door
tim | 26 augustus 2013 |
Plaatjes |
Rebetiko mag ons West-Europeanen dan wat melancholisch in de oren klinken (het genre kreeg niet voor niets de bijnaam “de
Egeïsche blues”) in
Turkije en
Griekenland is het nog steeds de vrijheidsmuziek van de onderklasse en gezien de gebeurtenissen in zowel Griekenland als Turkije (het album wordt trouwens opgedragen aan alle “mortissas” die hun mannetje stonden tijdens de protesten op het
Taksim-plein) is het misschien niet meer dan passend dat
Çiğdem Aslan, een jonge zangeres van
Koerdisch-
alevitische afkomst, het genre een nieuwe wind geeft. Rebetiko ontstond in het
Ottomaanse Rijk van de jaren twintig van de vorige eeuw en kan ruwweg opgedeeld worden in twee sub-genres: enerzijds Griekse, vooral door het geluid van de
bouzouki voortgedreven, rebetiko en anderzijds haar meer oriëntaalse broertje smyrneika. In de tracklist van
Mortissa (“sterke onafhankelijke vrouw”) vinden we nummers als
Pane Gia To Praso (“op zoek naar prei”), een verborgen ode aan de hasj,
Ferece is de smeekbede van een vrouw die wil ontsnappen aan de greep van de sluier en in
Çakici staat dan weer de outlaw
Mehmet Efe centraal. Het zal dan ook niet verbazen dat deze rebelse muziek tijdens de jaren dertig van de vorige eeuw een tijd lang flink gecensureerd en zelfs in de ban geslagen werd en dat zowel in Griekenland als Turkije!
www.cigdemaslan.com |
www.asphalt-tango.de
door
tim | 22 augustus 2013 |
Interviews |
Nu het
Couleur Café festival meer en meer de urban toer begint op te gaan zijn echte wereldmuziekacts een zeldzaamheid aan het worden. Uitzondering op de regel en een waar pareltje in de programmatie was dit jaar
Ondatrópica, een eerbetoon aan de Colombiaanse muziek en een project van
Will Holland en Mario Galeano waarvoor de heren een keur aan oud en jong talent hebben samengebracht. Na een gesmaakte set doken wij met beiden heren in enkele decennia
Colombiaanse muziekgeschiedenis.
Lees verder
door
tim | 21 augustus 2013 |
Plaatjes |
Hoe dieper Spanje wegzinkt in een economische crisis, hoe meer reactionaire mestizo-bands er in het land als paddenstoelen uit de grond blijven rijzen. Aan het rijtje
Zulu 9.30,
La Pegatina,
Macaco,
Che Sudaka enzovoort kunnen we nu ook
El Son De La Chama (vrij vertaald “de son van de jongeren”) toevoegen. Deze bende
Tarragonezen brengen het er met hun debuut
Consciencia allerminst slecht vanaf. Hun mix van punk, ska, reggae met Latijns-Amerikaanse invloeden is allerminst vernieuwend, maar de nummers op
Consciencia blijven moeiteloos overeind. De stem van Sisco Romero doet tenslotte bij momenten denken aan die van Dani ‘El Mono Loco’ Carbonell van Macaco.
www.elsondelachama.com |
www.kasbamusic.com
door
tim | 16 augustus 2013 |
Plaatjes |
Ondergetekende maakte pas op de recentste editie van het
Sfinks Mixed festival kennis met
Xamanek, maar deze band uit Luik timmert eigenlijk al sinds 1997 aan de weg. Aanvankelijk focuste de band rond de Chileense broers Pincheira - toen nog Xaman-ek - op een mix van rock en funk met elementen uit de Zuid-Amerikaanse muziek. In 2010 vond Xamanek een nieuwe wind; de band begon te experimenteren met invloeden uit genres als reggae, cumbia, merengue en de muziek uit de
Andes, en dat resulteerde uiteindelijk ook in een twee album:
Somos Mundos.
Somos Mundos is een haast perfect mestizo schijfje maar dan van Belgische makelij. Wie de band iets beter wil leren kennen bekijkt best eens de minidocumentaire die ook op de site van de band terug te vinden is.
Lees verder
door
tim | 14 augustus 2013 |
Plaatjes |
Voor de opvolger van het uit 2008 daterende
Dire Dawa gooide
Minyeshu het over een heel andere boeg en dat levert een album op dat een pak groovier en elektronischer klinkt. Deels verantwoordelijk voor die nieuwe sound zijn Stefan Kruger en Stefan Schmidt van
Zuco 103. Opener
Zare (“vandaag”) zet meteen de toon voor de rest van dit gevarieerde album (titelnummer
Jopia/Black Ink is een vrolijke Afropop-track die meteen aanzet tot meezingen, voor
Metche gaat Minyeshu de reggaetoer op en
Yilemedal is Ethiopische r&b). Minyeshu levert met
Black Ink een modern Ethiopisch album af zonder daarbij haar wortels uit het oog te verliezen. Aanrader!
www.minyeshu.nl