door
pieter | 29 mei 2012 |
Affiche |
Nu de
lentefestivals welig tieren en de zomerzon al strak aan de hemel staat, wordt het tijd om te gaan neuzen in de line-up van de zomerfestivals. Naar goede gewoonte trappen Afro-Latino festival en Couleur Café het seizoen af met een kleurrijke affiche.
Eén dag na het begin van de zomer schiet
Afro-Latino festival (22-24 juni in Bree) uit de startblokken met drie tot de rand gevulde festivaldagen — die dit jaar tot onze grote vreugde niet samenvallen met Couleur Café. Vorige jaren bleek vrijdag wat gereserveerd voor het clubbend volkje, maar met de licht ontvlambare mestizo van
Che Sudaka, de legendarische
zouk van
Kassav', de feestelijke
kuduro van
Batida en
Mister Boombastic a.k.a.
Shaggy is het een volwaardige festivaldag geworden. Uiteraard zitten er op zaterdag en zondag nog aardig wat kleppers in de line-up, waaronder onze persoonlijke
favoriet Conjunto Angola 70 (de crème van de Angolese muziekscene van de jaren '70),
Juan Luis Guerra (dé
merengue en
bachata meester uit de Dominicaanse Republiek),
Alpha Blondy (Ivoriaanse reggae van de
bovenste plank) en
Jaojoby (de
salegy maestro uit Madagaskar waar we nog het meest naar uitkijken). Tenslotte kunnen we ook nog La
Excelencia (
salsa dura uit de VS),
Ziggi Recado (reggae en dancehall van bij de
noorderburen),
Zule Max (
strikt vrouwelijke latin) en de come-back van de
Internationals sterk aanbevelen.
Het daaropvolgende weekend doet
Couleur Café (29, 30 juni & 1 juli in Brussel) drie dagen dienst als epicentrum van de wereldmuziek. Ook hier geen gebrek aan grote kleppers met ondermeer de
Buena Vista Social Club diva
Omara Portuondo, de alom
geprezen touaregrockers van
Tinariwen, vijfsterrenreggae generaal
Stephen Marley, de feestelijkste
zouglou karavaan
Magic System, de Servische
trompetkunstenaars Boban i Marko Markovic inclusief orkest en
dancehall publiekstrekker
Sean Paul. Uiteraard valt er nog veel meer te beleven en als we u een goede raad mogen geven, ga dan zeker ook langs bij
Gogol Bordello (lichtontvlambare Balkan-punk),
Gentleman (Germaanse
dancehall),
Lee & Omar Perry (de
dub legende en zijn
beloftevolle zoon voor het eerst samen op de planken),
Ayo (de ranke singer-songwritester is ondertussen
kind aan huis op Couleur Café),
Mokoomba (de door ons al
eerder getipte sound uit Zimbabwe) en natuurlijk geen Couleur Café zonder de ondertussen legendarische
Los Magnificos.
Lees verder
door
tim | 26 mei 2012 |
Interviews |
Met
Buena Vista Social Club explodeerde de Cubaanse son tot een wereldwijd fenomeen, maar voor Buena Vista was er al
Sierra Maestra. De band timmert al zowat vier decennia aan de weg en belichaamt in alles de ware ziel van de son. Net voor een stomend concert in het Antwerpse
Zuiderpershuis konden wij oprichter en bandleider Eduardo Himely en trompettist en benjamin van de band Yelfris Valdes Espinosa voor onze microfoon krijgen.
Lees verder
door
tim | 26 mei 2012 |
Plaatjes |
Met de titel van hun nieuwe album willen de son-legendes van
Sierra Maestra aangeven dat ze er ondanks alles nog steeds staan. Het vertrek van twee boegbeelden (
Juan de Marcos, Jesus Alemañy) of het verlies van de stem van de band (Jose Antonio Rodriguez), het kan hen allemaal niet deren en dat ze daarin overvloed van gelijk hebben bewijst het feit dat
Sonando Ya genomineerd was voor een Latin Grammy. Het "vernieuwde" Sierra Maestra durft trouwens tegenwoordig al eens van het strakke
son-pad afwijken; zowel
Un Toque De Bembé,
No Me Guardes Rencor als
La Mulata Presumida hebben allemaal een
guaracha ritme en
Sangre Negra is dan weer veeleer Afro-Cubaanse jazz. Aan hun vierde decennium zitten de heren ondertussen, dus wij kunnen alleen maar zeggen: "¡Muchos años mas!".
Sonando Ya voorproeven kan op
worldvillagemusic.com.
www.worldvillagemusic.com
door
tim | 25 mei 2012 |
Plaatjes |
Voor
Re-Cooked Sessions ging
Terrakota opnieuw aan de slag met het materiaal dat ze hadden opgenomen voor
World Massala en dat resulteerde in een hoop remixen die, zeker wat de eerste vijf tracks betreft, een reggaetintje kregen weliswaar steeds overgoten met een scheut Indische klanken. In
Massala Dub de dubversie van
World Massala meende ondergetekende zelfs een baslijn uit Alpha Blondy's
Brigadier Sabari te ontwaren. Dat
Re-Cooked Sessions een remixalbum is geworden, is misschien des te toepasselijker als je weet dat ook in de rangen van Terrakota een kleine remix heeft plaatsgevonden:
zangeres Romi Anauel heeft de band verlaten om te focussen op een solocarrière en
Diana Rego vervoegde Terrakota dan weer als percussioniste en danseres.
terrakotaofficialpage.wordpress.com |
www.optimusdiscos.com
door
tim | 25 mei 2012 |
Plaatjes |
Los Miticos Del Ritmo (die naam, die albumhoes!) is het geesteskind van
Will 'Quantic' Holland, u wellicht bekend van zijn
Quantic Soul Orchestra. Voor
Los Miticos Del Ritmo wilde Holland terug naar de vintage
cumbia sound van de jaren zestig; het album moest klinken als een vergeten classic. Holland stelde een zevenkoppige studioband samen en nam dit titelloze album volledig analoog op. Leuk weetje: Will volgde de afgelopen jaren les bij bekende Colombiaanse accordeonisten als
Anibal Velasquez en Papi Brandao en nam tijdens de opnames alle accordeonpartijen voor zijn rekening).
Los Miticos Del Ritmo mag dan klinken als een oude cumbiaplaat, toch zijn er in de tracklist een aantal anachronismen terug te vinden;
Otro Muerde El Polvo en
No Pares Hasta Tener Lo Suficiente zijn cumbia-adaptaties van hits van
Queen en
Michael Jackson (
Another One Bites The Dust en
Can’' Stop Till You Get Enough) en
Satta Massa Cumbia is dan weer een geslaagde cumbiaversie van oer-reggaeklassieker
Satta Massagana (
The Abyssinians). Instant klassieker!
Lees verder
door
tim | 23 mei 2012 |
Plaatjes |
Mogen we u voorstellen:
Mokoomba, zes jonge muzikanten uit
Zimbabwe en winnaars van het
Music Crossroads International Festival in 2008. Voor dit tussen
Harare,
Abidjan en Brussel opgenomen albumdebuut werkte de band samen met
Manou Gallo, een samenwerking die, te oordelen naar het funky basgeluid van Mokoomba, in de sterren geschreven stond. De leden van Mokoomba komen allemaal uit het grensgebied van Zimbabwe en
Zambia, regio waar de
Tonga thuis zijn en de machtige
Victoria Falls of Mosi-oa-Tunya zich in de
Zambezi stort. Hun muziek omschrijven ze zelf als een mix van Afro-fusion en traditionele Tonga-ritmes, maar voor ondergetekende is het vooral een frisse Afrikaanse sound uit een land waaruit de laatste decennia niet veel positiefs te horen was.
Lees verder
door
tim | 23 mei 2012 |
Plaatjes |
Een
Best Of van twee van de beste Balkan-trompettisten ter wereld netjes voor u samengesteld door Balkanbeats-opperhoofd
dj Robert Soko? Tja, dan weet u het al wel ongeveer zeker. Op deze
Piranha-release is dan ook in het geheel niets aan te merken en het label was dan ook nog eens zo vriendelijk om een aantal speciale bonustrack aan de tracklist toe te voegen (liefhebbers van digitale downloads zijn hierbij het best af, want zij krijgen er meteen vijf nummers bovenop waarvan twee zelfs nooit eerder het daglicht zagen). Voorproeven kan op
piranha.de en nog meer goed nieuws want vader & zoon betreden op vrijdag 29 juni het Couleur Café (Brussel) podium — een aanrader.
www.boban-and-marko-markovic.com |
www.piranha.de |
www.balkanbeats.de
door
pieter | 11 mei 2012 |
Plaatjes |
Gitarist, zanger,
Think of One aanvoerder en muzikaal omnivoor
David Bovée kijkt niet op een muzikaal experiment meer of minder. Een kleine twee jaar geleden verscheen zijn jongste project S.W.A.N. op onze radar en we zagen wel brood in die
"Electrosoucous à la Belge". En jawel, op
Mundial Night speelde David en zijn kompanen een
memorabele set bijeen en op de jongste
Couleur Café verdiendende hun swingende set wat ons betreft een groter podium. Het langverwachte debuutalbum ligt ondertussen in de rekken van de
virtuele platenboer en die willen met veel plezier voor u proefdraaien.
Lees verder
door
tim | 9 mei 2012 |
Plaatjes |
De
Beninese Gangbé Brass Band en het Belgische
Jaune Toujours deelden voor het eerst het
podium in 2006 en dat moet goed bevallen zijn, want beide bands doken recent de studio in voor deze
Afrobelbeat (Be/Nin) EP. Heel veel
afrobeat vonden wij nu ook weer niet terug, maar dat maakt de nummers op deze 4 tracks tellende EP daarom niet minder aanstekelijk (vooral het live opgenomen
La Porte Du Non Retour kon ondergetekende wel bekoren). Dat de mix van het instrumentarium van Jaune Toujours (contrabas, klarinet, sax, percussie) met de blazers van Gangbé Brass Band werkt wisten we al enigszins, want op
Assiko, het recentste wapenfeit van laatstgenoemde band, nam de accordeon van Jaune Toujours-accordeonist Piet Maris al een prominente plaats in.
Voor wie het afrobelbeat project live wil meemaken hebben we goed nieuws: Jaune Toujours en Gangbé Brass Band delen het podium op 19 mei op Les Goûts de Gand (Gent), op 22 mei op het Airbag Festival (Brugge) en op 2 juni in de 4AD (Diksmuide).
www.choux.net |
www.gangbebrassband.com
door
tim | 4 mei 2012 |
Plaatjes |
De keren dat je als doorwinterde wereldmuziekrecensent nog in aanraking komt met een quasi onbekend muziekgenre zijn op
één hand te tellen. Gelukkig is daar dan het
Crammed Records label en hun inwonende muzikale ontdekkingsreiziger
Vincent Kenis. Die trok deze keer op expeditie naar
Tanzania en kwam daar met de hulp van Werner Graebner, een expert op gebied van Tanzaniaanse muziek, in aanraking met de mchiriku muziek. Hoewel mateloos populair in de sloppenwijken van
Dar es Salaam, haalt de Tanzaniaanse upper-class nog steeds de neus op voor het genre en zit er voor de leden van
Jagwa Music voorlopig dan ook niets anders op dan er nog een (dag-) job als dei-waka of illegale taxichauffeur bij te nemen.
Veel heb je trouwens niet nodig om mchiriku te spelen; centraal staan de "kinanda", vintage Casio mini-keyboards uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, aangevuld door de "misondo", een resem trommels gemaakt van stukken plastic regenpijp bespannen met een geitenvel. De resulterende sound is een ritmisch ultrasnel vraag- en antwoordspel tussen percussie en keyboard (dat ver familie lijkt van stijlen als
kuduro of
mapouka) gelardeerd met teksten die vaak over de hardheid van het dagelijkse bestaan gaan.
Lees verder
door
tim | 3 mei 2012 |
Plaatjes |
Het is alweer bijna tien jaar geleden dat
Manu Chao de carrière van
Amadou & Mariam een serieuze duw in de rug gaf als producer van
Dimanche à Bamako. Van dat stramien — Amadou & Mariam verenigd met een keur aan artiesten uit de westerse pop- en rockwereld — is het
Malinese duo sindsdien niet meer afgeweken en ook op
Folila, "muziek" in het
Bambara, duikt op zowat elke track wel één of andere gast op. De ene keer werkt dat wonderwel (
Dougou Badia feat.
Santigold,
Metemya feat. Jake Shears van
Scissor Sisters) maar andere pogingen lijken eerder plakwerk (
Wari feat.
Amp Fiddler,
Mogo feat. Bertrand Cantat). Beetje buiten categorie maar daarom niet minder aanstekelijk, mooi en aandoenlijk is
Chérie waarvoor de bekende westerse gast vervangen werd door een Malinees kinderkoor. Een wat vreemde bijsmaak heeft de samenwerking met Bertrand Cantat, zanger van het Franse
Noir Désir, maar tevens veroordeeld voor onopzettelijke doodslag op zijn vrouw, de Franse actrice Marie Trintignant. Wellicht vinden Amadou & Mariam dat iedereen een tweede kans verdient, wie zal het zeggen. Wie
Dimanche à Bamako geweldig vond en ook opvolger
Welcome To Mali wel kon smaken zal ook van deze
Folila genieten, maar nieuw
klinkt het allemaal niet meer in de oren.
In het kader van "Les Nuits Botanique" zakken Amadou & Mariam op 13 mei af naar het Koninklijk Circus in Brussel.
www.amadou-mariam.com |
www.because.tv