door
tim | 26 april 2016 |
Plaatjes |
Naast
20, een compilatie op vinyl die later dit jaar moet verschijnen, zet het Roemeense
Fanfare Ciocarlia zijn twintigste verjaardag ook nog eens luister bij met een splinternieuw album en zoals de titel al aangeeft is daarbij de sky zelfs niet meer de limit. Fanfare Ciocarlia werkte voor
Onwards To Mars onder andere samen met muzikant/producer
Koby Israelite, die een groot deel van de tracks op het album voor zijn rekening nam. Naast een hoop nieuwe nummers bevat de tracklist van
Onwards To Mars ook enkele opvallende covers; zo is er 'Bunica Bate Toba', een feestelijke versie van het gelijknamige nummer van de Moldaafse rockband
Zdob si Zdub, en zorgt de fanfare ook voor een zigeunerversie van
Screamin' Jay Hawkins'
I Put A Spell On You. Als je al zo lang meedraait als Fanfare Ciocarlia dan is het haast onvermijdelijk dat je ook eens in je eigen verleden gaat graven en dus nam de band voor
Onwards To Mars ook een nieuwe versie op van het populaire
Mr. Lobaloba uit hun
Baro Biao (World Wide Wedding) album.
Fiesta De Negritos nam Fanfare Ciocarlia dan weer op in
Medellin waar ze samenwerkten met
Puerto Candelaria, wat voor een heerlijke mix van Oost-Europese en Zuid-Amerikaanse invloeden zorgt. De opvallende hoesillustratie is tenslotte een werk van de ondertussen in Los Angeles gevestigde Roemeense zigeunerkunstenaar
Paul Hitter. Laat de zomerfestivals maar komen, Fanfare Ciocarla is er klaar voor!
www.fanfare-ciocarlia.com |
www.asphalt-tango.de
door
tim | 26 april 2016 |
Plaatjes |
Bombino is een jonge Toearegmuzikant die we op deze pagina's misschien nog niet de aandacht gegeven hebben die hij verdient.
Azel is al Bombino's derde album en werd opgenomen in de
Applehead Studio in Woodstock, New York. De titel kan je op drie verschillende manieren interpreteren. Azel is de naam van een dorp in de buurt van
Agadez in Niger en de locatie van wat voorlopig de enige Toearegschool van het ganse land is. Daarnaast is "azel" ook Tamasheq voor de wortels of de stam van een plant en is het tenslotte ook slang voor iets als: "Dit is mijn jam!". Zijn stijl omschrijft Bombino graag als "toeareggae"; een mix van woestijnblues en reggae-invloeden. Met het kleine legertje aan Toearegbands die we tegenwoordig kennen zal het wellicht verbazen, maar in opener
Akhar Zaman heeft Bombino het over de langzame teloorgang van de Toearegcultuur: "The morality, dignity and generosity of our parents have been replaced by materialism. Our ancestral language and alphabet are threatening to disappear and our dearest practices are losing their place." en in
Iyat Ninhay geeft hij de luisteraar dan weer enkele tips om te overleven in de woestijn: "If you travel through this land without water, there are only three things that will save you: to climb down through the dunes, to follow tracks or to know how to find your way by looking at the stars". De woestijn blijft ons boeien!
Bombino stelt
Azel live voor in de Brusselse
Ancienne Belgique op 21 mei (gratis concert in het kader van de Brussels Jazz Marathon) en in
Muziekcentrum TRIX in Antwerpen op 26 mei.
www.bombinomusic.com |
www.partisanrecords.com |
www.v2benelux.com
door
tim | 20 april 2016 |
Plaatjes |
Het uit
São Paulo afkomstige
Bixiga 70 presenteerden we u al eerder, maar in de grootste stad van Brazilië zijn natuurlijk nog een hoop andere jonge bands actief. Een band die we u zeker willen voorstellen
Nomade Orquestra. De sound op dit titelloze en volledig instrumentale debuut is stevig geworteld in de jazz, maar de nomaden gooien daar met veel plezier een saus van funk, soul, afrobeat, Ethio-jazz, dub en hip-hop bovenop. Een nummer dat zeker tot onze verbeelding sprak is
Morning Birds, waarin de marimba van Beto Montag (
Otis Trio) een hoofdrol kreeg toebedeeld. Ook voor
Garuda nodigde Nomade Orquestra een gast uit, deze keer
Luciano Sallun die het beste uit zijn oud tevoorschijn tovert. Fascinerende soundscape die de ene moment nog klinkt als de soundtrack van een
Blaxploitation film uit de jaren zeventig om vervolgens alweer in het Ethio-jazz universum van Mulatu Astatke terecht te komen en te eindigen in een funky jazzclub ergens in downtown São Paulo!
www.nomadeorquestra.com.br |
www.faroutrecordings.com
door
tim | 20 april 2016 |
Plaatjes |
Fumaça Preta (Portugees voor "zwarte rook") is het geesteskind van Alex Figueira, een vanuit Amsterdam opererende Portugees-Venezolaanse percussionist en producer. Net zoals op het titelloze langspelerdebuut van de band uit 2014, serveren Figueira en zijn makkers ook op
Impuros Fanaticos weer een stevig stoofpotje van
tropicalia, psychedelica, funk, voodoo, metal, free jazz,
partido alto,
musique concrète en nog een hoop andere invloeden. Een auditieve trip die zeker niet aan iedereen besteed zal zijn, maar niettemin een intrigerend schijfje oplevert!
www.fumacapreta.com |
www.soundwayrecords.com
door
tim | 14 april 2016 |
Plaatjes |
Elements is het debuutalbum van
Showarma I Els Falefels, de nieuwe band van Marti Vilardebo, drummer bij het ter ziele gegane Dusminguet. Van de band verschenen al eerder
Mar ("zee", 2010),
Tierra ("land", 2011) en
Cielo ("hemel", 2014), en deze
Elements is in essentie een weerslag van die demo's of, zo u wilt, een verzameling van de drie voorgenoemde elementen. Achter de naam van de band gaat een hele filosofie schuil: hij verwijst natuurlijk naar Marti's bijnaam "Showarma", maar termen als
shoarma/
döner kebab en
falafel doen natuurlijk ook denken aan de populaire snacks uit het Midden-Oosten en met de muziek van Showarma I Els Falafels wil Viladerbo diezelfde exotische sfeer oproepen. Daarnaast roept de naam herinneringen op aan verhalen als
Ali Baba En De Veertig Rovers of
Alice In Wonderland, werelden van fantasie en avontuur. De hoesillustraties van de hand van Josep Solé deden ons even twijfelen of het hier geen kinderalbum betrof, maar op
Elements serveert Vilardebo, die voor Showarma I Els Falafels zijn stek achter de drums verliet om achter de microfoon plaats te nemen en gitaar te spelen, de beproefde mestizo-mix van salsa (
Vive La Vida), rumba catalana, reggae/dancehall (
Somos Tantas Cosas,
Febre), rock (
Així) en een hoop andere genres.
www.showarmaielsfalafels.com |
www.kasbamusic.com |
www.xmd.nl
door
tim | 6 april 2016 |
Plaatjes |
Wyclef Jean en Pras Michel van Fugees kennen we natuurlijk allemaal en ook
Boukman Eksperyans en
Tabou Combo braken internationaal door, maar daarnaast is het Haïtiaanse muzieklandschap voor velen waarschijnlijk grotendeels onverkend gebied. Met
Lakou Mizik, een ensemble dat u gerust mag beschouwen als het Haïtiaanse antwoord op Buena Vista Social Club, komt daar nu wellicht verandering in. In het Haïtiaans Creools heeft de term "lakou" meerdere betekenissen: het kan een binnenplaats zijn (vergelijkbaar met de Jamaicaanse "yard"), een plek waar men samenkomt om te zingen, dansen, debatteren of eten, maar het betekent net zo goed "thuis", en in de voodootraditie is het dan weer een gewijde plaats onder een heilige mapou- of
kapokboom waar beoefenaars van de voodoocultus hun rituelen komen uitvoeren. De negen bandleden van Lakou Mizik vertegenwoordigen een waaier aan leeftijden, geloofsovertuigingen en muziekstijlen. De band is het geesteskind van zanger/gitarist
Steeve Valcourt (zoon van Boulo Valcourt), vocalist
Jonas Attis en de Amerikaanse producer
Zach Niles (in het verleden ook één van de drijvende krachten achter
Sierra Leone Refugee All Stars), die de Haïtiaanse muziekcultuur als het ideale tegengif zagen voor de negatieve spiraal van ziektes en politieke onrust die het eiland in de nasleep van de verwoestende aardbeving van 2010 in de greep hielden. Lakou Mizik neemt de luisteraar mee naar de wereld van voodooritmes,
rara,
twoubadou en
compas, en wat ondergetekende betreft mag u deze band alvast noteren als onze "hot tip" voor de zomerfestivals van 2016!
www.lakoumizik.com |
www.cumbancha.com
door
tim | 5 april 2016 |
Plaatjes |
Voor deze
Every Song Has Its End: Sonic Dispatches From Traditional Mali, het tweede deel in hun Hidden Musics reeks, werkte
Glitterbeat Records samen producer
Paul Chandler die in Mali al meer dan een decennium probeert om de muziekcultuur in kaart te brengen en te archiveren. Hij focust daarbij niet op de ondertussen ook in het westen mateloos populaire Mali-blues, maar trekt naar de verste uithoeken van het land om terplekke de traditionele muziektradities en de daarmee gepaard gaande rituelen vast te leggen voor ze dreigen opgeslokt te worden door de steeds verder oprukkende modernisering.
Lees verder
door
tim | 4 april 2016 |
Plaatjes |
Voor wat alweer deel 6 uit zijn Congotronics reeks is, stelde Vincent Kenis de leden van
Konono N°1 voor aan de Angolees-Portugese Pedro Coquenão, beter bekend als
Batida. Hoewel alle leden van Konono N°1 in de Congolese hoofdstad Kinshasa wonen, zijn het stuk voor stuk Bazombo, leden van een etnische minderheid uit het grensgebied tussen de Democratische Republiek Congo en Angola, wat meteen ook de ritmische overeenkomsten tussen de muziek van Konono N°1 en Batida verklaart.
Konono N°1 meets Batida werd opgenomen in Batida's studio/garage in Lissabon en het moet gezegd de muzikale universums van beide partijen vloeien op dit album naadloos in elkaar over. Alweer een schijfje vol bezwerende jungle trance!
Konono N°1 komt
Konono N°1 meets Batida op 11 en 15 mei live voorstellen in de Gentse Handelsbeurs en de Brusselse
AB, al zal dat wel zonder Batida zijn.
www.crammed.be
