door
tim | 20 april 2019 |
Plaatjes |
Na
hun samenwerking met Dijf Sanders en de vorig jaar verschenen tussen-EP
Intermediate State, is
Black Flower terug met een nieuwe langspeler. Gevraagd naar de betekenis van albumtitel
Future Flora, antwoordt frontman Nathan Daems: "
Future Flora verwijst naar de krachten van planten en de belangrijke rol die ze spelen voor onze toekomst, en is een metafoor voor het belang van het voeden en onderhouden van krachtige en revolutionaire ideeën en initiatieven die onze wereld kunnen redden. Je kunt het vergelijken met de planten die tussen de tegels van onze stoep door wurmen, vechtend voor hun toekomst. Die "stadsstrijders" hebben water nodig om te overleven en te groeien. Hun toekomst en de onze hangt volledig af van hoe we de plantenwereld bekijken.", waardoor deze nieuwe productie perfect lijkt aan te sluiten bij de aanhoudende klimaatprotesten van de laatste maanden.
Lees verder
door
tim | 17 april 2019 |
Frontstage |
Acht nummers, meer had het New Yorkse
afrobeat-ensemble
Antibalas niet nodig om het voltallige
Depot-publiek van zijn sokken te blazen. Wij keken en luisterden ernaar en konden alleen maar goedkeurend knikken.
Het was voor ondergetekende alweer van in 2012 geleden dat we Antibalas nog eens aan het werk zagen en dus wilden we er afgelopen dinsdag absoluut bij zijn in Het Depot.
Lees verder
door
tim | 16 april 2019 |
Plaatjes |
Fly is het langspelerdebuut van
Balaklava Blues bestaande uit het muzikale koppel Mark en Marichka Marczyk: "Our story is that we met during the 2014 Ukrainian revolution on the barricades in Maidan Square in Kiev, and upon realizing our voices were one of our greatest weapons, we soon started singing and performing together. We are both inspired by traditional music from the part of Ukraine currently afflicted by war and entirely dedicated to those who are still fighting for democracy, national sovereignty, and freedom from corruption there and everywhere. It's turning the invisible tattoo of trauma that we all wear, into a source of strength through music, hence Balaklava Blues.". De naam van het project verwijst naar een voorstad van
Sebastopol, de belangrijkste havenstad op
de Krim, het betwiste schiereiland in het zuiden van Oekraïne. Op
Fly experimenteert het duo met het mixen van Oekraïense polyfonische gezangen en andere invloeden uit de lokale folklore met westerse genres als techno, trap (opener
Be Like This,
Boom Boom,
Fire,
Sex, titelnummer en afsluiter
Fly) en dubstep (
Nobody,
Bring Him Back).
Lees verder
door
tim | 16 april 2019 |
Plaatjes |
Filentre is een reggaeartiest uit het Zuid-Franse Montpellier, maar trok voor deze
Inou Wali ("bedankt" in het
Soussou, een taal die vooral in Guinee-Conakry en Sierra Leone gesproken wordt) naar de Humble Ark studio van
Manjul in Bamako waar hij zich liet bijstaan door de muzikanten van het Ivoriaanse
Siman Roots. Na een aantal succesvolle tournees in West-Afrika ontwikkelde Filentre een warme band met het Afrikaanse continent en wilde daar nu met deze nieuwe langspeler muzikale uiting aan geven. De zanger doet dat zowel inhoudelijk, met nummers als
Là-bas of
Seulement Vivre waarin hij het heeft over de motieven en het lot van de Afrikaanse vluchtelingen en de manier waarop wij hen blijven behandelen, als muzikaal, door gebruik te maken van traditionele instrumenten als de kora van Sidiki Diabate in
De Là-haut, waarin Filentre droomt van een betere wereld zonder grenzen, of de kalebas-percussie en tama/talking drum van Soungalo Diarra in het al vermelde
Seulement Vivre en opnieuw in
Inou Wali.
Lees verder
door
tim | 16 april 2019 |
Plaatjes |
The Sweetest Klezmer Orchestra is het langspelerdebuut van
Halva, een zeskoppig klezmerproject rond de Belgische violist
Nicolaas Cottenie waarvoor hij op zoek ging naar de muzikale links tussen de traditionele klezmer en de invloeden uit de lokale culturen in landen als Griekenland, Hongarije, Oekraïne en Turkije, gebieden waar de
Asjkenazische Joden zich vestigden na hun verbanning uit Israël door de Romeinen en waar klezmer-substijlen als
kolomeike,
sher en terkish zich ontwikkelden. Voor het project werkte Cottenie onder andere samen met de Amerikaans-Letse accordeonist en pianist
Ilya Shneyveys en de ervaren Duitse klarinettist
Georg Brinkmann (zie bijvoorbeeld 'Dobriden'). De titel en de hoesafbeelding van
The Sweetest Klezmer Orchestra verwijzen naar de naam van de band, een zoete en veganistische lekkernij op basis van tahin, een pasta op basis van sesamzaad, glucose, suiker, vanille en wortelextracten van zeepkruid, die als
tahini halvah zeer populair is binnen de Joodse gemeenschap. Op het bijna volledig instrumentale
The Sweetest Klezmer Orchestra (enkel in afsluiter
Song For A Dance is de stem van klarinettist Georg Brinkmann te horen) die typische mix van melancholie (
Doina,
Dobriden,
A Finny Little Terkish) en feestelijke uitbundigheid (
Sirba,
Sher Nomer 0,
Latviyska) die zo eigen is aan het klezmergenre. Uitstekende stijloefening!
Lees verder
door
tim | 2 april 2019 |
Plaatjes |
De grote Balkan-hype ligt ondertussen al enkele jaren achter ons, maar af en toe blijven enkelingen toch nog hoogst originele dingen doen met het genre. Neem nu de Franse Benjamin Martin, beter bekend als
DJ Click bijvoorbeeld, die onder de noemer Click Here deze keer samenwerkte met een hele reeks muzikanten uit Moldavië, Roemenië en Frankrijk (
Nadia Potinga - vocals/viool, Anna Mario Iovkova - vocals, David Krupinski - gitaar/toetsen,
Viorel Potinga - accordeon/toetsen,
Tudorel Mihai - saxofoon/fluit/vocals). Voor deze
Play It Again (een titel die zowel verwijst naar het feit dat een nummer zo goed is dat je het onmiddellijk opnieuw wilt horen, maar ook naar Play It Again Sam of
PIAS Recordings, het Belgische label dat begin jaren tachtig van de vorige eeuw werd opgericht) liet hij het Balkan-genre botsen met de new wave uit de jaren tachtig van de vorige eeuw; niet meteen een voor de hand liggende combinatie, maar verdomd dit werk. Het meest opvallen doen
Meyta, een herwerking van
Kim Wilde's
Cambodia' en een Balkan-cover van
Depeche Mode's
Enjoy The Silence en het enigszins van een andere orde zijnde
Sanie Cu Zurglai/Johnny Johnny, Balkan-fanfare meets
Edith Piaf, maar ook de rest van de tracks op 'Play It Again' kunnen moeiteloos overtuigen. Zoals de uitstekende opener
Codrule bijvoorbeeld, de perfecte symbiose tussen de donkere New Wave uit het begin van de jaren tachtig en het Balkan-genre (of hoe de muziek in Oost-Europa zich destijds had kunnen ontwikkelen zonder het IJzeren Gordijn),
Heaven, dat ons aan iets van
Orchestral Manoeuvres in the Dark deed denken, of
Rom & Roland een zigeuner-eerbetoon aan de iconische
Roland TR-707 drummachine uit 1985. Meer dan uitstekende stijloefening!
Lees verder