voor: "Dood, kom terug tot leven!", trok Avalanche Kaito naar de Gam Studios in Waimes in de Belgische Ardennen.
Glitterbeat Records omschrijft de sound van het trio als: polyrhythmic futurism, raw epiphanies, Burkinabe parables and a rattling of ecstatic noise (of: polyritmisch futurisme, rauwe openbaringen, Burkinese parabels en een ratelend geluid van extatische noise). Volgens drummer Benjamin Chaval ontstaat de muziek van de band gewoon uit: "…a sound, a sample, a desire, a feeling or simply a lack of something.".
OLUMA is een negenkoppig gezelschap uit Leipzig, opgericht in 2021 door bassist Gregor Nicolai, drummer André van der Heide en saxofonist Roman Polatzky.
Aangezien de bandleden van OLUMA er niet alleen van genieten om het podium te delen, maar ook vaak gezellig rond de eettafel terug te vinden zijn, kozen voor Cooking Time als titel voor dit debuutalbum.
Op Lumba, de voorganger van deze Diboli, maakte harmonicaspeler en gitarist Olivier Vander Bauwede al zijn opwachting, maar hij gaat nu ook permanent deel uitmaken van Tamala, dat daarmee van een trio in een kwartet verandert.
De titel van dit nieuwe album verwijst naar het geboortedorp van Mola Sylla (vocals, xalam, kalimba), op de grens tussen Senegal en Mali.
Mola Sylla: "Als Diboli mij roept, zelfs in het midden van de nacht, dan ga ik. Ik doorkruis het woud om mijn voorouders te ontmoeten: mijn grootmoeder Boulou Diarra, de grote genezeres, en mijn grootvader Hamed Dabo, de grote jager.".
Zo maar eventjes zeventien jaar liet Manu Chao zijn fans wachten op een nieuw studio-album, maar die eigenzinnigheid kenmerkt de enigmatische andersglobalist natuurlijk. Chao, het illegitieme liefdeskind van Woody Guthrie, Bob Marley en Joe Strummer, is de zestig ondertussen gepasseerd en heeft al lang niets meer te bewijzen. Een muzikale revolutie moet u op Viva Tu dus niet verwachten, en het album ligt dan ook zowel inhoudelijk (opener Vecinos En El Mar, geschreven in een Atheens opvanghuis samen met Koerdische vluchtelingen, sluit naadloos aan bij vroegere nummers als Clandestino of Welcome To Tijuana) als muzikaal (São Paulo Motoboy is duidelijk verwant aan Bongo Bong) volledig in het verlengde van voorgangers als La Radiolina of Próxima Estación... Esperanza.
Manu Chao: "Autant que je peux le voir, ma carrière est terminée et c'était bien. Mais je veux toujours avancer dans la musique, trouver de nouveaux sons et les faire entendre dans de nouveaux contextes."