door
tim | 27 juni 2013 |
Plaatjes |
Hoeveel mestizo-bands zijn er eigenlijk? Het zou een ideale schiftingsvraag kunnen zijn bij een wedstrijd voor een weekendje weg naar
Barcelona, maar ondergetekende vraagt het zich af en toe werkelijk af. Met
Txarango, opgericht in 2010, wordt het in ieder geval weer wat drukker in de mestizo-vijver. Txarango doet het zowat volledig in het
Catalaans, wat hun muziek toch een licht andere klankkleur geeft dan die van veel andere mestizo-gezelschappen. Net als bij Baciamolemani, is ook Txarango vooral een live-act, waarbij de band vooral elementen uit het clowneske en het circus in hun shows verwerkt. Muzikaal gezien brengen ze op
Benvinguts Al Llarg Viatge (“welkom bij de grote reis”) de gebruikelijke mix van ska, reggae, rumba en aanverwante genres, met af en toe een poppy insteek (
Quan Tot S'enlaira).
Lees verder
door
tim | 26 juni 2013 |
Plaatjes |
Vanuit de Argentijnse hoofdstad
Buenos Aires laat de jonge zangeres
La Yegros nu al een poosje een frisse wind waaien door de Latijns-Amerikaanse nu-cumbia scene en met
Viene De Mi (“dit komt van mij”) is nu ook eindelijk haar eerste langspeler klaar.
Viene De Mi werd grotendeels geproduceerd door
King Coya (electro-wizard en componist Gaby Kerpel) die La Yegros unieke stem mixte met invloeden uit hip-hop en dancehall, met steeds het ritme van de cumbia als basis.
Kelis meets Angie Stone in een digitale cumbia-verpakking!
La Yegros staat deze zomer op het podium van
Esperanzah op zaterdag 3 augustus.
www.layegros.com |
www.zzkrecords.com |
www.xmd.nl
door
tim | 17 juni 2013 |
Plaatjes |
Het ene album van
Muyayo Rif is duidelijk het andere niet! Prezen we hun vorige release (het in 2012 verschenen
P’Alante!) nog als “zowat het meest aanstekelijke
Kasba-schijfje dat dit jaar al op onze testbank belandde”, dan is opvolger
Maldita Comedia een en al tenenkrommende ergernis. P’Alante! werd voornamelijk ondersteund door vrolijke reggae-getinte ritmes, maar voor de nummers op
Maldita Comedia koos de band voor een stevige punkrock sound (leuke uitzondering zijn
Bienvenidos Al Bordel en
Aliados). Origineel is het feit dat er in de liner notes voor een keertje niet alleen plaats is voor een dankwoord, maar ook voor een lijst van mensen en organisaties die Muyayo Rif allerminst dankbaar is. Leuk voor fans van het genre, maar niet ons kopje thee!
www.muyayorif.org |
www.kasbamusic.com |
www.xmd.nl
door
tim | 17 juni 2013 |
Plaatjes |
Bij ondergetekende zijn de
Maldiven eigenlijk vooral bekend als vakantieparadijs en vanwege de connectie van de eilanden met de bijna mythische
coco de mer uit de
Seychellen (hoewel de dubbele kokosnoot alleen op de Seychellen groeit, kwamen de noten vaak in de oceaan terecht en spoelden zo in de Maldiven aan, waar ze gebruikt werden als ruilmiddel). Veel muziek hadden wij vanuit de eilandengroep nog niet horen overwaaien.
Ahmed Nasheed begon zijn muzikale carrière bij
Zero Degree Atoll, de populairste band op de Maldiven, maar waagt zich met
Dhaalu Raa (
Dhaalu is een van de atollen die samen de Maldiven uitmaken) nu aan zijn solodebuut. De muziek van Ahmed is een mix van westerse rock en akoestische gitaarmuziek ondersteund door het ritme van traditionele
bodu beru trommels (ook afgebeeld op de hoes van het album) en met teksten in het Maldivisch waarin Ahmed het onder andere heeft over de corruptie in zijn land (
Bakari), globalisatie (
Dhoni), verkeersveiligheid (
Magumathi) en zelfs prinses Diana (
Dhiyaanaage Huvafen).
www.ahmed.mv |
www.asasirecords.com |
www.xmd.nl
door
tim | 10 juni 2013 |
Plaatjes |
Nu het wat stil geworden is rond groepen als
Konono N°1 of
Staff Benda Bilili, is het hoog tijd voor een nieuw geluid uit
Congo.
Jupiter & Okwess International timmeren al heel wat jaartjes aan de weg, maar hun ontmoeting met cineasten Florent de la Tullaye en Renaud Barret, die in 2004 over Jupiter de documentaire
Jupiter's Dance draaien, bracht alles in een stroomversnelling.
Hotel Univers is een bom van een album met een sound die Jupiter zelf de naam bofenia rock heeft gegeven en die naast elementen uit de 450 etnische groepen die Congo rijk is ook invloeden uit westerse funk en rock bevat. Die invloeden bracht Jupiter, zoon van een Zaïrese diplomaat, mee uit
Oost-Berlijn, waar zijn vader in de jaren zeventig van de vorige eeuw gestationeerd was. Jupiter vat zijn belevenissen uit die periode mooi samen in
The World Is My Land (Deutschland), waarin hij het racisme van de Oost-Duitsers aan de kaak stelt en zelf enkele regels in de taal van
Goethe brengt. Het is vanwege dit soort kippenvel bezorgende albums dat wij ons met passie en toewijding blijven inzetten voor de betere wereldmuziek. Kinshasa class!
www.jupiter-okwess-international.com |
www.outhere.de |
www.xmd.nl
door
tim | 10 juni 2013 |
Plaatjes |
Met
Maguaré heeft België eindelijk een degelijke
cumbia-band in huis. Voor de productie van
Cumbia Insomnia deed de Gentse band rond de Colombiaanse zangeres Paola Marquez beroep op vakmannen als Mario Galeano (
Frente Cumbiero,
Ondatropica), Eblis Alvarez (
Meridian Brothers) en Frankie Francis (
Sofrito). Dat je met
Cumbia Insomnia een authentieke brok cumbia in handen hebt staat dus vast. Met titels als
Cumbia De Blankenberge of
La Luxemburguesa maakt Maguaré duidelijk dat ze wel degelijk een Belgische band zijn en ook de Soeur Sourire cover
Dominique (hen ooit al voorgedaan door
Anibal Velasquez) is een leuke knipoog, maar
Cumbia Insomnia bevat even good een aantal Colombiaanse klassiekers (
Mi Cumbia,
Ritmo De Juventud en
Lupita). Maguaré is een elfkoppige band en blijft dus vooral live een must see; deze zomer onder andere op
Pole Pole,
Zomer Van Antwerpen en het Leuvense
Colora Festival!
www.maguare.be |
www.zephyrusmusic.be
door
tim | 8 juni 2013 |
Interviews |
Dat mestizo niet altijd uit Barcelona moet komen bewijzen de Sicilianen van
Baciamolemani (al moet je hen daar ook weer niet teveel op vastpinnen). Op 7 juli aanstaande op het Lommelse
Gracias A La Vida, maar nu al voor onze
microfoon!
Lees verder
door
tim | 6 juni 2013 |
Plaatjes |
Reggaefanaten kennen
Andre Sampaio wellicht als gitarist en songsmid bij
Ponte De Equilibrio, Brazilië’s bekendste reggaegroep. Voor
Desaguou ging Sampaio het echter in een heel andere muzikale hoek: de Malinese muziek en de Mandinka gitaar in het bijzonder (met dank aan enkele bevriende muzikanten van
Terrakota). In Brazilië heeft “mandinga” trouwens een dubbele betekenis: enerzijds duidt de term het volk en het daarbij horende rijk in West-Afrika aan, maar daarnaast verwijst het ook naar een etnische minderheid van islamieten van Afrikaanse afkomst en in de capoeira duidt het op de kwaliteiten van een goede danser/vechter. Sampaio mag dan vooral verwijzen naar de Malinese muziek (voor titelnummer
Desaguou krijgt hij het gezelschap van
Vieux Farka Touré en
Ecos de Niafunke is een duidelijke ode aan diens vader Ali Farka Touré),
Desaguou gaat breder dan dat (de heerlijke afrobeat van
Zumbi).
Desaguou (Portugese term die verwijst naar het uitmonden van een rivier) is geen Afrikaans album, noch een Braziliaans, maar een uiterst geslaagde hybride met invloeden uit beide continenten!
door
tim | 6 juni 2013 |
Plaatjes |
Enkel ondersteund door gitaar, bas en percussie, levert
Rajery, de meester van de
valiha of buisvormige Malagassische harp, met deze
Tantsaha (“boeren”) een intiem album af dat inhoudelijk geworteld is in de rijke orale traditie van
Madagaskar.
Tantsaha is bovendien een groen album, want van elk verkocht exemplaar gaat een euro naar Arbre De Vie, een herbebossingsproject in Madagaskar.
www.rajery-music.com |
www.xmd.nl
door
tim | 6 juni 2013 |
Plaatjes |
Voor
The Sahara Sessions keerde
Etran Finatawa terug naar de basis, want het hele album werd opgenomen in een tent ergens in het midden van de Sahara. Dat
The Sahara Sessions alsnog zo kristalhelder klinkt, mag op rekening geschreven worden van producer
Colin Bass, die er in geslaagd is zijn opnameapparatuur het woestijnzand te doen overleven. Hoewel alle leden van
Etran Finatawa in
Niger leven, wezen de gebeurtenissen van het afgelopen jaar in Mali nogmaals op het belang van hun boodschap van eenheid en verbroedering (Etran Finatawa is samengesteld uit Toearegs en leden van de
Woodabe stam). Opener
Matinfa (vrij vertaald: “Waar gaat dit allemaal over?”) is Etran Finatawa’s commentaar op de onrust in het gebied en het oprukkende fundamentalisme. Voor extra vocals deed de band onder andere beroep op enkele lokale kinderen (
Bakuba) en Abdourahaman Ag Ibrahim, een plaatselijke griot (
Wa Oyan A Wa Imouss I Bastila).
www.musicwords.nl |
www.worldmusic.net |
www.etranfinatawa.com
door
tim | 3 juni 2013 |
Plaatjes |
Met namen als
Bryan Adams,
Peter Gabriel,
U2 en
Sting, gaat het op deze
Get Up! Stand Up! Highlights From The Human Rights Concerts 1986 - 1998’, een op de benefietconcerten van
Amnesty International terugblikkende dubbele verzamelaar, niet letterlijk om wereldmuziek (al vind u net zo goed nummers van
Third World,
Ruben Blades of Youssou N’Dour terug), maar als we naar de inspiratie van de muziek op deze twee schijfjes kijken moet muziek voor een betere wereld gewoon gelijkstaan met WERELDmuziek! Voor de dertigplussers onder u biedt deze compilatie bovendien een nostalgische terugblik op de muziekscene van de jaren tachtig (en in mindere mate de jaren negentig) van de vorige eeuw. Wie wil weten hoe het allemaal begon en waar
Bob Geldof de mosterd haalde voor zijn
Live Aid (1985), komt steeds weer terecht bij het
Secret Policeman's Ball (benefietshows gehouden vanaf 1976 en georganiseerd door een aantal vooraanstaande Engelse komieken waaronder
Monty Python), maar de uitgebreide liner notes bij deze verzamelaar vertellen u uitgebreid het hele verhaal. Tenslotte geven we nog mee dat dezelfde compilatie ook als DVD beschikbaar is en dat alle opbrengsten natuurlijk naar Amnesty International gaan.
www.eagle-rock.com |
www.amnesty.org
