Orlando Julius with The Heliocentrics - Jaiyede Afro

Orlando Julius with The HeliocentricsStrut Records zorgde in 2000 al voor een relance van de carrière van Orlando Julius met de heruitgave van zijn legendarische Super Afro Soul album uit 1966, en op hetzelfde label verschijnt nu ook Jaiyede Afro, een samenwerking met het Londense The Heliocentrics. Julius maakte vooral naam met zijn pionierswerk in het mixen van Afrikaanse ritmes met westerse genres als pop, rhythm & blues en soul en hielp soullegende Lamont Dozier (vooral bekend als een derde van Holland-Dozier-Holland, het songwriters- en producerstrio achter talloze Motown klassiekers) nog bij het componeren van Going Back To My Roots (in 1981 een megahit voor Odyssey). Van die experimenten uit de jaren zestig en zeventig van de vorig eeuw is op Jaiyede Afro weinig overgebleven; in de plaats krijgt u afro-funk en afrobeat van de bovenste plank. Titelnummer Jaiyede Afro is eigenlijk een nummer dat Orlando zich nog herinnerde uit zijn kindertijd toen zijn moeder hem meenam naar bijeenkomsten waar ze met andere vrouwen muziek maakte en onder andere dit nummer zong. Ook Omo Oba Blues is een jeugdherinnering, want een traditioneel nummer dat hij op school kreeg aangeleerd en al in 1965 een eerste keer opnam met zijn Modern Aces Band. Instant classic!

www.strut-records.com

Edwin Sanz - San Agustin

Edwin SanzPercussionist Edwin Sanz werd geboren in de Venezolaanse hoofdstad Caracas en trad aanvankelijk nog als danser op met het Afro-Venezolaanse gezelschap Grupo Madera. Begin jaren tweeduizend verhuisde Sanz naar Europe, eerst naar Frankrijk en daarna naar Zwitserland, waar hij zichzelf volledig heruitvond als percussionist. In Geneve maakte hij kennis met Alex Wilson en na al meegewerkt te hebben op diens albums verschijnt nu ook Edwin's solodebuut op het label van Wilson. San Agustin, de titel van het album, verwijst naar de buurt in Caracas waar Edwin opgroeide. In de tracklist vooral stevige salsa met veel ruimte voor Sanz' percussiewerk, maar ook invloeden uit hip-hop en rock (titelnummer San Agustin) of een eenzaam bachata nummer (Eso Tierno).

www.edwinsanz.com | www.alexwilsonrecords.com | www.xmd.nl

Meridian Brothers - Salvadora Robot

Meridian BrothersVoor het geflipte Desesperanza uit 2012 gebruikten Meridian Brothers, het project van en rond Eblis Alvarez, nog vooral salsaritmes, maar voor opvolger Salvadora Robot werd voor elke track een ander Latijns-Amerikaans genre - van Dominicaanse merengue voor Somos Los Residentes, over iets wat naar Peruviaanse chicha nijgt voor het instrumentale El Gran Pajaro De Los Andes, tot reggaeton voor Baile Ultimo - onder handen genomen. Hoewel Salvadora Robot nog altijd stevig geflipt klinkt, is dit album toch een stuk toegankelijker dan voorganger Desesperanza. Tot slot willen we u nog meegeven dat het prachtige hoesontwerp een werk is van de Colombiaanse kunstenares Alejandra Céspedes.

Meridian Brothers komt Salvadora Robot live voorstellen in de Brusselse AB op 3 november.

www.meridianbrothers.com | www.soundwayrecords.com | www.xmd.nl

High Times - Fins Que Sorti El Sol + Van De Ramah - Nuestra Arma

Voor een keertje eens geen mestizo op deze twee Kasba Music releases, maar Catalaanse ska en reggae uit Murcia.

High TimesHigh Times is een skaband die begin jaren 2000 werd opgericht in Vila de Gracia, een buurt in het hartje van Barcelona. In de ska heeft men het vaak over drie belangrijke periodes: de originele Jamaicaanse ska uit de jaren zestig van de vorige eeuw, de second wave of 2 Tone ska die eind jaren zeventig en begin jaren tachtig opgang maakte in het Verenigd Koninkrijk en de third wave of ska-revival van begin jaren negentig. Op Fins Que Sorti El Sol (vrij vertaald "tot de zon opkomt") brengt High Times ode aan al deze substromingen, daarbij vlot afwisselend tussen Catalaans en Engels. Op de zomerse opener Fa Calor ("het is warm") krijgt de zevenkoppige bende daarvoor het gezelschap van La Troba Kung-Fú's Joan Garriga en Carles Belda (El Belda I El Conjunt Badabadoc) en elders op het album duikt ook Sergi 'Xeriff' Monlleó van Dr. Calypso nog even op.

www.hightimes.cat | www.kasbamusic.com | www.xmd.nl

Van De RamahVan De Ramah is dan weer een project van het trio Cometa, Perico en Rafita Selecter. Met hun debuutalbum Nuestra Arma wilde het drietal naar eigen zeggen ode brengen aan de verschillende substromingen die het reggaegenre kleur geven. Het album opent met Van De Ramah II, een tune in de digitale dancehall stijl van de jaren tachtig van de vorige eeuw (een productie van het Sevilliaanse Vaporetto Sound), maar Van De Ramah serveert op Nuestra Arma net zo goed new roots (No More Fiction), raggamuffin (Hey Gyal) en dancehall (Son, Paz), met veel ruimte voor de trombone van Josep Blanes. Enige vocale gast op Nuestra Arma is de Barcelonese singjay Sr. Wilson die in 2012 al indruk maakte met zijn eigen Good Man Style album (eveneens verdeeld door Kasba Music) en hier zijn opwachting maakt in Danger. Het hele album werd opgenomen en vakkundig gemixt in de La Panchita Studio van Ibon Larruzea aka. Chalart58 in Barcelona.

www.kasbamusic.com | www.xmd.nl

Sally Nyolo - Tiger Run

Sally NyoloNa Studio Cameroon uit 2006 is Tiger Run Sally Nyolo's tweede album voor het Riverboat Records label. De titel van het album is een knipoog naar Sally's Kameroense bijnaam Mó Ngone Metame Mezeï (vrij vertaald "dochter van de tijger's snorharen") en is geïnspireerd op het moment net voor de tijger aanvalt. Nyolo beweert bovendien een haast sjamanistische connectie te hebben met het dier, dat haar onder andere inspireert bij het schrijven van haar nummers. Op Tiger Run wisselt Nyolo af tussen haar moedertaal het Eton en Engels en Frans. De Kameroense maakte ooit nog deel uit van Zap Mama en echo's uit die periode zijn ook op dit album nog hoorbaar (opener Bigjegui, jazzy titelnummer Tiger Run en vooral Welcome, een kritiek op onze westerse consumptiemaatschappij die zo uit het universum van Marie Daulne lijkt te komen). Op zijn minst origineel te noemen is de samenwerking met de Franse sopraan Nathalie Leonoff voor Le Faiseur De Pluie Par Tous Les Temps en Kilimanjaro is een heerlijk funky ode aan Afrika's hoogste piek. Voor wie houdt van de mix van authentieke Afrikaanse elementen met westerse genres als jazz, pop en funk, zoals die destijds ook al populair gemaakt werd door Zap Mama, heeft met Tiger Run een wereldalbum in handen. Sally Nyolo bewijst nog maar eens dat ze Marie Daulne al lang niet meer nodig heeft.

www.sallynyolo.com | www.worldmusic.net | www.musicwords.nl

Interview met Jupiter & Okwess International @ Wereldfeest Leuven

Interview met Jean-Pierre 'Jupiter' Bokondji (Jupiter & Okwess International, Wereldfeest Leuven)Jupiter & Okwess International (Wereldfeest Leuven)Met hun vorig jaar verschenen debuutalbum Hotel Univers maakte het Congolese Jupiter & Okwess International veel indruk en we wilden hen dan ook absoluut eens live aan het werk zien. Met hun energieke set op het Wereldfeest in Leuven ongoochelden ze allerminst. Wie er niet bij kon zijn, kan op vrijdag 25 juli nog terecht op Sfinks Mixed en op 3 augustus op Esperanzah. In afwachting serveren we u alvast volgend gesprek met bandleider Jean-Pierre 'Jupiter' Bokondji!

Lees verder

418 Band - Midnight Caller

418 BandMet muzikanten uit Antigua, Dominica en Jamaica in de rangen, is de Amerikaanse 418 Band haast een perfect belichaming van de Caraïben, iets dat ook gereflecteerd in het repertoire van de band, een mix van soca, reggae, dancehall, cadence en zouk. Dat zelfde Caraïbische feestrecept krijgt u ook voorgeschoteld op hun debuutalbum Midnight Caller. De Dennis Brown cover Should I, slecht ingezongen en met een magere instrumentatie, is wat ondergetekende betreft de enige uitschuiver in de tracklist, maar feestelijke tracks als Henrietta of Plane Ticket laten je dat mindere nummer meteen weer vergeten. Voorlopig raakte dit feestorkest uit Jacksonville in Florida de oceaan nog niet over, maar we zien hen zo op het podium staan op festivals als Antilliaanse Feesten, Afro-Latino of Afro C.

Dub Colossus - Addis To Omega

Dub ColossusNa de breuk met Real World Records in 2012 (dit nieuwe album verschijnt op Dubulah's eigen Echomaster label en wordt verdeeld door Independent Records Ltd) lijkt Nick Page ook muzikaal een andere richting te zijn ingeslagen. Weg zijn de Ethiopische invloeden die Dub Colossus zo uniek en interessant maakten en wat overblijft is een, weliswaar oerdegelijk, reggaealbum met veel dubinvloeden en de blik stevig op Jamaica gericht. Blijkbaar werd het financieel onhoudbaar om de Ethiopische muzikanten steeds maar weer naar Europa laten over te komen en op Addis To Omega werkt Dubulah dan ook vooral met "lokale" artiesten: Justin Adams, de helft van JuJu, op gitaar, Dr Das van Asian Dub Foundation op bas (ook al van de partij voor Dub Me Tender Vol. 1 + 2) en vocals van onder andere zangeressen PJ Higgins en Natacha Atlas (die opduikt voor het oriëntaals getinte The Shape Of Things To Come), veteran deejay Joseph Cotton en Mykael S. Riley (ooit nog actief bij Steel Pulse). Vrij uniek is het toepasselijk getitelde A Voice Has Power waarvoor Dubulah beroep deed op keelzanger Albert Kuvezin, één van de stichtende leden van Huun-Huur-Tu en tegenwoordig vooral actief met zijn eigen band Yat-Kha. Voor Madmen, naam Dubulah zelfs voor de eerste keer zelf de honneurs achter de microfoon waar en gelukkig krijgt ook de uitstekende blazerssectie Horns Of Negus (Ben Somers, Nell Waters en Bob Dowell) nog steeds veel ruimte op Addis To Omega (check zeker eens Keep On Rocking of de heerlijke instrumentals Soft Power en Tale Of 2 Cities).

www.dubcolossus.org | www.irl.org.uk | www.xmd.nl

Flavia Coelho - Mundo Meu

Flavia CoelhoOndergetekende heeft nooit een bal om voetbal gegeven (hebt u hem?) en het hele wereld­beker­circus in Brazilië boeit ons dan ook allerminst, maar het geeft ons wel het perfecte excuus om te trachten u te blijven overladen met Braziliaanse releases. Neem nu deze Mundo Meu van Flavia Coelho; technisch gezien misschien niet helemaal een Braziliaans album, want Flavia woont al een hele poos in Frankrijk, maar dit is toch Brazilië zoals wij dat het liefst horen. Met haar debuutalbum Bossa Muffin zorgde Coelho al in 2012 voor één van de grote wereldmuziekverassingen van dat jaar en ook opvolger Mundo Meu is een pareltje van een zomeralbum geworden. Flavia had blijkbaar niet alleen op ons indruk gemaakt, bewezen door gasten als Patrice, Tony Allen en rapper Speech van Arrested Development, die allen een bijdrage leveren op Mundo Meu. Voor Mundo Meu neemt Flavia ons opnieuw mee naar haar wereldje waar de soundtrack nog steeds die aanstekelijke mix van reggae, samba en bossa nova is, maar op dit album zijn ook invloeden uit genres als afrobeat (People Dansa met Tony Allen) en voor Power Of The Money zelfs Shantel-achtige Balkan beats te horen.

www.flaviacoelhomusic.com | www.discograph.com