Tom Fire - Fire Riddim

Na een EP en een eerste langspeler gaat Tom Fire nu volledig de Jamaicaanse toer op met deze Fire Riddim EP, een klassiek one riddim album. U krijgt zes tracks geserveerd allemaal op diezelfde riddim met achtereenvolgens Derajah, Biga Ranx, Taiwan MC en Linval Thompson op vocalen. De track met Derajah was al terug te vinden op The Revenge, maar veruit de meest geslaagde versie is toch Jah Jah Children van veteraan Linval Thompson. Zoals gebruikelijk bij dit soort releases eindigt de EP met de instrumentale versie van de riddim.

www.tom-fire.com | www.chaptertworecords.com

Samuel Yirga - Guzo

Guzo ("reis" in het Amhaars) is het albumdebuut van Samuel Yirga, pianist bij Dub Colossus en één van de meest beloftevolle en getalenteerde jonge Ethiopische muzikanten van zijn generatie. Op het grotendeels instrumentale album zet Yirga de Ethio-jazz traditie van Mulatu Astatke verder, maar op Guzo staan evengoed een aantal opmerkelijke collaboraties, zo is I Am The Black Gold Of The Sun bijvoorbeeld een nummer dat hij opnam met het op Haïtiaanse leest geschoeide Creole Choir of Cuba en Nicolette, een zangeres van Nigeriaanse origine die sommigen al zullen kennen van haar werk met Massive Attack en 4Hero. Toch zijn het vooral de instrumentale interpretaties en improvisaties van Yirga die op Guzo het meest tot de verbeelding spreken. In de gaten houden deze jongen!

www.samuelyirga.com | www.realworldrecords.com

Ondatrópica - Ondatrópica

Will 'Quantic' Holland is een bezig baasje; nog maar pas passeerde zijn cumbiaproject Los Miticos Del Ritmo langs onze testbank of hier is hij alweer met een nieuw prestigeproject, een woord dat we niet licht in de mond nemen, maar dat in het geval van Ondatrópica echt wel op zijn plaats is. Samen met Mario Galeano (Frente Cumbiero) verzamelde Holland het kruim van de Colombiaanse muziekscene rond zich (Michi Sarmiento, Anibal Velasquez, Fruko) en creëerde met hen een mix van Colombiaanse genres als cumbia, porro, gaita en champeta met invloeden uit soul, hiphop, dub en wat nog meer. Dat leverde meteen een dubbelaar op (opgenomen in, hoe kan het ook anders, de legendarische Discos Fuentes studios in Medellin) die ondergetekende alvast rekent bij de aanstekelijkste plaatjes van dit jaar! Bekijk alvast de album teaser.

www.soundwayrecords.com | www.ondatropica.com | www.xmd.nl

Los Transatlanticos - First Trip

De prijs voor meest rake bandnaam van 2012 gaat zonder twijfel naar Los Transatlanticos, een band waarvan een deel van de leden hun thuishaven in Bogota, Colombia heeft en het andere vanuit Berlijn zijn ding doet. Dankzij de wonderen van de moderne communicatie en het gemak waarmee tegen­woordig audiofiles uitgewisseld kunnen worden, vormt die grote afstand dus geen barrière meer. De bandnaam beschrijft trouwens ook mooi de muziek van Los Transatlanticos. Pablo Gaviria en zijn broer Alvaro zorgen voor het exotische gedeelte en Dean Bagar zorgt voor een hoop beats en elektronische effecten. In vijftien tracks komen de meest uiteenlopende genres aan bod, vaak in originele mixen. First Trip opent met het dubby Moving Up met Freddy Livingston en Doggy Fresh die voor de Jamaicaanse touch mogen zorgen. Tierra Y Sol featuring Liana, Gran Mancilla en Lucia Vargas is dan weer een latin-versie van het dubstep genre. Doggy Fresh duikt opnieuw op op Desde Colombia een hiphopnummer dat doet denken aan het werk van de eveneens Colombiaanse Choq Quib Town. Jazzy wordt het met Alone I Am, hiphop met een jazzy touch door Benjamin Banjam. Niet alle tracks op First Trip zijn even overtuigend, maar wees maar zeker dat dit een schijfje is waar menig deejay met graagte uit zal selecteren.

www.lostransatlanticos.com | www.bbemusic.com

Line-up Sfinks Mixed en Esperanzah! 2012

Het gekletter van de regen tegen de ramen doet het niet vermoeden, maar het zomer­festival­seizoen is in volle expansie. Afro-Latino festival en Couleur Café liggen ondertussen achter ons en terwijl Polé Polé op tropische temperaturen zit te hopen zetten wij nog twee van onze favoriete festivals in de spotlight.

Op 27, 28 en 29 juli transformeert Sfinks Mixed het Molenveld in Boechout tot het epicentrum van de wereld­muziek. Het Balkan-accent op vrijdag is dit jaar minder uitgesproken en zo kun je drie dagen lang proeven van muziek uit alle wind­streken. In de smakelijke line-up vinden we namen terug als Maguaré (inlandse cumbia en ander lekkers uit Colombia), Kid Creole & the Coconuts (funk met een hoog entertainment gehalte), Balaxy Orchestra (explosieve Balkan sound uit eigen land), Fatoumata Diawara (groots Malinees talent in de maak), Red Baraat (eclectische Bhangra Funk Dhol 'n Bass uit NY), A Tribute to the Fania Era (een gooi naar het legendarische salsa tijdperk van Fania Records), Magic System (dé zouglou meesters uit Ivoorkust), Flavia Coelho (de bevallige Bossa Muffin uit Brazilië), Bonga (de meest innemende en hese stem uit Angola) en Zita Swoon Group (met het ons niet onbekende Wait for me project).

Dat Sfinks en Esperanzah! dikke vrienden zijn, dat is geen geheim. Niet verwonderlijk dat het festival dat op 3, 4 en 5 augustus de Abdij van Floreffe in Namen onveilig maakt ook de Braziliaanse Flavia Coelho en Bonga uit Angola wist te strikken. Verder op hun affiche vinden we veel bekend volk waaronder La Chiva Gantiva (een zootje ongeregeld van Colombiaanse expats), Va Fan Fahre (inlandse brassband met Arabische en Ethiopische insteek), Winston McAnuff (oerdegelijke reggae uit Jamaica), Groundation (doorleefde en uiterst boeiende reggae uit Californië), Balkan Beat Box (ongemeen stomende Balkan vibes) en last-but-not-least Staff Benda Bilili (de sympathiekste een meest swingende handicapés uit Kinshasa).

Afro-Latino festival 2012 - interviews

Het Afro-Latino festival in Bree heeft er dit jaar opnieuw een puike editie op zitten. Onze vaste interviewer moest toen helaas verstek geven, maar gelukkig waren onze Nederlandse collega's van Latin E-magazine aanwezig op het Limburgse wereld­muziek­festival. In hun juli-editie is er ruimschoots aandacht voor het Afro-Latino festival, inclusief enkele interviews met artiesten. Van die interviews zijn er ook beelden en die willen we jullie allerminst onthouden. Hieronder hebben we voor u ze netjes opgelijst, inclusief links naar de tekstuele versie in het Nederlands — met dank aan de sympathieke mensen van Latin E-magazine.

Lees verder

Sarazino - Everyday Salama + Canteca De Macao - Nunca Es Tarde

Sarazino is het geesteskind van Lamine Fellah wiens leven leest als een avonturenroman; als kind van Algerijnse diplomaten groeide Lamine op in landen als Spanje, Zwitserland, Burundi en Burkina Faso om vervolgens te gaan studeren in het Canadese Montreal. Tegenwoordig leeft de man dan weer in Quito, de hoofdstad van Ecuador en alle invloeden die hij onderweg opgepikt heeft zijn terug te vinden in zijn muziek. Sarazino staat dus voor mestizo muziek in de lijn van groten als Manu Chao en, misschien nog meer, Sergent Garcia. Zijn eerste album voor het Cumbancha label geraakte nog niet tot op onze testbank, maar van deze met een serieuze lepel reggaesaus overgoten Everyday Salama hebben wij met volle teugen genoten. Sarazino nodigde voor dit album trouwens een hele resem aan gasten uit, gaande van Amparo Sanchez over het Jamaicaanse Rootz Underground tot zelfs Sierra Leone's Refugee All Stars. Voor de hiphopnoot op Everyday Salama wordt gezorgd door de ons vooralsnog onbekende Niyo Pumpin, een naar Ecuador uitgeweken Nigeriaanse rapper. Zo snel mogelijk op één van onze podia graag!

Meer mestizo is er van de Madrilenen van Canteca De Macao, die voor de release van hun vierde langspeler een beroep deden op hun fans, want via het systeem van zogenaamde micro­kredieten zorgden zij voor de financiering van deze Nunca Es Tarde. Die albumtitel wil vrij vertaald zoveel zeggen als "het is nooit te laat" en klinkt in de economische recessie waar Spanje op het moment door moet bijna als een slogan van hoop. De fans van Canteca De Macao hebben hun euro’s alvast goed besteed (als bedankje werden alle donateurs met een piepklein fotootje vereeuwigd op de albumhoes), want Nunca Es Tarde is niet alleen visueel een pareltje, ook muzikaal zit de mestizo-met-hoog-flamenco-en-rock-gehalte wel snor. We kwamen de band al eerder tegen op Fiesta Mundial en ook dit jaar zullen ze daar weer voor de nodige Spaanse zonnestralen zorgen.

www.cumbancha.com | www.kasbamusic.com | www.cantecademacao.net | www.sarazino.bandcamp.com | www.xmd.nl

Interview met Shakara United @ De Roma

Met het uit de assen van Belgian Afro­beat Association herrezen Shakara United is de afrobeat definitief terug in België. Shakara staat deze week op het podium van Polé Polé in Gent en lanceert hun splin­ter­nieuwe website shakaraunited.be, geen betere gelegenheid dus voor de publicatie van dit gesprek opgenomen na hun gesmaakte set in De Roma.

Lees verder

Interview met Mokoomba @ La Porteuse d'Eau

Hun debuut­album Rising Tide had ons al zeer benieuwd gemaakt en al onze hooggespannen verwachtingen werden meer dan beloond op de af­ge­lopen editie van Couleur Café. Net voor het festival hadden we nog volgend gesprek met Mokoomba-bassist Abundance Mutori.

Lees verder

Sibiri Samaké - Dambe Foli

Het Kananga System Krush label blijft het Malinese muzieklandschap verder in kaart brengen en stelt ons deze keer voor aan Sibiri Samaké, lid van de kaste van de donso of jager-krijgers. Dambe Foli telt op het eerste zicht slechts vier tracks, maar eigenlijk zijn die nummers steeds medleys van meerdere traditionele liederen die naadloos in elkaar overlopend worden gespeeld. Belangrijkste instrumenten bij de donso zijn de donso ngoni of jagersharp en de karagnan of karinya, een geribbelde metalen pijp. Dambe Foli werd opgenomen in Ali Farka Toure's legendarische Studio Bogolan met onder ander Koffi Olomide achter de knoppen.Voor wie van authentiek houdt!

www.systemkrush.com | www.xmd.nl

Umoza - Tumbuka Voices

Voor He Is #1 van Malawi Mouse Boys hadden wij nog nooit een noot muziek uit Malawi gehoord en nu belandt er al voor de tweede keer in enkele weken een album uit het Zuid-Afrikaanse land op onze testbank. Voor we u opnieuw meenemen naar Malawi, moeten we eerst een kleine omweg maken langs Jamaica. Iedereen die iets van de Jamaicaanse muziek­geschiedenis kent, weet hoe belangrijk de rol van de Alpha Boys School daarin geweest is. Gesticht in 1880 door enkele Ierse zusters van de katholieke Sisters of Mercy, stond de school, die vooral onhandelbare of ver­waar­loosde jongens opving, jarenlang garant voor het afleveren van de beste muzikanten van het eiland.

Lees verder

Gaby Moreno - Illustrated Songs

Helemaal passen op deze blog doet Gaby Moreno niet, want hoewel haar Guatemalteekse roots misschien anders doen vermoeden, zoekt ze als singer-songwriter haar inspiratie in westerse genres als soul, jazz en blues (enkel het korte bossanova-nummer No Regrets is een uitzondering). Moreno wisselt af tussen het Spaans en Engels — waarbij vooral de nummers in die eerste taal onze voorkeur wegdroegen — en roept vocaal bij wijlen herinneringen op aan Nina Persson (The Cardigans). De vraag of Illustrated Songs nog wereldmuziek is mag zeker gesteld worden, maar als singer-songwriterplaat overtuigt dit album zeker.

www.gaby-moreno.com | www.worldconnection.nl

Kaer - Versatil

Rapper Kaer maakte destijds deel uit van het Luikse hiphop­collectief Starflam en keert nu terug naar zijn Latijns-Amerikaanse wortels in Ecuador voor zijn solodebuut Versatil (mooi verbaal geïllustreerd in het nummer Mi Tierra). Het resultaat doet wat denken aan de flow van bands als Orishas (Me Gusta) of zelfs Delinquent Habits; hiphop met veel invloeden uit Salsa en andere Latijns-Amerikaanse muziek­genres dus (het snuifje reggae in Solo Recuerdos en de John Lee Hooker-achtige bluesrif van La Calle De Lola mogen gelden als uitzonderingen). Voor de beats deed Kaer beroep op dj Mig One, die onder andere al zijn sporen verdiende bij Orishas, voor de muzikale omlijsting zorgden onder andere de muzikanten van Sudakaya en de niet geheel onbelangrijke tweede stem op het album is die van Daniel Lopez. Ook de hoes van het album lijkt sterk geïnspireerd door de Latijns-Amerikaanse kunst en doet denken aan het werk van de Mexicaanse Frida Kahlo.

Dat Kaer ook live aan te raden is hebben we op Couleur Café ondervonden. Wie er toen niet bij was kan op 12 juli (Dour festival, Dour), 14 juli (Polé Polé), 20 juli (Francofolies, Spa) en 25 augustus (Terratertous festival, Doornik) nog herkansen.

Lees verder

A Search For CMS: A Story By Blue Flamingo

Net als je denkt dat het nu echt wel einde verhaal is wat fysieke albumreleases betreft, verschijnt er weer een pareltje, dat als een lichtje aan het einde van een donkere tunnel een spran­kel­tje hoop doet herleven. Dat alles om maar te zeggen dat wij terdege van deze A Search For CMS genoten hebben. De 14 tracks voor dit album werden uitgeselecteerd door Ziya Ertekin a.k.a. Blue Flamingo (die ook al gelijkaardige releases ver­zorg­de over de Congolese Jazz en zijn passie, 78 toeren plaatjes) die na een lange rondreis door Afrika een laatste dag in Nairobi te vullen had en besloot op zoek te gaan naar CMS (Capitol Music Store), een legendarische muziekwinkel annex platenlabel die hij als notoir verzamelaar van oude 78 toeren plaatjes maar al te goed kende. Het leuke aan A Search For CMS is dat dit album eigenlijk bijna fungeert als de soundtrack bij het 26 pagina's tellende reisverslag-van-één-dag dat Blue Flamingo over zijn zoektocht neerpende. Samen met de benga (een Keniaanse adaptatie van de Congolese rumba en soukous) ontdekt u het verhaal achter CMS (maar ook andere obscure labels als Melodica Music Store en African Gramophone Store) dat aan de basis van de Keniaanse muziekindustrie lag. Fascinerend! Te beluisteren op spotify.

www.ziya.nl | www.excelsior-recordings.com

Couleur Café 2012 - zondag

Met de derde dag incluis tikte de 23ste editie van Couleur Café opnieuw af op om en bij de 76.000 bezoekers. Ondanks die gigantische aantallen was er op het ge­re­orga­ni­seerde Tour & Taxis terrein toch nog voldoende adem­ruimte. Naast de vijf concertpodia verdeelde de mensenzee zich onder de openluchtcafés Mamafou en Papafou, het Cool Art Café (alwaar je je kon vergapen aan akelig goed gephotoshopte beelden), de Souks, de Solidarity village en het ietwat duistere, maar ruime Palais du bien manger. De festivalzon op vrijdag en zaterdag had het terrein in een waar woestijnlandschap omgetoverd en met dichtgeknepen ogen baanden we ons weg door de zand­stormen heen langs alweer een boeiend parcours.

Lees verder

Couleur Café 2012 - zaterdag

Toen Couleur Café zaterdagnamiddag haar deuren open zette trakteerde de zon de kleurrijke festivalgangers op tropische temperaturen: het ideale kader voor nog een dag multi­cultu­reel vertier. Net zoals op vrijdag werden aan de ingang alle ontblote leden willens nillens beschilderd met Couleur Café artwork zodat iedereen er een beetje kon uitzien zoals de poster­girl van dit jaar. Met publieks­trekkers als De La Soul of Sean Paul was het ook op zaterdag een beetje zoeken naar de echte wereld­muziek­concerten, maar we kunnen u al verklappen dat we een boeiende concerttrip hebben kunnen uitstippelen slingerend tussen de vijf podia.

Lees verder

Couleur Café 2012 - vrijdag

Na ons door de begin-van-de-zomervakantie-verkeers­ellende gewrongen te hebben vonden we dit jaar opnieuw de weg naar het overbekende stadsfestival aan de Brusselse haven. Couleur Café mag dan nog steeds over de hipste en meest kleurrijke festival­inkleding be­schik­ken, de line-up verliest jaar na jaar wat kleur. Het aantal wereld­muziek­acts krimpt in ten voordele van hiphop en andere "grootstedelijke muziek", maar die eclectische mix blijkt wel aan te slaan want samen met ons vonden meer dan 26.000 feestvierders de weg naar het terrein van Tour & Taxis. We zetten ons werelds festival­parcours (dat we vorig weekend op het Afro-Latino festival aftrapten) dapper verder en laten u graag weten welke bekende en minder bekende gezichten we op het podium tegenkwamen.

Lees verder

Baciamolemani - L'Albero Delle Seppie

Wij kennen het Kasba Music label vooral als leverancier van uitstekende musica mestiza releases van een hele resem Spaanse bands. Voor één keertje ging het label echter ook eens buiten de landsgrenzen kijken, want, zoals de naam al aangeeft, komen de heren van Baciamolemani uit het Siciliaanse Ragusa. L'Albero Delle Seppie, "de boom met de zeekatten", roept herinneringen op aan het werk van Roy Paci & Aretuska; een feestelijke mengeling van reggae, hoempapa, een streepje rumba catalana (La Corriera samen met La Pegatina) en zelfs een verdwaald Siciliaans kinderliedje (Bambinieddu Aballa Abballa) waar wij wel pap van lusten. Met dit streepje Italiaanse zon is de zomer van 2012 nu ook officieel begonnen!

Wie eens live van deze Italiaanse feestband wil proeven, kan op 14 juli aanstaande naar Gent trekken waar de heren zullen aantreden op het Polé Polé podium.

www.kasbamusic.com | www.baciamolemani.net | www.xmd.nl