Sangit - Librar

Dotan Segal, beter bekend als Sangit, is een Israëlische producer, percussionist en songwriter die opgroeide op een kibboets vlakbij Hadera waar zijn ouders hem al van jongs af aan het muziekvirus probeerden door te geven. Op aandringen van zijn vader nam Sangit muziek- en danslessen, maar zijn passie voor muziek ontlook pas echt toen hij op elfjarige leeftijd de saxofoon ontdekte. Sangit's vroegste muzikale herinneringen gaan terug tot het samen naar klassieke muziek luisteren met zijn grootvader, maar al snel kreeg hij toch een voorkeur voor rock en nog later ontdekte hij ook Afrikaanse genres, funk en elektronische muziek die een grote invloed zouden hebben op de ontwikkeling van zijn eigen sound. Op zijn negentiende ontvluchtte hij de verplichte legerdienst in Israël om naar India te trekken op zoek naar zichzelf. Daar leert hij tabla en sitar spelen, maar komt hij ook onder andere in Poona of Pune terecht, de locatie van het Osho International Meditation Resort, de ashram en het hoofdkwartier van de Bagwhanbeweging, alwaar Dotan na het ondergaan van een Sannyasa-ritueel (een vorm van ascese, gekenmerkt door verzaking aan materiële verlangens en vooroordelen, onthechting van het materiële leven, en met als doel een vreedzaam, liefdevol, eenvoudig geestelijk leven) er zijn nieuwe naam Sangit (Sanskriet voor "muziek") kreeg toegewezen. Terug in Israël volgde Sangit nog een tijdje lessen muziekcompositie en -arrangement aan de Rimon School of Music in Ramat Hasharon vooraleer opnieuw zijn koffers te pakken en af te reizen naar Cuba, waar hij percussietechnieken ging aanleren. In 2004 richt hij dan samen met Alon Yaffe en Abate Berihun Kuluma op, een Ethio-jazz ensemble; een samenwerking die een jaar later de langspeler Mother Tongue oplevert. Ondertussen heeft Sangit singer-songwriter Noa Golan leren kennen; een kennismaking die algauw uitmondt in een relatie en intense muzikale samenwerking, in 2012 resulterend in het Open Channels album. In de daaropvolgende jaren volgen collaboraties met uiteenlopende artiesten en bands als Kutiman, Karolina, de Ethiopische muzieklegende Mahmoud Ahmed, Funk'n'stein (het Israëlische antwoord op Funcadelic en Parliament) en afrobeatdrummer Tony Allen, om er maar enkele te noemen. In 2016 was er al Afro Love, een eerste 5 tracks tellende solo-EP, nu dus gevolgd door debuutalbum Librar (Amhaars voor "vrijheid").

Lees verder

La Sra. Tomasa - Alegre Pero Peligroso

We waren de Spaanse electro-mestizo formatie La Sra. Tomasa wat uit het oog verloren na Corazon, Bombo Y Son, hun gesmaakte langspelerdebuut uit 2014. Met deze Alegre Pero Peligroso ("vrolijk maar gevaarlijk"), waarvoor ze de handen ineensloegen met de Barcelonese producer Genis Trani, en ze ondermeer de Ghanese afrobeats-ster Stonebwoy (opener Para Ti), de Belgische rapster Coely (Muevelo) en de Spaanse rapper Bejo (het super aanstekelijke Que Venga) uitnodigden, verlegde de zevenkoppige band opnieuw haar muzikale grenzen door hun mix van Latijns-Amerikaanse stijlen als salsa, cumbia, timba, en guaguanco met reggae en hip-hop, nu ook met genres als afrobeats en trap te experimenteren. Het zal wel aan de gevolgen van de huidige COVID-19 pandemie liggen, maar onze favoriet uit de tracklist was het meer intiemere Sin Miedo ("zonder angst"), waarin de zangstijl van frontman Pau Lobo ons wat deed denken aan die van de legendarische salsero Hector Lavoe, en dat inhoudelijk een perfect strijdlied vormt om de huidige gezondheidscrisis het hoofd te bieden. Een andere salsalegende, Ruben Blades, is dan weer te horen in de korte interlude Estado Mental, waarin hij filosofeert over het belangrijke verschil tussen materiële en geestelijke armoede. Van een poëtische schoonheid is dan weer Olivo, een andere interlude waarin Yolanda Oliva, de moeder van bassist Alberto Limiñana haar zoon op een prachtige manier moed inspreekt, opdraagt sterk als een olijfboom te zijn en kracht uit zijn muziek te putten. Een eerbetoon aan hun eigen collectief brengt La Sra. Tomasa tenslotte met El Colectivo, waarvoor ze versterking kregen van niet minder dan vier vocalisten gaande van de Spaanse reggae- en dancehallartiest Sr. Wilson over de Venezolaanse Ahyvin Bruno en Desiree Diouf (vocaliste bij de Barcelonese swing-soul-jazz formatie The Black Barbies) tot de eveneens in Barcelona gevestigde Uruguayaanse percussionist/vocalist Marcio Ramirez.



www.lasratomasa.com | www.guspira.net