Akalé Wubé & Black Flower @ CC De Warande

Met Akalé Wubé en Black Flower, zorgde Cultuurhuis de Warande voor een mooie dubbel­affiche. Gefundenes fressen voor liefhebbers van de betere Ethio-jazz, dus wij tekenden present! Als de leden van het Franse Akalé Wubé iets voor half negen de zaal in wandelen — van een podium is in de Kuub voor een keertje geen sprake — tellen wij maar een vijftigtal koppen in de zaal. Het zal dus een intiem dubbelconcert worden.

Lees verder

Kalio Gayo - Orok EP

Zowat exact twee jaar na hun vorige release, Drango 13, is het Utrechtse Kalio Gayo terug met deze 6 tracks tellende Orok EP. Aan hun muzikale recept - "global parti folk" zoals ze het zelf omschrijven - is weinig veranderd en ook op Orok vullen zangeressen Renske Das en Anja Pleit opnieuw hun verzonnen taaltje aan met flarden Engels (zoals al een eerste keer het geval was op Drango 13). In afsluiter Signe hoorden we opnieuw de woorden "party y prije" of "feest en tranen" die ook al de titel vormden van hun gelijknamige album uit 2011, maar vooral Diloberri vat het statement dat de band met deze release wil maken mooi samen: "… there is no such thing as the wrong country, the wrong color or the wrong name, we share the same future, bright or grim, east and west, the same future…". Laat ons hopen dat het gros van de Nederlanders met de nakende parlementsverkiezingen daar in het vooruitzicht goed die boodschap begrepen hebben!

www.kaliogayo.nl

Omar Sosa & Seckou Keita - Transparent Water

De dialoog tussen de kora van Seckou Keita en de piano van Omar Sosa op Transparent Water heeft het ene moment wat weg van klassieke muziek en doet dan weer eerder aan een filmscore denken. Met dit album breidt Keita in feite een vervolg op het uit 2014 daterende Clychau Dibon, waarop hij een vraag en antwoord spel speelde met de harp van Catrin Finch. Dit album kreeg dus Transparent Water als titel en opener Dary begint dan ook letterlijk met het geluid van stromend water. Dat beide heren niet over één nacht ijs gingen mag blijken uit het feit dat de eerste opnames voor dit album al dateren uit de lente van 2013. Transparent Water is dan ook meer dan kora en piano alleen, en Sosa en Keita deden dan ook een beroep op de Chinese sheng- en bawu-meester Wu Tong en de Japanse koto-speelster Mieko Miyazaki. Voor de percussietoetsen op het album kon Omar dan weer rekenen op zijn vaste percussionist Gustavo Ovalles. Wondermooi album om heerlijk op weg te dromen.

www.omarsosa.com | www.seckoukeita.com | www.worldvillagemusic.com

Bounty Radio #32 Targ

Episode 32 van Bounty Radio stopt in Tunesië voor het Album van de Week ('Targ'), plus meer exotische tracks met een portie bass met Gato Preto, Blitz The Ambassador, Novalima & Octa Push.



Lees verder

Onom Agemo And The Disco Jumpers - Liquid Love

Als u dacht dat Onom Agemo een obscure afrobeatlegende was, dan hebt u het terdege mis, want achter Onom Agemo And The Disco Jumpers gaat gewoon een Duits viertal uit Berlijn schuil (en probeer Onom Agemo ook maar eens achterstevoren te lezen, dat helpt vast). Spil van de band is saxofonist Johannes Schleiermacher en Liquid Love, de tweede langspeler van de band, is het logische vervolg op Cranes And Carpets uit 2015 (zelfs in de hoezen van beide albums zorgde de band voor enige continuïteit). De sound van Onom Agemo And The Disco Jumpers vatten is niet gemakkelijk, maar grooven doet het in ieder geval als de beesten. Wij hoorden op Liquid Love onder andere invloeden uit de Ethio-jazz (Opus), afro-funk (Weird Panda King, The Disco Jumpers), free jazz, psychedelica, krautrock en Marokkaanse gnawa (Kurifuna). Het album sluit af met de vierdelige compositie Somebody waarin ook de stemmen van Maria Schneider, Natalie Grefel en Olga Xavier te horen zijn. Aanstekelijke Duitse weirdness!

www.discojumpers.de | www.agogo-records.com

Diom De Kossa - Wasso

Meesterdrummer Diom De Kossa werd geboren in Toufinga, een klein dorp in het noordwesten van Ivoorkust. In het begin had hij naast zijn muzikale activiteiten - het opluisteren van lokale feestelijkheden en ceremonieën - nog gewoon een job als koffieplukker, maar algauw werd zijn uitzonderlijke talent ook op nationaal niveau opgemerkt en ging hij fulltime deel uitmaken van het Nationaal Ballet van Ivoorkust. Ondertussen woont en werkt Diom alweer drie decennia in Noorwegen. Op deze Wasso wordt De Kossa bijgestaan door zijn vaste bandmakkers Kenneth Ekornes (drums en percussie) en Olav Torget (gitaar, ngoni en vocals), aangevuld met de Braziliaanse nieuwkomer Tiago Mendez (bas en vocals). Wasso opent met Djédjé Ayoka, een ode aan Ernesto Djédjé, de koning van de ziglibithy. Het gitaarspel van Olav Torget in Djinnan, een smeekbede aan de geesten, deed ons dan weer aan het werk van gitarist Carlos Santana denken en diezelfde gitaar voert ook in andere nummers op Wasso de hoogste noot, maar steeds in dialoog met Diom's percussieritmes. Absolute ontdekking en aanrader voor wie van West-Afrikaanse muziek houdt!

www.grappa.no

Jaakko Laitinen & Väärä Raha - Näennäinen

Voor hun vierde langspeler gaat het Finse kwintet Jaakko Laitinen & Väärä Raha (voor de gelegenheid aangevuld met de Deens-Macedonische klarinettist Bjonko en de uit Berlijn afkomstige balalaika-speler Morgan Nikolay) verder op het elan van voorganger Lapland-Balkan uit 2013. Näennäinen, dat zich losweg laat vertalen als "schijnbaar" of "blijkbaar", voelt eigenlijk veeleer aan als een Balkan-plaat, al zocht Laitinen voor Kännissä Ja Pilvessä inspiratie bij een Griekse rembetiko-klassieker van Anestis Delias, de melodie van opener Valheet Ja Kalheet heeft dan weer wortels in Russisch-Oekraïense muziektraditie en Aman heeft dan weer een oriëntaals tintje. Jaakko Laitinen & Väärä Raha blijft tot nader order het beste Finse feestorkest!

www.mrjaakko.com | www.playgroundmusic.fi

Radio Mukambo #287 Electric Roots

Radio Mukambo opent met een geslaagde mix van traditionele muziek uit het Tunesisch gebergte en moderne instrumenten als bas, drum en synthesizer. Het resultaat is 'Targ', het debuutalbum van Bargou 08 uit Brussel/Tunesië, traditionele berbermuziek met een resoluut moderne toets, net uitgekomen bij Glitterbeat Records.
Radio Mukambo kondigt de gezamenlijke concerten van de Ethiogroove-bands Black Flower (BE) en Akalé Wubé (FR) aan, concerten van Mokoomba (Zimbabwe) en Electrorumbaião (Barcelona/Brazilië) en nieuwe videoclips van Terrakota (Portugal), Vaudou Game (Benin/FR) en Muyiwa Kunnuji (Nigeria/FR).

Lees verder

Bargou 08 - Targ

Targ is het debuutalbum van Bargou 08, een Tunesische band rond zanger en wtar-speler Nidhal Yahyaoui en producer/toetsenist Sofyann Ben Youssef (zie ook Kel Assouf). De naam van de band verwijst naar de Bargou-vallei, op de grens tussen Tunesië en Algerije, en een dorpje met dezelfde naam. Het is daar dat Nidhal opgroeide en gefascineerd raakte door de eeuwenoude unieke lokale muziektradities. Yahyaoui zingt in het Targ, een lokaal dialect dat een mengelmoes is van Berbers en Arabisch is en meteen ook de titel voor het album leverde. Het hele album werd in drie weken opgenomen in de woonst van de Yahyaoui's. Daarbij moest blijkbaar af en toe serieus geïmproviseerd worden. Zo werden bijvoorbeeld balen stro aangerukt die moesten dienst doen als geluidsschermen en moest Sofyann vaak tegelijk de opnameapparatuur regelen en zijn Moog bespelen. Naast de stem van Nidhal is het vooral het geluid van de gasba en zakra fluiten dat het meest in het oor springt op Targ. Onze favoriete track? Het geweldig opzwepende nummer Dek Biya, waarbij de fluiten echt allesoverheersend zijn en het ritme van de bendir je nog verder in trance brengt. Glitterbeat Records doet het weer!

Bargou 08 komt Targ live voorstellen in 4AD in Diksmuide op vrijdag 7 april.

www.glitterbeat.com | www.xmd.nl

Victor Assis Brasil - Toca Antonio Carlos Jobim

Far Out Recordings gaat zoals beloofd door met het heruitgeven van de catalogus van het Quartin label en na Jose Mauro's Obnoxious is het nu de beurt aan de veel te vroeg gestorven Victor Assis Brasil met het uit 1970 daterende Toca Antonio Carlos Jobim. Meer dan vier tracks zijn er op dit album niet te vinden, zoals de titel al aangeeft, allemaal nummers van Antonio Carlos Jobim, maar waar Jobim's bossa nova versies slechts een enkele keer de drie minuten overschreden, creëerde Brasil jazzy herinterpretaties die minutenlang aanhouden en waarbij Victor's saxofoon steeds de boventoon voert. Meteen ook de reden waarom dit album meer dan waarschijnlijk eerder jazz- dan wereldmuziekliefhebbers zal aanspreken.

www.faroutrecordings.com

Kadialy Kouyate - Na Kitabo

Kadialy Kouyate, een Senegalese kora-speler die ondertussen naar het Verenigd Koninkrijk afzakte, doe met Na Kitabo ("mijn boek") precies wat er van een West-Afrikaanse griot verwacht wordt: zijn ervaringen delen, informeren en verhalen vertellen. Zelf zegt hij zijn rol als griot te zien als: "A griot's role in society is like a messenger who should inform, advice and bring people together in unity and harmony. For that reason I wanted to be that voice for my people and for all the listeners. I therefor decided to use this opportunity to convey the teachings and messages embedded in the songs, with the hope that they could contribute to change and to construct a stronger humanity and better society." Echt teruggrijpen naar die griot-traditie doet Kadialy in Kouyate Nana, waarin hij verhaalt over zijn eigen familie waarvan de stamboom teruggaat tot in de 13de eeuw. Kadialy heeft zich duidelijk laten inspireren door de Malinese muziek en opener Du Courage, deed ondergetekende alvast wat aan Habib Koite denken, maar verschillende van de andere tracks op Na Kitabo (Horomaya, Jigui Nana, Dankeneya, Kanu Foro, Khera Doron…) lijken dan weer rond de sleutelwoorden hoop, geloof en liefde te draaien. Geslaagde brok West-Afrikaanse afro-pop met een boodschap.

www.kadialykouyate.com | www.xmd.nl

Radio Mukambo #286 Future Africa Grooves

Gato Preto levert met 'Tempo' het album van de week op Radio Mukambo, future African beats uit Düsseldorf, Duitsland. Het Mozambikaanse/Ghanese duo zal op 9 maart optreden in de Gentse Vooruit.
We luisteren ook naar nieuwe tracks van Blitz the Ambassador (Ghana/hiphop), Clinton Fearon (reggae), Bonga (Angola), Hoodna Orchestra (Ethiogrooves), Chinese Man (hiphop), Joey Le Soldat (Burkina-bass), Karlon (Kaapverdië/hiphop), en we kondigen het concert van Love and Revenge aan in de Vk, future Arab beats in het kader van Moussem Cities: Beirut.

Lees verder

Bounty Radio #31 Darandi

Bounty Radio is terug met de eerste gebruikelijke aflevering van 2017. Aurelio levert met 'Darandi' het album van de week. Verder beluisteren we nieuw en te verschijnen materiaal vanop enkele eilanden. De Bounty Radio cruise gaat van de Caraïben, de Bahama's, Puerto Rico en Isla de Provincia naar Kaapverdië en Mauritius.

Lees verder

Joe King Kologbo & The High Grace - Sugar Daddy

Sugar Daddy is de eerste van wat een reeks van heruitgaven van zeldzame en onderbelichte muziek uit Afrika, Latijns-Amerika en de Caraïben moet worden. Dit album van Joe King Kologbo & The High Grace verscheen oorspronkelijk in 1980 op het kleine Electromat label en telt naast het meer dan 15 minuten durende titelnummer slechts 2 andere tracks, allen een mix van highlife en disco. Joe King was/is de vader van afrobeatlegende Oghene Kologbo en die herinnerde zich nog het volgende over de titel van het album: "My mum used to say: "I hope you don't go and play guitar everywhere and play around. Don't go and be Sugar Daddy!" All my father's friends nicknamed him 'Sugar Daddy', so he did the song in a fun way. He was a nice man. He never did Sugar Daddy".

www.strut-records.com

Les Yeux Noirs - A Band Of Gypsies + Suites

Met deze dubbelaar zorgt Buda Musique voor de heruitgave van de twee eerste albums van het Franse zigeunerensemble Les Yeux Noirs. De band, werd in 1992 opgericht door de broers Eric en Olivier Slabiak, beide violonisten die nog aan het Koninklijk Conservatorium Brussel studeerden. Eric en Olivier groeiden op in een muzikale familie, met hun ene oom Leo, die lange tijd viool speelde met Joseph Reinhardt en een andere, Charlie, die voor de legendarische Django zelf in diens fameuze Hot Club de France nog de contrabas hanteerde. Als u de klank van de viool ook maar een beetje genegen bent, mag u deze beide albums van Les Yeux Noirs beschouwen als klassiekers in het zigeunergenre, en dat uit een periode, 1992 - 1994, nog ver voor er van enige Shantel-aangedreven Balkan-hype sprake was!

www.lesyeuxnoirs.net | www.budamusique.com | www.xmd.nl

Radio Mukambo #285 Hop Till You Drop

Strictly urban grooves op Radio Mukambo met rapper Karlons debuut 'Passaporti' waarop hij rap en urban mixt met zijn Kaapverdische roots. Deze vette Afrikaanse hiphop-plaat is onze cd van de week.
We luisteren ook naar nieuwe singles van Chinese Man en Protoje, kondigen de double bill La Dame Blanche/The Bongo Hop aan in Parijs & checken vette sounds van Terrakota, Shabaaz, Ozferti, BNegão en Grant Phaboa presents RacecaR.

Lees verder

Speed Caravan - Big Blue Desert

Acht (!) jaar na Kalashnik Love komt de Algerijnse oed-meester Mehdi Haddab eindelijk met een opvolger. Voor Big Blue Desert trok hij naar de Senegalese hoofdstad Dakar en dook hij zo mogelijk nog dieper in zijn voorliefde voor heavy metal (opener Keep Going, afsluiter Sixty Something). De negen songs op dit album klinken dan ook een stuk steviger dan die op voorganger Kalashnik Love. De Senegalese invloeden komen nog het meest naar voor in The Warriors met Pape Diouf op vocals, wie het liever meer Oriëntaals heeft kan kiezen voor het instrumentale Orgasmocracy of Desert Trip, met Hindi Zahra op vocals, en voor Ocean Street lijkt Haddab dan weer enigszins de disco-toer op te gaan. Of u er nu van houdt of niet over het feit dat Mehdi zijn instrument naar de eenentwintigste eeuw gehaald heeft valt echt niet te twisten.

www.worldvillagemusic.com

Amariszi - Babel Fish

Voor Babel Fish, het album dat meteen ook het tienjarige bestaan van de band in de kijker moet zetten, trok Amariszi naar een tot studio omgebouwde wijnkelder in het Hongaarse Karád. Het leverde 10 uiteenlopende songs op waarvoor zangeres Merel Simons afwisselt tussen Turks, Spaans, Duits, Nederlands, Engels, Italiaans, Frans en Hongaars, meteen ook de reden waarom de band voor Babel Fish als titel koos. Dit fantasiecreatuurtje kwam oorspronkelijk uit het brein van Douglas Adams, auteur van The Hitchhicker's Guide to the Galaxy, die het in dat boek omschreef als: "The babel fish is small, yellow, leech-like, and probably the oddest thing in the universe. If you stick one in your ear, you can instantly understand anything said to you in any form of language." Helaas bestaat dat "babelvisje" natuurlijk niet echt en dus zult u het moeten doen met wat Babylonische spraakverwarring, de liner notes met de songteksten en de eclectische vibes van de songs op Babel Fish.

www.amariszi.nl | www.musicwords.nl

La Reyna Y La Real - Miky Y Repa

Beschouw La Reina Y La Real gerust als het Cubaanse antwoord op het Amerikaanse meiden-hip-hopduo Salt-N-Pepa. La Reina werd in Havana geboren als Reyna Mercedes Hernandez Sandoval en studeerde, voor ze aan een carrière als rapster begon bij Alzar La Voz (vrij vertaald: "Laat je stem horen!"), eerst nog een tijdlang industriële chemie. Ook La Real (geboren Yadira Pintado Lazcana) werd geboren in de Cubaanse hoofdstad en combineerde haar ambities in het Cubaanse hip-hopmilieu aanvankelijk nog met een job als sociaal werkster. In 2012 liepen beide meiden elkaar tegen het lijf en besloten ze als een sterk feministisch statement hun muzikale krachten te bundelen. Naast La Reyna en La Real is ook DJ/producer Moises Whittaker Alvarez bij het project betrokken en ook pianiste Laura Martinez Napolis droeg op Miky Y Repa een muzikaal steentje bij. Bovendien nodigden de dames voor nummers als La Respuesta, Ponle Actitud en Caminando ook nog vocale gasten als Mo Records, Laura Martinez en Zule Guerra uit. Ook inhoudelijk tonen La Reyna en La Real zich op Miky Y Repa vooral een sterk vrouwelijk front (al moet je daar natuurlijk een stevig mondje Spaans voor spreken), maar muzikaal is de tracklist een stuk gevarieerder, want de dames mixen hun beats met invloeden uit jazz in nummers als La Respuesta of Caminando of zelfs wat tango in No Son Na of Mas Que, en voor titelnummer La Miky Y La Repa gooien ze er zelfs nog wat swing tegenaan. ¡Rap Cubana estilo feminina!

Lees verder