Newen Afrobeat - Curiche

Ondergetekende leerde de Chileense afrobeat van Newen Afrobeat in 2017 kennen dankzij de release van de 2 tracks tellende Newen Plays Fela EP, maar nu is de vijftienkoppige band terug met Curiche, een nieuw 7 nummers tellend album. Die titel betekent "zwarte mensen" in het Mapudungun, de taal van de inheemse Mapuche-bevolking in Chili, en in het gelijknamige nummer belicht de band de verborgen of toch weinig bekende geschiedenis van de zwarte minderheid in Chili. Ook Chaltumay ("bedankt") is Mapudungun en een ode aan de bedreigde traditionele Mapuche-cultuur. Maar zoals de prachtige hoesafbeelding al illustreert (een werk van de Chileense tattoo-artieste Camila Fuentes) is Curiche ook een eerbetoon aan de vrouw geworden, gestalte gegeven door lead vocaliste María Francisca Riquelme (sowieso al een zeldzaamheid op afrobeatgebied) en gekristalliseerd in het nummer Cantaros ("kleien potten"), een eerbetoon aan het vrouwelijke gesymboliseerd door water als essentieel levenselement. Politiek wordt het dan weer in Open Your Eyes, een samenwerking met afrobeat-veteraan Oghene Kologbo waarin de band pijnlijke paralellen blootlegt tussen de ongelijkheid, corruptie en werkloosheid op het Latijns-Amerikaanse continent en in Afrika. Newen Afrobeat weet die intercontinentale paralellen ook prima muzikaal te vertalen en levert met Curiche wederom een uitstekende afrobeatrelease af!

BCUC - The Healing

Met deze The Healing, die net als zijn vorig jaar verschenen voorganger Emakhosini amper drie tracks telt (waaronder twee stomende composities van 16 en 19 minuten), zorgt de Zuid-Afrikaanse wervelstorm BCUC (Bantu Continua Uhuru Consciousness) onder leiding van frontman Zithulele 'Jovi' Zabani Nkosi voor een passend sluitstuk van een trilogie die in 2016 begon met Our Faith. Als afstammelingen van stammen als de Zoeloes en Shona, die muziek als therapie zien, speelt BCUC vanuit het ancestrale axioma dat muziek de kracht heeft om onze geest te helen door ons lichaam te bevrijden. Nieuw is dat BCUC voor The Healing ook twee gasten uitnodigde: in Sikhulekile kreeg de saxofoon van Femi Kuti een prominente plaats en de stem van de Amerikaanse rapper, singer-songwriter en slam-poëet Saul Williams duikt dan weer op in afsluiter Isivunguvungu. Zithulele vat het allemaal zelf nog het best samen: "We are the original spirit of jazz, we are the foundation of rock'n'roll! My magic flow is contagious, it's nothing like pop music, it's something that grows inexorably in you!".

Lees verder

AKA Trio - Joy

Na het soloalbum 22 Strings en de samenwerkingen met de Welshe harpiste Catrin Finch en de Cubaanse pianist Omar Sosa, sloeg de Senegalese kora-meester Seckou Keita deze keer de handen ineen met de Italiaanse gitarist Antonio Forcione en de Braziliaanse percussionist Adriano Adewale, voor een project dat ze AKA Trio doopten. AKA staat natuurlijk voor "also known as" of "ook bekend als", gebruikt om aan te geven dat iemand een pseudoniem gebruikt in plaats van zijn echte naam, maar het had ook bijna een acroniem kunnen zijn van de eerste letters van de namen van dit trio (Antonio, Keita en Adewale). Het verhaal van AKA Trio begon al in 2011, toen het drietaal vijf shows uitverkocht tijdens het befaamde Edinburgh Festival. Seckou kan zich die eerste concerten nog zo voor de geest halen: "It was powerful, an amazing concept in a way - ideal musicians, ideal talent. The joy of feeling secure with the musicians you play with, not worrying that a note will be left hanging. The security of three people feeling like seven on stage. And the joy of knowing that your smile is out there, in the audience.". Alle drie hebben ze het graag over de vrijheid binnen AKA Trio of betrokkenheid zoals Adriano het noemt: "We put the music first. It's not about me or him; it's about the music we make. That's the healer. And it's funny, from different countries, from different experiences, we've almost reached the same intensity. The same answer. To have three people from three different continents, really like a family, in harmony, and doing it, it speaks for itself. There's nothing more to be said."

Lees verder

Hama Sankare - Niafunke

Voor de opvolger van Ballébé: Calling All Africans, zijn vorig jaar verschenen debuut bij Clermont Music, koos de Malinese vocalist en kalebaspercussionist Hama Sankare voor een eerbetoon aan zijn geboortedorp Niafunke, waar trouwens ook collega's Yoro Cisse (djurkel) en Afel Bocoum (vocals) vandaan komen en dat echt op de kaart werd gezet door de Malinese muzieklegende Ali Farka Touré. Ook te horen op Niafunke zijn nog gitarist/vocalist Oumar Konate (wiens eigen nieuwe soloalbum we u weldra op deze pagina's zullen presenteren), Dramana Toure (bas), Makan Camara (drums en percussie) en Sekou Toure (vocals). Het meest tot onze verbeelding sprak de funky opener Dewel Wegé, waarin Hama oproept steeds de nodige waardigheid en zelfrespect in acht te nemen, Remobe, een ode aan het belang van de landbouw waarin de gitaar van Oumar Konate heerlijk doorklinkt, en het naar Toeareg-blues nijgende Solane, een oproep voor meer verdraagzaamheid in de wereld. Uitstekende Malinese productie!

Lees verder

Pulo NDJ - Desert To Douala

Tsjaad is zo één van die Afrikaanse staten die muzikaal grotendeels een blinde vlek gebleven zijn op de wereldmuziekkaart, maar daar wil Pulo NDJ nu verandering in brengen. Het avontuur van deze zeskoppige band begon in mei van vorig jaar toen de New Yorkse DJ Nickodemus op uitnodiging van HAPE Collective (een platform dat culturele uitwisseling aanmoedigt door middel van baanbrekende muzikale ontmoetingen) afreisde naar de Tsjadische hoofdstad Ndjamena om er een groep getalenteerde jongvolwassenen uit Tsjaad, Kameroen, Togo en Congo DJ-technieken en elektronische muziekproductie aan te leren. De groep trok zich uiteindelijk terug in een door Josué Buosi aka djbuosis en Nickodemus in elkaar gestoken pop-up studio en het resultaat is deze 11 tracks tellende Desert To Douala.

Lees verder

Las Migas - Cuatro

Normaal gesproken behoort flamenco niet echt tot het kennisdomein van ondergetekende, maar voor de verfrissende sound van Las Migas maken we graag een uitzondering. Het Barcelonese vrouwenkwartet viert met Cuatro niet alleen zijn vijftiende verjaardag, maar het album is tegelijk ook de vierde langspeler van de vierkoppige band. Voor Cuatro namen de dames samen met producer Sebastian Marlin acht nummers uit hun vorige albums, Reinas Del Matute (2010), Nosotras Somos (2012) en Vente Conmigo (2016), opnieuw onder handen en voegden daar met Alli Te Esperare en La Maleta nog twee nieuwe nummers aan toe. Bandnaam Las Migas (letterlijk vertaald uit het Spaans: "de kruimels", maar ook de naam van een Spaans gerecht, oorspronkelijk een ontbijtschotel gemaakt van restjes brood of tortas, maar uitgegroeid tot een hip voorgerecht dat wordt geserveerd in veel Spaanse restaurants en waarvan de ingrediënten variëren van provincie tot provincie) verwijst naar de sound van de band waarvoor de vier dames vlotjes de Spaanse flamencotraditie bijkruiden met invloeden uit pop, jazz, rumba catalana en meer. Uiterst genietbare Spaanse flamenco 2.0 met een feministisch kantje.

Lees verder

Interview met Antibalas @ Het Depot

In april van dit jaar vierde de Amerikaanse afrobeatformatie Antibalas zijn twintigste verjaardag met een stomend concert in het Leuvense Depot. Wie er toen niet bij kon zijn kan deze zomer herkansen, want de New Yorkers spelen op 2 augustus in Brugge in het kader van het Moods! festival aldaar. Als voorafje nog volgend diepgaand gesprek dat we met saxofonist Martin Perna en vocalist/percussionist Duke Amayo hadden net voor de show in Leuven.

Lees verder