door
tim | 31 mei 2021 |
Plaatjes |
We gaven al eerder aan dat 2021 wel eens het muziekjaar van de Indische Oceaan zou kunnen worden en
Glitterbeat Records bevestigt nu dat vermoeden met deze
We Are An Island, But We're Not Alone, een nieuw deel in hun Hidden Musics reeks, waarvoor samensteller/producer Ian Brennan deze keer naar
de Comoren trok. Ian Brennan: "It took us six flights to get to the tiny African island, well sequestered in the Indian Ocean and uninhabited by man until centuries after Christ. It is a nation with no army, only police. A place where women don thick mud-masks for sunblock. Instead of sustenance farming, here there are canoe boat sustenance fishermen, who haul in lobster for their families to take the edge off of discontent and poverty versus the desperation we have seen elsewhere such as in Malawi where some are forced to resort to eating mice. There is a trash-filled beach meters past the Presidential Palace, abutting its walls. The island's tone is so laid-back that we did a three-point turn in his driveway, without incident, and barely detecting notice.".
Lees verder
door
tim | 31 mei 2021 |
Plaatjes |
Met deze
My Last Song brengen Filip en Rade Nunevski, beter bekend als
Nune Brothers, een laatste postuum eerbetoon aan de Macedonische zigeunerdiva
Esma Redzepova, die in 2016 overleed na een kort ziektebed. Samen met haar man en bandleider
Stevo Teodosievski had Esma de gewoonte om kansarme Roma-jongeren een muzikale opleiding aan te bieden en verschillende van die protegés vervoegden later ook de rangen van Esma's eigen ensemble. Zo nam accodeonist
Simeon Atanasov de rol van bandleider over na de dood van Stevo in 1997. In 2015 stelde Simon Esma voor aan Filip en Rade Nunevski, twee getalenteerde koperblazers, en het duo kreeg niet veel later een plaatsje in Redzepova's ensemble. In 2016 nodigden de broers Esma uit in hun studio in Skopje waar ze aan een nieuw album vol eigen materiaal bezig waren. Ze vroegen de zangeres of ze bereid zou zijn ook een bijdrage te leveren en Esma ging maar al te graag op die uitnodiging in. Voor ze in december van 2016 ten prooi viel aan complicaties ten gevolge van diabetes, wist Redzepova nog zes nummers met de broers en hun zevenkoppige band af te werken.
Lees verder
door
tim | 31 mei 2021 |
Plaatjes |
Met
Binga levert de Malinese gitaarvirtuoos
Samba Touré naar eigen zeggen zijn meest persoonlijke en meeslepende album af tot nog toe. De titel van het album verwijst naar de regio die ooit nog deel uitmaakte van het grote
Songhairijk en net ten zuiden van de Sahara en zowat honderd kilometer verwijderd van het overbekende Timboektoe ligt; de plek waar Samba opgroeide: "I never left Binga… I went to Bamako in my youth to find some work and help my family. Even if it's complicated or dangerous to travel to the north now, it's still my homeland and always will be. I have a house there. It's my culture and my heritage. This is my region and it felt right to name this album after it. It's pure Songhoy music. I never left my roots. How could I even do that? I'm a Songhoy man and a Malian citizen first. I deeply love my country and its culture; they are all part of who I am!".
Lees verder
door
tim | 29 mei 2021 |
Plaatjes |
Met deze
New York Live brengt het
Clermont Music label een postume ode aan de in 2018 overleden Malinese diva
Khaira Arby. Opgenomen in 2010 was dit Arby's eerste show in Noord-Amerika en mede dankzij uitmuntend werk van gitarist Dramane Toure en tehardant/ngoni-speler Abellow Yattara, zette ze die avond een wervelende show neer, het tempo steeds verder opschroevend om uiteindelijk te eindigen met
Aicha als stomend orgelpunt. Meer dan uitstekende concertregistratie en een waardig afscheid van dit Malinese icoon!
www.clermontmusic.com |
www.xmd.nl
door
tim | 29 mei 2021 |
Plaatjes |
Zeven (!) jaar is het ondertussen alweer geleden dat we danig onder de indruk raakten van
Mali Overdrive, het debuutalbum van het Malinese gitaarwonder
Anansy Cissé. Maar de man had wel degelijk gegoede redenen om nu pas met opvolger
Anoura ("het licht") te komen aanzetten… In 2018 werd Anansy uitgenodigd om te komen spelen op een verzoeningsfestival in zijn geboortedorp
Diré, ten zuidwesten van Timboektoe. Wat een memorabele dag had moeten worden, veranderde al snel in een nachtmerrie toen Cissé en zijn bandmakkers op een gewapende groepering stootten die hen afranselden, hun instrumenten vernielden en hen zelfs een poos gegijzeld hielden. De hele gebeurtenis had een zodanige impact op Anansy dat hij besloot om zijn hele bestaan als muzikant in vraag te stellen: "I just didn't feel like it anymore. What is the point of singing about the benefits of love and peace as long as justice and security for all are not assured?". Cissé hing zijn gitaar daadwerkelijk aan de haak en trok zich terug in zijn kleine homestudio waar hij voornamelijk jonge artiesten uit de Malinese hip-hop scene hun ding liet doen.
Lees verder
door
tim | 26 mei 2021 |
Plaatjes |
Ondergetekende leerde de Ghanese
Ayuune Sule in 2018 kennen dankzij zijn
We Have One Destiny album, onderdeel van het toenmalige kologo-offensief van het Nederlandse
Makkum Records label, dat ons toen ook nog onder andere liet kennismaken met
King Ayisoba en
Atamina. Deze
Putoo Katare Yire ("slechtheid kent geen thuis") klinkt een pak toegankelijker en dansbaar dan zijn voorganger en daar had Ayuune een goede reden voor...
Lees verder
door
tim | 22 mei 2021 |
Plaatjes |
Deze
Navegar is onze eerste kennismaking met
João Selva, een in Frankrijk aangespoelde Braziliaan, die met die album vol samba en bossa nova meets funk, soul en disco, een sprankje vrolijkheid en positivisme wil bieden in deze donkere periode. Missie geslaagd, want met de hulp van de Franse producer
Patchworks is
Navegar werkelijk een muzikaal lentezonnetje geworden. Selva werd geboren in
Ipanema, bekend geworden dankzij
Garota De Ipanema of
The Girl From Ipanema, wellicht het meest iconische nummer uit het bossa nova tijdperk. Selva's vader was zelf een melomaan met een zeer uitgebreide platencollectie en João's eerste gitaarleraar was zelfs niemand minder dan bossa nova musicus
Wanda Sá, die Selva al op jonge leeftijd meetroonde naar shows van tijdgenoten als Marcos Valle of João Donato: "Those people taught me that Brazilian music can be jazz, enriched with strong arrangements without ever loosing its groove!". In zijn studententijd spendeerde João veel tijd in het noorden van Brazilië, waar hij geïntrigeerd raakte door de lokale traditionele muziek en capoeira. Het is die laatstgenoemde discipline die zijn leven de daaropvolgende jaren zou beheersen en hem zowat de hele wereld liet rondreizen. Uiteindelijk belandde Selva zo in het Franse Lyon, waar hij begint op te treden met
Forró de Rebeca en
Sociedade Recreativa, twee bands die focussen op de muziek uit het noordoosten van Brazilië. Dankzij zijn ontmoeting met
Bruno Hovart aka. Patchworks gaat er voor João eindelijk een nieuwe muzikale wereld open: "After so many years devoted to traditional music, it was refreshing to meet Bruno in 2016 and dig those laid-back Rio vibes!".
Lees verder
door
tim | 22 mei 2021 |
Plaatjes |
Wat niet-westerse muziek betreft, lijkt 2021 wel eens het jaar van de
Indische Oceaan te kunnen worden. We trokken eerder al naar
Mauritius voor
de seggae van Blakkayo, en ook Omar Sosa maakte een tussenstop op het eiland voor een samenwerking met Menwar voor zijn
An East African Journey album. Voor het echt traditionele sega-werk trekken we nu naar het 560 kilometer ten oosten van Mauritius gelegen eiland
Rodrigues. Hoewel het spelen van sega jarenlang verboden werd door de koloniale autoriteiten en de kerk, die vonden dat de muziek te erotisch geladen was, de rum te rijkelijk vloeide en er te vaak gevochten werd, werd het genre vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw plots populair bij de blanke aristocratie op de eilanden. Het ritme van de sega verschilt van eiland tot eiland, waarbij de traagste vorm terug te vinden is op de Seychellen en de snelste, de sega tanbour, gespeeld wordt op Rodrigues.
Lees verder
door
tim | 22 mei 2021 |
Plaatjes |
Dat de hele COVID-19 pandemie voor een ramp in de concertsector gezorgd heeft hoeven we u hopelijk niet meer te vertellen, en om dat gemis aan live-muziek toch wat te compenseren besloot ons favoriete Finse feestorkest,
Jaakko Laitinen & Väärä Raha, om hun fans te vergasten opeen allereerste live-album. De opnames voor
Suomi Disco dateren al van in 2017, toen Jaakko Laitinen & Väärä Raha op het podium stonden in bar
El Lokal in het Zwitserse Zürich, en werd gemixt en gemasterd door Markus Pajakkala (die ook te horen is op fluit en saxofoon). De band was destijds op tournee om hun toen net verschenen
Näennäinen album te promoten, en naast nummers als
Kukkakimppu Kainalossa en
Supermarketin Parkkipaikalla, bevat de tracklist dan ook vooral oudere nummers (
Verkkaan uit
Lapland-Balkan, titelnummer
Yö Rovaniemellä en
Tanssi Tanssi uit
Yö Rovaniemellä, en
Sivutien Kautta,
En Saa Rauhaa,
Saippaukupla en
Hän Ei Lemmi Mua uit
hun titelloze debuut). Jaakko Laitinen & Väärä Raha heten de wildste liveband van Finland te zijn en met dit stomende Zwitserse feestje maken ze die reputatie zeker waar!
www.vaararaha.com |
www.playgroundmusic.fi
door
tim | 2 mei 2021 |
Plaatjes |
Mabel Flores, een singer-songwriter uit
Terrassa, een stad op een twintigtal kilometer ten noordwesten van Barcelona, levert met
Meraki haar tweede langspeler af. De titel van het album, die de zangeres uitgebreid toelicht in de poëtische proloog, is een van oorsprong Griekse term en betekent iets als "je hart en ziel leggen in de dingen die je doet". Flores' sound situeert zich ergens tussen de typisch Catalaanse mestizo en singer-songwriter pop, steeds opgewekt, dansbaar, maar inhoudelijk vaak met een serieuze ondertoon.
Lees verder
door
tim | 2 mei 2021 |
Plaatjes |
Na de release van een eerste vier tracks tellende EP in 2019, besloten de heren van
Echoes Of Zoo om de (muzikale) kooien volledig open te gooien. Met
Breakout vertalen ze hun drang naar het losbreken uit bestaande patronen en de zoektocht naar onverwachte maar opwindende culturele en muzikale ontmoetingen nu naar een eerste volwaardige langspeler.
Breakout verschijnt bij
W.E.R.F. Records en zij omschrijven het album als: Balkan ornaments meet Brazilian rhythms, gipsy scales meet fuzz guitars, Beninese groovers meet Turkish makam, bass guitars meet sufi rhythms, Rage riffs meet Kurdish trance, Indian raga meets western guitars, Romanian drums meet swing riffs en
tallava meets drum & bass.
Lees verder
door
tim | 2 mei 2021 |
Plaatjes |
Nu reizen tijdelijk geen optie is, droomt u wellicht al eens graag weg op de tonen van muziekjes uit verre oorden en dan is deze
Nduggu zeker een aanrader.
Nduggu is alweer de vijfde langspeler van dit multiculturele collectief uit het Engelse Sheffield dat samengesteld is uit muzikanten met wortels in het Verenigd Koninkrijk (John Ball, Tony Koni), India (Vijay Venkat), Pakistan (Sarah Yaseen), Brazilië (Guery Tibirica), Nigeria (Catherine Ngozi Carr), Egypte (Mina Mikhail Salama) en Senegal (Kadialy Kouyate).
Rafiki Jazz maakt wereldmuziek waarbij het ene moment de kora van Kadiala Kouyate in dialoog gaat met de tabla's van John Ball (
Bani), u vervolgens de Caribische steeldrums van Cath Carr de Ghanese highlife van
Ngozi Ucheoma hoort opluisteren, en talen als Tamil, Fula, Urdu, Igbo, pidgin Engels, Koptisch, Mandinka, Kasjmiri en Turks vlot worden afgewisseld.
Lees verder