Gregor Terror & The Calypso Gigolos - Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos

Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos is het langspelerdebuut van Gregor Terror & The Calypso Gigolos. De band werd in 2010 opgericht als een heus calypso-orkest inclusief blazers- en percussiesectie en marimba. Dat concept is ondertussen noodgedwongen teruggeschroefd naar een zeskoppige bezetting en Gregor Terror & The Calypso Gigolos oorspronkelijk een repertoire van calypso-klassiekers brachten, pennen ze tegenwoordig hun eigen songs in een stijl die Gregor zelf calypso mambo noir doopte en waarvoor hij samenwerkte me ex-Donkey Diesel bandmakker Gunter Nagels. De lyriek van de nummers op Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos klinkt zoals we dat van klassieke calypso gewend zijn, met veel toespelingen, dubbele bodems en satirische humor, maar muzikaal klinkt het hier en daar (Harvey, opener Welfare) wat donkerder en in instrumental Lost gaat het combo zelfs wat de Latin toer op. Hoewel Gregor het in het gros van de nummers op Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos bij de liefde houdt (Feeling Like A Fool, Maria, Spirit Of Love), zijn er hier en daar in tracklist ook reality tunes als opener Welfare (over trachten te overleven op een uitkering en werkloosheid) of Harvey, over de gevolgen van orkaan Harvey, die in 2017 over de Caraïben raasde en een spoor van vernieling achterliet. Het dichtst in de buurt van klassieke calypso komen The Sour And The Sugaree en afsluiter Spirit Of Love, en voor titelnummer Le Chant Des Gigolos schakelt Gregor zelfs even over op het Frans. Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos verschijnt enkel op vinyl en wordt verdeeld door het Franse calypso-label Kaiso Records.

Op 12 oktober stellen Gregor Terror & The Calypso Gigolos hun debuutalbum live voor in de Antwerpse Arenberg tijdens de jaarlijkse Calypso Cavalcade waarvoor deze keer ook het Franse King Huggy & The Calypso Combo werd uitgenodigd!

www.kaisorecords.com

Interview met Gregor Terror & The Calypso Gigolos @ Reggae Geel

Op 12 oktober stellen Gregor Terror & The Calypso Gigolo's hun debuutalbum Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos live voor in de Antwerpse Arenberg tijdens de jaarlijkse Calypso Cavalcade. Wij spraken frontman Gregor 'Terror' Engelen al op Reggae Geel.

Lees verder

Stella Chiweshe - Kasahwa: Early Recordings

Dat Stella Chiweshe zou uitgroeien tot de grande dame van de Zimbabwaanse mbira-muziek stond zeker niet in de sterren geschreven. "I'm a rebel!", zegt de ondertussen zeventigjarige muzieklegende zelf; al is dat wellicht nog een understatement. Chiweshe groeide op op een muzikaal dieet dat bijna uitsluitend uit Amerikaanse rock-'n-roll en country bestond en toonde aanvankelijk weinig tot geen interesse in de traditionele muziek van haar volk, de Shona. Stella kan haar plotselinge liefde voor de duimpiano dan ook nog steeds moeilijk verklaren en noemt het zelf een overweldigende mystieke gebeurtenis. Maar die plotse passie voor het instrument maakte het niet meteen een logische carrièreoptie voor een jonge vrouw in het toenmalige Rhodesië. Geen enkele van de mannelijke mbira-muzikanten wilde haar lesgeven, en, nog erger, geen enkele instrumentenbouwer wilde een mbira maken voor een vrouw. Voor Stella zat er dan uiteindelijk niets anders op dan haar debuutsingle Kasahwa uit1974 op te nemen met een geleende mbira. Het nummer deed Chiweshe al snel uitgroeien tot een lokale sensatie en nadat Rhodesië in 1980 de onafhankelijkheid verwierf en officieel Zimbabwe werd, begon ze ook internationaal te toeren en groeide ze uit tot één van de allereerste "wereldmuzieksterren".

Lees verder

Afro-Cuban All Stars - A Todo Cuba Le Gusta

Het vinyl van de heruitgave van Cachaito is nog niet koud of daar komt World Circuit alweer aanzetten met een deluxe vinyluitgave van A Todo Cuba Le Gusta, in 1996 het langspelerdebuut van Afro-Cuban All Stars. Het was het eerste van drie ondertussen klassiek geworden Cubaanse albums opgenomen in een tijdspanne van amper twee weken in de legendarische EGREM studio in Havana (de twee andere waren Buena Vista Social Club en Introducing… Ruben Gonzalez). Het project was het geesteskind van bandleider Juan de Marcos Gonzalez (voormalig frontman van son-instituut Sierra Maestra), die vocale legendes (José Antonio 'Maceo' Rodríguez, Manuel 'Puntillita' Licea, Pío Leyva, Raúl Planas, Félix Baloy, Ibrahim Ferrer) uit het gouden tijdperk van de Cubaanse muziek wilde laten samenwerken met de jongere generatie Cubaanse muzikanten (al droegen veteranen als Orlando 'Cachaíto' López - bas, Ruben Gonzalez - piano, Manuel 'Guajiro' Mirabal - trompet, en Luis Alemañy - trompet ook hun steentje bij). A Todo Cuba Le Gusta klinkt gevarieerder en vooral feestelijker dan Buena Vista Social Club, maar kan de vergelijking met die überklassieker moeiteloos doorstaan. Cubaanse meesterwerk!

www.worldcircuit.co.uk | www.afrocubanallstarsonline.com

Skarbone 14 - On Partage Un Temps

De Doornikse band Skarbone 14 draait ondertussen alweer mee sinds 2001 en met hun stevige mix van ska en punk met invloeden uit klezmer, funk, hip-hop en meer, zetten ze de afgelopen jaren al menig festivalpodium in vuur en vlam. De naam van de band is een samentrekking van ska en carbone 14 of Koolstof-14, radioactieve isotoop van koolstof dat gebruikt wordt voor de datering van archeologische vondsten. Deze On Partage Un Temps is de zesde langspeler van de band, opnieuw vol maatschappijkritische nummers zoals in Un Vrai Métier, een cynisch nummer over een jongen die ervan droomt om politicus te worden, maar eigenlijk een sneer naar figuren als Bart De Wever en Charles Michel, en het vergelijkbare Quand On A Que L'avoir, over de corruptie van de macht, of La Loi Du Ballon, een aanklacht tegen de wereldwijde geldmachine die het voetbal geworden is, of nog Inégal Est Le Vent, een nummer over de vluchtelingencrisis, vooroordelen en documenten die mensen verdelen in diegene die alles hebben en mogen en zij die niets krijgen. Voor Nei Beogo, over de indrukken die een Europese bezoeker in Burkina Faso opdoet (maar tegelijk een ode aan Thomas Sankara), gaat Skarbone 14 de Afrikaanse toer op, en van eenzelfde orde maar dan in de omgekeerde richting is Exodes Ordinaires…, over een Afrikaan die met grote verwachtingen in Antwerpen aankomt, maar zijn dromen om profvoetballer te worden om zo zijn familie thuis te kunnen helpen al snel in rook ziet opgaan. Eigenlijk vat opener Tenace Est Notre Voix deze Doornikse band nog het best samen: "Tant qu'on aura de la voix, on ne baissera pas les bras!" (vrij vertaald: "Zolang we een stem hebben, zullen we niet zwijgen!"). Het album is prachtig geïllustreerd door Alex Mayo, een jonge Doornikse illustrator en grafisch kunstenaar waarmee de band nu al voor de derde keer samenwerkte. Uitstekende ska-punk van eigen bodem met een ideologisch en revolutionair kantje.

Lees verder

Ann O'aro - Ann O'aro

De uit Saint-Paul op Réunion afkomstige Ann O'aro houdt naar eigen zeggen van alles wat met lichaamsbeweging, ritme en de stem te maken heeft. O'aro: "Voordat ik voor maloya koos om te zingen over intieme en taboeonderwerpen, kwam ik uit de wereld van de krijgskunst en muziek." In haar nummers wisselt Ann af tussen Frans en Creools, waarbij ze af en toe grof uit de hoek durft komen en taboeonderwerpen als seksueel geweld, vleselijke lust (Le Corps Conquis/Lo Kor Kapé) of incest niet uit de weg gaat. Dat laatste onderwerp duikt zelfs verschillende keren op in de tracklist, en we nemen dus maar aan dat we hier tegelijk te maken hebben met een muzikaal verwerkingsproces. Een perfect voorbeeld op dit titelloze langspelerdebuut is Kap Kap, een Creoolse fonnkèr (een gemoedstoestand die eigen is aan de Reunionese bevolking en die een diep gevoel, een liefde, een geluk, een bitterheid, een emotie, een gedachte onthult; een term afgeleid van het Franse "fond du cœur", en tegelijk verwijst naar de uitdrukkingswijzen die het mogelijk maken om deze gemoedstoestand uit te drukken, in het bijzonder de Reunionese poëzie, in die mate dat het synoniem is geworden met "gedicht") die verhaalt over een incestueuze vader die de waanzin en het geweld van zijn criminele impulsen in al zijn banale wreedheid omarmt. Een beetje een uitzondering in de tracklist is Lo Shien, vrij vertaald "de hond", een evocatie over de strijd van de inwoners van Réunion voor het behoud van hun eigen taal en muziek, maar tegelijk een kritiek op de slachtofferrol waarin velen zich maar al te graag wentelen. Maloya voor de 21ste eeuw!

Lees verder

Victoria Hanna - Victoria Hanna

Wie de release van het Israëlische A-WA wel kon smaken, moet zeker ook eens dit titelloze album van Victoria Hanna checken. De Israëlische zangeres werd vernoemd naar haar twee grootmoeders: enerzijds de uit Egypte afkomstige Victoria, een rebelse, onconventionele vrouw, en anderzijds Hanna, vanuit Iran naar Israël gemigreerd en heel haar leven lang een vrome, nederige vrouw. Van Victoria erfde Victoria Hanna haar moed, de drang tot zelfexpressie en een honger naar het exotische, terwijl Hanna haar leerde wat onvoorwaardelijke liefde, waarheid en devotie betekenen. Het hele album is dan weer opgedragen aan Tziyon Ezra, de vader van de zangeres, en de nummers in de tracklist zijn stuk voor stuk bewerkingen van heilige, vaak kabbalistische, geschriften die hem zijn ganse leven omringden: de Sefer Jetzira, een Joods esoterisch-wetenschappelijk traktaat uit circa de derde eeuw, waarin de schepping van de kosmos door God beschreven wordt met getallen en Hebreeuwse letters, diende als inspiratiebron voor opener 22 Letters, voor Orayta/Torah was het dan weer een passage uit de Zohar, een verzameling commentaren op de Thora over de natuur van God, de oorsprong en de structuur van het universum, de natuur van de ziel, zonde, vergeving, goed en kwaad en gerelateerde onderwerpen, en Ani Yeshena/I Sleep is dan weer gebaseerd op een passage uit het Hooglied, een boek uit de Tenach of Hebreeuwse Bijbel). Intrigerende postmodernistische muzikale benadering van eeuwenoude Joodse religieuze geschriften.

Lees verder

Emilio Santiago - Emilio Santiago

Aan de constante stroom Braziliaanse heruitgaven op het Far Out Recordings label lijkt maar geen einde te komen. Deze keer aan de beurt, het titelloze debuut van crooner en bossanova balladeer Emilio Santiago uit 1975. Santiago stond bekend als het Braziliaanse antwoord op de Amerikaanse jazz-artiest Nat King Cole, maar experimenteerde net zo goed met funk, soul en boogie. Een van zijn bekendste nummers is opener Bananeira, oorspronkelijk van Gilberto Gil en João Donato en in 2000 ook nog heropgevist door Bebel Gilberto voor haar debuutalbum Tanto Tempo. Daarnaast duiken in de tracklist van dit heerlijke album ook nummers van onder ander Jorge Ben (Brother, een gospel-achtig nummer en de enige track op het album in het Engels), Marcos en Sergio Valle (La Mulata) en Ivan Lins (Depois, Doa A Quem Doer) op. João Donato speelde als toetsenist trouwens zelf mee op Emilio Santiago, naast Braziliaanse groten als drummers Wilson das Neves, Ivan 'Mamão' Conti en Paulinho, gitaristen Durval Ferreira, Carlos Roberto Rocha en Helio Delmiro, percussionisten Ariovaldo, Orlandivo en Chacal, fluitist Danilo Caymmi en een blazerssectie met Victor Assis Brasil, Edson Maciel en Jesse Sadoc. Braziliaans bossanova goud!

www.faroutrecordings.com

Soul Mussango - Bolatè

Soul Mussango ("zielenrust") werd in 2007 opgericht in Marrakesh door de Franse bassist Pierre-Paul Mayer en de Kameroense vocalist Diese Mbangue. Aangevuld met de gitaar van de uit Guinee-Conakry afkomstige Jonas Boni, levert het trio met Bolatè ("alles op zijn tijd") een eerste langspeler af. Het repertoire van de band doet ons wat denken aan dat van Blick Bassy, niet toevallig een landgenoot van Mbangue, maar waar Bassy vooral in het Basaa of Mbene zingt, kiest Diese voor Banen, een taal die vooral in de kuststreek en het centrale deel van Kameroen gesproken wordt.

Lees verder