Lolomis - Red Sonja

Zoals de titel al aangeeft liet het Franse kwartet Lolomis zich voor hun nieuwe langspeler, die ze zelf omschrijven als: "…een moderne en vrouwelijke danskroeg vol verfijnde dromers, ondeugende heldinnen, machtige sjamanen, onstuimige jonge vrouwen of doorwinterde verleidsters, die ons met hun kleine alledaagse levensverhalen vol grote emoties onderdompelen in een wereld van liefde, leven en dood.", inspireren door Red Sonja. Dat personage dook voor het eerst op in 'The Shadow Of The Vulture', een kortverhaal van de Amerikaanse schrijver Robert E. Howard uit 1934, maar werd in 1973 door Marvel Comics omgetoverd tot de schaars geklede fantasy-amazone die in 1985 op het grote doek vereeuwigd werd in de gelijknamige fantasyfilm met Brigitte Nielsen en Arnold Schwarzenegger in de hoofdrollen. Dat het op dit album om de kracht van de vrouw draait mag zeker geen twijfel leiden en wordt nog eens benadrukt door een afsluitend citaat uit de Aeneis van Vergilius achteraan in de liner notes: "De dux femini facti!", letterlijk vertaald: "De leider van de daad was een vrouw!", en doorheen de geschiedenis vaak gebruikt (onder andere door de Engelse vorstin Elizabeth I) als een slogan voor vrouwelijk leiderschap.

Lees verder

Trad.Attack! - Make Your Move

Make Your Move is de derde langspeler van het Letse trio Sandra Vabarna, Jalmar Vabarna en Tŏnu Tubli, die als Trad.Attack! al sinds 2013 Letse folk mixen met invloeden uit rock, metal en EDM; een sound die ondergetekende af en toe aan die van het Finse Värttinä deed denken. De introtekst in de liner notes bij dit album willen we u zeker niet onthouden want, hoewel de bandleden het ongetwijfeld anders bedoelden, lezen die regels als een waarschuwing tegen de momenteel wereldwijd heersende COVID-19 paniek: "Everything that stops dies… Hearts, thoughts, traditions… We know that people tend to repeat the same patterns, just because someone told them that this is "the right way", because someone gave them the evil-eye when they wanted to do something in their own unique way…".

Lees verder

Orkesta Mendoza - Curandero

Een toepasselijkere titel dan Curandero (Spaans voor genezer of sjamaan) had Sergio Mendoza wellicht niet kunnen bedenken voor dit nieuwe Orkesta Mendoza album dat in volle COVID-19 crisis verschijnt. Op Curandero nog steeds de Amerikaans-Mexicaanse frontera mix van Mexicaanse cumbia, mambo, ranchero, Americana, rock en psychedelica (Bora Bora, de enige instrumental op het album, maar meteen wel één van onze favorieten uit de tracklist), maar dit album klinkt duidelijk iets meer rockgetint dan voorganger ¡Vamos A Guarachar!; iets wat Mendoza ook ten volle beaamt: "I'm definitely a rock-'n-roll fan, but it's in my DNA to have Mexican and South American styles in my music. In my head, though, Orkesta Mendoza is definitely a rock band.". Ook de boogaloo, een mengeling van soul en latinomuziek, een muziek- en dansstijl die in de jaren zestig van de twintigste eeuw populair was en waarvan Joe Cuba als de grondlegger gezien wordt, vormde deze keer een grote bron van inspiratie: "Boogaloo has lyrics in English, Spanish and Spanglish. Joe Cuba mixed Latin rhythms, soul and r&b together and made something new. The r&b part was a real reference point for me, but the rhythm was obvious in the percussion and the handclaps.".

Lees verder

Dzambo Agusevi Orchestra - Brasses For The Masses

Telkens als wij weer eens vermoeden dat het Balkan brass genre nu echt wel op zijn laatste benen loopt, duikt er toch opnieuw een artiest op die het genre letterlijk nieuw leven inblaast! Deze keer is dat de Macedonische trompettist en bandleider Džambo Ozden, beter bekend als Džambo Aguševi en algemeen beschouwd als de populairste Macedonische muzikant na de onovertrefbare diva Esma Redžepova. Džambo werd geboren in Strumica, een stad in het oosten van Macedonië, als telg van een muzikale familie. Zijn vader Džemal speelde bij verschillende lokale orkesten en de kleine Džambo, die hem vaak vergezelde, liet algauw zijn oog vallen op de trompet. Džambo droomde al uidop van zijn eigen trompet, maar wetende hoe zwaar het leven van een muzikant kon zijn, hield zijn familie aanvankelijk de boot nog af. De dirigent van één van de orkesten waarbij Džambo's vader speelde kreeg echter medelijden met het kereltje dat de muzikanten dag na dag meet zoveel intensiteit bestudeerde en observeerde, en besloot hem een instrument cadeau te doen. Vanaf dat moment was er geen weg terug: Džambo Ozden moest en zou de grootste trompettist uit de Balkan worden!

Lees verder

Awale Jant Band - Yewoulen

Yewoulen is het langspelerdebuut van Awale Jant Band, een formatie samengesteld uit Awalé, de band van de in Londen gevestigde Franse producer en gitarist Thibaut Remy, en de Jant Band van de Senegalese zoon van een gawlo (het Noord-Senegalese equivalent van een griot of djeli), singer-songwriter Biram Seck (in het Wolof betekent awale "laten passeren" en jant, "zon", dus samen wordt dat iets als "de zon laten voorbijkomen"). Voeg daarbij de sabar-percussie van Kaw Secka (Fofoulah) en de Senegalese percussionist Medoune Ndiaye (die al met groten als Thione Seck en Youssou N'Dour op het podium stond) en jazzimprovisaties door onder andere saxofonist John Martin (Metamorphic, Dr Das Dubnoiz Coalition, het zijproject van Asian Dub Foundation oprichter en bassist Dr Das) en trompettist Lawrence Wilkins (Zeñel), en je eindigt met een hoogst aanstekelijk album dat je het ene moment (Kassak, Jeunesse) terug katapulteert naar de hoogdagen van de Senegalese mbalax van Youssou N'Dour of Baaba Maal, vervolgens weer herinneringen oproept aan de Cubaanse invloeden in de sound van Orchestra Baobab (Cubalkafro, Amandine) en in een nummer als Just Be Free dan weer de Amerikaanse funktoer opgaat.

Lees verder

Proyecto Secreto - Alto

Met een bandnaam als Proyecto Secreto loop je natuurlijk altijd het risico onder de radar te blijven, maar in alle eerlijkheid was uw dienaar in 2003 nog helemaal niet met muziekjournalistiek bezig en dus ging de release van hun langspelerdebuut Bruce Lee Is Back destijds volledig aan ons voorbij. Maar eventjes zeventien (!) jaar later keert de Gentse formatie nu terug met 'Alto'. Daarvoor sloegen ze de handen ineen met Dave Hillyard (saxofonist bij The Slackers, Stubborn All-Stars en bandleider van zijn eigen David Hillyard & The Rocksteady Seven) die het album produceerde, diens bandmakker bij The Slackers en Stubborn All-Stars Vic Ruggiero (die te horen is in Guilty, het enig vocale nummer in de tracklist) en Victor Rice die samen met Hillyard zorgde voor de mix.

Lees verder

Tony Allen & Hugh Masekela - Rejoice

Wat oorspronkelijk een eerste samenwerkingsproject had moeten worden van twee muzieklegendes en muzikale boezemvrienden werd uiteindelijk eerst een postuum eerbetoon aan de in 2018 overleden Zuid-Afrikaanse jazztrompettist Hugh Masekela, en nu, door het plotse overlijden van afrobeatpionier en meesterdrummer Tony Allen, jammer genoeg een dubbel afscheid. Maar, zoals we dat van de heren gewend zijn, doen ze dat in stijl en laat de titel van het album nog enige troost brengen: Rejoice, er is altijd nog hun muziek!

De fundamenten voor dit album werden al in 2010 gelegd in de Livingston Studios in Londen (waar Nick Gold eerder al juweeltjes als Ali Farka Toure & Toumani Diabate's Ali & Toumani en Orchestra Baobab's Specialist In All Styles opnam), maar eigenlijk bracht Tony Alleen het idee zelfs al een eerste keer ter sprake in 1984: "I first proposed the idea of working with Hugh in 1984 in London, just before I moved to France. Eventually we were in the same place at the same time, it just happened to be over a couple of decades later!". Hoewel hun paden zich al eerder gekruist hadden, bezegelden Allen en Masekela hun vriendschap nadat ze in 1977 beiden deelnamen aan FESTAC 77 of Festival des Arts et de la Culture négro-africain, dat in dat jaar georganiseerd werd in Lagos, Nigeria, en een belangrijke rol speelde in de popularisering van het Pan-Afrikanistische gedachtengoed. Masekela heeft sindsdien altijd een fascinatie gekoesterd voor afrobeatritmes en Allen had een passie voor Afrikaanse groove en Afro-jazz; een combinatie die doorheen talrijke levendige conversaties tussen de twee opleverde. Dat het uiteindelijk nog tot 2019 geduurd heeft om dit project af te werken lag vooral aan het hectische en vaak niet te combineren toerschema dat beide heren erop na hielden, zoals ook Tony zelf toegaf: "I would meet Hugh when we played together in places like Helsinki and Copenhagen. Every time we met, he would ask me: "What's happening with this project?", and I had to say: "I don't know!". Eventually I asked Nick if I could hear the tapes, and that started the project back up again. Unfortunately, Hugh passed away soon after.".

Lees verder