In de relatief korte levensduur van onze wereldmuziekblog hebben we al meermaals moeten afscheid nemen van legendes en held(inn)en.
(lees verder)
Laatste Reacties
Babbe (Mukambo presents …): Super! Ter info, hier te beluisteren: https://nyp-r… Carolina Vallejo (Adedeji - Yoruba …): Thank you!! This is truly wonderful Babbe (Adedeji - Yoruba …): Wow, dankjewel, Tim, I love it! Robin Pay (Kid Dynamite - Ku…): Best jammer dat opa Arthur Pay, die met beide heren… Luc Bafort (Moonlight Benjami…): de live show gezien in AB club 9-2; geweldige zange… Jesus (Songhoy Blues - R…): The sound studio is very good Peter "Baobab" Ge… (The Souljazz Orch…): Super sympathieke mensen ook. Ik heb ze in Gent gez… ozuna (Don Omar dubbel): Skreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee ozuna (Don Omar dubbel): One of the best artists at the time and still conti… tim (Radio Mukambo #33…): Beste beide programma’s hebben jammerlijk besloten … Vinnie (Radio Mukambo #33…): Waar blijven de wekelijkse radio Mokambo shows op t… Jonas (Brazzmatazz - Tur…): Brazzmatazz is de max!! Benieuwd naar de nieuwe pla… Karahuevo (Dinamo - Ahora Ba…): Muy infantil para gente tan mayor. Nada nuevo. :( tim (Interview met Azi…): beste, dan vermoed ik dat u de Marokkaanse agenda d… tim (Dia de los Muerto…): Mijn excuses, ik kende jullie initiatief niet… Laat…
Met spijt in het hart melden we u dat de tropicalidad.be radio (°19 augustus 2006 - † 8 februari 2010) is komen te gaan. Een niet nadergenoemde beheersmaatschappij voor de rechten van de muziekproducenten bleef — verkeerdelijk, ons inziens — beweren dat onze playlist niet onder het citaatrecht valt. Rechten heeft iedereen, maar je recht afdwingen is helaas enkel weggelegd voor de medemens met veel tijd en evenveel centen.
Sinds zijn introductie in 2006, heeft de steamin' tropical radio ruim drieënhalf jaar lang uw wereldmuziek blog van tropische muziekjes voorzien en we hopen dat we binnen afzienbare tijd ons trouw tropicalidad.be publiek opnieuw kunnen voorzien van een portie auditief wereldmuziekvertier. Steunbetuigingen, suggesties en andere bedenkingen zijn altijd welkom.
Kwame Bediako, een in Chicago aangespoelde Ghanees, draait al ettelijke jaren mee in het Amerikaanse reggaecircuit en Forward Ever is dan ook alweer zijn derde — volledig in eigen beheer uitgegeven — album. Vocaal heeft Kwame wat weg van de betreurdeLucky Dube. Moest die stem u trouwens bekend voorkomen, dat kan want het nummer Stepping Into Zion werd door het Putumayo label geselecteerd voor hun African Reggae compilatie uit 2009. Voor het album werkte Bediako samen met Georges Kouakou, bekend van zijn werk met Alpha Blondy en Jim 'Lion' Fox, toch geen slechte referenties. Rechttoe rechtaan Afrikaans reggaealbum dat je niet omverblaast, maar zelf wel overeind blijft.
Wie zei daar dat de revolutionaire boodschap van de reggae dood is? Hold Up De Pouvoir, het jongste album van Salim Jah Peter, geldt in zijn thuisland Niger als staatsgevaarlijk. Het album werd er in de ban geslagen, drie medewerkers van Salim gearresteerd en Jah Peter zelf is persona non grata. De hamvraag is dan natuurlijk of Hold Up De Pouvoir al die heisa waard is.
Salim Jah Peter is vocaal gezien zeker niet het grootste Afrikaanse talent dat we recent zagen passeren, maar de strakke productie en het zoetgevooisde achtergrondkoortje maken dit ruimschoots goed. Alleen jammer dat ook Salim Jah Peter zich weer aan dat eeuwige Engels-met-haar-op moet bezondigen terwijl hij in het Frans duidelijk beter op zijn gemak is. Tekstueel hebben verschillende nummers van Salim raakpunten met die van Toumast; geen toeval natuurlijk want beiden zijn Nigerese bannelingen. Een duet kon dan ook niet uitblijven en in La Paix Au Niger drukken ze hun hoop op een betere toekomst voor hun vaderland uit. Het album voorbeluisteren kan hier!
Afro-pop en ska door een groep geologie studenten uit Sint-Petersburg? We hebben in wereldmuziekland al veel zien passeren, maar met deze plaat van Markscheider Kunst moesten we toch even fronsen. Het lijkt wel alsof de Russen een gooi doen naar de wereldmuziekmarkt — op de jongste editie van Sfinks Mixed schopte Peter Nalitch het al tot slotact. Toch zijn de acht rakkers van Markscheider Kunst al sinds 1992 actief en zijn ze met Café Babalu al aan hun negende werkstuk toe. In tegenstelling tot hun kille bandnaam klinken ze behoorlijk zomers en putten inspiratie uit duizend tropische vaatjes waaronder son, latin, ska, swing, reggae en boogaloo. Amuzant, maar weinig wereldschokkend als je het ons vraagt. Nummers als de Afro-Cubaanse titeltrack Café Babalu kunnen ons wel bekoren, maar zijn niet van het swingend kaliber als Kvasa-Kvasa, één van hun succesvolste singles uit Na Svyazi. Voorsmaakjes uit Café Babalu vind je hier.
Over de onafhankelijkheidsstrijd van de Toeareg wordt in Europa maar weinig bericht. De Toeareg kwamen voor het eerst in opstand begin jaren zestig van de vorige eeuw in het gebied rond de Adaghbergen in Noord Mali en sindsdien is het in de Sahara nooit meer rustig geweest. Uit de Libische trainingskampen van Moammar al-Qadhafi, die toen nog droomde van een verenigd Arabisch guerrillaleger, brachten de Toeareg midden jaren tachtig de elektrische gitaar mee terug en veranderden zo ongewild de loop van de muziekgeschiedenis. In het zog van het succes van Tinariwen, ontstonden her en der nieuwe Toearegformaties. Wij hadden erg genoten van het album Ishumar van Toumast en knoopten net voor hun concert in het Zuiderpershuis volgend gesprek aan met zanger/gitarist en oud-strijder Moussa Ag Keyna.
Het laatste album van la voix de Benin, Angelique Kidjo, dateerde alweer van 2007, maar nu is er dus deze ÕŸÖ waarvoor de zangeres diep in haar jeugdherinneringen ging graven. ÕŸÖ een coveralbum noemen zou echter wat ver gaan, want Kidjo geeft alle songs die ze onder handen neemt een eigen kleurtje.
Op ÕŸÖ verzoent ze met gemak Afrikaanse ritmes en teksten met westerse soul (Move On Up, een duet met John Legend, is Kidjo’s ode aan de geweldige Curtis Mayfield, maar ook Otis Redding’s I Got Dreams To Remember en Aretha Franklin’s Baby I Love You krijgen een gelijkaardige behandeling), blues en jazz. Ook bonustracks Agbalagba en You Can Count On Me hebben hun eigen verhaal. Agbalagba zat oorspronkelijk als gratis download bij Say You're One Of Them, een bestseller van de Nigeriaanse schrijver Uwem Akpan die vijf kortverhalen omvat telkens verteld vanuit het standpunt van een Afrikaans kind. You Can Count On Me is dan weer Kidjo's bijdrage aan de tetanuscampagne van Unicef, een organisatie waarvoor Angelique al enkele jaren Goodwill Ambassadrice is. Wellicht de twee verrassendste nummers op het album zijn Out Of Africa, een geslaagde Afrikaanse herwerking van de titeltrack van de gelijknamige film van Sidney Pollack, en Dil Main Chuppa Ke Pyar Ka, een nummer dat Kidjo zich herinnerde uit een Bollywoodfilm (Aan, Mehboob Khan, 1952, red.) uit haar jeugd. Gevarieerd album waarmee Kidjo bewijst nog steeds één van de belangrijkste stemmen van het Afrikaanse continent te zijn. Meer info en tracks hier!
El Gaucho is een documentaire van Andres Jarach; een roadmovie over de lotgevallen van de Argentijnse cowboy Andres Retamal. Voor de soundtrack werd de hulp ingeroepen van Christoph Müller en Eduardo Makaroff, tweederde van het tango nuevo collectief Gotan Project. Voor El Gaucho richtten ze hun pijlen voor één keer eens niet op de tango, maar op haar oudere zusjes, de milonga en zamba. El Gaucho is vooral een instrumentaal album dat je meevoert van het Cordillera massief tot in de pampa's van Patagonië. De spaarzame vocals werden ingevuld door Daniel Melingo, die in de film tevens de rol van offscreen verteller voor zijn rekening neemt. Het Mañana label dat steevast een pop-up verwerkt in hun CD-doosjes, verdient alvast een pluim voor hun originele kijk op muziekmarketing. Meer info en audio vind u hier terug!
Als eerbetoon aan drie grensverleggende artiesten wier boodschap en muzikale invloed over de hele planeet en over verschillende generaties te voelen is, sloegen DJ/Producer J. Period en de Somalische/Canadese rapper K'Naan de handen in elkaar voor een boeiend remix-project. De "Messengers" van dienst zijn afrobeat pionier Fela Kuti, reggae-legende Bob Marley en singer-songwriter-streep-activist Bob Dylan. De betere samples en grooves uit hun oeuvre worden voorzien van rhymes en spoken word van The Dusty Foot Philosopher (a.k.a. K'Naan) tot een verrassend knap geheel. En misschien nog het strafste aan het project: deze digitale release wordt gratis verspreid op jperiod.com. Downloaden, die hap!
William Vivanco zou wel eens het best bewaarde geheim uit Cuba kunnen zijn. De jonge dread uit Santiago begon zijn muzikale carrière bij het Coro Madrigalista waar hij zijn stem leende aan werken uit de oeuvres van Montiverdi tot Pablo Milanés. Daarna volge Vivanco zelfs nog een tijdje les in het Zwitserse Basel om barokke zangtechnieken onder de knie te krijgen. Als lid van Interactivo (een los samenwerkingsverband van het beste jong Cubaans talent), is William ondertussen een heel andere weg ingeslagen. Voor El Mundo Esta Cambia'o werkte Vivanco samen met producer/saxofonist Robert Aaron (Wyclef Jean). Aaron kreeg een demo van Vivanco te pakken en was onmiddellijk onder de indruk van diens complexe melodielijnen en veelzijdige stem. Het resulterende album is allerminst een rechttoe rechtaan son of nueva trova album, maar eerder een staalkaart van het beste wat Latijns-Amerika te bieden heeft: van Braziliaanse samba (Samba De Los Cotuntos) over Argentijnse tango (Anaconda) tot Venezolaanse joropo (Que Guapanga). Voorsmaakjes vind je op naive.fr.
Vergis u niet, deze Pariwaga mag dan klinken als de nieuwste ontdekking uit West-Afrika, eigenlijk is Yapa een project van vier vrienden, Fabrice Bourgignat, Simon Chenet, Christophe Combet en Xavier Hamon, uit de Parijse banlieus, die in een ongewone bezetting van drie gitaristen en een percussionist al een aantal jaren furore maken in de undergroundscene van de lichtstad.
Pariwaga kwam tot stand nadat Yapa naar de Burkinese hoofdstad Ouagadougou afzakte (de naam is trouwens een samentrekking van Paris en Ouagadougou) om er op het Jazz à Ouaga festival te spelen. Vastbesloten het maximum uit hun eerste Afrika-trip te halen namen ze er gelijk ook een handvol tracks op waarvoor ze samenwerkten met lokale artiesten. Dus kon Victor Démé natuurlijk niet op het appel ontbreken (Pariwaga verschijnt trouwens op diens Chapa Blues label), maar ook minder bekende namen uit de Burkinese scene als daar zijn Baba Commandant, KPG of Wendlamita Kouka maken hun opwachting. Ook met Djmawi Africa, een Algerijnse band die ook op de festivalaffiche stond, werden enkele nummers opgenomen. Het nummer Sindi Deni Ma (featuring Victor Démé) krijg je alvast in video-bijlage.
Met Next stop... Soweto zoomt het Strut label in op de glorieperiode van de Mbaqanga. Voor u mba-watte begint te roepen, de mbaqanga of ook wel township-jive, ontstond in de sloppenwijken van het Johannesburg van de jaren zestig en bevat elementen uit zowel de traditionele Zulu-muziek als westerse jazz. Populaire artiesten als Simon 'Mahlatini' Nkabinde and the Mahotella Queens traden op in shebeens, kleine illegale huiscafeetjes. U hebt vast al wel eens een flard van deze muziek gehoord in één van de vele films die gedraaid werden over het toenmalige apartheidsregime in Zuid-Afrika.
Met spijt in het hart melden we u dat de tropicalidad.be radio (°19 augustus 2006 - † 8 februari 2010) is komen te gaan. Een niet nadergenoemde beheersmaatschappij voor de rechten van de muziekproducenten bleef — verkeerdelijk, ons inziens — beweren dat onze playlist niet onder het citaatrecht valt. Rechten heeft iedereen, maar je recht afdwingen is helaas enkel weggelegd voor de medemens met veel tijd en evenveel centen.
Wie zei daar dat de revolutionaire boodschap van de reggae dood is? Hold Up De Pouvoir, het jongste album van 
Afro-pop en 
Het laatste album van la voix de 
El Gaucho is een documentaire van Andres Jarach; een roadmovie over de lotgevallen van de 
Vergis u niet, deze Pariwaga mag dan klinken als de nieuwste ontdekking uit West-Afrika, eigenlijk is 
Met