Rasga Rasga - Anhelo EP

Rasga Rasga is een bont gezelschap uit het Duitse Nürtingen, een locatie die blijkbaar niet meteen veel exotisme uitstraalde, want de bandleden maten zich allemaal een wat meer tropisch klinkende alias aan. Na Ju Haf To Danz, een eerste zelf geproduceerd album uit 2011, volgt nu deze zes tracks tellende EP. Zelf omschrijven ze zich als een Balkan brass pop formatie, maar daar mag u van ons gerust mestizo brass van maken, want echt veel invloeden uit de Balkan hoorden wij op Anhelo ("verlangen", "heimwee") niet. Zangeres Franziska Schuster aka. Chinita Vendaval zingt in het Spaans en ook dat draagt bij aan het mestizo-kleurtje van Anhelo. Energieke Duitse pretfanfare!

www.rasgarasga.de

Malawi Mouse Boys - Dirt Is Good

Herinnert u zich Malawi Mouse Boys, de Malawische band vernoemd naar de in dat land populaire mouse on a stick snack, nog? Hun uit 2012 daterende debuutalbum He Is #1 was blijkbaar een dusdanig succes dat er wel een opvolger moest komen. Opnieuw krijgt u hun zelfgemaakte instrumentarium te horen en ook op Dirt Is Good heeft het merendeel van de songs (Chikondi Cha Yesu/Love Of Jesus, Mwazi Wa Jesu/Blood Of Jesus, Ambuye Wanga/My Lord, Ndikona Kuti Yesu Akonda/I Like That Jesus Loves) een Christelijk tintje.

www.independentrecordsltd.co.uk | www.xmd.nl

Chupacabras - Palante

Het Keulse Chupacabras ontstond uit de toevallige ontmoeting van de rappers Richard Guerra Medina (Peru) en Miguel Igler (Spanje) met de Mexicaanse straatmuzikant Josué Avalos. Ondertussen is de band uitgegroeid tot een achtkoppig ensemble en leveren ze met Palante ("vooruit") al hun derde langspeler af. Met een mix van cumbia, hip-hop, dubstep en reggaeton, die zelf omschrijven als ChupaStylee waarin ze vlot afwisselen tussen Spaans en Duits, roept Chupacabras (de band werd vernoemd naar het mythische wezen uit Midden-Amerika dat zich zou voeden met het bloed van geiten, red.) zowel herinneringen op aan de Duitse dancehallformatie Seeed (Cada Dia Mas) als aan het Belgisch-Colombiaanse La Chiva Gantiva (Palante, Cancion Preferida, Flow). Aanstekelijke Teutoonse mestizo!

www.los-chupacabras.de

Jungle by Night - The Hunt

Hidden, de eerste langspeler van Jungle by Night ligt ondertussen al twee jaar achter ons. In tussentijd hebben de negen jonge snaken uit Amsterdam allesbehalve stilgezeten. Hun passages op Belgische planken zijn hier op tropicalidad.be allerminst ongemerkt voorbij gegaan en een tweede full album kon niet uitblijven. Hun nieuw wapenfeit The Hunt is opnieuw doorspekt met heerlijke rauwe afrobeat grooves en dito blaaspartijen, maar er vinden ook steeds meer andere genres — zoals psychedelische rock of Oosters getinte beats — de weg naar hun composities. Dat levert soms verrassende resultaten op, maar het zijn toch steeds de tracks met een afrobeat groove die keer op keer een glimlach op ons gezicht toveren. Het lichtjes experimentele karakter van dit album levert geen hapklare songs op, maar wel een boeiende trip die bij elke luisterbeurt beter wordt. Voorproeven kan op kindred-spirits.nl en met de video-clip van Attila.

Jungle by Night moét je gewoon live aan het werk zien en dat kan met de album-première op 26 april in de Beursschouwburg (Brussel), op 13 juli op Cactus festival (Brugge) en op 26 augustus in De Roma (Antwerpen).

Mamani Keïta - Kanou

Aangezien Mamani Keïta voor haar vorige albums steeds samenwerkte met muzikanten als Nicolas Repac (Yelema, Gagner L'Argent Français) of Marc Minelli (Electro Bamako), zou je kunnen stellen dat Kanou ("liefde") haar eerste echte soloalbum is. En dat merk je ook, want meer dan een basisbezetting van stem, ngoni, gitaar (Rail Band gitarist Djeli Moussa Kouyate) en percussie krijg je op Kanou niet en daardoor klinkt het album een stuk ruiger dan zijn voorgangers. Ruwe ongepolijste Mali-blues zoals wij die het liefst geserveerd krijgen!

www.mamanikeita.fr | www.worldvillagemusic.com

Rodrigo Amarante - Cavalo + Metá Metá - MetaL MetaL

In februari van dit jaar kregen we nog het nieuwe album van Orquestra Imperial op onze testbank en nu stelt Rodrigo Amarante zijn solodebuut Cavalo ("paard") voor. Geen gafieira samba op dit album, maar vrij intieme, soms door bossa nova beïnvloede, singer-songwriter pop met de nodige dosis saudade, waarbij Amarante afwisselt tussen Engels, Portugees en zelfs Frans (Mon Nom). Uptempo tracks als het funky samba nummer Maná en Hourglass, een nummer dat qua stijl wat aan The Strokes doet denken, mag u beschouwen als een uitzondering in de tracklist.

Rodrigo Amarante komt Cavalo live voorstellen in de Brusselse Botanique waar hij op 23 mei deel uitmaakt van het programma van Les Nuits Botaniques.

www.rodrigoamarante.com.br | www.maisumdiscos.com | www.xmd.nl

Nog meer Braziliaanse exotica krijgt u van Metá Metá. Laat de titel van het album u vooral niet de verkeerde indruk geven, want van metal is er op dit schijfje geen sprake. Zelf omschrijven ze hun sound als afro-punk, maar dat mag u van ons gerust vertalen als een mix van de Braziliaanse variant van de afrobeat met afro-samba, maar aangezien alle bandleden van Metá Metá trouwe aanhangers van de Candomblé religie zijn, opent MetaL MetaL met Exu een eerbetoon aan de gelijknamige godheid of orisha die in het Candomblé geloof symbool staat voor communicatie en ook aanroepen wordt als bewaker van steden en huizen. Ook Oya (godin van de wind) en Logun (godheid van rijkdom en welvaart) zijn odes aan de gelijknamige orishas. Afrobeatlegende Tony Allen, die meespeelt op São Paulo No Shaking en Alakorô omschreef Metá Metá als: "Rootsy and modern at the same time, Metá Metá are inventors for the new music scene in Brazil!". U begrijpt dat wij dit schijfje warm aanbevelen.

www.maisumdiscos.com | www.xmd.nl

Volga - Kumushki Pjut

De Wolga is de levensader van Rusland, en net zoals in die rivier honderden stroompjes samenvloeien, komen in dit project rond zangeres Angela Manukian verschillende genres en zelfs tijdperken samen. Manukian verzamelde teksten uit verschillende regio's en dialecten en laat die, samen met Roman Lebedev en Uri Balashov, botsen met hedendaagse ritmes als electro, dance en rock. Live komen daar nog de videoprojecties van Moskoviet Roman Anikushin en Parijzenaar Oleg Kornev bij en dan is het psychedelisch-sjamanistische plaatje natuurlijk compleet. Vrij vertaald betekent Kumushki Pjut iets als "verschrikkelijke roddeltantes".

www.volgamusic.ru | www.asphalt-tango.de

Sierra Leone's Refugee All Stars - Libation

Met Libation zetten de Sierra Leone's Refugee All Stars hun tienjarig bestaan in de schijnwerpers, maar met dit album brengen ze net zo goed ode aan ondertussen overleden bandleden en een eerbetoon aan Mama Salone (lokaal koosnaampje voor Sierra Leone). De titel van het album verwijst dan ook naar een libatie of drank/plengoffer, een ritueel waarbij als offer een vloeistof uitgegoten wordt voor een god, geest of ter herinnering van een overledene. Hoewel opgenomen in compleet andere omstandigheden keren de Sierra Leone's Refugee All Stars met Libation terug naar de akoestische sound van hun debuutalbum Living Like A Refugee uit 2006. Grote delen van dat debuut werden nog opgenomen in de vluchtelingenkampen in Guinee waar de leden van de band elkaar leerden kennen, maar voor Libation trokken ze naar Vermont, in de Verenigde Staten, thuisbasis van het Cumbancha label en ondertussen een tweede thuis voor Sierra Leone's Refugee All Stars. Voor Libation hebben de All Stars geprobeerd het muzikale verleden van Sierra Leone wat uit te spitten en zo krijgen we naast de gebruikelijke reggae en soukous tracks ook genres als highlife, maringa, palm wine, baskeda en gumbe geserveerd. Nog vele jaren jongens!

www.sierraleonesrefugeeallstars.com | www.cumbancha.com

The Souljazz Orchestra @ Espace Senghor

Sinds The Souljazz Orchestra in 2007 de kreet "Mr. President? Are you listening, Mr. President?" de wereld in stuurde, heeft deze band onze on­ver­deelde aandacht. De afrobeat microbe uit Nigeria vond duidelijk haar weg tot bij deze zes Canadezen, maar ze gingen nog een stuk verder. Behalve afrobeat pur sang dippen ze hun funky sound ook in spirituele jazz, reggae, salsa dura en ook meer traditionele Afrikaanse genres. En met succes. Zeven jaar en vijf albums later is deze band uit Ottawa sterker dan ooit. Met het album Solidarity dachten we dat ze hun beste werk ooit hadden afgeleverd, maar dat was buiten Inner Fire gerekend die ons begin dit jaar terug van onze sokken blies. Toen deze frontstage reporter op rust vernam dat de vijf heren en dame terug op Belgische planken stonden, was er geen weg meer terug.

Lees verder

Anansy Cissé - Mali Overdrive

Zanger/gitarist Anansy Cissé was één van de vele muzikanten uit he noorden van Mali die tijdens de bezetting door de fundamentalistische milities van Ansar Dine noodgedwongen hun activiteiten moesten stopzetten. Cissé koos het zekere voor het onzekere en trok richting hoofdstad Bamako. Anansy's door westerse rockbands als The Rolling Stones en Led Zeppelin geïnspireerde gitaarspel gecombineerd met de huilende soku (eensnarige viool) van veteraan Zoumana Tereta en de ngoni van Djimé Sissoko zorgt ervoor dat Mali Overdrive, een album met een sound die wij zouden willen samenvatten als Lobi Traore meets JuJu, een absolute aanrader is geworden. Ontdekking!

www.worldmusic.net | www.musicwords.nl

Bajka - Zaïedno

Bajka zijn een bende gadje (Romani benaming voor iemand die geen Roma of Sinti is) uit Mayenne — een departement in het noordwesten van Frankrijk — die voor hun repertoire net zo goed putten uit de zigeunertradities van Macedonië, Roemenië, Servië, Hongarije en Bulgarije als uit de Joodse klezmer (Krivo Horo). Hoewel de aanwezigheid van een sousafoon en de trompet een Balkan-fanfare doet vermoeden, leunt de rest van het gebruikte instrumentarium (klarinet, accordeon) eerder aan bij de traditie van de Roemeense taraf. Ook in sfeer van de nummers op Zaïedno ("samen"), de ene moment energiek en feestelijk (Moujik, Tchavela, Delchevsko Oro), het volgende alweer ingetogen en melancholisch (Sat, Muro Rom, Deb'hora), steekt die ogenschijnlijke tegenstelling weer de kop op. Maar taraf of fanfare, wat u vooral moet onthouden is dat Bajka zeker een aanrader is voor al wie het Balkan-genre genegen is!

www.bajka.fr | www.piratesproduction.net | www.autredistribution.fr

Debademba - Souleymane

Debademba, een samenwerking tussen De Burkinabese gitarist Abdoulaye Traoré en het Ivoriaanse zangtalent Mohamed Diaby, verscheen voor de eerste keer op onze radar in 2011, toen ze met hun titelloze debuut aardig wat indruk maakten. Opvolger Souleymane (de naam van het zoontje van Abdoulaye) klinkt een pak intiemer en vooral nog eclectischer: van een jazzy pianosolo in opener Nusso Dia over een flamenco gitaarriff in Touma tot de afrobeat van Saiwa en het fadoritme van Dianamo, Debademba doet het allemaal. Die Spaanse invloeden in het gitaarspel van Traoré zijn trouwens geen toeval want de man is een grote fan van de onlangs overleden Spaanse grootmeester Paco de Lucia. Inhoudelijk houden de heren het op Souleymane vrij persoonlijk; zo gaat Touma ("het moment") over de periode toen het duo nog moest zien rond te komen met wat ze verdienden door te spelen in de cafés van Parijs, is Souleymane zoals eerder vermeld opgedragen aan het zoontje van Abdoulaye Traoré en ook Gnouma is een ode aan een familielid, deze keer de moeder van Abdoulaye. Het album besluit met Pleine Lune, een volledig instrumentaal nummer dat weinig uitleg behoeft en waarbij u zich enkel een heldere Afrikaanse sterrenhemel bij volle maan voor de geest moet halen.

Debademba staat op 11 april in N9 in Eeklo, op 12 april in 4AD in Diksmuide en zal in de volgende maanden onder andere te zien zijn op het Kokopelli festival in Gullegem, Gracias A La Vida in Lommel en Afro C. in Bredene!

www.debademba.com | www.worldvillagemusic.com

Black Flower - Abyssinia Afterlife

Op dit langspelerdebuut van Black Flower, het Ethio-jazz project van en rond saxofonist Nathan Daems, zaten wij al te wachten sinds we de vijf tracks op hun titelloze EP uit 2013 gehoord hadden. Voor Abyssinia Afterlife liet Daems zich inspireren door de legende van Prester John (zie ook Tommy T's The Prester John Sessions en lees zeker eens het geflipte verhaal achter de plaat op de website van Black Flower) en dat resulteerde in een album dat klinkt als een koortsige LSD-trip door de straten van de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba (iets wat ondergetekende trouwens ook al opmerkte over In A Town Called Addis van Dub Colossus). Maar Abyssinia Afterlife is meer dan Ethio-jazz: in nummers als Upwards (met het schitterende gitaarspel van Smokey Hormel) of Again I Lost It is ook de psychedelische Cambodjaanse rock van Dengue Fever niet veraf en het toetsenspel van Wouter Haest roept af en toe herinneringen op aan het werk van The Doors toetsenist Ray Manzarek (I Threw A Lemon At That Girl, samen met Winter het enige nummer uit de EP dat ook op Abyssinia Afterlife staat). Black Flower serveert op Abyssinia Afterlife "slechts" negen nummers, maar daar zitten meerdere composities van meer dan vijf minuten tussen, dus met een onvoldaan gevoel zal dit album u zeker niet achterlaten.

Black Flower stelt Abyssinia Afterlife live voor op 20 april in De Centrale in Gent en op 15 mei in de Arenbergschouwburg in Antwerpen.

www.blackflower.be | www.zephyrusmusic.be

Far Out presents Brazilian Bass: Inner City Tropical Soundblast

De aftrap van het FIFA Wereldkampioenschap Voetbal in Brazilië komt met rasse schreden dichterbij en dus wordt het stilaan tijd dat wij u daar een passende soundtrack bij voorstellen. De compilatie Far Out presents Brazilian Bass op het Far Out Records label is alvast een leuke suggestie. Zoals de titel al aangeeft focust Far Out presents Brazilian Bass op zowat elk denkbaar muziekgenre waarin de bas een belangrijke rol speelt, van (samba-) reggae en dub (Junior Dread, Aton Dub, Bemba Trio en net zoals in de tracklist van Daora: Underground Sounds Of Urban Brazil duiken Soraia Drummond en Anelis Assumpção ook hier op) over hip-hop (O Quadro) tot afro-electro (Omin van het toepasselijk genaamde Afroelectro) en natuurlijk electro-samba (Baião van Mental Abstrato), waaraan lokale artiesten een eigen Braziliaanse twist geven. De Braziliaanse hoofdstad van de bass music is San Salvador waar de wijk rond het Pelourinho-plein in de stad is uitgegroeid tot een centrum van de Afro-Braziliaanse cultuur.

www.faroutrecordings.com