door
wouter | 31 mei 2008 |
Plaatjes |
Ik heb mijn feestplaat gevonden voor deze zomer. Het zou moeten zijn dat iemand bijzonder straf uit de hoek komt volgende maand, anders zitten
Natty Bo en de zijnen gebeiteld voor de nominatie van de officieuze
tropicalidad.be soundtrack van de zomervakantie. Aan de stroom electro-getinte ontdekkingen lijkt de laatste maanden geen eind te komen (
Nortec Collective,
Gilles Peterson,
DJ Dolores, ...) maar
Ajiaco spant wat mij betreft de kroon. Een reeks world-savvy DJs, van sambafunk pioniers
Da Lata tot de ons welgekende
DJ Dolores, ging met de tracks van
Ska Cubano en
Ay Caramba aan de slag en tonen dat een remix-album even sterk kan zijn als het origineel.
Lees verder
door
pieter | 27 mei 2008 |
Plaatjes |
3MA brengt de muzikale tradities van Oost-, West- en Noord-Afrika samen. Zowel
Rajery (
valiha-speler uit
Madagascar,
Ballaké Sissoko (
kora-speler uit
Mali) als
Driss El Maloumi (
oud-speler uit
Marokko) zijn autoriteiten op hun eigen snaarinstrument en gingen samen op zoek naar hun muzikale grootste gemene deler. Het toeval wil dat de drie landen met "MA" beginnen, dus een groepsnaam was snel gevonden.
De goedlachse Rajery wist ons begin dit jaar
in de Molière moeiteloos te overtuigen van zijn talent. Ballaké Sissoko en Driss El Maloumi deden bij ons minder belletjes rinkelen al lijken beide heren bij nader onderzoek hun sporen in het wereldmuziek-landschap verdiend te hebben.
3MA is een ingetogen plaat die misschien niet iedereen direct zal aanspreken. Nochtans heeft de plaat voor de aandachtige luisteraar heel wat te bieden. Op veel nummers wedijveren Rajery's
valiha en Sissoko's
kora beiden om de hoofdnoot, terwijl de diepe klank van Maloumi's
oud het geheel in balans houdt. De up-tempo titeltrack
3MA is daar een uitgelezen voorbeeld van — en gelijk ook één van mijn favorieten op
3MA. Niet dat Maloumi voortdurend in de schaduw van zijn collega's staat want op
Rania doet hij het solo en dat gaat 'm bijzonder goed af. In
Kouroukanfouga gaat Maloumi eveneens met de hoofdrol lopen, al loopt het daar wat mij betreft wat mank.
3MA is zo'n plaat die beter en beter wordt naarmate je er meer naar luistert, al moet ik toch bekennen dat het vrolijke getokkel van Rajery mij toch het snelst overtuigt.
Een 3MA-voorsmaakje vonden we in de vorm van dit concert-
fragment van op de
Music Meeting in Nijmegen — meer op
NPS Output.
door
wouter | 23 mei 2008 |
Plaatjes |
Met zo'n wereldmuziekweblog moet je af en toe oppassen dat je niet te serieus uit de hoek komt. Natuurlijk zijn we een beetje gebeten door authenticiteit. Heruitgaves van krakende oldtimers uit stoffige, vergeten kelders van
Addis Abeba,
Lagos of
Brazzaville ontsteken op het
tropicalidad.be-hoofdkwartier een enthousiasme dat zelfs
Indiana Jones niet aan de dag legt voor een versteende apenschedel. Maar al kan een beetje nostalgie geen kwaad, ook
Radio 2 draait niet
constant Will Tura. Nieuwe trends worden immers meer bepaald door de populariteit van de lokale platenboer dan door de archieven van statige platenlabels. Vandaar dat ik even mijn commerciële bril moest opzetten om
Asunción beter te appreciëren. De toegankelijke
global pop van de debuutplaat van
Pacifika heeft wereldmuziekarcheologisch weinig om het lijf, maar doet het wel uitstekend in de charts, en ze kan best smaken op een rustige zondagnamiddag, al dan niet met de bijhorende cocktail.
Lees verder
door
tim | 20 mei 2008 |
Interviews |
Als reggaeliefhebber en
Rastafari heeft Ethiopië — het land van Zijne Keizerlijke Hoogheid
Haile Selassie I de Leeuw van Judah maar ook van de
Koningin van Sheba of zelfs van
Lucy, één van onze oudste voorouders — altijd al een mysterieuze aantrekkingskracht op mij uitgeoefend. Eeuwenlang wist het land haar cultuur vrijwel voor de rest van de wereld verborgen te houden en het is dan ook weinig verwonderlijk dat ook de Ethiopische muziekcultuur zich haast uniek ontwikkelde. Zelfs bij fanatieke wereldmuziekliefhebbers is Ethiopische muziek vaak maar weinig bekend en in het westen moeten we het meestal stellen met grote namen als
Mahmoud Ahmed of
Aster Aweke.
Maar nu is er dus
Minyeshu, een in het Nederlandse Eindhoven terechtgekomen Ethiopische die met haar tweede album
Dire Dawa een eigen verfrissende kijk geeft op de Ethiopische cultuur. Tijdens de pauze van haar gesmaakt
concert in het
Zuiderpershuis was Minyeshu zo vriendelijk om ons even te woord te staan.
Lees verder
door
pieter | 18 mei 2008 |
Plaatjes |
De grote West-Afrikaanse orkesten van weleer zijn aan hun twee jeugd toe, zo blijkt.
Orchestra Baobab uit
Senegal herenigde in 2001 en bracht sindsdien pareltjes als
Specialist in all styles en
Made in Dakar uit.
Bembeya Jazz uit
Guinée deed hetzelfde in 2002 met
Bembeya en nu zijn
Les Bantous de la Capitale aan de beurt. In 1959 speelden deze heren hun eerste concert in
Brazzaville, de hoofdstad van het huidige
Congo. In augstus 2004 (45 jaar later) kwamen de ondertussen behoorlijk oude knarren terug bijeen om een plaat op te nemen.
Lees verder
door
pieter | 17 mei 2008 |
Allerlei |
Na een lange wereldmuziekstilte in het tijdschriftenlandschap van de lage landen, doken vorig jaar bij onze noorderburen plots twee gloednieuwe wereldmuziekmagazine's op:
Mixed en
Beyond. Die gelijktijdige lancering heeft ook de bedenkers van beide bladen verbaasd, die logischerwijze de koppen bij elkaar staken om het beste van de twee moederbladen te bundelen in één magazine.
Mixed-Beyond is het resultaat.
De allereerste editie viel vorige week in onze bus. Net zoals zijn
voorganger Mixed is het magazine een streling voor het oog en tot aan de rand gevuld met wereldmuzieknieuws, -reportages en -recensies die bijzonder goed aansluiten met wat er hier op
tropicalidad.be verschijnt. Niet geheel ontoevallig prijkt een foto van de hand van uw trouwe
frontstage reporter op de cover van het tijdschrift. De
foto in kwestie is er eentje van de
afrobeat-god
in wording Seun Kuti op de jongste editie van
Polé Polé Beach. Naast de reportage over de muzikale erfenis van
The Black President (Fela Kuti) vinden we in de eerste Mixed-Beyond ook artikels over
Baaba Maal,
Balkan Beatbox en
Ghalia Benali.
Mixed-Beyond is in ons land ondertussen te koop in
de betere tijdschriftenwinkel voor 5,95 €.
door
pieter | 15 mei 2008 |
Affiche,
Allerlei |
Voor wie hier op
tropicalidad.be wel eens door de vele concert- en festival
verslagen snuistert zal het wellicht geen verrassing zijn dat uw trouwe reporter niet alleen een zwak heeft voor wereldse muziekjes, maar ook voor
fotografie en
concert-fotografie in het bijzonder. Het precaire metier om concerten op foto vast te leggen is ongemeend boeiend en het is dan ook niet zonder enige trots dat ik deze zomer enkele van die beelden in het
Sfinks café in Boechout mag exposeren. Bij deze is iedereen vriendelijk uitgenodigd op de opening van de tentoonstelling op zaterdag 31 mei of in de periode daarna (tot 12 september) om een kijkje te komen nemen.
Zonder de sympathieke medewerking van tourmanagers, concert- en festivalorganisatoren (en niet in het minst de mensen van
Sfinks) had ik noch de mogelijkheid, noch de mooie plekjes kunnen bemachtigen om naar hartelust concert-plaatjes te kunnen schieten —
¡muchas gracias!
Lees verder
door
pieter | 13 mei 2008 |
Frontstage |
Dag twee van het door de weergoden gezegende lentefestival in
Boom. Net zoals de
eerste festivaldag herbergde
De Schorre op zondag wederom aanzienlijke hoeveelheden kleurrijke festivalgangers. Ondanks de overdaad aan workshops, fleurige hebbedingen, kruidige spijzen, exotische sapjes, fanfares & acrobaten allerhande kozen we ook op de zondagseditie van
Mano Mundo resoluut voor de muziek. We stonden dan ook met bijzonder veel plezier in de bloedhete
frontstage en zagen de gevarieerde line-up vlak voor onze neus (en lens) de revue passeren — men volge mijn stoffig spoor.
Lees verder
door
tim | 13 mei 2008 |
Interviews |
Zeker Weten? Wij waren alvast overtuigd vanaf zowat het eerste moment en bij de voorstelling van het
debuutalbum in de
Arenbergschouwburg van dit opzwepende project van Frits Standaert en Simon Pleysier moesten we gewoon bij zijn. Na een geslaagde set wou die laatste ons maar al te graag te woord staan over het hoe en waarom.
Lees verder
door
pieter | 12 mei 2008 |
Frontstage |
in Boom deed afgelopen weekend weer dienst als groene oase alwaar
Mano Mundo zich in duizend kleuren en onder een stralend blauwe hemel zijn gezellige zelf kon wezen. Het sympathieke mondiale gezinsfestival kon na de weerperikelen van
vorig jaar verdiend genieten van ideale festivaltemperaturen (lees: knoertheet). Hun muzikale
line-up zag er eveneens zonnig uit en samen met
80.000 mede-bezoekers kwamen ook wij massa's ogen, oren en handen te kort. Wat we wél gehoord en gezien hebben vatten we graag voor u samen in ons eerste Mano Mundo verslag. Ons zondags wedervaren hebt u bij deze nog van ons te goed.
Lees verder
door
pieter | 9 mei 2008 |
Affiche |
Nu de
lente-
festivals onder de tropische zon hun deuren openen, sleutelen de eerste zomer-festivals aan de laatste details van hun line-up. Zowel
Afro-Latino festival (op 21-22 juni in Bree) als
Couleur Café (op 27-29 juni in Brussel) hebben hun affiche ondertussen compleet. De
eerste namen kreeg je een tijdje terug al kado, hoogtijd dus om in hun laatste aanwinsten te snuisteren.
Het Limburgse
Afro-Latino festival bewaarde hun smakelijkste namen tot op het einde.
Vieux Farka Touré bijvoorbeeld, de zoon van
wijlen Ali Farka Touré die met zijn naamloos studio-
debuut en een ijzersterk
concert in
Flagey zich prompt tot
tropicalidad.be-held ontpopte. Ook de
Mozambikaan Neco Novellas is hier
niet onbekend en de afropop van het Kempische
Zeker Weten is lichtelijk
wereldberoemd op onze webstek.
Ook de latin-lovers komen op Afro-Latino aan hun trekken met
Ozomatli (licht ontvlambare
party-latin uit de VS),
DLG (urban salseros uit de VS),
La Excelencia (de van
Fania bekende salseros brengen op Afro-Latino een tribute aan meester-
conguero Ray Barretto),
Sergent Garcia (dé Parijs-Spaanse
salsa-muffin) en
LA-33 (puur en onversneden salsa uit
Colombia).
Ook
Couleur Café schudt op het laatste moment nog enkele aangename aanvullingen op de
driedaagse line-up uit hun mouw. De Duitser
Gentleman, Jamaicaan
Luciano en Ivoriaan
Tiken Jah Fakoly verzorgen respectievelijk voor de betere streep
dancehall,
roots reggae en
oerdegelijke afrikaanse reggae. De onverslijtbare
Kaapverdische diva
Cesaria Evora mag zich terecht één van de headliners van het festival noemen. Ook het Hongaarse
Parno Graszt (één van de ontdekkingen op
Balkan Trafik) en de Egyptische zangeres-buikdanseres
Natacha Atlas (die we dit weekend op
Mano Mundo voor u gaan voorproeven) zijn bijzonder welkom op de CC affiche.
In een poging om onze onstilbare honger naar tropische muzikjes te stillen kijken we op beide zomerfestivals naast de ronkende namen uiteraard ook uit naar onbekend talent zodat we met een beetje geluk met enkele ontdekkingen huiswaarts mogen keren. U leest er alles over in onze festival-verslagen die binnenkort de
frontstage rubriek zullen overspoelen.
door
wouter | 8 mei 2008 |
Plaatjes |
Uw vliegende reporter zit op dit ogenblik ergens in het hinterland van
Chicago. Niet meteen het mekka der tropicalia, en mijn wereldmuziek-gen kijkt dan ook reikhalzend uit naar de stop in Venezuela volgende week, waar er qua tropische klanken
meer te
beleven valt. Maar zover hoef je het niet te zoeken. Een beetje verder naar het oosten, in
New York, weet men met fusion wel raad, en veel van die excellente
releases geraken ook tot bij ons in de winkelrekken. Een tweede optie is het zuidelijk te gaan zoeken. Over de muziek van mijn huidige
zuiderburen zijn we ook wel te spreken, en na even snuisteren in de karige wereldmuziekafdeling van de lokale fnac, kan ik nog een favoriet aan mijn lijstje toevoegen. Het
Nortec Collective zet Tijuana op mijn muzikale wereldkaart, met een eigentijdse electro/techno versie van de traditionele
norteño.
Lees verder
door
pieter | 7 mei 2008 |
Plaatjes |
Oluseun Anikulapo Kuti, ofwel
Seun Kuti kruiste voor het eerst
ons pad in augustus 2005 op het
Sfinks festival en sindsdien volgen we deze jong(st)e telg uit de
Kuti-clan op de voet. Een jaar later speelde hij de
sterren van de hemel op
Couleur Café en nestelde zich daarmee moeiteloos in de
top 5 van het 2006 zomerfestival seizoen. Ook vorig jaar (op
Polé Polé Beach) konden we niet aan onze jaarlijkse
portie aanstekelijke afrobeat weerstaan. Al die tijd gingen we dapper
op zoek naar een plaat van deze illustere Seun Kuti, maar driewerf helaas. In juni vorig jaar moesten we het stellen met de vinyl-
single Think Afrika &
Na Oil, maar desondanks bleven we reikhalzend uitzien naar een full-album op een handig blinkend schijfje. Deze maand is het eindelijk zo ver en kunnen we nagaan of
Many Things de torenhoge verwachtingen kan inlossen.
Lees verder
door
tim | 5 mei 2008 |
Interviews |
Wat doe je als je als muzikant al zowat alle titels en prijzen gewonnen hebt die er te winnen vallen? Voor
Boban Markovic, de
Servische meester van de zigeunertrompet (Golden Trumpet, First Trumpet en Best Orchestra op het Guca festival), was de keuze snel gemaakt: de fakkel doorgeven aan zijn zoon Marko. Ondertussen maakt het duo alweer enkele jaren zij aan zij de internationale podia onveilig met hun
opzwepende brassbandmuziek. Bij hun recente passage in
CC De Warande in Turnhout, wisten we Marko te overhalen voor een kort gesprek. Boban had die avond last van een zere keel en liet het woord graag over aan zijn zoon.
Lees verder
door
tim | 2 mei 2008 |
Plaatjes |
Met
The Mande Variations stelt koravirtuoos
Toumani Diabate ons deze maand zijn eerste soloalbum in ruim twintig jaar voor. Soloalbum is in dit geval wel heel letterlijk te nemen, want meer dan Diabate's
kora krijgt u op dit album niet te horen. Gelukkig beheerst de meester zijn instrument echter zo goed dat hij er moeiteloos een album lang mee kan boeien. Toumani gebruikte voor de opnames van
The Mande Variations welgeteld twee instrumenten; twee kora's die bijna symbool staan voor zijn muzikale carrière: de ene een veertig jaar oud traditioneel instrument met lederen stemkoorden dat hij nog van zijn vader kreeg en de ander een modern zelfontworpen instrument met een geheel nieuwe toonzetting. Eigenlijk doet de man constant drie dingen tegelijk: de baspartij, de begeleiding en tenslotte nog een dosis vrije improvisatie.
The Mande Variations is zowat het dichtst dat Afrikaanse muziek klassieke muziek kan benaderen en tegelijk is wat Toumani Diabate doet sterk verwant aan de Amerikaanse jazz. Toumani concerteert de volgende weken maar liefst tweemaal in ons land (op
11 mei in de Brusselse AB en op
15 mei in het Antwerpse Zuiderpershuis) en er niet bij zijn is eigenlijk geen optie!
www.worldcircuit.co.uk
