door
pieter | 31 mei 2015 |
Frontstage |
Naar jaarlijkse gewoonte ondergaat
park De Bruul in hartje Leuven ergens eind mei een exotische transformatie: tussen de speeltuigen, halfpipes en grasperken rijzen standjes, winkeltjes, dranktenten, een DJ stal en een heus podium uit de grond en de achterliggende Pereboomstraat heeft nadien veel weg van de "Rue du bien manger" van
Couleur Café. Het Leuvense
Wereldfeest (dat traditiegetrouw op een straffe wereldmuziekaffiche kan rekenen) had dit jaar iets minder bekende namen in de line-up staan maar wist onze interesse alleszins te prikkelen — en we bleken gelukkig niet de enige te zijn.
Vorig jaar konden we enkel de hoofdact meepikken, dit jaar namen we drie vierde van de line-up voor onze rekening.
Lees verder
door
tim | 25 mei 2015 |
Plaatjes |
Om de twintigste verjaardag van het label te vieren verzamelde labelbaas Joe Davis - volgens
Gilles Peterson: "...the man who opened up Brazil to the entire deejay culture around the world." - een bloemlezing uit het ondertussen goed gevulde archief van
Far Out Recordings. Op
Brazilika: 20th Year Anniversary Album vindt u 15 tracks van uiteenlopende Braziliaanse artiesten als
Azymuth, Os Ipanemas,
Sabrina Malheiros en
Banda Black Rio die een staalkaart vormen van de releases waarmee Far Out Recordings ons de afgelopen twintig jaar keer op keer verraste en verwende. Kers op de feesttaart is het tweede schijfje gevuld met een meer dan een uur durende megamix van Spiritual South (Mark Robertson).
Maar het label kijkt natuurlijk niet enkel achterom, en met
Amplificador ("versterker"), een compilatie die evolueerde uit de
gelijknamige muziekblog van Marcelo Monteiro, Eduardo Rodrigues, Mateus Campos en Ricardo Calazans, houdt Far Out Recordings de vinger aan de pols van de recentste evoluties in het Braziliaanse muzieklandschap; een muzieklandschap dat, te oordelen naar de tracklist van
Amplificador met bijdragen van onder andere
Abayomy Afrobeat Orchestra,
Zebrabeat Afro-Amazônia Orquestra en
Iconilli, erg door afrobeat gekleurd wordt. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er op deze compilatie ook geen andere genres terug te vinden zijn: artiesten als
Ive Seixas of
Fabricio Fortes geven een nieuwe invulling aan de
música popular brasileira of MPB en
Passo Torto staat dan weer voor een nieuwe kijk op het sambagenre. Met
Amplificador bewijst Far Out Recordings nogmaals dat Brazilië blijft bruisen van nieuw muzikaal talent.
www.faroutrecordings.com
door
tim | 25 mei 2015 |
Plaatjes |
Monoswezi is een Afro-Europese formatie met leden uit Mozambique, Noorwegen, Zweden en Zimbabwe; neem de eerste twee letters van elk land en in het Engels krijg je: Monoswezi! Een centrale plaats in de sound van deze band is gereserveerd voor de
mbira van Hope Masika, die zich voor haar teksten voornamelijk baseert op traditionele volksliederen uit de
Shona-cultuur. Monoswezi doet af en toe denken aan het werk van de Zimbabwaanse mbira-prinses
Chiwoniso, maar klinkt jazzier (
Povo M'povo), introspectiever, intiemer en bij momenten ook abstracter (
Mhondoro,
Nhetembo).
www.monoswezi.com |
www.worldmusic.net |
www.musicwords.nl
door
tim | 21 mei 2015 |
Plaatjes |
Op
Envie, de debuut-EP van
Sens Unique, waren in hun "world folk rock à la française" echo's van genres als folk, tango en zelfs reggae terug te vinden, en dat is op
Am'bras, de eerste volwaardige langspeler van de band, niet anders. Opener
En Route (een nummer dat ondertussen al werd gebruikt in de soundtrack van de VRT-reeks
De Ridder) combineert de frontera sound van bands als
Calexico of
Los Lobos met de
cajun-vibes uit
New Orleans, in
Sortie De Secours zijn echo's van folk te horen en, zoals de titel al mooi aangeeft, is
Tango Dans Le Désert gewoon een tango. Dezelfde lijn mag je gerust doortrekken voor de andere nummers op
Am'bras, die allemaal ergens balanceren tussen melancholie en uitbundige feestelijkheid. De titel van het album, waarvoor Sens Unique opnieuw samenwerkte met producer Roel Poriau (
Antwerp Gipsy-Ska Orkestra, Think Of One...), is trouwens een woordspeling en verwijst zowel naar het Vlaamse dialectwoord voor ruzie als naar het Franse embrasser ("omhelzen") en zelfs embarasser ("pesten" of "in verlegenheid brengen").
Sens Unique stelt
Am'bras deze zomer onder andere nog voor tijdens het
Colora Festival in Leuven op 23 augustus.
www.sensunique.org
door
tim | 21 mei 2015 |
Plaatjes |
Nam
Glitterbeat Records ons de afgelopen maanden nog mee naar verre en exotische oorden als Mali en Thailand, dan zoekt het label het voor hun nieuwste release toch net iets dichter bij huis. Het muzikale universum van het Italiaanse
Sacri Cuori ("heilige harten"), een bende ongeregeld uit
Emilia-Romagna die zichzelf graag omschrijven als de bastaardzonen van
Fellini, situeert zich ergens tussen de soundtracks van
Ennio Morricone (titeltrack
Delone zou van de meester zelf kunnen zijn en dat geldt net zo goed voor tracks als
Portami Via of
El Comisario) en
Nino Rota en de surf rock van het Italiaans-Amerikaanse duo
Santo & Johnny. Voor
Serge liet Sacri Cuori zich dan weer inspireren door leven en werk van de excentrieke Franse chansonnier en levensgenieter
Serge Gainsbourg. Zelf omschrijven ze
Delone alsvolgt: "
Delone is a man and a journey; a journey into the geography of what once was, a man obsessed with all that might have been.
Delone is an Italian story always told with a foreign accent, a story imagined on the remote border between joy and melancholy.". Hoewel grotendeels instrumentaal wist Sacri Cuori voor de vocale gedeeltes van
Delone naast
Emmanuelle Sigal en
Howe Gelb (Giant Sand) ook
Carla Lippis, soms wel eens de laatste Italiaanse diva genoemd, te strikken. Daarnaast kon Sacri Cuori ook nog eens rekenen op de medewerking van de Amerikaanse gitarist
Marc Ribot,
Sonic Youth drummer
Steve Shelley en enkele leden van het Mexicaanse
Sonido Gallo Nero.
Delone voelt aan als de soundtrack van een oude film en het mag dan ook niet verbazen dat Sacri Cuori effectief al een award voor de "best soundtrack of the year" binnenrijfden voor de muziek die ze schreven bij
Zoran, Il Mio Nipote Scemo, een Italiaans-Sloveense komedie uit 2013.
Van eenzelfde orde is
Dead Dance, het langspelerdebuut van
Opez, een project van Massi Amadori en Francesco Tappi, twee multi-instrumentalisten uit
Savio in datzelfde Emilia-Romagna van hierboven. Muzikaal gezien balanceert dit album ergens tussen een soundtrack van
Angelo Badalamenti voor een film van
David Lynch en de frontera sound van
Calexico, bijgekruid met echo's uit het werk van
Cowboy Junkies,
Django Reinhardt en
Los Lobos.
Tweemaal bevreemdend Italiaans!
www.sacricuori.com |
www.opez.it |
www.glitterbeat.com |
www.agogo-records.com |
www.xmd.nl
door
tim | 18 mei 2015 |
Plaatjes |
In het gezellige Nederlandse clubje waar groepen als
Amsterdam Klezmer Band,
Kalio Gayo,
Balcony Players en
Klavan Gadjé het mooie weer maken, eist nu ook het zevenkoppige
L'Chaim (Hebreeuws voor "proost" of "gezondheid") uit een plaatsje op. Het
Delftse feestorkest speelt al sinds 2006 ten dans en is met
Animal Bazaar al aan zijn tweede langspeler toe. Hoewel klezmer absoluut het fundament van de sound van L'Chaim vormt, zijn op
Animal Bazaar net zo goed invloeden uit Turkije (
Iki Cihanda), de Balkan, Argentinië (
El Tango Del Camaleon) en Frankrijk (
L'Estrade,
Le Soleil) te horen, waarbij dan ook nog eens voortdurend van taal gewisseld wordt (wij herkenden onder andere Turks, Spaans, Frans, Latijn, Perzisch, Nederlands en Italiaans). Tenslotte geven we nog graag mee dat het mooie artwork, dat ondergetekende deed denken aan de ondertussen stokoude clip bij
Love Is All van
Roger Glover, het werk van
Job van der Molen is.
www.lchaim.eu |
www.xmd.nl
door
tim | 14 mei 2015 |
Plaatjes |
Chouk Bwa Libète (letterlijk "stam van de boom van de vrijheid", een verwijzing naar de uitspraak van generaal en leider van de Haïtiaanse revolutie
Toussaint Louverture: "En me reversant, on na abattu que le tronc de l'arbre de la liberté des noirs; il repoussera par les racines parce qu'elles sont nombreuses et profondes.") is een traditioneel ensemble uit
Gonaïves op Haïti dat zogenaamde "
mizik rasin" brengt, een genre dat ontstond in de jaren zeventig van de vorige eeuw toen Haïtiaanse muzikanten opnieuw teruggrepen naar de wortels van de voodoocultuur.
Se Nou Ki La! is eerder muziekantropologie dan swingende wereldmuziek, want meer dan stemmen, trommels en af en toe een lanbi (hoornschelpen waarmee destijds door de Haïtaanse slaven tot de strijd werd opgeroepen) krijgt u op dit album niet te horen. Voor wie echter even de tijd wil nemen - in de gedetailleerde liner notes vind u naast de songteksten ook nog een hoop randinformatie en citaten uit
Bain De Lune, een bekroonde roman van de Haitiaanse schrijfster
Yanick Lahens - om de Haïtiaanse voodoocultuur met zijn talrijke
lwa's of loa's (vrij vertaald "geesten") beter te leren kennen is dit album een ware ontdekking.
www.choukbwalibete.info |
www.budamusique.com |
www.xmd.nl
door
tim | 14 mei 2015 |
Plaatjes |
Wie van een bezwerend stukje muziek houdt, moet zeker deze
Message From The Other Side van de Engelse DJ en producer
Damian Lazarus eens checken. Voor dit album, een soundscape die ergens tussen ambient, dance en house balanceert, liet Lazarus zich onder andere inspireren door zijn eigen
Lazpod podcast reeks en het
Day Zero Festival, dat jaarlijks plaatsvind tussen de Maya ruïnes van
Playa Del Carmen in Mexico. Zelf omschrijft hij
Message From The Other Side als muziek voor woestijnen, jungles en zonsopgangen en om dat gevoel optimaal te creëren werkte Damian onder andere samen met
qawwali zangers
Fareed Ayaz, Abu Muhammad en Hamza Akram, de Egyptische meester-percussionist
Hossam Ramzy, sitarspeler Sidartha Siliceo en de Mozambikaanse gitarist
Neco Novellas. Hoewel dit weer zo een album is dat eerder een clubpubliek zal aanspreken, maar bevat
Message From The Other Side toch net genoeg elementen om ook wereldmuziekliefhebbers te bekoren.
www.damianlazarus.com |
www.crosstownrebels.com
door
tim | 11 mei 2015 |
Plaatjes |
Voor
Alone/Ténéré sloeg Toearegband
Terakaft ("de karavaan") de handen ineen met producer Justin Adams die hun muziek eens groter rockgehalte gaf. De titel van het album omschrijft perfect de eenzaamheid van de woestijn, maar in dit geval ook de gemoedstoestand van zanger/gitarist Diara die de politieke situatie van de Toearegs de afgelopen jaren alleen maar zag verslechteren, mooi gevat in nummers als
Oulhin Asnin (My Heart Suffers) of afsluiter
Anabayou (Sold). Maar het is natuurlijk niet alleen maar kommer en kwel op
Alone/Ténéré, want in de tracklist zijn net zo goed stevig swingende nummers als opener
Anabayou (Awkward) of het enorm aanstekelijke
Karambani (Nastiness) terug te vinden. Alweer een uitstekend woestijnalbum!
Lees verder
door
tim | 11 mei 2015 |
Plaatjes |
Tegenwoordig woont
Yasmine Hamdan in Parijs waar ze naarstig aan een solocarrière werkt, maar eind jaren negentig van de vorige eeuw richtte de Libanese zangeres in Beiroet samen met
Zeid Hamdan (geen relatie)
Soapkills op. In het repertoire van die band vloeide de oriëntaalse erfenis van het duo moeiteloos over in westerse genres als dub, triphop of electro. Van ondergetekende mag u Soapkills dan ook rustig beschouwen als het Libanese antwoord op
Massive Attack of
Portishead. Soapkills nam in totaal drie albums op waaruit Crammed Discs nu de beste tracks selecteerde voor deze
Best Of compilatie. Voor de echte fans is er als kers op de taart nog
Cheftak (Paris Version), een nooit eerder uitgegeven nummer dat hier voor de eerste keer terug te vinden is. Het enige wat wij ons bij het beluisteren bleven afvragen is waarom we deze geweldige en unieke Arabische indie-band niet eerder ontdekten!
www.yasminehamdan.com |
www.zeidhamdan.com |
www.crammed.be
door
tim | 4 mei 2015 |
Frontstage |
Echt vernieuwend werd er op wereldmuziekgebied de afgelopen maanden niet geprogrammeerd en in onze
frontstage-rubriek bleef het dan ook vrijwel windstil. Voor
Mbongwana Star, een nieuw project rond ex-
Staff Benda Bilili-leden Coco Yakali Ngambali en Théo Ntsituvuidi, aangevuld met de Franse producer/muzikant/beeldend kunstenaar Doctor L en een drietal andere Congolese muzikanten, zetten we met graagte nog eens een stapje in de wereld en dus tekenden we present voor het concert in het Turnhoutse cultuurhuis
De Warande.
Lees verder
Naar jaarlijkse gewoonte ondergaat park De Bruul in hartje Leuven ergens eind mei een exotische transformatie: tussen de speeltuigen, halfpipes en grasperken rijzen standjes, winkeltjes, dranktenten, een DJ stal en een heus podium uit de grond en de achterliggende Pereboomstraat heeft nadien veel weg van de "Rue du bien manger" van Couleur Café. Het Leuvense Wereldfeest (dat traditiegetrouw op een straffe wereldmuziekaffiche kan rekenen) had dit jaar iets minder bekende namen in de line-up staan maar wist onze interesse alleszins te prikkelen — en we bleken gelukkig niet de enige te zijn. Vorig jaar konden we enkel de hoofdact meepikken, dit jaar namen we drie vierde van de line-up voor onze rekening. 