door
tim | 31 oktober 2012 |
Plaatjes |
Het wordt bijna een cliché, maar ook de verschillende leden van
Microguagua hebben elkaar leren kennen als muzikant in de straten van de Catalaanse hoofdstad Barcelona. Geen mestizo echter voor Microguagua, want zij noemen hun muziek veel liever "street power reggae". Aanvankelijk nog akoestisch (
Rootsside uit 2008), maar vanaf het tweede album
Barrio Santo uit 2010 gewoon elektronisch versterkt, klinkt Microguagua in 2012 als een moderne Spaanse reggaeband met geëngageerde teksten (
Never Trust In A Bank) maar even goed gewoon
ganja-nummers (
Iman), die afwisselend in het Spaans, Italiaans en Engels worden gebracht (al had dat laatste vanwege de toch wat overvloedige Spaanse tongval niet echt gehoeven van ondergetekende). Voor wie toch naar wat mestizo hunkert, voegde de band als bonus nog drie remixen aan de tracklist toe, waarvoor ze geprobeerd hebben meer de vibe van hun straatoptredens te benaderen.
www.microguagua.com |
www.kasbamusic.com
Ook
Amparo Sanchez trok voor
Alma De Cantaora naar het
Kasba Music label, maar wie daarbij hoopt op een terugkeer naar haar mestizo-roots bij Amparanoia moeten we toch enigszins teleurstellen. Titelnummer
Alma De Cantaora of "ziel van een zangeres" roept zowel in de originele versie als de reggae version met
Chalart58 en
Bongo Botrako nog echo's uit Sanchez' mestizo-verleden op en ook
Fuera Fiera neigt wat naar een leuke rumba Catalana, maar voor de rest is
Alma De Cantaora een vrij ingetogen album geworden. Net zoals op
Tucson/Habana is ook
Alma De Cantaora grotendeels beïnvloed door de muziek uit de Mexicaans-Amerikaanse "frontera" (
Para Ti en
Muchacho met opnieuw
Calexico) en Cuba (
Que Te Pedi, een cover van een nummer van de Cubaanse legende
La Lupe).
www.amparosanchez.info |
www.kasbamusic.com |
www.xmd.nl
door
tim | 27 oktober 2012 |
Plaatjes |
Afrikaanse back-to-basics groepjes die het doen met zelf in elkaar geknutselde instrumenten, het lijkt een trend te worden. Eerst waren er natuurlijk
Konono N°1 en
Staff Benda Bilili in
Kongo, gevolgd door
Jagwa Music in
Tanzania en meer recent nog
Malawi Mouse Boys uit
Malawi. Ook het
koninkrijk Lesotho laat nu van zich horen en wel in de vorm van deze
Sotho Sounds, een groep herders die om de verveling te doden hun eigen instrumenten (tinnen gitaren, metalen eensnarige violen en een drumstel uit olievaten) ineen knutselden en samen muziek begonnen te spelen. De jongens van Sotho Sounds zien er wat uit als een Afrikaanse versie van
George Clinton's Parliament en lieten zich naar eigen zeggen muzikaal inspireren door de traditionele muziek van de
Basotho en de Zuid-Afrikaanse pop van
Brenda Fassie. Dat resulteert in een op zijn minst ongepolijst te noemen sound die live ongetwijfeld voor vuurwerk zal zorgen, maar op plaat net iets minder vlot verteerbaar klinkt.
Lees verder
door
tim | 22 oktober 2012 |
Plaatjes |
Aduna ("de wereld") is eerst en vooral een ontmoeting tussen de
Senegalese Peul-muzikant Malick Pathé Sow en zijn
Mandingo landgenoot Bao Sissoko. Veel meer dan de
hoddu en
kora krijgt u op dit zeer klassieke West-Afrikaanse album dan ook niet te horen. Op dit soort album kan een ode aan
de grootmeester natuurlijk niet ontbreken en die is er dan ook in de vorm van het overduidelijke
Hommage A Ali Farka Touré. Mooi album maar het had hier en daar iets spannender gemogen.
Aduna werd net als Malick Pathé Sow's
vorige album opgenomen voor het Brusselse
Muziekpublique.
www.muziekpublique.be |
www.xmd.nl
door
tim | 18 oktober 2012 |
Interviews |
Ondergetekende is altijd al gefascineerd geweest door de Indische muziek, maar wat de heren van het uit New York afkomstige
Red Baraat ons op de
recentste editie van het
Sfinks Mixed festival lieten horen en zien was ook voor ons nog een ontdekking. We waren er dan ook als de kippen bij om bandleider Sunny Jain na het concert verder aan de tand te voelen. Reis mee naar de wereld van
dhol drums, rode stoffen en Indische trouwfeesten!
Lees verder
door
tim | 18 oktober 2012 |
Plaatjes |
Dhol-'n-brass, zo noemt Sunny Jain, oprichter van
Red Baraat, de unieke sound van zijn band. Niet dat Jain met iets geheel nieuws op de proppen gekomen is, want de combinatie van koperblazers met de
dhol drum bestaat in
India al enkele eeuwen in de vorm van de
baraat, de klassieke trouwprocessie in de hindoetraditie. Door die muziek te vermengen met invloeden uit jazz, funk en hiphop, creëert Red Baraat een frisse nieuwe mix die moeilijk met iets anders te vergelijken is (al zijn er wel degelijk raakpunten met de
marching-bands zoals we die onder ander kennen uit het American Football). Voor de Europese versie van het album werden twee live nummers uit
Bootleg Bhangra, het live-album van Red Baraat uit 2011 toegevoegd.
Wie Red Baraat live aan het werk wil zien kan op 2 november terecht in de N9 in Eeklo!
www.redbaraat.com |
www.jaro.de
Deze
Che Guava's Rickshaw Diaries, het tweede album van het Londense collectief
Lokkhi Terra hoort bij de beste en origineelste albums die wij dit jaar te horen kregen. Deze band rond pianist
Kishon Khan maakt wereldmuziek in de letterlijke zin van het woord waarin ritmes uit
Bangladesh haast ongemerkt overvloeien in
Cubaanse santeria-muziek (
Shoki Kunjo Shajao) of Jamaicaanse ska vermengd wordt met teksten in het
Bengali (
Tomi Eshechile Porshu). De stemmen van
Sohini Alam, Aneire Khan en Aanon Siddiqua deden ondergetekende soms ongewild aan het werk van
Susheela Raman. Albumtitel
Che Guava’s Rickshaw Diaries is natuurlijk een knipoog naar het boek
The Motorcycle Diaries: Notes On A Latin American Journey van
Che Guevara en geeft al enigszins de ideologische visie van de band weer. Absolute aanrader!
www.xmd.nl
door
tim | 18 oktober 2012 |
Plaatjes |
Kartushnik ("high roller" of "iemand die voor serieuze bedragen komt gokken" in het
Jiddisch) is het derde album van
Klezmofobia, een Deens gezelschap dat nu al een kleine tien jaar vernieuwende klezmer (het jazzy
Yiddische Mame, het door de Balkanmuziek beïnvloede
Schlomo Ben Avram, de
surf rock van
Verdamte Oy Vei, etc) brengt. Dat de band daarbij voor het vocale gedeelte kan rekenen op de stem van
Channe Nussbaum, de grandedame van de Scandinavische klezmer, is natuurlijk mooi meegenomen, maar ook gitarist Andreas Ugorskij kan op een lange familiale klezmergeschiedenis bogen. Absolute aanrader voor wie het klezmergenre genegen is!
www.klezmofobia.dk |
www.xmd.nl
door
tim | 18 oktober 2012 |
Plaatjes |
Ondergetekende was aardig onder indruk van deze
Wakukaya (vrij vertaald "mijn volk" in het
Swahili), een album dat ontstond uit de samenwerking van de
Tanzaniaanse singer-songwriter
Ashimba met een aantal Finse muzikanten onder leiding van Teho Majamäki. Dat leverde een fris afropop album op met nummers waarin Ashimba het afwisselend in het Swahili,
Nyamwezi en
Sukuma heeft over uiteenlopende thema's als het dagelijks leven, de prachtige natuur en het belang van bepaalde traditionele waarden in Tanzania. Voor
Kidjana en titelnummer
Wakukaya kreeg Ashimba het gezelschap van
taraab-legende
Bi Kidude. Beloftevol nieuw geluid uit Oost-Afrika!
www.udumood.com |
www.grandpop.net |
www.xmd.nl
door
tim | 12 oktober 2012 |
Plaatjes |
Fangnawa Experience is een uniek project waarvoor de Franse
afrobeatband
Fanga ging samenwerken met maâlem (Gnawa meester) Abdallah Guinéa om een ontmoeting te creëren tussen de afrobeat enerzijds en de
Marokkaanse gnawa anderzijds. Het resultaat is een verbazingwekkend geslaagd huwelijk van voor de gelegenheid herwerkte nummers uit de catalogus van Fanga. Vooral de eerste twee, elk bijna een kwartier durende, nummers illustreren mooi de kracht van beide genres en brengen de luisteraar zo in een hypnotische trance.
www.strut-records.com |
www.fanga.fr
door
tim | 12 oktober 2012 |
Plaatjes |
Na zijn goed ontvangen debuut
Sem Nostalgia uit 2011 zet
Lucas Santtana zich verder op de kaart als één van de meest beloftevolle Braziliaanse muzikanten van zijn generatie met deze
O Deus Que Devasta Mas Tambem Cura of
The God Who Devastates Also Cures. De
cavaquinho wordt deze keer wat achterwege gehouden en
O Deus Que Devasta Mas Tambem Cura is dan ook eerder een modern electropop album geworden met hier en daar invloeden uit andere genres gaande van ska in
Se Pá Ska. S.P. over reggae (
Tanto Faz), tot afrobeat (
O Paladino E Seu Cavalo Altar). Wereldalbum!
www.maisumdiscos.com |
www.lucassanttana.com |
www.xmd.nl
De compilatie
Future Sounds Of Buenos Aires die de elektronische muziekscene in
Buenos Aires in de aandacht wil brengen, toont nogmaals aan dat in de moderne "wereldmuziek" het etnische/tropische element steeds meer een detail in de achtergrond dreigt te worden. Muziek moet en zal blijven evolueren, dus dat is zeker geen slechte zaak, maar ondergetekende hoopt toch ergens dat het met deze muzikale evoluties niet dezelfde weg opgaat zoals in de linguïstiek waar ondertussen al menige taal is uitgestorven.
Maar terug naar
Future Sounds Of Buenos Aires, want daar gaat het hier tenslotte over. Hoewel niet alle "experimenten" op deze verzamelaar evenzeer tot de verbeelding spreken, staan er op dit album wel degelijk een aantal intrigerende tracks; zo klinkt de 8-bit elektro-cumbia van
Super Guachin als een
Atari-spel uit de jaren tachtig,
Coombia Del Piano Triste van
El Trip Selector is gelijkaardig en ook de cumbia-interpretatie van
Fauna (
Hongo x Hongo) kon ondergetekende wel bekoren.
www.zzkrecords.com
door
tim | 9 oktober 2012 |
Plaatjes |
De muziek van de uit
Binnen-Mongolië afkomstige
Urna, dwong ondergetekende om zich wat buiten zijn gewone comfortzone begeven en herinneringen aan het podium van de Clubtent op het Sfinks Mixed festival flitsten bij het beluisteren van
Portrait menigmaal door mijn hoofd. Met de door
Huun-Huur-Tu wereldberoemd gemaakte
Tuvaanse keelzang heeft Urna niets te maken; de klassiek geschoolde vocaliste werd geboren in
Ordos (dankzij zijn ertsrijke ondergrond is Ordos één van de rijkste gebieden in China, maar de stad zelf staat
bekend als een moderne spookstad, waar voor miljoenen werd geïnvesteerd in de meest prestigieuze projecten, maar tot op heden bijna niemand woont) en richtte zich aanvankelijk op het bespelen van de
yangqin (de Chinese versie van de
dulcimer of het hakkebord) maar de drang om ook haar stem te gebruiken bleek te groot en gelukkig maar, want Urna bleek over een stembereik van wel vier
octaven te beschikken.
Portrait geeft een overzicht van het werk uit haar soloalbums en samenwerkingen met de Italiaanse saxofonist
Luigi Cinque (
Secret), de Hongaarse violist
Zoltan Lantos (
Tenggeriin Shivuu), de Iraanse percussionisten
Keyvan en Djamshid Chemirani (
Sanaaljal) en de Poolse klezmerband
Kroke ('Sangjidorji'). Etherische tegen de klassieke muziek aan schurkende belevenis.
www.networkmedien.de |
www.urna.com
door
tim | 9 oktober 2012 |
Plaatjes |
Een Cubaanse doedelzakspeler? Gekker dan dat moet het toch echt niet meer worden en toch, ook al is het even wennen, de muziek van
Wilber Calver — hij noemt het zelf Afro-Cuban Celtic music — werkt. Het enige waarmee deze
Diaspora nog enigszins mee te vergelijken valt is de muziek van
Afro Celt Sound System die de
Keltische traditie lieten versmelten met West-Afrikaanse ritmiek. Absoluut te gek is Calver's versie van klassieker
Cumbanchero, in de Jamaicaanse muziektraditie bekend als
Rock Fort Rock (onder andere vereeuwigd door
The Skatalites) en hier in een mix van Cubaanse, Jamaicaanse en Keltische klanken. Dit moeten we absoluut eens live zien!
Wilber Calver |
www.alexwilsonrecords.com |
www.xmd.nl
Ondergetekende leerde pianist
Alex Wilson kennen dankzij het
Mali Latino project van enkele jaren geleden, maar de man maakte eigenlijk naam in de Londense Latin scene. Tegenwoordig opereert Wilson vanuit het Zwitserse
Zürich en met deze
Salsa Veritas richt hij zich rechtstreeks tot het salsa-minnende danspubliek. De nummers op
Salsa Veritas hebben wat weg van de
Nuyorican sound zoals die grootgemaakt werd door het
Fania label (merenguenummer
Loco Corazon is de enige uitzondering). Meest verrassend klinkt wellicht
Clumsy Lover, waarvoor doedelzakspeler Wilber Calver zijn opwachting maakt en ook de cover van
Steve Winwood’s jaren tachtig hit
Higher Love (destijds ingezongen door
Chaka Khan) is een plezier om naar te luisteren. Muy sabroso!
www.salsaveritas.com |
www.alexwilson.ch |
www.alexwilsonrecords.com |
www.xmd.nl
door
tim | 7 oktober 2012 |
Plaatjes |
In de rijke
muziekgeschiedenis van Nigeria is Tunji Oyelana een beetje een buitenbeentje. Als leerling van schrijver en nobelprijslaureaat
Wole Soyinka was Oyelana zowel actief als academicus, acteur en muzikant. Samen met zijn vaste begeleidingsband The Benders (zo genoemd omdat ze zoveel verschillende stijlen aankonden), bracht Tunji een mix van Nigeriaanse genres als
juju,
afrobeat en
highlife met funk,
calypso, afro-rock en reggae en al dat materiaal leverde het
Soundway Records label alweer een stevig groovende dubbelaar op!
www.soundwayrecords.com |
www.xmd.nl
door
tim | 7 oktober 2012 |
Plaatjes |
Robert Soko maakte naam als de man achter de ondertussen legendarische
Balkan Beats party's en samen met Florian Mikuta (Roemeens deejay, producer, toetsenist) stelde hij nu deze compilatie vol exclusieve remixen van een aantal van zijn favoriete tracks uit zijn deejaysets samen. Een heleboel usual suspects passeren de revue (
Watcha Clan,
Besh O Drom,
Boban i Marko Markovic en zelfs onze eigen
Antwerp Gipsy Ska Orchestra) en zorgen samen voor de ideale soundtrack voor een avondje zigeunerplezier.
www.balkanbeats.de |
www.piranha.de
door
tim | 3 oktober 2012 |
Interviews |
De Braziliaanse Parisienne
Flavia Coelho was voor ondergetekende één van de muzikale
ontdekkingen van 2012 en we waren dan ook maar al te blij dat ze na
haar set op Sfinks Mixed even voor onze microfoon wilde plaatsnemen.
Lees verder
door
pieter | 1 oktober 2012 |
Allerlei |
De opmerkzame zielen onder u hadden misschien al gemerkt dat er recentelijk een en ander veranderd is aan uw vertrouwde wereldmuziekblog. Dat klopt: de
concertagenda zit in een nieuw jasje — de
Google Calendar gebruikers onder u zullen dat wel kunnen appreciëren — en hier en daar is er ook iets verdwenen.
Wegens nijpend tijdsgebrek waren we genoodzaakt enkele
tropicalidad.be onderdelen op pauze te zetten. Concreet betekent dit dat het wat stil gaat worden in de
frontstage rubriek en dat het
nieuws voorlopig uit de spreekwoordelijke ether verdwijnt — alsook de gezellige sociale drukte op
facebook &
twitter. Uiteraard kan u nog steeds bij ons terecht voor ongezouten
cd-reviews, in-depth
interviews, de vernieuwde
concertagenda en uw wekelijkse aflevering van
Radio Mukambo.
door
tim | 1 oktober 2012 |
Plaatjes |
Voor deze
London's Calling werden een aantal klassiekers over de Britse hoofdstad (
Streets Of London van
Ralph McTell,
London Is The Place To Be van
Lord Kitchener en titelnummer
London Calling van
The Clash krijgt zelfs twee versies toegemeten) in een nieuw jasje gestoken. Wat ondergetekende betreft zijn de leukste versies
Lily Allen's
LDN door het Ethiopische
Krar Collective en de reggaeversie van Ralph McTell's
Streets Of London door
Soothsayers. Leuk eerbetoon aan
The Big Smoke!
www.londonscalling.org |
www.xmd.nl
