Interview met Staff Benda Bilili in het Zuiderpershuis

Interview met Staff Benda Bilili in het ZuiderpershuisZuiderpershuisEnkele dagen voor hun aantreden in het Antwerpse Zuiderpershuis — wat trouwens uit­draaide op een memorabel concert — mocht Staff Benda Bilili in Kopenhagen de Womex 2009 Artist Award gaan ophalen. Gelauwerd worden voor je aller­eerste album (Très très fort), een mens zou van minder gaan zweven, maar voor bandleader Ricky Likabu was dit niet meer dan het logische gevolg van jarenlang hard werken. Een gesprek met de Afrikaanse revelatie van 2009!

Lees verder

Ghana Special & Nigeria Afrobeat Special

SoundwayDe afrobeat revival gaat vrolijk verder. Her en der verrijzen kersverse afrobeat bands en ondertussen graven muzikale archeologen in het haast oneindige vinyl archief van de meest funky periode in West-Afrika: de seventies. Het Britse Soundway kwam eerder al aandraven met compilaties als Nigeria Special: Modern Highlife Afro-Sounds & Nigerian Blues, Nigeria Disco Funk Special: The Sound of the underground Lagos dancefloor en daar zijn er recentelijk nog twee bijgekomen.

Ghana Special / Modern Highlife, Afro Sounds, Ghanaian Blues 1968-1981Ghana Special: Modern Highlife, Afro Sounds & Ghanaian Blues 1968-1981 is zowat de tegen­hanger van Nigeria Special. Net zoals in Nigeria werden in de jaren '70 in buurland Ghana genres als jazz en funk versmolten met opzwepende Yoruba ritmes tot een feestelijk geheel. Hoewel Ghana Special, gespreid over twee CD's, 33 nummers bevat, blijft het slechts een snapshot van een bijzonder rijke muzikale geschiedenis. Heel wat nooit eerder op CD verschenen materiaal van obscure bands dus, waar een beetje afrobeat-aficionado met veel plezier zijn tanden in zet — en al snel wat ont­dek­kin­gen doet, zoals het meesterlijk meeslepende Obi Agye Me Dofo van Vis a Vis of Akoko Ba van Gyedu-Blay Ambolley. Voorproeven kan op soulseduction.com.

Nigeria Afrobeat Special / The new explosive sound in 1970s NigeriaNigeria Afrobeat Special: The new explosive sound in 1970s Nigeria is ondertussen de vierde in de Nigeria Special serie van Soundway. Met zo'n ronkende titel kun je niet anders als met een explosief stukje Fela Kuti starten en dat hebben ze ook gedaan. Nigeria Afrobeat Special geeft een bloem­lezing van Fela's tijdgenoten die min of meer uit hetzelfde muzikale vatje tapten, maar muzikaal gezien nooit echt voet buiten de landsgrenzen hebben gezet. Met een straffe opener als Who're you? wordt de lat behoorlijk hoog gelegd voor de rest van de compilatie. Helaas staan de tien resterende tracks wat in de schaduw van de grootmeester, behalve het frisse & bijzonder funky geluid van Madman Jaga's Hankuri. Voorproeven kan eveneens op soulseduction.com.

Che Sudaka - Tudo é Possible

Che SudakaMet hun nieuwe album, Tudo é Possible, zorgt het stelletje ongeregeld van Che Sudaka weer voor de gebruikelijke mezcla aan stijlen die we ondertussen gewend zijn in musica mestiza. In het geval van Tudo é Possible is dat reggae en ska (El Libro De Los Abrazos, Sera Possible, Quiro Mas, ...), maar vooral ook cumbia (Seras Feliz , Calle Luna, Mentira Politica) en een streepje hiphop (Happy In Tu Vida, Tout Est Possible). Fris plaatje dat al hevig naar de zomer doet verlangen!

www.chesudaka.com | www.kasbamusic.com | www.xmd.nl

Totó La Momposina y Sus Tambores - La Bodega

Totó La MomposinaWat Miriam Makeba was voor Zuid-Afrika en Celia Cruz voor Cuba, een soort moederfiguur van de nationale muziek zeg maar, is Totó La Momposina voor Colombia. Haar muziek is een mengeling van Afrikaanse en Latino invloeden met elementen uit de autochtone indianencultuur. Die invloeden komen ook terug in het gebruikte instrumentarium; zo is er de tiple, een Colombiaanse gitaar met twaalf snaren, duidelijk een erfenis uit het Spaanse koloniale verleden, de gaita of kuisi colombiana, een traditionele fluit gemaakt van een cactusstam en een typisch indiaans instrument en natuurlijk de tambores of trommels die de slaven uit Afrika meebrachten. La Bodega is een instant klassieker in het genre en laat er geen twijfel over bestaan dat Totó één van de laatste grandes-dames is in de Latijns-Amerikaanse muziek.

www.totolamomposina.com | www.astarartes.com | www.xmd.nl

Mayra Andrade - Stória Stória

Mayra Andrade - Stória StóriaDe Kaapverdische eilanden liggen daar zo ergens verloren in de Atlantische Oceaan, maar het heeft er de Kaapverdiers niet van weerhouden om een heel eigen en bloeiende muziek­cultuur op te bouwen. Mayra Andrade zomaar meteen de nieuwe Cesária Évora noemen is wellicht wat voorbarig, maar de jonge diva geeft het land wel een heel fris en eigen elan. Opgegroeid in Cuba, Senegal en Angola kent ze haar wereld, en doet ze er haar eigen ding mee. Zwevend van jazz, naar morna en bossa nova creëert ze haar eigen intieme stijl, die het moet hebben van fijne arrangementen en nuances. Van de fenomenale Cubaanse jazz-pianist Roberto Fonseca bijvoorbeeld (Lembránsa), de Guinese koraspeler Djeli Moussa Diaware (Tchápu na bandera) of de Braziliaanse percussionist Marcos Suzano (Seu). Het geheel is misschien nét een tikkeltje te gladjes afgewerkt door producer Alê Siqueira die we kennen van de vlotte popsongs van onder meer Marisa Monte en Caetano Veloso. De perfecte remedie daarvoor is om ze live te gaan beluisteren, zoals onlangs in de Royal Festival Hall in London, want dan druipt de sensualiteit en charme er gewoon vanaf. Voorlopig zijn er geen Belgische optredens gepland, maar dat kan snel veranderen.

Voor wie een beetje vertrouwd is met Fonseca, hoort Mayra Andrade trouwens ook op Siete Potencias van diens geweldig knappe Akokan!

Interview met Afel Bocoum in het Zuiderpershuis

Interview met Afel Bocoum in het ZuiderpershuisZuiderpershuisHet moet niet gemakkelijk zijn om onder de schaduw van een artiest als Ali Farka Touré uit te komen, zeker niet als hij ook nog eens je oom was, maar Afel Bocoum blijkt zich toch aardig uit de slag te trekken. Afel kwam onlangs zijn nieuwe album Tabital Pulaaku voorstellen in het Zuiderpershuis en wij lieten die kans natuurlijk niet liggen om een goed gesprek aan te knopen met de man.

Lees verder

World Music Charts Europe 2009 & Exit Plus World

World Music Charts EuropeExit Plus World (Radio 1)Het blijft nog even eindejaars­lijstjes­tijd dankzij de World Music Charts Europe. Een groep Europese radio producers houden alle wereldmuziek-release minitieus in het oog en publiceren elke maand hun WMCE Top 10. Op het einde van het jaar tellen ze alle scores netjes bij elkaar en openbaren, jawel, hun Top 1000 (of toch bijna). Op Exit Plus World (Radio 1) hoor je een selectie uit deze haast eindeloze lijst, wat je zoals gewoonlijk op hun webstek zo veel kan herbeluisteren als je wil — check de uitzending van 7 januari en die van 14 januari.

 notering  artiest - album regio
1Oumou Sangaré - SeyaMali
2Staff Benda Bilili - Très très fortD.R. Congo
3Justin Adams & Juldeh Camara - Tell no liesGambia/UK
4Dub Colossus - In a town called AddisEthiopië/UK
5Novalima - Coba CobaPeru
6Tinariwen - Imidiwan: companionsMali
7Amadou et Mariam - Welcome to MaliMali
8DuOud - Ping KongAlgerije/Tunesië
9Baaba Maal - TelevisionMali
10Mara Aranda & Solatge - DeriaSpanje

Ali Farka Touré & Toumani Diabaté - Ali and Toumani

Ali And ToumaniAli Farka Touré heeft nu al ettelijke jaren het tijdelijke met het eeuwige gewisseld, maar het World Circuit label lijkt vooralsnog geen aanstalten te maken om afscheid te nemen van de man; getuige ook dit nieuwe album waarvoor gebruikt gemaakt werd van opnames die Ali maakte in 2005 in het gezelschap van zijn muzikale zielsgenoot Toumani Diabaté. Ali and Toumani is in alle aspecten een zeer sober en intiem album geworden en je krijgt als luisteraar echt de indruk dat je naar de laatste noten van een afscheidnemend muzikant zit te luisteren. Al moeten we daar in dit geval helaas meervoud van maken, want ook voor Orlando "Cachaito" Lopez (Buena Vista Social Club), die de baspartijen voor zijn rekening nam, was dit het laatste album. Ali and Toumani sluit vrijwel naadloos aan bij het vorige samenwerkingsproject van de heren, het uit 2005 daterende Grammy winnend In The Heart Of The Moon. Het wordt steeds stiller hier beneden, terwijl boven het feest steeds groter wordt...

Lees verder

LéOparleur - Faut du Rêve

LéOparleurLéOparleur (spreek uit les haut-parleurs, de luidsprekers, red.) een kloon noemen van Rupa & The April Fishes gaat waarschijnlijk net iets te ver, maar beide bands hebben duidelijk in hetzelfde muziekklasje gezeten. Ook bij dit Franse vijftal mag u dus een mix verwachten van Franse musette, zigeunermuziek, flamenco en nog een hoop andere genres (ook Négresses Vertes is nooit veraf), maar anders dan bij Rupa en haar aprilvissen heeft LéOParleur een wat ruiger rockkantje en moet zangeres Maya Martinez het spotlight delen met collega’s en broers Josef en Simon Oster die in een soort parlando hun ding doen.

www.leoparleur.com | www.xmd.nl

Interview met Baaba Maal in het Zuiderpershuis

Interview met Baaba Maal in het ZuiderpershuisZuiderpershuisBaaba Maal is al jaren één van de voortrekkers van de West-Afrikaanse muziek, maar voor zijn recentste album Télévision besloot hij het roer om te gooien; inhoudelijk gaan de nummers nog wel over de problemen waar de gemiddelde Afrikaan mee af te rekenen krijgt, maar muzikaal is dit zonder twijfel Baaba's minst Afrikaanse plaat tot nog toe. Wij hadden volgend gesprek met de man na een gesmaakt concert in het Zuiderpershuis.

Lees verder

YEW - White Swan On Black Water

YEWDat wereldmuziek niet altijd een tropische klankkleur moet hebben bewijst YEW, een Belgisch vijftal uit het Luikse die zichzelf op hun MySpace pagina omschrijft als een Folk Rock/Alternative band, maar deze White Swan On Black Water is toch echter net iets meer gelaagd dan dat. Op May I Have laten ze hardrock botsen met folk, Mobile Beer heeft dan weer eerder de feel van een bluegrass nummer, Kingston Dublin is een geslaagd reggae meets folk experiment en The White Swan en Rebirth, twee instrumentale nummers op het album, kunnen zo uit een soundtrack van Michael 'The Piano' Newman komen. Af en toe neigt White Swan On Black Water naar de commercie van Riverdance, maar de beste momenten op het album roepen herinneringen op aan het werk van The Waterboys of Dropkick Murphys. Rabiate vioolhaters mogen zich onthouden, maar voor alle anderen is dit een lokaal aanradertje!

www.yew.be | www.munichrecords.be

State Radio - Let It Go

State RadioState Radio zijn Chadwick Stokes (gitaar & vocals), Chuck Fay (bas & vocals) en Mike Najarian (drums & vocals), drie geëngageerde (de band ondersteunt in eerste instantie de actie Calling All Crows die artiesten mobiliseert om mensenrechten te promoten, maar hun site bevat een hele activism sectie waar ook links naar meer gekende organisaties als Oxfam of Amnesty International terug te vinden zijn) Bostonians die met hun muziek, een mix van punkrock, reggae, ska, de wereld een geweten willen schoppen of u toch op zijn mint een morele kopstoot willen bezorgen. Liefhebbers van het eveneens Amerikaanse Soldiers Of Jah Army zullen hier wel pap van lusten.

www.stateradio.com | www.nettwerk.com

U was weer geweldig in 2009

Nu we het strafste on-stage gebeuren in 2009 netjes hebben samengevat is het tijd om in het immer groeiende tropicalidad.be foto-archief te graven, op zoek naar boeiend off-stage foto­materiaal. Gelukkig liet u zich ook dit jaar van uw beste kant zien en die leuke publieks- en sfeerfoto's willen we (net als vorig jaar) aller­minst onthouden.

Bij deze willen we van de gelegenheid gebruik maken om onze hooggeëerde lezers feestelijk te bedanken voor hun onophoudelijke interesse, reacties, commentaren & mailtjes, alsook alle concert- & festival-organisatoren, promotors en tour­managers die ons afgelopen jaar weer met open armen ontvingen!

¡Otra, otra, La Excelencia! (Festival Mundial, juni 2009)
¡Otra, otra, La Excelencia! (Festival Mundial, juni 2009)

Steamin' with Alborosie (Festival Mundial, juni 2009)
Steamin' with Alborosie (Festival Mundial, juni 2009)

DJ Lieven Verstraete (Het Depot, mei 2009)
Buraka's afterparty featuring DJ Lieven Verstraete (Het Depot, mei 2009)


Lees verder

Ibrahim Maalouf - Diachronism

Ibrahim MaaloufDe Frans-Libanese trompettist Ibrahim Maalouf houdt niet van labels, maar de ingrediënten van zijn muziek zijn on­mis­ken­baar. Zijn nieuwste opus Diachronism deelde hij op in twee delen: Disoriental, met een meer Arabische klankkleur, zal vooral wereld­muziek­liefhebbers aanspreken, terwijl Paradoxidental met elementen uit jazz, funk en hiphop, moderner en meer westers klinkt. Ibrahim Maalouf blijft vooral live een evenement (de muziek is soms van een adembenemende schoonheid en de man zelf is ontwapenend grappig en oprecht) maar Diachronism komt iets te fragmentarisch over. Voor experimentele zielen.

Interview met Ibrahim Maalouf in Théatre 140

Interview met Ibrahim Maalouf in Théatre 140Théatre 140Voor wie Ibrahim Maalouf nog niet moest kennen, wij kunnen u deze Franco-Libanese trompettist alvast warm aanbevelen. We waren getuige van zijn bij wijlen adem­be­ne­men­de spel in het Brusselse Théatre 140 en net voor de show hadden we nog volgend onderhoud met wat een zeer innemende man bleek te zijn.

Lees verder