door
tim | 26 februari 2014 |
Plaatjes |
Jaro Milko, een muzikant van
Tsjechische afkomst die opgroeide in het
Zwitserse Basel, begon zijn muzikale carrière in de Balkan-scene onder andere als lid van de Zwitserse band
Prekmurski Kavbojci. Een reis naar Cuba zorgde er echter voor dat Milko gepassioneerd werd door de son en toen hij enkele jaren later tijdens een tournee met
Firewater een cumbia-compilatie kreeg overhandigd, viel ook het laatste stukje van de puzzel op zijn plaats. Cumbia, son, een flard surf, invloeden uit de Balkan en Griekenland (en zelfs een Belgische link met de stevige cover van
Vaya Con Dios’
Nah Neh Nah die het album afsluit)… Jaro Milko & The Cubalkanics klinken als de huisband van een rokerige Mexicaanse kroeg in een film van
Robert Rodriguez of
Quentin Tarantino en daar lusten wij eerlijk gezegd wel pap van!
www.cubalkanics.com |
www.jaromilkoandthecubalkanics.bandcamp.com |
www.asphalt-tango.de
door
tim | 26 februari 2014 |
Plaatjes |
Mais Um Discos, tot nader order ons favoriete Braziliaanse label, stelt ons deze keer
Fazenda As Pazes Com O Swing (“zich verzoenend met de swing”) voor, het tweede album van
Orquestra Imperial, de band uit
Rio de Janeiro die met
Carnaval Só No Ano Que Vem, hun uit 2007 daterende debuut, de gafieira samba nieuw leven inblies door het genre te fusioneren met salsa, bolero, psychedelica en tropicalia. De line-up van de band is een beetje een who’s-who van Rio’s meest gevraagde muzikanten: bassist Kassin, drummer Domenico Lancellotti en vocalist/percussionist Moreno Veloso (zoon van
Caetano Veloso) zaten samen in het zogenaamde
+2 project (waarbij het trio steeds een album uitbracht onder eigen naam gevolgd door +2), vocalist Rodrigo Amarante maakte al naam bij
Los Hermanos en Little Joy, zangeres
Thalma de Freitas is een bekende soapactrice in Brazilië en percussionist en nestor van het gezelschap
Wilson das Neves tenslotte is een levende muzieklegende die nog weinig introductie behoeft. Tropische Braziliaanse vibes zoals wij die het liefst hebben!
www.orquestraimperial.net |
www.maisumdiscos.com |
www.xmd.nl
door
tim | 26 februari 2014 |
Plaatjes |
Tot onze eigen verbazing is
Santalegria, toch alweer het derde album van de Catalaanse band rond ex-
Dusminguet accordeonist en vocalist Joan Garriga, onze eerste kennismaking met
La Troba Kung-Fu. We hebben het blijkbaar meteen getroffen, want
Santalegria werd door het toonaangevende Catalaanse muziekmagazine
Enderrock vorig jaar nog uitgeroepen tot “millor disc de l’any 2013” (“beste album van 2013”). Dat het hoesontwerp van dit album zowat identiek is aan dat van het destijds op
Soul Jazz Records verschenen
Studio One Story, is wellicht niet helemaal toevallig, want net zoals die compilatie focuste op een periode in de Jamaicaanse muziekgeschiedenis die de reggae zou helpen definiëren, verhaalt ook
Santalegria het ontstaan van een genre: rumbia! Voor het volledige verhaal verwijzen we u graag naar de liner notes van het album, maar kort samengevat kreeg het genre ergens eind jaren zeventig van de vorige eeuw vorm, toen
Gato Perez, een van de legendes uit de rumba catalana, zijn muziek begon bij te kruiden met cumbia-invloeden. Het was echter nog wachten op La Troba Kung-Fu vooraleer het genre ook daadwerkelijk een naam kreeg. De muziek van La Troba Kung-Fu klinkt op
Santalegria in ieder geval een stuk authentieker (dat de band vaak in Catalaans zingt zal daar wel iets mee te maken hebben), dan veel van mestizo-releases die de afgelopen jaren op onze testbank belandden en mag gerust beschouwd worden als een instant-klassieker in het genre. Escoltat i eprovat (“beluisterd en goedgekeurd”)!
www.latrobakungfu.net |
www.chesapik.com |
www.xmd.nl
door
tim | 24 februari 2014 |
Plaatjes |
Met
Vivo breit het Brussels-Colombiaanse feestorkest
La Chiva Gantiva een logisch vervolg aan hun uit 2011 daterende debuut
Pelao. Het album werd volledig opgenomen in hun zelfgebouwde studio boven de Brusselse
Bonnefooi, nog steeds de thuisbasis van de band en gemixt door
Joel Hamilton, die onder andere ook al verantwoordelijk was voor
Bomba Estereo’s
Elegancia Tropical.
Vivo klinkt een stuk strakker dan zijn voorganger, maar opnieuw vormen de Colombiaanse percussieritmes de ruggengraat van het album, aangevuld met cumbia (
La Pecosa), afrobeat (
Estrenando,
Me Voy De Mi Cabeza), rock (
El Valor Tiene Mareo en
Pigeon, een nummer waarvoor frontman Rafael Espinel eenmalig overschakelt op het Frans), hiphop (
La Pecosa) en funk (
El Valor Tiene Mareo). Disco muy chévere (“cool schijfje”)!
La Chiva Gantiva komt
Vivo live voorstellen in de Brusselse
Botanique (27/03) en
AB (29/03) en in
La Ferme Du Biéreau in Louvain-La-Neuve (30/04).
www.lachivagantiva.com |
www.crammed.be
door
tim | 16 februari 2014 |
Plaatjes |
Op
Clychau Dibon draait het allemaal om het geluid van de harp: enerzijds die van de Welshe harpiste
Catrin Finch die vooral naam maakte in de folkwereld, en anderzijds de Afrikaanse harp of kora van de Senegalese kora-speler
Seckou Keita. Het resultaat is een ontmoeting van culturen waarin beide instrumenten moeiteloos in elkaar overvloeien en een Keltisch folknummer plots overgaat in een traditionele West-Afrikaanse kora-compositie. Termen als “etherisch” en “filmisch” schieten zeker te binnen, maar
Clychau Dibon is vooral een ongelooflijk rustgevende luisterervaring. Diegenen die zich afvragen waar de titel van het album precies naar verwijst, kunnen we nog meegeven dat “clychau” Welsh is voor “klokken” en verwijst naar de klaterende harparrangementen op het album. De “dibon” is dan weer een telg uit de familie van de
neushoornvogels die een zo typisch geluid voortbrengt dat de term tegenwoordig ook gebruikt wordt om een bepaald Malinke muziekritme aan te duiden en het ook de benaming is geworden voor een van de bassnaren van de kora.
www.catrinfinch.com |
www.seckoukeita.com |
www.astarmusic.co.uk
door
tim | 15 februari 2014 |
Plaatjes |
We volgen
de releases van Riverboat Records (op de recentste editie van
WOMEX nog verkozen tot Best Independent World Music Label)nu al een tijdje voor u op, maar omdat het label dit jaar vijfentwintig kaarsjes mag uitblazen verschijnt nu dit dubbel compilatiealbum met daarop een selectie van vijfendertig songs uit hun prachtige catalogus. Handig voor wie het niet zit zitten zich al die pareltjes individueel aan te schaffen en graag het beste van het beste op twee schijfjes verzameld ziet. Wij wensen de rivierboot alvast een behouden vaart voor de volgende vijfentwintig jaar!
www.worldmusic.net |
www.musicwords.nl
door
tim | 14 februari 2014 |
Plaatjes |
De term “hijaz” verwijst naar een
toonladder uit de Arabische muziek, maar als bandnaam is het natuurlijk ook een knipoog richting jazz. Muzikaal gezien draait het dit kwartet (Chryster Aerts - percussie, Rui Salgado - contrabas, Niko Deman - piano en Moufadhel Adhoum - oud) volledig om de dialoog tussen oud en piano. Ook de titel van dit derde album,
Nahadin, verwijst naar een
Arabische toonladder of
maqam. Op één nummer na -
Hawa waarvoor ze de Tunesische zangeres
Abir Nasraoui een gedicht van de Arabo-Andalusische filosoof
Ibn Arabi lieten herinterpreteren - is
Nahadin een volledig instrumentaal album dat bij ondergetekende af en toe herinneringen opriep aan de piano orientale van
Maurice El Médioni.
Hijaz stelt
Nahadin de volgende weken voor in
Théâtre Molière in Brussel op 7 maart, in
CC Luchtbal in Antwerpen op 8 maart en in
Kunstencentrum De Werf in Brugge op 3 april.
www.hijaz.be |
www.zephyrusmusic.be
door
tim | 14 februari 2014 |
Plaatjes |
Je hoeft maar naar de hoes van dit nieuwe album van
Dobet Gnahoré te kijken om te beseffen dat deze bloedmooie Afrikaanse geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Toch is ze op
Na Drê niet te bedeesd om in haar hart te laten kijken (het door
Lokua Kanza gecomponeerde titelnummer betekent, vertaald uit het
Bete, zoveel als “mijn hart”). Zoals we van haar gewend zijn, kaart Dobet in haar nummers heikele thema’s als god (
Allah), vriendschap (
Awili), werk (
Baara) en het jammerlijke lot dat vrouwen wereldwijd nog steeds moeten ondergaan (mishandeling in
Zina, sterven in het kraambed in
Tania en gedwongen uithuwelijking in
Fouroussi) aan en brengt ze die opnieuw in een bonte mengeling van talen (Bete,
Malinke,
Dida,
Haïtiaans Creools,
Lingala). Dat alles levert eens temeer een hoogst aangenaam album op vol Afro-pop zoals Afro-pop moet klinken!
Dobet Gnahoré stelt
Na Drê live voor in het
Cutureel Centrum van Oudergem op 15 februari.
www.dobetgnahore.com |
www.contrejour.com
door
tim | 6 februari 2014 |
Plaatjes |
Wij blijven vooralsnog onvoorwaardelijke fans van hun woestijnsound, maar als we even advocaat van de duivel mogen spelen bekruipt ons toch de vraag hoeveel
Tinariwen albums een mens nodig heeft. Nu dat uit ons systeem is, kunnen we u melden dat het vrij uptempo
Emmaar ons allerbest bevallen is. Een degelijk Tinariwen album hoort natuurlijk opgenomen te worden in de woestijn, maar vanwege de instabiele politieke toestand (gitarist Abdallah Ag Lamida werd begin 2013 zelfs een tijdje vastgehouden door de islamitische fundamentalisten van
Ansar Dine die de regio in hun greep hielden) was hun thuishaven
Kidal in het noorden van Mali deze keer geen optie en dus trokken de bandleden richting Verenigde Staten om hun tenten op te slaan in
Joshua Tree, Californië, waar ze versterking kregen van een aantal Amerikaanse muzikanten als
Red Hot Chili Peppers gitarist Josh Klinghoffer, Matt Sweeney van rockband Chavez en hiphoppoëet
Saul Williams.
Tinariwen komt
Emmaar op 9 maart live voorstellen
in de Brusselse AB.
www.tinariwen.com
door
tim | 1 februari 2014 |
Interviews |
Toto La Momposina, icoon van de Colombiaanse folklore en van die van de Caraïbische regio van het land in het bijzonder, staat op 15 februari nog eens op een Belgisch podium — op dat van
de Molière in Brussel om precies te zijn. Wij spraken haar
enkele jaren geleden op het Sfinks Mixed festival, een interview dat al die tijd in de kast bleef liggen...
Lees verder
