KOKOKO! - Fongola

Bij het beluisteren van deze Fongola, het debuutalbum van de nieuwste Congolese revelatie KOKOKO!, moesten wij spontaan aan gelijkaardige "congotronics" projecten als Staff Benda Bilili, het daaruit voortgevloeide Mbongwana Star of de pioniers van Konono N°1 denken, maar net zoals elk van die bands toch een eigen unieke sound en verhaal had, is dat ook bij KOKOKO! het geval. Het avontuur van KOKOKO! begon in 2016 toen de Franse synthesizer specialist en producer Débruit (die wij in 2013 leerden kennen dankzij zijn samenwerking met de Soedanese zangeres Alsarah) in Kinshasa was om opnames te maken voor de soundtrack van Système K (een documentaire van Renaud Barret over de levendige street art scene in de Congolese hoofdstad) er kennismaakte met Makara Bianko, een charismatische vocalist uit de Lingwala buurt, die er elke avond optrad met zijn dansers, zingend en dansend over elektronische loops, en Boms Bombolo, Dido Oweke, Love Lokombe en Bovic Mwepu, een aantal doe-het-zelvers uit de Ngwaka-wijk die experimenteerden met zelf in elkaar geknutselde instrumenten zoals een eensnarige gitaar gemaakt van een remkabel van een fiets en een leeg poedermelkblik. Débruit hoefde niet meer te doen dan beide groepen samenbrengen en KOKOKO! was geboren.

Lees verder

Interview met Amparanoia @ AB

Meer dan twintig jaar na de release van El Poder De Machin, het debuutalbum van de band dat destijds voor een muzikale aardverschuivving zorgde in Spanje, staan Amparanoia er opnieuw. Hoog tijd voor een terugblik met frontvrouw Amparo Sanchez dus. Wij spraken haar net voor haar concert in de Brusselse Ancienne Belgique begin dit jaar, maar wie wil herkansen kan op zondag 30 juli aanstaande terecht op Couleur Café en daarna nog op zondag 18 juli op Polé Polé in Gent!

Lees verder

Olcay Bayir - Rüya: Dream For Anatolia

Dankzij het vernieuwende geluid van artiesten als BaBa ZuLa, Gaye Su Akyol of Altin Gün is Turkse muziek de nieuwe hype op wereldmuziekgebied. Zo rebels en eigenzinnig als voorgaande voorbeelden klinkt de uit Gaziantep in het Anatolische deel van Turkije afkomstige Olcay Bayir nooit, maar toch verenigt ze in haar muziek elementen uit de Koerdische en Turkse folklore met invloeden uit westerse genres (Dolama Dolamayi, dat bijna klinkt als Ierse folk). Rüya werd geproduceerd door Al MacSween en Guiliano Modarelli, beide leden van het world-jazz ensemble Kefaya en zei drukten mee hun muzikale stempel op de songs van Bayir. Op haar zestiende kwam Olcay samen met haar ouders in Londen terecht en de lokale taal onmachtig focuste ze zich op haar muziek om toch enige uitdrukking te kunnen geven aan haar gevoelens.

Lees verder

Seikos - Viaje Al Centro

Seikos is een negenkoppige band in 2014 opgericht in Sant Feliu de Llobregat, een gemeente vlakbij Barcelona. Afwisselend tussen Spaans en Catalaans brengt de band een stevig feestelijke mix van ska-punk en reggae (en een enkele keer zelfs wat dubstep voor Es Flipante). Zelf omschrijven ze hun muzikale missie dan ook als: "…to get people to take a moment to think only of themselves and disconnect from the frantic and non-empathic society surrounding us, by making them dance and have a good time.". In 2017 was er met Estrictament Personal al een eerste EP, nu gevolgd door dit debuutalbum Viaje Al Centro ("reis naar het binnenste"), waarvoor de band een imaginaire kabouter of gnoom verzon die de luisteraar in 11 songs meer inzicht in zichzelf zou moeten geven, gaande van titelnummer en opener Viaje Al Centro, over je bewust zijn van je eigen innerlijk en het zoveel mogelijk te vullen met magische momenten, over ¿Quienes Somos?, waarin de band aanstipt dat het soms niet slecht is om even stil te staan bij de weg die we in ons leven bewandelen en of de richting die we daarbij inslaan wel de juiste is, tot het belang van altijd jezelf te zijn in afsluiter A La Que Cuente Tres.

Lees verder

Hoodna Orchestra - Ofel

Hoodna Orchestra is een twaalfkoppige Israëlische formatie rond gitarist Ilan Smilan vernoemd naar Hoodna, een bar in Tel Aviv waar ze destijds begonnen te repeteren en hun eerste concerten gaven. Uit het Arabisch laat "hoodna" zich bovendien vertalen als staakt-het-vuren, wat als naam voor een Israëlische band natuurlijk al een statement op zich is. Met Ofel, Hebreeuws voor "duisternis", hun tweede langspeler, wilde de band naar eigen zeggen: "…to "illuminate" the harsh aspect of everyday reality that prevails in Israel and in many parts of the world; feelings of alienation and disconnection, the rupture of the social fabric, intergenerational and socio-economic gaps, the clash of nations and religions, and the strengthening of various political forces that undermine global stability.".

Lees verder

Ifriqiyya Electrique - Laylet El Booree

Helemaal ons ding zal Ifriqiyya Electrique wel nooit worden, want daarvoor klinkt hun sound, een mix van de tranceritmes uit het Banga-ritueel van de afstammelingen van Afrikaanse slaven in de oases van het Sjott el-Djerid in Zuid-Tunesië en Westerse electro-punkrock ons toch iets te stevig in de oren. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dit een uiterst fascinerend muzikaal experiment blijft. Op deze tweede langspeler, Laylet El Booree (wat zich uit het Ajami, de originele taal van de Hausa-slaven, laat vertalen als "nacht van de waanzin"), focust de band op het afsluitende deel van het Banga-ritueel; het moment waarop de geesten bezit nemen van de lichamen van de aanwezigen. Net zoals dat deel van het ritueel zelf, klinkt dit album dan ook nog rauwer en hectischer dan zijn voorganger. Nieuwkomer in de band is Fatma Chebbi die met haar vocals een vrouwelijke toets toevoegt en, en passant, ook nog vaar wat extra krakeb-percussie zorgt. Zelf omschrijven ze hun muziek als een "postindustrieel ritueel", en dat zouden wij zeker niet beter kunnen samenvatten.

Lees verder

Chiki Lora - Ura

De naam Chiki Lora zegt u wellicht niet onmiddellijk iets, maar als we erbij vertellen dat de man in het verleden frontman was bij de formatie Canteca De Macao, gaat er bij liefhebbers van de Spaanse mestizo waarschijnlijk wel een lichtje branden. Met Ura is Lora ondertussen alweer aan zijn tweede soloalbum toe en in de tracklist wisselt hij vlot af tussen reggae (Consuelo, Cantame), funk (opener Caminando, Los Chuchos), salsa (Por Hablar, een duet met Alejandro Gutierrez, frontman van timba-ensemble Habana Abierta), flamenco (titelnummer Tanguillo Del Ura, een samenwerking met Maria Garcia, helft van flamenco-duo Aitor y Maria) en natuurlijk rumba catalana (afsluiter Alai waarin ook wat Baskisch te horen is). Chiki woont ondertussen al enkele jaren in Amurrio, een dorpje ten zuiden van de Baskische hoofdstad Bilbao en albumtitel Ura is dan ook Baskisch voor "water", water dat de dorst lest, kristalhelder, en hoe zuiverder, hoe beter. De mooi geïllustreerde hoesafbeelding van het album, een zogenaamd antropomorf landschap, is het werk van de Spaanse illustrator Maguma en doet wat denken aan het werk van de Italiaanse renaissanceschilder Giuseppe Arcimboldo. Vederlichte poëtische mestizo van een doorwinterde Spaanse singer-songwriter.

Lees verder

Tita Nzebi - From Kolkata

Ondergetekende laat al eens graag een licht schijnen op muziek uit naties die tot nog toe een vrijwel blinde vlek gebleven zijn op de wereldmuziekkaart. Het werk van Tita Nzebi, afkomstig uit het kleine maar olierijke Gabon in Midden-Afrika voldoet zeker aan die omschrijving, maar zoals u wellicht uit albumtitel From Kolkata al kon afleiden, voegt de Gabonese op dit album ook nog een Indische dimensie toe. Tita is afkomstig uit Mbigou, een stadje in het zuiden van Gabon, vlakbij de grens met Congo-Brazzaville, maar begon pas volop op een muzikale carrière te focussen toen ze eind jaren negentig van de vorige eeuw in Parijs terechtkwam. Stilistisch zou u de muziek van Nzebi kunnen vergelijken met die van vrouwelijke collega's als Dobet Gnahoré, Fatoumata Diawara of Rokia Traore, maar Tita zingt in het Nzebi, een taal enkel gebruikt door de gelijknamige bevolkingsgroep op het grensgebied tussen Gabon en Congo-Brazzaville. Enkel voor het sociokritische Dictature Inavoué, waarin ze zich uitlaat over de politieke situatie in haar thuisland Gabon, waar "president-voor-het-leven" Omar Bongo meer dan 40 (!) jaar onafgebroken aan de macht was en met de talrijke oliedollars die het land binnenstroomden en zichzelf en zijn getrouwe beloonde, schakelt de zangeres even over op het Frans.

Lees verder