Şatellites - Şatellites

De nieuwste aanwinst in de nog steeds aangroeiende familie van bands die experimenteren met eigen versies van de Anatolische psychedelische rock komt deze keer verassend genoeg uit het Israëlische Jaffa bij Tel Aviv. Şatellites is een zeskoppige band (Ariel Harosh - bas, Lotan Yaish - drums, Yuli Shafriri - vocals, Tsuf Mishali - toetsen, en Tal Eyal - percussie) rond bandleider Itamar Kluger (saz, bağlama, bouzouki) met een sound die ze zelf omschrijven als: "Lost somewhere between the mysterious alleys of 70s Istanbul and the scorching sun and crystal blue sea of Jaffa, Tel Aviv!".

Lees verder

Miroca Paris - Live In Warsaw

De in Lissabon gevestigde Kaapverdiaan Miroca Paris moet één van de zeldzame artiesten zijn die het genoegen mocht smaken om tijdens de afgelopen COVID-19 pandemie toch op een podium te mogen staan. Op 25 juni 2021 stond de man met zijn band in het Białołęcki Ośrodek Kultury Theater in de Poolse hoofdstad Warschau, en dat leverde meteen ook dit uiterst geslaagde live-album op. In de tracklist nummers uit Paris' zeer gesmaakte debuut D'Alma, aangevuld met een versie van Regresso, een ode aan Cesaria Evora (waarmee Paris jarenlang het podium deelde). In de live sound van Paris en zijn vierkoppige begeleidingsband vallen vooral de jazzy trompettoetsen en gitaarriffs van Jessica Pina en Vaiss Dias op. Na vijf nummers zit het Kaapverdiaanse feestje er echter alweer op en dat had gerust langer mogen duren, maar als dit korte live-album bedoeld is om ons zin te laten krijgen om deze man eens live aan het werk te zien, dan is die missie meer dan geslaagd!

www.mirocaparis.com | www.xmd.nl

Ayub Ogada - Omera: The Further Adventures of Trevor Warren with Ayub Ogada

Toen Ayub Ogada's iconische En Mana Kuoyo album in 1993 op Real World Records verscheen was er van deze site nog lang geen sprake, maar we kunnen de man, die in 2019 op 63-jarige leeftijd overleed, nu alsnog postuum eren dankzij de inzet en het werk van de Britse muzikant, producer en componist Trevor Warren, die al eerder met Ogada samenwerkte voor het in 2015 verschenen Kodhi: Trevor Warren's Adventures with Ayub Ogada. Het resultaat is Omera: The Further Adventures of Trevor Warren with Ayub Ogada (omera kan je uit het Luo vertalen als "mijn broer"): When Ayub passed, I felt a deep sense of loss for a man whom I had considered a friend and inspiration. The world had lost a wonderful artist who had left us with all too few recordings. In 2012, when I visited Ayub in Kenya for the sessions that were to become 'Kodhi', little did I imagine that it would turn out to be the last time we would record together. Isaac Gem, who had played such a big part in the 'Kodhi' sessions, told me of his passing and a few days later suggested creating this tribute album. In the two weeks we had all spent together in Nairobi and Naivasha we recorded maybe sixty different musical ideas, and on listening again I found many tracks that had been originally rejected for 'Kodhi' but were worthy of re-evaluation and reworking.".

Lees verder

Cheikh Ibra Fam - Peace In Africa

Na een carrière van ruim 15 jaar onder het pseudoniem Freestyle in eigen land en alweer 4 jaar als vocalist bij het legendarische Orchestra Baobab, presenteert de Senegalese Cheikh Ibra Fam nu een eerste langspeler onder zijn eigen naam. Peace In Africa is een stilistisch lappendeken aan genres geworden, gaande van de moderne afrobeats in opener en titelnummer Peace In Africa' (een duet met Boddhi Satva, die we ons nog herinnerden van Trouble Fête, zijn samenwerking met Badi uit 2020) en de Afro-pop van Cosaan Original (het titelnummer van Fam's gelijknamige album uit 2019, toen nog onder de naam Freestyle) of Coumba, over meer typische Senegalese ritmes in nummers als Yolele of Jerejef, tot zelfs een streepje reggae in Diom Ngakou Fi, een duet met de Frans-Kaapverdiaanse Mo'Kalamity. Ook al is er The Future, het duet met Baobab-veteraan Balla Sidibé (het laatste nummer dat de man opnam, enkele dagen voor zijn overlijden in 2020), en is hier en daar de saxofoon van Thierno Koité te horen (de man die Fam bij Orchestra Baobab introduceerde), het dichtst in de buurt van de legendarische Senegalese band komt Fam dan weer met nummers als Diarabi en Dounde. West-Afrikaanse "nieuwkomer" om zeker in de gaten te houden!

Lees verder

África Negra - Antologia Vol.1

Ook na de uitstekende compilatie Léve Léve en de heruitgave van Pedro Lima's Maguidala, lijkt Les Disques Bongo Joe nog niet meteen van plan om het Afrikaanse ministaatje São Tomé & Principe meteen te verlaten. Getuige deze Antologia Vol.1, een eerste compilatie van het werk van África Negra, São Tomé's bekendste en meest succesvolle muzikale exportproduct in de jaren na de onafhankelijkheidsverklaring van het land.

Lees verder

El Khat - Albat Alawi Op.99

Na Saadia Jefferson, hun langspelerdebuut uit 2019, is El Khat, de band rond Eyal El Wahab, terug met opvolger Albat Alawi Op.99. Geconfronteerd met de limieten van de strenge Israëlische lockdownregels tijdens de COVID-19 pandemie moest ook El Wahab creatief uit de hoek komen om het album überhaupt tot stand te laten komen: "You can write at home anywhere, but we hit an obstacle with the quarantine here. It was almost impossible to get together to rehearse or make the album. In the end we recorded seperatly, doing everything in layers. At one point, though, I did manage to have a choir of seven people in the living room, singing into two microphones.". Uiteindelijk betekende al dat oponthoud dat het album pas volledig klaar was in de lente van 2021.

Lees verder

The Scorpios - Let's Go

Dankzij deze Let's Go maken we gelijktijdig kennis met The Scorpios, een tienkoppige band Soedanese expats uit Londen, en het Afro7 Records label uit Finland dat ook al het in 2017 verschenen titelloze debuutalbum van de band, verdeelde. Voor Let's Go trokken The Scorpios in 2018 naar de gereputeerde Abbey Road studio's in Londen waar ze versterking kregen van de Japanse toetsenist Izumi Kobayashi. De sound van de band moet u ergens situeren tussen de naar Toeareg-blues nijgende vibes van opener Shuruq Alshams ("zonsopgang"), meer naar Ethio-groove overhellende composities als Mashena of Samha, Soedanese traditionals als het akoestische Traditional Bridal Song, westerse jazz (de trage afsluiter Azzah met de heerlijke sax van Sue Lynch), funk en reggae/dub (het heerlijke meer dan 8 minuten durende Kifaya Mosa of "het is genoeg", met een hoofdrol voor het toetsenwerk van nieuwkomer Izumi Kobayashi). Veel meer introductie hebben The Scorpios eigenlijk niet nodig, dus aanschaffen dit album, Let's Go!

www.afro7.net

Sidi Ag Abdallah - Issiktane

De Nigerese Sidi Ag Abdallah Oumbadougou is de zoon van de legendarische Toearegmuzikant Abdallah Oumbadougou uit Agadez. Sidi behoort tot de nieuwe lichting Nigerese Toeareg-artiesten, waartoe u ook namen als Bombino, Mdou Moctar of Rhissa ag Wanagli mag rekenen. Voor Issiktane, dat zich laat vertalen als "herinnering", liet Sidi zich enkel bijstaan door bassist Dawoul Ahamouk en drummer Djamilou Rabey, wat uiteindelijk toch een zeer upbeat en dansbaar album oplevert met zeven tracks waarin Sidi onder andere verhaalt over de socio-politieke moeilijkheden in Niger, maar ook de schoonheid van het land (opener Imiksinane, afsluiter Arlit Akaline), liefde in tijden van oorlog (titelnummer Issiktane, dat zich laat vertalen als "herinnering"), en natuurlijk de moeilijkheden en de strijd van de Toeareg (Tchimidiwene, Walla Jhossan). Uitstekende toevoeging in het steeds langer wordende lijstje van Toeareg-acts.

www.clermontmusic.com

Maruja Limon - Vidas

Ondergetekende maakte voor het eerst kennis met het Barcelonese meidenkwintet Maruja Limon dankzij de release van hun langspelerdebuut Mas De Ti uit 2018. Opvolger Ante Mi uit 2019 raakte blijkbaar niet tot op onze testbank, maar we hernieuwen onze kennismaking nu met Vidas. Voor dit album liet het vijftal zich deze keer inspireren door een reeks stemmen en levens die verhalen over het dagelijks leven in hun buurten, dorpen of steden en daarbij heden, verleden en mogelijke toekomst onthullen; stemmen die hun eigen realiteit blootleggen, zichzelf rechtvaardigen tegenover andere opvattingen en bovenal hun vermogen tonen om hindernissen te overwinnen.

Lees verder

Jembaa Groove - Susuma

Susuma ("ziel" of "geest" in het Ga, een taal uit de streek in en rond de Ghanese hoofdstad Accra) is het langspelerdebuut van Jembaa Groove, dat eind 2020 ontstond nadat bandleiders Yannick Nolting (bas, productie) en Eric Owasu (percussie, vocals) elkaar toevallig tegen het lijf liepen toen ze hun zoontjes gingen oppikken in een lokale speeltuin. Yannick, een Duitser die vooral ervaring opdeed in het Lusofone muziekcircuit in Lissabon, en Eric, van Ghanese afkomst maar opgegroeid in Nigeria en een gereputeerd percussionist die in het verleden al vaak samenwerkte met Ghanese en Nigeriaanse veteranen als Ebo Taylor, Pat Thomas en Orlando Julius, vonden elkaar meteen in hun liefde voor West-Afrikaanse muziek.

Lees verder