Oumar Konaté - I Love You Inna

Deze I Love You Inna mag dan onze eerste kennismaking zijn met het oeuvre van de jonge Malinese gitaarvirtuoos Oumar Konaté, het is alweer de vijfde langspeler die de man opnam voor het Amerikaanse Clermont Music label. In eigen land is Oumar dan ook al een heuse superster met een sound die vooral de Malinese jeugd lijkt aan te spreken. Net zoals op zijn vorige albums liet Oumar zich ook voor deze I Love You Inna' opnieuw flankeren door bassist Dramane Toure (voormalig lead-gitarist bij de Malinese diva Khaira Arby) en drummer/percussionist Makan Camara. Inhoudelijk gaan Oumar's nummers van lichtvoetige liefdesliedjes als het aanstekelijke titelnummer I Love You Inna of opener Houndia ("Gao loopt vol mooie meiden") over dansnummers als Oumar Bakoi of Zankai Hora tot socio-politieke statements als Wa Toto ("het is tijd om ons land herop te bouwen") en het reggaegetinte Almounakaf ("jullie die terreur en vernieling brachten in ons land, scheer je weg!"). Op I Love You Inna zijn eigenlijk geen mindere nummers terug te vinden, maar Oumar excelleert pas echt wanneer hij zijn gitaar eens lekker kan laten huilen zoals in het al genoemde Almounakaf, Koima Djine, waarin Konaté de djinns van Koïma, een dorp in Gao aan de Nigerrivier, oproept om regen te brengen, of nog het stevig rockgetinte Ni Tchilla Sibara ("er is niemand zoals jij"). Een ding staat vast: met Oumar Kounaté is de toekomst van de Malinese muziek verzekerd!

Lees verder

Bibi Ahmed - Adghah

De Nigerese Toeareg-gitarist/vocalist Bibi Ahmed staat vooral bekende als de frontman van Group Inerane, maar voor deze Adghah wist Gregor Samsa, oprichter van het Duitse Sounds Of Subterrania label, de man te overtuigen om het ook een solo te proberen. Het resultaat is een uiterst ingetogen album waarop naast Ahmed's stem vaak niet meer te horen is dan gitaar en wat percussie, instrumenten die Ahmed zelf inspeelde. Bibi leerde zich als kind zelf gitaar leerde spelen, maar werd op latere leeftijd de kneepjes van het vak bijgebracht door de Nigerese grootmeester Abdallah Ag Oumbaduogo. De titel van het album verwijst naar een berg die een kruispunt vormt op de grens tussen Algerije en Niger. In de tracklist lichtvoetige liefdesliedjes als Tamiditin Aïcha of Tamiditin Janette (een ode aan Bibi's echtgenote), maar ook socio-politiek geïnspireerde tracks als I Fitilan en Lucia Taura (over de ontvoogdingsstrijd van de Toearegs in Niger), of Marhaba en La La La, waarin hij respectievelijk de Libische vluchtelingen welkom heet in Niger en zijn eigen landgenoten waarschuwt om te bezinnen vooraleer de levensgevaarlijke tocht richting Europa aan te vatten. Intieme woestijnparel.

Lees verder

Alefa Madagascar!: Salegy, Soukous & Soul From The Red Island 1974-1984

Voor deze Alefa Madagascar!: Salegy, Soukous & Soul From The Red Island 1974-1984, doken de uit Mauritius afkomstige Percy Yip Tong en het Réunionse deejay-collectief La Basse Tropicale in de archieven van Malagassische labels als Discomad van Jean-François de Comarmond en Kaiamba van Charles Maurin Poty. Het resultaat is een 18 tracks tellende compilatie vol nummers uit de periode tussen 1974 en 1984. In Madagaskar had je in die periode natuurlijk de eigen salegy, een genre gekenmerkt door zijn typerende snelle 6/8 en 12/8 ritmes (op Alefa Madagascar! onder andere gestalte gegeven door Roger Georges' Mama, Jean Kely et Basth's Andosy Mora of Tokatoka van Kaiamba Orchestra, al klinken de nummers van die twee laatsten door het gebruik van het Hammond-orgel wat als een Malagassische versie van The Doors), maar dankzij de radio sijpelden invloeden uit Congo, Mozambique, Zuid-Afrika en Kenia ook het muzikale landschap binnen, en werden ook genres als soul (Ngôma Hoe van Papa James) en soukous (Mahonena van Ny Anjarasoa) een vaste waarde. Een beetje een vreemde eend in de bijt is Izahay Mpamita, een band die teruggreep naar de folklore van het "rode eiland", een sound die de soundtrack vormde bij de rotaka opstanden begin jaren zeventig van de vorige eeuw (een serie boeren- en studentenrevoltes die in Madagaskar plaatsvonden tussen april van 1971 en mei 1972 en tot de val van de Malagassische Republiek onder leiding van president Philibert Tsiranane leidden). Fascinerende tijdreis naar een muzikale periode in de geschiedenis van Madagaskar die het pad effende voor Malagassische supersterren als Jaojoby, D'Gary en Lego!

www.strut-records.com

Miriam Makeba - Pata Pata: Definitive Remastered Edition

Sommige albums zijn zo iconisch dat ze nog weinig introductie behoeven. Neem nu deze Pata Pata, het internationale doorbraakalbum van Mama Africa Miriam Makeba dat origineel in 1966 verscheen op het Amerikaanse Reprise Records label en waarvoor ze begeleid werd door Harry Bellafonte, ondertussen al tientallen keren heruitgegeven. Strut Records koos er voor deze Pata Pata: Definitive Remastered Edition voor om zowel de mono- als stereoversies van de nummers in de tracklist op te nemen, iets wat vooral echte audiofielen zal plezieren, maar niet meteen een enorme muzikale meerwaarde oplevert. De Engelstalige nummers op Pata Pata (What Is Love, Ring Bell, Ring Bell) klinken na zoveel jaren wat naïef en gedateerd (lees: ademen nog de onschuld van de flowerpower beweging), maar Makeba's nummers in het Xhosa hebben de tand des tijds wonderwel doorstaan. Een uitzondering op het voorgaande is wellicht het atmosferische West Wind, dat later nog gecoverd werd door Nina Simone.

Lees verder

Interview met Dub Colossus @ Reggae Geel

Nick 'Dubulah' Page, de drijvende kracht achter Dub Colossus had de afgelopen jaren af te rekenen met serieuze gezondheidsproblemen en dus werd het noodgedwongen wat stil rond zijn muzikale hobby­project. Met Dr Strangedub, Or How I Learned To Stop Worrying And Dub The Bomb staat Dub Colossus er nu echter weer helemaal. Hoog tijd dus voor een diepgaand gesprek over deze fascinerende Jamaicaans-Engels-Ethiopische kruisbestuiving!

Lees verder

Dub Colossus - Dr Strangedub, Or How I Learned To Stop Worrying And Dub The Bomb

Het was wat stil geworden rond Dub Colossus, het hobbyproject van Nick 'Dubulah' Page. Met goede redenen trouwens: de man kreeg af te rekenen met serieuze gezondheidsproblemen en besloot daarna om dat nieuwe album volledig zelf te financieren en een crowdfundingactie op touw te zetten. Voor Dr Strangedub, Or How I Learned To Stop Worrying And Dub The Bomb, een titel die in het licht van Dubulah's eigen situatie natuurlijk wel kan tellen, maar die natuurlijk ook een knipoog is naar Dr Strangelove or: How I learned To Stop Worrying and Love the Bomb, de cultklassieker van Stanley Kubrick uit 1964 met Peter Sellers in de hoofdrol, en volgens Page: "…a reflection on the strange Trumpanonic-Brexiting coldwar 3 weirdness presently ongoing…", herwerkte Nick zes tracks uit Addis To Omega (titelnummer Addis To Omega, Keep On Rocking, Fight Back, Orpheus Underground, Family Man en A Voice), stuk voor stuk uitstekende dubversies van de vocal cuts op het vorige album, en voegde daar nog eens acht nieuwe composities aan toe.

Lees verder

BaBa ZuLa - Derín Derín

Als we de dubbele compilatie XX uit 2017 even buiten beschouwing laten, is deze Derín Derín (Turks voor "diep, diep") de eerste langspeler van het Turkse muzikale rebellencollectief BaBa ZuLa in zowat 5 jaar. Wij mogen hun mix van Turkse psychedelica, Anatolische folk met invloeden uit de Duitse krautrock dan beschouwen als een rebelse muzikale anti-beweging in het Turkije van Erdogan, maar zelf zien de leden van BaBa ZuLa hun muziek eerder als kunst, zoals oprichter, vocalist en saz-speler Osman Murat Ertel verklaart: "Art is our language. We're an art group! My father and my uncle were artists. I grew up watching and hearing them. I learned that the barriers between (different) areas of art can be broken. I think there's a consciousness awakening, but it will take time to grow. We keep pushing!". Het instrumentale gedeelte van dit album evolueerde uit muziek die BaBa ZuLa componeerde voor een documentaire over valken: "We learned a lot about the birds while we were making the soundtrack. After we'd completed it, we began to think about new layers and elements we could add.". Het recept van de band is doorheen de jaren alsmaar meer gelaagd geworden. Zo werkte de band voor XX nauw samen met dubmeester Mad Professor en is dus ook dat genre deel gaan uitmaken van de sound van BaBa ZuLa.

Lees verder

Habib Koite - Kharifa

Zowat vijfentwintig jaar na zijn langspelerdebuut Muso Ko en vijf jaar na voorganger Soô is de Malinese bard Habib Koite terug met Kharifa. De sound van Koite is doorheen de jaren duidelijk verfijnder geworden, maar aan de formule werd weinig of niet gemorreld. Wat op Kharifa (Bambara voor "wat we je toevertrouwen", een oproep aan elk individu om zijn of haar verantwoordelijkheid op te nemen in de samenleving) dan ook vooral opvalt zijn de samenwerkingen met onder andere Toumani Diabate (wiens kora te horen is in Forever), Amy Sacko, de echtgenote van Bassekou Kouyate en lead-vocaliste in diens band Ngoni Ba, maar ook Koite's neef M'Bouillé Koite en Habib's zoon Cheik Tidiane Koite, of nog de Guineese gitaarlegende Sekou 'Bembeya' Diabaté (medeoprichter van het legendarische Bembeya Jazz, wiens slidegitaar te horen is in Forever). Veteraan Boubacar Traore is dan wel niet te horen op Kharifa, maar schreef mee aan Ntolognon (dat zich toepasselijk laat vertalen als "vriendschap").

Lees verder