door
pieter | 30 april 2009 |
Affiche |
Terwijl
de zomerfestivals nog stevig aan hun line-up aan het sleutelen zijn, openen de lentefestivals in de komende weken al hun deuren. Hoogtijd dus om even tussen hun affiches te snuisteren op zoek naar de betere wereldmuziekjes.
Vorig jaar is Sfinks Mundial met de eer gaan lopen, maar dit jaar mag
Mano Mundo (8-9-10 mei, Boom) terug het festivalsoeizoen aftrappen. Net als
vorig jaar valt er weer veel te beleven, waaronder
Daby Touré (die ons onlangs in het
Zuiderpershuis verraste),
Mec Yek,
El Crème Glace Qués,
Merdan Taplak (de DJ die laatst voor onze
microfoon zat),
Panjabi MC (het Brits
bhangra fenomeen dat sinds
Mundian To Back Ke wereldberoemd is geworden),
Gori Ka Dance Orchestra en tenslotte
Murga Armada (het kleurrijke muzikale circus dat we van de
vorige editie nog kennen).
Kokopelli (15-16-17 mei, Gullegem) bloklettert ook dit jaar "open minded music festival" op hun affiche en dat klopt. Naast de vele DJ's (waaronder ook señor
Taplak) ook heel wat live-acts zoals
Ziggi & Renaissance Band (
dancehall van bij de noorderburen),
Kasbar,
Les Buenas Ondas,
Les Boukakes (
Maroc-'n-Roll uit Algerije en Tunesië) en tenslotte niemand minder dan
Mahala Raï Banda, een van dé Roemeense zigeunerfanfares — die we vorig jaar voor een
interview konden strikken.
Geen gras, randanimatie of kleurrijke winkeltjes op de
African Night (16 mei, Warande, Turnhout), maar wel twee straffe concerten op het programma. Het Canadese
Souljazz Orchestra heeft na
Freedom No Go Die en
Manifesto terdege bewezen dat ze bakken
afrobeat talent in huis hebben. Een aanrader. Het Congolese
Odemba OK All Stars zorgt onder leiding van Dizzy Mandjeku voor een streep rasechte
soukous en achteraf neemt
DJ Baobab de afterparty voor zijn rekening.
Het accent van de wereldfestivaldag
Sfinks Mundial (21 mei, Boechout) lijkt minder en minder op de muziek te liggen. Weinig bekend volk op de affiche dus, maar Sfinks zou Sfinks niet zijn als daartussen geen ontdekking zou zitten. Achtereenvolgens krijg je
Haleh (Iranese triphop),
La Sieste du Dromadaire (tangokwartet),
Polylinguals (latino hip-hop),
Fredy Massamba (afropop) en
Parade Bagadski (funky fanfare) voorgeschoteld.
De line-up van het Leuvense
Wereldfeest (30 mei, Leuven) wordt jaar na jaar spektaculairder. Dit jaar hebben ze het legendarische
Orchestra Baobab — dat eind vorig jaar nog
bewees dat ze nog steeds over de meest verfijnde en verslavende Afro-Cuban groove beschikt — kunnen strikken. Ook het Congelese soukous collectief
Staff de Leaders, dat
vorig jaar nog op de
Couleur Café affiche stond, konden ze overtuigen om naar Leuven af te zakken. Verder nog het Russische
Karl Hlamkin & Ogneopasno Orkestra, een streep reggae met
O.N.E.S.T.Y. en
Los Callejeros, die met
El Camino es el Destino een feestelijk debuut neerzette.
door
pieter | 28 april 2009 |
Affiche |
Er wordt dezer dagen duchtig gesleuteld aan de line-up van menig zomerfestival en onze mailbox wordt dan ook overspoeld met persberichten, headliners en ander zomers snoepgoed. En hoewel de programma's nog niet compleet zijn, willen er we toch al de lekkerste krenten voor u uitvissen.
De Limburgse parel van de wereldmuziek oftewel het
Afro-Latino festival (20-21 juni, Bree) kan ook dit jaar uitpakken met een straffe line-up waaronder enkele ware
tropicalidad.be favorieten als
Seun Kuti & Egypt 80 (absoluut dé
strafste afrobeat act van het moment),
La Excelencia (de sympathieke New Yorkse salseros die er na de
vorige editie blijkbaar geen genoeg van kregen) en niemand minder dan
Oumou Sangaré, de Malinese
diva die met de release van
Seya helemaal terug is. Verder nog mestizo vertier met
Ojos de Brujo, de Surinaamse soul van
Sabrina Starke en de Barcelonese roots-reggae van
Black Gandhi. Uit goede bron hebben we vernomen dat er nog enkele exclusieve headliners volgen. Dat belooft.
Hét wereldmuziekfestival van onze noorderburen,
Festival Mundial (20-21 juni, Tilburg, Nederland), valt dit jaar ongelukkigerwijs samen met Afro-Latino. Niet geheel toevallig is er qua programmatie ook wat overlap en aldus mag Mundial Oumou Sangaré, La Excelencia en Sabrina Starke ook op haar affiche schrijven. Daarnaast nog staan nog kleppers als
Oscar D'Leon (de salsa grootmeester die ons járen geleden
op CC betoverde) en zelfs, jawel, miss
Lauryn Hill. Verder vinden we op de affiche nog bekenden als de Sicilliaanse
dancehall-held
Alborosie, de ons
niet onbekende mestizo's van
Zulu 9.30,
Ziggi, onze eigenste
Café con Leche, de Cambodjaanse
psychedelische rock van
Dengue Fever, de
duim-piano guru's van
Konono N°1 en de
getrompetteerde el sympatico Roy Paci terug. Een allerminst onaardig lijstje.
Lees verder
door
pieter | 21 april 2009 |
Plaatjes |
De diaspora van de
afrobeat kent duidelijk geen grenzen. De invloed van de
Kuti-clan reikt ver over de Nigeriaanse grenzen heen tot in
Canada, of all places. Op "orchestra" na klinkt
The Souljazz Orchestra niet direct als een
die-hard afrobeat band, maar niets is minder waar. Deze Canadese heren (en dame) bewezen in 2007 met het lichtjes geniale
Freedom No Go Die dat op goeie afrobeat geen nationaliteit staat. In december vorig jaar verscheen hun derde album
Manifesto en met een beetje vertraging is ook deze release in de immer uitdeinende
tropicalidad.be-platenkast beland. Hoogtijd dus voor een testrit — temeer de band volgende maand ons belgenland aandoet voor een exclusief concert.
Lees verder
door
tim | 20 april 2009 |
Interviews |
Merdan Taplak is goed op weg om een gevestigde naam te worden binnen het Belgische wereldmuziekcircuit en zijn agenda zit de komende maanden dan ook overvol. Alleen al de komende weken kan u hem aan het werk zien op de
Working Class Night in de Antwerpse Petrol, op het
Mano Mundo podium in Boom en op het
Open Doek filmfestival in Turnhout. Voor wie de Turks-Belgische deejay nog niet moest kennen kan volgend gesprek dat wij met hem hadden in
De Roma (waar hij de omlijsting verzorgde bij een
optreden van
Kočani Orkestar) alvast enige duiding brengen.
Lees verder
door
tim | 20 april 2009 |
Plaatjes |
Het
Israelisch-Palestijns conflict is een van de langstlopende en meest schrijnende conflicten op deze aardkloot, dat behoeft eigenlijk geen betoog, maar ondergetekende vind het wel vervelend dat zowat elk Israëlisch muziekproject zich als de zoveelste vredesduif opwerpt. Ook
The Idan Raichel Project is in dat bedje ziek. Singersongwriter Idan Raichel brengt zijn nummers — zoals het een vredesboodschapper betaamt — dan ook netjes in het Hebreeuws en Arabisch. Helaas doen de nummers op deze
Within My Walls al te vaak denken aan een Israëlische inzending voor het
Eurovisie Songfestival. Het album is ook stukken intiemer dan voorganger
The Idan Raichel Project, maar
Within My Walls biedt wel de kans om wat nieuw en relatief onbekend vrouwelijk talent te ontdekken, want Raichel werkte voor het album samen met niet minder dan drie gast-vocalistes: de Colombiaanse
Marta Gomez, de Rwandees-Oegandese
Somi en tenslotte
Mayra Andrade, een in Parijs residerende zangeres met Kaapverdische roots.
www.idanraichelproject.com |
www.cumbancha.com |
www.heliconrecords.com
door
tim | 20 april 2009 |
Plaatjes |
Geen licht verteerbare kost deze
Songs Unrecantable van
Ersatzmusika, een gezelschap naar
Berlijn geëmigreerde
Russen. Het album geeft een inkijk op hoe de Oost-Europese muziek had kunnen evolueren zonder de beperkingen van het communistische regime en de geldende restricties achter het voormalige
IJzeren Gordijn. Op alle songs overheerst de rauwe stem van zangeres Irina Doubrovskaja, die in een Engels met zwaar Russische tongval haar ding doet.
www.asphalt-tango.de
door
pieter | 19 april 2009 |
Frontstage |
We worden stillaan
vaste klant in het Antwerpse
Zuiderpershuis. Vorige maand lieten we ons gewillig meevoeren op de
Touareg-rock van
Toumast en afgelopen vrijdagavond stond de illustere
Mauritaanse Daby Touré er op de planken. Recentelijk dook Daby samen met Skip McDonald de
Real World studio's in, met
Call My Name als resultaat.
De mensen achter
World Sessions hadden onder de noemer "Wie is Daby Touré?" een avondvullend programma ineen geknutseld inclusief een stukje film, een interview, niet te vergeten het concert en een om de soirée in schoonheid af te sluiten een
meet & greet annex afterparty. Een hele boterham vol, waar we met plezier onze tanden in zetten.
Lees verder
door
wouter | 16 april 2009 |
Plaatjes,
Uit de bocht |
Als
Quentin Tarantino ooit een boek van
Mario Vargas Llosa zou verfilmen (niet dat ik het meteen zie gebeuren), zou
Chicha Libre de soundtrack kunnen zijn. De plaat is al een jaar oud, maar de graadmeter van mijn voorliefde voor cheesy deuntjes uit de Andes waarmee ik deze weblog
wel eens durf te
bestoken, sloeg meteen in het rood bij het horen van
Sonido Amazonico. OK, het Spaans accent van de New Yorkers is redelijk belabberd (behalve als ze in het Frans zingen) en zelfs mijn beperkt muzikaal talent zou de gitaarpartijen nog wel onder de knie krijgen, maar de bonte mix van surfgitaar,
moog synthesizers en
cumbia-ritmes is zo onweerstaanbaar grappig dat Sonido Amazonico een ereplaats krijgt in onze speciale categorie
hors concours.
Lees verder
door
wouter | 13 april 2009 |
Plaatjes |
We hebben de olijke bende van de
Easy Star All-Stars al een paar keer
voorbij zien
komen. De helden van het gelijknamige
reggaelabel specialiseren zich in het bekeren van de gevestigde waarden der Britse popmuziek. Na
Dub Side of the Moon and
Radiodread namen ze nu — hoe kan het ook anders — de
Beatles onder handen.
Easy Star's Lonely Hearts Dub Band ligt vanaf morgen in de winkelrekken, maar kan je (nog even) integraal voorbeluisteren op de
luisterpaal van onze noorderburen.
En nu we het toch over reggae hebben, krijg je nog een paar leuke
podcasts cadeau. Vanuit het zonnige Californië serveert
Reggae Revival wekelijks trouw een 2 uur lange sessie met de creme van de ska, reggae, rocksteady, dancehall en familieleden, aaneengepraat (nu ja) door een presentator zo laid back dat je vreest dat ie nog eens zou stoppen met ademhalen. Van de bindteksten van
Sunshine Reggae versta ik dan weer niet veel, maar de podcast brengt met iets tragere regelmaat het reggaeprogramma van de Portugese zender
Aveiro FM. Een overzichtje van wereldmuziek podcasts overzicht vind je uiteraard op onze
link-pagina.
door
wouter | 9 april 2009 |
Plaatjes |
Onze noorderburen van
Mala Vita maken er geen geheim van waar ze hun mosterd halen. Hun patchanka — zeker
live — klinkt als een bonte fusie van
Mano Negra,
Gogol Bordello en
Roy Paci. Net twee jaar na hun debuutplaat
Disorganizatta stuurden ze vorige maand
En Exilio de wereld in. Het plaatje ademt evengoed de sfeer van stoffige achterstraatjes van Napels als de weidse panorama's van
Kusturica's films, rokerige nachtclubs in
Bosnië (of Den Haag zo je wil) of de zwoele late uurtjes van een geslaagd zomerfestival.
In Exilio ligt sterk in de lijn van zijn voorganger, al lijken de aanstekelijke Italiaanse lyrics van Mickael Franci nog wat steviger geschraagd op felle punkgitaar of zware reggaebassen.
Lees verder
door
tim | 4 april 2009 |
Plaatjes |
Alemayehu Eshete wordt wel eens de Ethiopische Elvis genoemd, een bijnaam die hij onder andere te danken heeft aan
Tikur Gissila ("zwarte panter", red.) een Ethiopisch rock-'n-roll nummer uit 1961 en meteen Eshete's eerste grote hit. Dat het nummer zo'n hit werd was in grote maten te wijten aan het feit dat het één van de eerste Ethiopische nummers was met een echt trotse pan-Afrikaanse boodschap (trouwens ook een stokpaardje van de toenmalige leider van
Ethiopië Keizer Haile Selassie I, die in 1963 de
Organisatie voor Afrikaanse Eenheid oprichtte, red.). Ondertussen heeft Alemayehu Eshete er meer dan vier decennia carrière opzitten en veranderde zijn land van een keizerrijk in een communistische dictatuur om tenslotte als prille democratie te eindigen. Voor deze
Best Of compilatie verzamelde
Ait Records tien van Eshete's bekendste nummers. Let wel, alle nummers werden voor dit album opnieuw opgenomen; liefhebbers van vintage
Ethiopalia zullen dus weinig aan hun trekken komen.
www.aitrecords.com |
www.xmd.nl
door
tim | 4 april 2009 |
Plaatjes |
Met
Otros Aires zitten we in hetzelfde vaarwater als
Gotan Project; neo-tango dus (elektronica meets classic tango) en ook deze Spanjaarden onder leiding van de
Argentijn Miguel Di Genova komen daar aardig mee weg.
Vivo En Otros Aires is een concertregistratie uit 2007 hoofdzakelijk opgenomen in — hoe kan het ook anders —
Buenos Aires, de hoofdstad van de
tango.
www.otrosaires.com |
www.galileo-mc.com
door
pieter | 2 april 2009 |
Luister |
De
tropicalidad.be-crew werkt duidelijk op zonne-energie. Het ene plaatje na het andere vliegt op de
testbank en de nieuwe lente doet ons al hunkeren naar het festivalseizoen — waarvan de allereerste
nieuwsberichten onze mailbox vullen. Hoogtijd dus voor een frisse playlist op de warmste radio van internetland. Men drukke op
PLAY.
door
tim | 1 april 2009 |
Plaatjes |
Mogen we u voorstellen:
Blick Bassy, singersongwriter en rijzende ster aan het afro-pop firmament. De muziek van de van oorsprong
Kameroense Bassy is nog het best te omschrijven als afro-bossa, een kruisbestuiving van Braziliaanse
bossanova, jazz en invloeden uit de West-Afrikaanse muziek. Geen voer voor puristen dus want ondergetekende moest bij wijlen zelfs terugdenken aan de muziek van
Sting ten tijde van nummers als
Fragile of
They Dance Alone. Zingen doet Bassy in zijn moedertaal, het
Bassa, iets waar hij zelf nogal belang aan hecht aangezien veel van de Afrikaanse talen de laatste decennia blijkbaar aan het verdwijnen zijn. Festivalmuziek is dit niet echt, maar in de juiste setting moet dit toch op zijn minst een aanstekelijk concert opleveren.
Léman is vooral het soort album dat je zelfs op een druilerige ochtend een glimlach op het gelaat kan toveren, en dat is toch zeker geen slechte referentie voor een debuutalbum.
www.worldconnection.nl
door
tim | 1 april 2009 |
Plaatjes |
Als één van de wereldmuziektrends voor 2009 mag u alvast de popularisering van de
Afro-Peruviaanse muziek noteren. Kregen we hier nog maar enkele weken geleden het uitstekende
Coba Coba van
Novalima op de testbank, dan mogen we nu alweer het volgende Afro-Peruviaanse project aan een luisterbeurt onderwerpen.
Radiokijada is een samenwerkingsproject van de Peruaanse percussionist en componist Rodolfo Muñoz en Christoph H. Müller (bekend van zijn werk met de neo-tango groep
Gotan Project). Voor de meesten onder u zal dit meteen ook de eerste kennismaking zijn met de
quijada, een weinig bekend Afro-Peruaans percussie-instrument vervaardigd uit de onderkaak van een muilezel. Dit instrument ontstond bijna uit noodzaak nadat de slaveneigenaren het gebruik van drums verboden omdat die al te vaak gebruikt werden om geheime boodschappen door te seinen. Radiokajida draagt zowel het moderne als het traditionele in zich en dat is precies de fusie die Muñoz & Müller willen brengen: Afro-Peruviaanse muziek voor de 21ste eeuw.
www.radiokijada.com |
www.concajon.com |
www.wrasserecords.com
door
tim | 1 april 2009 |
Plaatjes |
Call My Name de nieuwste release op het
Real World label is het zoveelste
east meets west project waarbij de Amerikaanse blues getoetst wordt aan haar Afrikaanse evenknie. We zagen dit natuurlijk allemaal al eerder met bijvoorbeeld
Ry Cooder en Ali Farka Touré in de hoofdrollen of recenter Justin Adams en Juldeh Camara (
Soul Science). Op
Call My Name zijn het respectivelijk
Skip McDonald (Little Axe) en het opkomende
Mauritaanse talent
Daby Touré die samen de studio indoken. Het resultaat (geen volledig album trouwens, maar een 6 tracks tellende EP) is misschien niet onmiddellijk verrassend — het vernieuwende van dit soort concept is er duidelijk af — maar dit is nog steeds de Afrikaanse desert blues waar wij zo van zijn gaan
houden. Voorproefjes op
realworldrecords.com.
www.realworldrecords.com |
www.xmd.nl
